Αυτό το αποτέλεσμα, σε συνάρτηση με την απώλεια 1.100.000 ψήφων που κατέγραψε το ΠΑΣΟΚ και 550.000 ψήφων που έχασε η ΝΔ, νομιμοποιεί το συμπέρασμα ότι το κάλεσμα που απηύθυνε το ΚΚΕ στο λαό, να τιμωρήσει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για την ενιαία αντιλαϊκή πολιτική τους και να ενισχύσει το Κόμμα, μέσα από την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», βρήκε ανταπόκριση, εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό στην κάλπη.

Το ΠΑΣΟΚ υπέστη μεγάλη φθορά, την οποία το αστικό πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε να τη μεταγγίσει στη ΝΔ, όπως θα ήθελε. Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι λαϊκές ψήφοι που κέρδισε το ΚΚΕ δεν είναι μόνο ψήφοι διαμαρτυρίας, αλλά εμπεριέχουν θέση για την πολιτική του Κόμματος, χωρίς ασφαλώς να εκφράζουν γενική πολιτική συμφωνία με το ΚΚΕ.

Από αυτή τη σκοπιά, το εκλογικό αποτέλεσμα αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό τις αυξανόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το αστικό πολιτικό σύστημα να χειραγωγήσει και να εγκλωβίσει τη λαϊκή ψήφο στο παραδοσιακό δικομματικό σύστημα της διαχείρισης.

Από δω προκύπτουν και τα σενάρια που εντάθηκαν την επομένη των εκλογών για την ανάγκη να αναμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό, να διαμορφωθούν ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις που θα απορροφήσουν τους κραδασμούς και θα θωρακίσουν την αστική εξουσία από τη διαφαινόμενη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος βραχνάς που νιώθουν μετεκλογικά στο λαιμό τους τα αστικά κόμματα και η πλουτοκρατία: Πώς θα μεθοδεύσουν αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό τέτοιες που να ανακόπτουν την αυξανόμενη επιρροή των θέσεων του ΚΚΕ στο λαό, τη διεύρυνση της απήχησής του. Διαισθάνονται τον κίνδυνο που κρύβει μακροπρόθεσμα μια τέτοια δυναμική και θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να τη σταματήσουν.

Το επιχείρησαν, βέβαια, και στο παρελθόν, χωρίς να το καταφέρουν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, η λάσπη και η συκοφαντία για τους αγώνες του ταξικού κινήματος, που κορυφώθηκε από τον περασμένο Οκτώβρη και τελικά έπεσε στο κενό. Είναι ενδεικτικό ότι στον Πειραιά, όπου τα επιτελεία της αστικής τάξης ξελαρυγγιάστηκαν να βρίζουν το ΚΚΕ και τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία, όπου στο μέτωπο της συκοφαντίας στοιχήθηκαν μαζί οι μεγαλέμποροι της πόλης και όλα τα άλλα κόμματα, το ΚΚΕ κέρδισε χιλιάδες νέες ψήφους και κατέγραψε εντυπωσιακό ποσοστό στο δήμο (14,79%).

Ολα τα παραπάνω είναι στοιχεία που μπαίνουν στο μικροσκόπιο της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, με δεδομένο ότι το επόμενο διάστημα η αντιλαϊκή επίθεση θα ενταθεί και μαζί της η λαϊκή δυσαρέσκεια. Γι' αυτό μελετάνε σενάρια συγκυβέρνησης και διαμόρφωσης πόλων, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών, αναζητώντας το κατάλληλο έδαφος να επιβάλουν προπαγανδιστικά κυβερνήσεις συνεργασίας με όλα ή μέρος των αστικών κομμάτων.

Το γεγονός ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δυσκολεύει τα σχέδιά τους είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο θα εντείνουν το επόμενο διάστημα την επίθεση στο ΚΚΕ, που αποκαλύπτει τα σχέδιά τους και πολεμάει τη στρατηγική τους, καλώντας σε συσπείρωση για την ανατροπή της. Οι μεταξύ τους κολεγιές, η ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης και ο πόλεμος στο ΚΚΕ, πέρα από κάθε πολιτική αντιπαράθεση και κριτική, θα κλιμακωθούν. Ο λαός πρέπει να είναι υποψιασμένος και προετοιμασμένος για μια τέτοια εξέλιξη που στόχο έχει τον ίδιο και τα δικαιώματά του.

Στην Ανακοίνωσή της, για τον πρώτο γύρο των εκλογών, η ΚΕ του ΚΚΕ εκτίμησε ότι, «ανεξάρτητα από την ψήφο, διευρύνεται ο αριθμός εκείνων που κρίνουν θετικά εκτιμήσεις και θέσεις του ΚΚΕ, ενδιαφέρονται να γνωρίσουν την εναλλακτική πολιτική μας πρόταση, αναγνωρίζουν τον αγωνιστικό πολιτικό ρόλο και τη συμβολή του Κόμματος».

Αυτό το κεντρικό πολιτικό συμπέρασμα είναι που βάζει σήμερα ψηλότερα τον πήχη για το ΚΚΕ και μεγαλώνει την ευθύνη του απέναντι στο λαό. Χιλιάδες ήταν αυτοί που έκαναν το βήμα, αναμετρήθηκαν αποφασιστικά με τους εκβιασμούς και τις απειλές της κυβέρνησης και των συμμάχων της, ψήφισαν τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Η συνάντηση αυτή στην κάλπη, πρέπει το επόμενο διάστημα να βρει έδαφος εύφορο για να καρπίσει. Να σταθεροποιηθεί, να αποκτήσει βαθύτερα χαρακτηριστικά, να μετουσιωθεί σε ενεργό συμμετοχή στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, στις ταξικές - ριζοσπαστικές συσπειρώσεις του κινήματος, σε ουσιαστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Η ποιοτική ανάλυση των αποτελεσμάτων καταγράφει ένα ακόμα ελπιδοφόρο στοιχείο, σε άμεση συνάρτηση με τα παραπάνω: Το ΚΚΕ σημειώνει αύξηση μεγαλύτερη από το μέσο όρο στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις μεγάλες περιφέρειες, στις εργατικές λαϊκές γειτονιές, σε λαϊκές περιοχές με οξυμένα προβλήματα, στους μικρούς επιχειρηματίες και αγρότες. Πρόκειται για τα λαϊκά εκείνα στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την ενιαία στρατηγική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, βρίσκονται αντικειμενικά απέναντί τους.

Η αυξανόμενη δυναμική του ΚΚΕ σ' αυτά τα τμήματα του λαού, είναι ενθαρρυντικό σημάδι ότι η πολιτική τους συνείδηση ωριμάζει, δημιουργώντας νέες, καλύτερες προϋποθέσεις να αποκτήσει γερά θεμέλια η συγκρότηση του λαϊκού μετώπου, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ. Να οικοδομηθεί στέρεα η πλατιά κοινωνικοπολιτική συμμαχία, ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά, με στρατηγικό στόχο τη Λαϊκή εξουσία, για Λαϊκή οικονομία.

Από δω προκύπτουν και τα αυξημένα καθήκοντα της επόμενης μέρας, για κάθε μέλος, οπαδό και φίλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Τώρα πρέπει τα πόδια μας να πάρουν φωτιά, να γίνουν πιο θαρρετά βήματα και να αποκτήσει γερά ποδάρια σε κάθε εργατογειτονιά και χώρο δουλειάς η λαϊκή συμμαχία, φύτρα της οποίας αποτελούν το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ, η κοινή τους περπατησιά στο κίνημα, με ενιαίο πλαίσιο πάλης. Να πείσουμε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους να αναζητήσουν στο χώρο και τον κλάδο της δουλειάς τους το ταξικό σωματείο, την επιτροπή αγώνα που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ.

Να πρωτοστατήσουν οι ίδιοι για το δυνάμωμα και τη μαζικοποίησή τους. Να γίνουν προπαγανδιστές της ανάγκης να απαξιωθεί παραπέρα και να εγκαταλειφθεί από τους ανθρώπους του μόχθου η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία, από το πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Μια τέτοια αυτενέργεια θα πιάσει πραγματικά τόπο. Θα δημιουργήσει σοβαρές προϋποθέσεις για το δυνάμωμα συνολικά του εργατικού κινήματος, την οργάνωση της αντεπίθεσης.

Να δυναμώσει, ταυτόχρονα, η διαφωτιστική δουλειά στην ύπαιθρο, για την ανάγκη να μην υπάρξει φτωχός και μεσαίος αγρότης που να αφήσει την τύχη του στη ΓΕΣΑΣΕ και τους άλλους χειροκροτητές της αντιλαϊκή πολιτικής. Ακόμη περισσότεροι να συναντηθούν με την ΠΑΣΥ, είτε σε μια μαζική σύσκεψη που διοργανώνει στον τόπο που ζουν και καλλιεργούν το χωράφι τους, είτε σε μια περιφερειακή κινητοποίηση.

Αντίστοιχα, διαμορφώνονται καλύτερες προϋποθέσεις, ώστε μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι και βιοτέχνες, που κλείνουν κατά χιλιάδες τα μαγαζιά τους και πλήττονται από το χαμηλό εισόδημα της εργατιάς, να κάνουν τολμηρό βήμα και να δυναμώσουν σε κάθε συνοικία την ΠΑΣΕΒΕ. Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, ανεξάρτητα από το αν εργάζονται ή όχι, να αναζητήσουν τον τοπικό Σύλλογο Γυναικών που δραστηριοποιείται μέσα από τις γραμμές της ΟΓΕ, να μαζικοποιήσουν το γυναικείο κίνημα. Να δυναμώσει το ΜΑΣ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.

Μπροστά στα χειρότερα που έρχονται, πραγματικό όπλο άμυνας και αντεπίθεσης είναι η λαϊκή συμμαχία, μπολιασμένη με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που κοινωνικοποιεί τα μονοπώλια. Οσο βαθαίνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, τόσο ο ρεαλισμός αυτής της προοπτικής θα ωριμάζει σε πλατιά λαϊκά στρώματα, θα συσπειρώνει νέες δυνάμεις και θα ισχυροποιεί τους καθημερινούς αγώνες.

Στο χέρι του λαού είναι να πάει μέχρι τέλος το δρόμο που άνοιξε το προηγούμενο διάστημα με την πάλη και τον διεύρυνε με την ψήφο του την περασμένη Κυριακή. Το ΚΚΕ θα δώσει γι' αυτό τον καλύτερο εαυτό του.