Η αντιπαλότητα των δύο προέδρων, πρώην και νυν, τίναξε στον αέρα το περίφημο... σύστημα της Μπαρτσελόνα, και έφερε την ομάδα στο να... τρέχει και να μη φθάνει όσον αφορά στα χρέη. Η εξήγηση εντοπίζεται σε δύο ημερομηνίες. Η πρώτη είναι στις 30 Ιούνη, μέρα που πραγματοποιήθηκε η ετήσια Γενική Συνέλευση μελών και στην οποία η διοίκηση Λαπόρτα προέβη (και) σε έναν οικονομικό απολογισμό της χρονιάς και των πεπραγμένων της, παρουσιάζοντας μία ανθηρή κατάσταση. Μία μέρα μετά, η παράδοση - παραλαβή του προεδρικού θώκου στον άνθρωπο με τον οποίο ουσιαστικά ο Λαπόρτα πήρε τη θέση το 2003 και συνδιοίκησε μέχρι την οριστική ρήξη του 2005, τον Ροσέλ, είχε ακριβώς αντίθετες ανακοινώσεις. Χρέη εκατομμυρίων και απώλειες - ρεκόρ το 2009-2010. Η προηγούμενη διοίκηση, αυτή του αναμορφωτή Τζουάν Λαπόρτα, άφησε το σύλλογο στην καλύτερη οικονομική κατάσταση των τελευταίων ετών και με «μεγαλύτερα έσοδα από κάθε άλλον σύλλογο παγκοσμίως» κατά τα λεγόμενά της. Η νέα διοίκηση, αυτή του φιλόδοξου Σάντρο Ροσέλ, παρέλαβε ένα σύλλογο στο χείλος του γκρεμού, που δεν είχε «τη δυνατότητα να πληρώσει τους υπαλλήλους του». Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δανείστηκε 150.000.000 ευρώ από τράπεζες για να συνεχίσει να λειτουργεί. Το ότι απαλλάχθηκε από ορισμένα «βαριά» συμβόλαια (σημαντικότερο όλων του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς) σε μία προσπάθεια να εξοικονομήσει χρήματα, δε φαίνεται να λύνει το πρόβλημα, τη στιγμή μάλιστα που φέτος προχώρησε στη μεταγραφή του Νταβίντ Βίγια, αξίας 40 εκατ. ευρώ.

Στο ίδιο μοτίβο είναι και άλλες ομάδες που θεωρητικά θεωρούνται κολοσσοί.

Η Λίβερπουλ ίσως βρήκε τη λύση στο οικονομικό πρόβλημά της, ωστόσο σε ένα βορειότερο ύψος του αυτοκινητοδρόμου Μ6, ένας άλλος ποδοσφαιρικός γίγαντας με πήλινα πόδια, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.

Ολα είναι θέμα τάιμινγκ και ο εκτελεστικός διευθυντής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ντέιβιντ Γκιλ, το γνωρίζει πολύ καλά. Επέλεξε τη «βδομάδα Λίβερπουλ» για να ανακοινώσει τα δυσάρεστα μαντάτα, προλαβαίνοντας και το «ζήτημα Ρούνεϊ» που διαφαινόταν εδώ και μέρες πως θα εκραγεί σαν αυτοσχέδια βόμβα στα θεμέλια του «Ολντ Τράφορντ». Ακόμα και ο ίδιος επιχείρησε να «θολώσει» τα νερά με την τοποθέτησή του: «Πρόκειται για πολύ καλά αποτελέσματα για το σύλλογο, με διάφορα ρεκόρ, αλλά περιπλέκονται από θεωρητικά και ειδικά χρέη».

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα του οικονομικού έτους που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιούνη του 2010 και οι έννοιες μισογεμάτο και μισοάδειο ποτήρι σπεύδουν να πάρουν θέση στις αναλύσεις ειδικών και μη, με έναν κοινό παρονομαστή: Την πολιτική της οικογένειας Γκλέιζερ.

Με μία πρώτη ματιά στην οικονομική χρήση του έτους 2009 - 2010, παρατηρούνται έσοδα - ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου, της τάξης των 328.700.000 ευρώ, λειτουργικά κέρδη ύψους 115.800.000 ευρώ και χρήματα στα ταμεία της ομάδας επιπέδου δύο Κριστιάνο Ρονάλντο ή διαφορετικά που αγγίζουν τα 188.200.000 ευρώ. Ο αντίλογος παραθέτει φετινή ζημία 95.900.000 ευρώ (επίσης ρεκόρ), συνολικές οφειλές 879.700.000 ευρώ, οι οποίες με μία ιδιαίτερη ανάγνωση μπορούν να ξεπεράσουν το 1.200.000.000 ευρώ (Ολα τα ποσά του αφιερώματος έχουν μετατραπεί σε ευρώ για μεγαλύτερη διευκόλυνση).

Οταν το 2005 η οικογένεια Γκλέιζερ χρηματοδοτούσε με δάνειο (που επιβάρυνε την ομάδα) ύψους 903.700.000 ευρώ την εξαγορά του μετοχικού πακέτου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όλοι περίμεναν αντιθέσεις σαν κι αυτές. Οι «κόκκινοι διάβολοι» βραχυπρόθεσμα να αποτελούν οικονομικό «κολοσσό», αλλά μακροσκοπικά να βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι αυτά τα υπέρογκα λειτουργικά κέρδη των 115.800.000 ευρώ δεν είναι τα καθαρά κέρδη, αλλά κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA), ένα είδος μέτρησης, δηλαδή, που δεν απεικονίζει την πραγματικότητα. Η προβολή των EBITDA και όχι των πραγματικών (λογιστικών) κερδών από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δείχνει από μόνη της τη δύσκολη κατάσταση του συλλόγου. Στην απτή πραγματικότητα, τα λειτουργικά κέρδη ανέρχονται σε 17.000.000 ευρώ...

Ακόμα κι έτσι, από τα συν 115.800.000 ευρώ ο σύλλογος για το οικονομικό έτος 2009 - 2010 βρέθηκε να έχει απώλειες 95.900.000 ευρώ, ήτοι απόκλιση 211.700.000 ευρώ! Για να καλύψουμε αυτήν την απόσταση, από τα EBITDA θα πρέπει να αφαιρεθεί ένα λογικό ποσό επιπέδου 46.000.000 ευρώ στο πλαίσιο της ετήσιας απόσβεσης των ποδοσφαιριστών, συν 9.700.000 ευρώ ως απόσβεση παγίων στοιχείων. Τα non-cash έξοδα, όμως, αγγίζουν τα 96.300.000 ευρώ, οπότε λείπουν 40.600.000 ευρώ.

Αυτά τα χρήματα αφορούν σε μία κατηγορία η οποία εντοπίζεται μόνο στους ισολογισμούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πρόκειται για την απόσβεση υπεραξίας, η οποία έχει να κάνει με το ποσό που δαπάνησε η οικογένεια Γκλέιζερ για να αποκτήσει το σύλλογο, το οποίο ήταν πολύ πάνω από την εύλογη αξία του σωματείου. Ως εκ τούτου, η διαφορά καθίσταται πάγιο στοιχείο το οποίο αποσβένεται σταδιακά μέσα στην εκτιμώμενη οικονομική ζωή (στην προκειμένη περίπτωση 15 χρόνια).

Εάν η μοναδική οικονομική τρύπα του ισολογισμού αφορούσε στα non-cash έξοδα, τότε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δε θα αντιμετώπιζε κανένα οικονομικό πρόβλημα, αφού με τα γιγαντιαία έσοδα που διαθέτει, θα μπορούσε να καλύπτει τις ανάγκες της. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι πρέπει να καλύπτει υπέρογκους τόκους από τα δάνεια που έχουν εκδοθεί στο όνομά της και φυσικά αφορούν στην εξαγορά της από τους Γκλέιζερ.

Φέτος αναγκάστηκε να καταβάλει τόκους ύψους 48.500.000 ευρώ, οι οποίοι αφορούσαν στους τραπεζικούς τόκους επτά μηνών και στους τόκους πέντε μηνών του ομολογιακού δανείου που εξασφαλίστηκε στις 29 Γενάρη. Από τη στιγμή που το επιτόκιο των ομολόγων που αντικατέστησαν το τραπεζικό δάνειο είναι υψηλότερο, τη νέα σεζόν το ποσό των πληρωτέων τόκων θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο (αφού θα αφορά σε δωδεκάμηνο) και εκτιμάται σε 51.400.000 ευρώ.

Επιπρόσθετα, ο φετινός ισολογισμός περιείχε απώλειες 76.600.000 ευρώ από έκτακτες δαπάνες. Το μεγαλύτερο μέρος του εν λόγω ποσού αφορά σε πρόωρη αποπληρωμή δανείων, η οποία ανέρχεται σε 46.700.000 ευρώ από ανταλλαγή επιτοκίου και η οποία «πυροδότησε» την απόσβεση των εναπομεινάντων χρεών (5.300.000 ευρώ).