«Πέραν της λύσης του μηχανισμού στήριξης και της εφαρμογής του μνημονίου ούτε υπάρχει, ούτε προτείνεται από κανέναν η όποια σοβαρή εναλλακτική πρόταση, με την οποία θα ήταν δυνατή η έξοδος από την κρίση». Με αυτή τη φράση, στο κεντρικό του άρθρο, το προχτεσινό «ΕΘΝΟΣ» ερμηνεύει τα εκλογικά αποτελέσματα και, σε άλλο σημείο, αναφέρει: «Εκείνο που οφείλει κατά συνέπεια η κυβέρνηση είναι ν' αποδειχθεί εφεξής αποτελεσματικότερη απ' όσο μέχρι τώρα υπήρξε...»!
Τα όσα γράφει το «ΕΘΝΟΣ», μόνο τυχαία δεν είναι. Αντιθέτως, μέσα σε δύο προτάσεις, περιγράφει μέρος της προπαγάνδας που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση εφεξής. Πλασάρει, δηλαδή, το μονόδρομο της πολιτικής τους, για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και, μάλιστα, επισείει την ανάγκη εφαρμογής αυτής της πολιτικής, με ακόμη καλύτερη αποτελεσματικότητα, δηλαδή, με μεγαλύτερη ένταση της επίθεσης στις κατακτήσεις και τις ανάγκες του λαού.
Πρόκειται για το μονόδρομο, που θέλει την πτώχευση του λαού και τη συνέχιση λήψης ακόμη πιο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Πολιτική που θέλει τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα να μην έχουν άλλη επιλογή πέρα απ' τη συνέχιση ενός αντιλαϊκού και αντεργατικού μονόδρομου.
Κι όμως... Υπάρχουν δύο «εναλλακτικές λύσεις» απέναντι στην κρίση. Η μία που περιγράφει το «ΕΘΝΟΣ» και συμφέρει τα μονοπώλια και η άλλη που είναι υπέρ των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Και οι εργαζόμενοι κατανοούν όλο και περισσότερο πως ο πρώτος «μονόδρομος» μόνο νέα δεινά μπορεί να τους φέρει. Δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει, μόνο να τους πάρει.
Γι' αυτό και σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καλούνται να βαδίσουν στο δικό τους μονόδρομο. Το μονόδρομο της υπεράσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων ενάντια στα μονοπώλια και ταυτόχρονης οργάνωσης και προετοιμασίας για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας. Αυτή ακριβώς είναι η εναλλακτική που υπάρχει, και στηρίζει μόνο το ΚΚΕ, απέναντι στη λύση της τρόικας: Να μην πληρώσει ο λαός ούτε ένα ευρώ για την κρίση της πλουτοκρατίας! Και στις 15 Νοέμβρη στα Συλλαλητήρια του ΚΚΕ θα πρέπει να σειστεί όλη η Ελλάδα από αυτό το μήνυμα. Αυτός είναι ο μονόδρομος του λαού...
Ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζ. Κ. Γιούνγκερ να δηλώνει ότι απαιτούνται πρόσθετα μέτρα (αντιλαϊκά, βέβαια) για την Ελλάδα και ο Γ. Παπακωνσταντίνου να μας βεβαιώνει πως δε θα υπάρξουν νέοι φόροι και περικοπές μισθών...
Ελα, όμως, που τα δεδομένα είναι σαφή και ξεκάθαρα: Θέλουν περισσότερα έσοδα και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να θίξουν το μεγάλο κεφάλαιο, αντιθέτως σκοπεύουν να το ενισχύσουν.
Με αυτά ως αδιαπραγμάτευτα, είναι προφανές ότι μόνον ένας μένει για να συνεχίσει να πληρώνει το «λογαριασμό» της κρίσης και δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό. Το ...πώς ακριβώς θα γίνει αυτό, είμαστε σίγουροι πως θα το ανακαλύψουν. Είναι καλοί σε κάτι τέτοια.
ΑΣ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΛΙΓΟ οι υπερ-πρόθυμοι - κάθε απόχρωσης - για κυβερνήσεις συνεργασιών και «υπερκομματικές λύσεις». Εκτίθενται...
Κατανοούμε τον ενθουσιασμό τους, επειδή οι «πόθοι» τους συμπίπτουν με διάφορες πολιτικές αναλύσεις περί του θέματος...
Είναι προφανές ότι έχουν τέτοια αγωνία, που ούτε καν μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν τις πολιτικές που θα κληθούν (εάν, τελικά, κληθούν) να εφαρμόσουν. Αλλωστε, αυτά είναι γνωστά: Θα υπηρετούν το κεφάλαιο και θα υπερασπίζονται το εκμεταλλευτικό του σύστημα... `Η, μήπως, αυτό θέλουν να κάνουν και από κυβερνητικές θέσεις;
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Η ΨΗΦΟΣ την ερχόμενη Κυριακή, ενώ ήταν αρχικά αυτοδιοικητική και στη συνέχεια «πολιτική», μετατράπηκε ξανά σε «αυτοδιοικητική». Ενα διάγγελμα του Ραγκούση αρκεί άλλωστε γι' αυτό...
Να υποθέσουμε ότι τελειώσαμε με τους χαρακτηρισμούς ή, μήπως, επειδή μεσολαβούν μερικές μέρες ακόμη, έχουμε χρόνο για «κωλοτούμπες»;
Λες και υπάρχουν ...εκλογές μη πολιτικές. Σαν οι περιφέρειες και οι δήμοι να είναι άσχετοι με τις πολιτικές λιτότητας, ακρίβειας και ανεργίας που εφαρμόζονται. Ιδίως τώρα που θέλουν να τους μετατρέψουν σε κρατικούς φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς...