Κανένα κέρδος δε θα έχει η αγροτιά αν στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές αναδείξει στα όργανα της Τοπικής Διοίκησης εκείνες τις δυνάμεις που θα συνεχίσουν να υπηρετούν και να υλοποιούν την αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική, που επιβάλλουν οι κυβερνώντες, η ΕΕ και τα μονοπώλια. Τα επόμενα χρόνια για τη φτωχή αγροτιά θα είναι ακόμα χειρότερα. Η εφαρμογή των αρνητικών μέτρων του ελέγχου υγείας της νέας ΚΑΠ και των ακόμα πιο αρνητικών μέτρων της επικείμενης αναθεώρησης της ΚΑΠ το 2013, θα περάσει και μέσα από τον «Καλλικράτη». Η πολιτική μείωσης των τιμών, συρρίκνωσης της παραγωγής, της φτώχειας και ξεκληρίσματος, θα υλοποιείται και μέσα από τον «Καλλικράτη» σε δήμους και περιφέρειες. Το μνημόνιο και η πολιτική στήριξης των μεγαλοεπιχειρηματιών και του μεγάλου κεφαλαίου θα υλοποιηθούν μέσω του «Καλλικράτη».

Η αγροτιά καλείται να καταδικάσει τους εκφραστές της ακολουθούμενης αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και να στείλει το κατάλληλο μήνυμα σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγους - Πράσινους. Καλείται να καταψηφίσει τους συνδυασμούς που στηρίζουν οι παραπάνω δυνάμεις, όπως και τους συνδυασμούς που στηρίζουν και θα υλοποιήσουν την ίδια ολέθρια πολιτική, αλλά εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι» και «υπερκομματικοί». Το συμφέρον της αγροτιάς βρίσκεται στην υπερψήφιση και το δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ. Η υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σημαίνει εκτός των άλλων αποτελεσματικότερη αντίσταση και αξιοποίηση των αγωνιστικών συνδυασμών σε Δήμους και Περιφέρειες σε όφελος της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Σημαίνει το στήσιμο δυναμικών «μπλόκων» μέσω της Τοπικής Διοίκησης στην αντιαγροτική - αντιλαϊκή λαίλαπα. Δήμοι και Περιφέρειες με «Λαϊκή Συσπείρωση» στο τιμόνι σημαίνει αποτελεσματικότερη αντίσταση, αποτελεσματικότερο αγωνιστικό συντονισμό και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον σε όφελος της φτωχής αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων.

Οι 13 Περιφέρειες του «Καλλικράτη», που όπως έχει δηλώσει και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, θα αποτελούν 13 τοπικά υπουργεία, είναι προφανές ότι θα αποτελούν προπύργια υλοποίησης της ακολουθούμενης αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής. Κι αν από τον Οκτώβρη του 2009 και μετά, έγινε ό,τι έγινε σε βάρος της αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί εύλογα να φανταστεί κανείς τι θα ακολουθήσει και τι γίνει αμέσως μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ο «Καλλικράτης» θα επιβαρύνει τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους με πρόσθετα φορολογικά βάρη, αλλά και με πρόσθετες εισφορές και χαράτσια, που θα έχουν να κάνουν για παράδειγμα με την άρδευση, με τα βοσκοτόπια, με τις συνταγές των φαρμάκων και τους ελέγχους υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων και με τους γεωργικούς συμβούλους, που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ στο πλαίσιο της πολλαπλής συμμόρφωσης. Και από το 2013 οι περιφέρειες και οι δήμοι που θ' ανήκουν στο στρατόπεδο του ευρωμονόδρομου θα υλοποιήσουν κατά γράμμα την πολιτική δραστικής περικοπής των αγροτικών επιδοτήσεων στο όνομα της περιφερειοποίησης που σχεδιάζει να επιβάλει η ΕΕ στην επικείμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ. Και δεν αποκλείεται η επικείμενη περιφερειοποίηση των επιδοτήσεων να γίνει ανά διοικητική «καλλικρατική» περιφέρεια και οι αγροτοκτηνοτρόφοι να ερίζουν μεταξύ τους από περιφέρεια σε περιφέρεια για τις περικοπές που θα γίνουν σε βάρος τους.

Μπρος στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές η αγροτιά καλείται να σκεφτεί και να πράξει ανάλογα για το ποιοι ευθύνονται για την αρνητική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε βάρος της. Να διακρίνει και να ξεδιαλέξει πόσοι και ποιοι από τους συνδυασμούς σε δήμους και περιφέρειες θα δράσουν σε όφελός της ή όχι. Η αγροτιά καλείται να σκεφτεί ποιοι ευθύνονται και ποιοι ωφελούνται από τη μείωση της τευτλοκαλλιέργειας, της καπνοκαλλιέργειας, της βαμβακοκαλλιέργειας, της αμπελοκαλλιέργειας κλπ., καθώς και από τη συνεχή μείωση της παραγωγής των ζωοκομικών προϊόντων. Καλείται να σκεφτεί ότι η Ελλάδα, με το φυσικό πλούτο που διαθέτει, θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, θα μπορούσε και να εξάγει και από αυτά να ωφελείται η εργατική τάξη και η αγροτιά και όλος ο λαός. Ομως, αυτό δε γίνεται επειδή κυβερνούν τα κόμματα του κεφαλαίου και στην Τοπική Διοίκηση κυριαρχούν οι δυνάμεις που υπηρετούν το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, ποιος εμποδίζει να υπάρχουν εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τις οποίες ζητούν οι φτωχοί αγρότες ως ένα από τα αιτήματα που μπορούν να τους εξασφαλίσουν εισόδημα σύμφωνα με τις ανάγκες τους για να συνεχίζουν να καλλιεργούν; Τα μονοπώλια στον τομέα των τροφίμων καθορίζουν και την παραγωγή και την αγορά. Ρίχνουν τις τιμές παραγωγού και πουλούν ακριβά στο λαό. Να, λοιπόν, γιατί κοινός αντίπαλος της φτωχής αγροτιάς, των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων είναι τα μονοπώλια, τα κόμματά του ευρωμονόδρομου και οι εκφραστές τους σε δήμους και περιφέρειες. Από την άλλη, οι κορόνες που διαλαλούν οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες σε συνέχεια της προπαγάνδας που διαλαλούν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, περί ενίσχυσης της πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου και διασφάλισης των επιδοτήσεων, περί ποιοτικής γεωργίας και αγροτουρισμού, περί πράσινης ανάπτυξης και πράσινης γεωργίας αποτελούν σκέτη κοροϊδία.

Η φτωχομεσαία αγροτιά δεν έχει να κερδίσει τίποτα και δεν έχει να ελπίζει ότι θα λάβει αυξημένες επιδοτήσεις και ότι θα έχει μαζική πρόσβαση σε διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα, με τη νέα δομή του «Καλλικράτη». Οπως και στην προηγούμενη δομή των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ) και των Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου (ΟΠΑΑΧ), όπου οι φτωχοί αγρότες δεν είχαν πρόσβαση, έτσι στη συνέχεια το όλο σύστημα θα λειτουργήσει με ακόμα χειρότερο τρόπο σε βάρος της αγροτιάς, μέσω των «καλλικρατικών» δήμων και περιφερειών. Ανοίγεται κι εδώ ένα πεδίο δράσης και ρουσφετολογίας, όπου ωφελημένοι θα είναι οι μεγαλοαγρότες, μεγαλοεπιχειρηματίες και γενικώς το μεγάλο κεφάλαιο. Η νέα δομή που στήθηκε μέσω του «Καλλικράτη» διευκολύνει το κεφάλαιο άμεσα και γρήγορα στην απορρόφηση των όποιων κοινοτικών κονδυλίων στον αγροτικό τομέα μέσω του «Αλέξανδρου Μπαλτατζή» και του ΕΣΠΑ. Σχετικά με τα προγράμματα αυτά, η κατάργηση των ενδιάμεσων υπηρεσιών, όπως είναι οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και οι Περιφέρειες και η εκχώρηση όλων ή σχεδόν όλων των αρμοδιοτήτων στους «καλλικρατικούς» δήμους, θα μειώσει τις καθυστερήσεις και ελέγχους, αλλά θα αυξήσει τις δυνατότητες του κεφαλαίου να απορροφήσει πόρους και να κερδίσει ευκολότερα και περισσότερα απ' ό,τι πριν. Ετσι διευκολύνεται και ενισχύεται η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, καθώς και η συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων.

Για τη φτωχή αγροτιά, όπως για όλα τα λαϊκά στρώματα, οι μέρες που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολες. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» και όσοι συμμετέχουν στους συνδυασμούς της δεσμεύονται πως απ' όποια θέση κι αν τους τάξει ο λαός μετά τις εκλογές, θα συνεχίσουν ν' αγωνίζονται για:

• Απαγόρευση με νόμο κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού και διαγραφή των χρεών και των τόκων των μικρομεσαίων αγροτών.
• Κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όλων των αγροτών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και μηχανήματα, μείωση των σημερινών τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 30% για τους μικρομεσαίους αγρότες.
• Θεσμοθέτηση ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων, κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, προστασία της ντόπιας παραγωγής από την εισαγωγή προϊόντων που παράγουμε στη χώρα μας, σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή, τιμαριθμική αναπροσαρμογή τους και κατάργηση όλων των «νόμιμων» και «παράνομων» παρακρατήσεων.
• ΕΛΓΑ, αποκλειστικά κρατικός φορέας, για την πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κινδύνους.
• Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, κατώτατη σύνταξη στα 1.150 ευρώ, επίδομα τοκετού από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις αγρότισσες, σύνταξη χηρείας στους αγρότες και στις αγρότισσες.

Η μαζική υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις 7 Νοέμβρη από την αγροτιά αποτελεί συμβολή στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης υπέρ του λαού και συμβάλλει παράλληλα στην αλλαγή, ανάκαμψη και την αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος στην ακολουθούμενη αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική, που θα θα εφαρμοστεί και μέσω των «καλλικρατικών» δήμων και των περιφερειών. Οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που διαλαλούν την «επιχειρηματικότητα» και την «ανταγωνιστικότητα», δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη φτωχομεσαία αγροτιά. Η ψήφος της αγροτιάς στη «Λαϊκή Συσπείρωση» σχετίζεται άμεσα με τη διαμόρφωση προϋποθέσεων μαζικής και επιτυχημένης ανάπτυξης του κινήματος στο δύσκολο αγώνα που έχει μπρος του. Επίσης, αξιοποιεί τη δυνατότητα να υπάρχει αποτελεσματικότερη πάλη και αντίσταση μέσα και από τους εκλεγμένους της Τοπικής Διοίκησης με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης».