Το 1992 το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ ψήφιζαν το Μάαστριχτ βάσει των κριτηρίων του οποίου ο ελληνικός λαός καλείται σήμερα να εξανδραποδιστεί για τα χρέη και τα ελλείμματα των πλουτοκρατών.

Αυτό ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

Το Μάρτη του 2005, η τότε πρόεδρος της Βουλής, κυρία Μπενάκη, προσφωνούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια με τα παρακάτω λόγια:

«Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν (...)».

Λόγω ευρωσυντάγματος, λοιπόν, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί στον «περιορισμό εθνικών συνόρων και ενός μέρους της εθνικής κυριαρχίας»!

Αυτά ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

Το 1985 αντί για «καλύτερες μέρες», είχαμε «σταθεροποιητικά προγράμματα», «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, απαγόρευση αυξήσεων και άρθρα 4.

Αυτό ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

Το 1990-1993 είχαμε εισοδηματικές πολιτικές 0+0=14% (!), διπλασιασμό της τιμής της βενζίνης, ξεπουλήματα και «εσείς είστε το κράτος» προς τα ΜΑΤ.

Αυτά ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

Από το 1996 είχαμε «θυσίες για να μπούμε στην ΟΝΕ» και από το 2000 «θυσίες για να μείνουμε στην ΟΝΕ».

Αυτά ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

Το «λιτότης» του «εθνάρχη», τα «καταναλώνετε περισσότερα απ' όσα παράγετε» του Αντρέα, το ξύλο στους συνταξιούχους το 1995, το σαμποτάζ στα τρακτέρ το 1996, η «απασχολησιμότητα» το 1997, η «εκ περιτροπής εργασία» το 1998, ο «πατριωτισμός» της υπόθεσης Οτσαλάν και του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας το 1999, το Χρηματιστήριο το 2000, τα «ολυμπιακά» C4i της «Ζήμενς» το 2004, οι «απογραφές» και η «ήπια προσαρμογή» του ανιψιού, ο τριακονταετής «παράδεισος» της εισόδου στην ΕΟΚ,

αυτά ήταν «μνημόνιο» ή όχι;

*

ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

Για όλα! Για το χτες, για το σήμερα, για το αύριο!

Η προβοκατόρικη αθλιότητα των «Νέων» περί των υποτιθέμενων «ανίερων συμμαχιών» του ΚΚΕ με τη ΝΔ επιχειρήθηκε προχτές να επενδυθεί και με βαρύγδουπες αναλύσεις.

Χαρακτηριστικό το απόσπασμα που δημοσιεύτηκε προχτές στο κύριο άρθρο της εφημερίδας του συγκροτήματος Λαμπράκη:

*

«Η πολιτική ιστορία ενός τόπου γράφεται με τις επιλογές που κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις του.

Αυτές οι πολιτικές ορίζουν την έκβαση των πραγμάτων σε ό,τι αφορά τη συνολική πορεία του, τη διακυβέρνησή του και εν γένει τη μοίρα του λαού του.

Η νεώτερη πολιτική ιστορία μας είναι γεμάτη με πολιτικές αποφάσεις οι οποίες πληρώθηκαν ακριβά γιατί υπήρξαν κατώτερες των περιστάσεων.

Ολες οι παρατάξεις βαρύνονται με τέτοιες αποφάσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Στην κομμουνιστική Αριστερά όμως - και κυρίως το ΚΚΕ - αναλογεί το πιο σημαντικό μερίδιο».

(«Νέα», 11/11/2010)

***

Παρακαλούμε την προσοχή σας:

*

(«Ελεύθερο Βήμα», 29/4/1941)

*

Οπως βλέπετε, το συγκρότημα Λαμπράκη, σε εκείνη την «κρίσιμη για τη μοίρα του λαού» εποχή, όταν τα «SS» έμπαιναν στην Αθήνα, εμφάνιζε την είσοδο των ναζί στην Ελλάδα σαν ...«έξοδο» της χώρας μας από τον πόλεμο.

Περιέγραφε την κατοχή του τόπου από τις ορδές του φασισμού σαν μια «αναπόφευκτη πραγματικότητα».

Και προέτρεπε τους Ελληνες να συναισθανθούν ότι με το Ράιχ και τον Χίτλερ υπήρχε «κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων»...

***

Ηταν το συγκρότημα Λαμπράκη, μάλιστα, που καλούσε τους πολίτες και τα κόμματα να

«περιβάλουν την κυβέρνησιν ταύτην και διά της θετικής ψήφου εμπιστοσύνης των».

(«Ελεύθερο Βήμα», 26/4/1936)

***

(«Ελεύθερο Βήμα», 1/4/1952)

*

Με νωπό ακόμα το αίμα του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, δύο μέρες μετά την εκτέλεση, όπως διαβάζουμε, ο Μπελογιάννης - κατά το συγκρότημα Λαμπράκη - ήταν «κατάσκοπος». Η εκτέλεσή του δεν ήταν έγκλημα, αλλά «καθήκον» (!) της κυβέρνησης του Πλαστήρα. Η εκτέλεση του Μπελογιάννη δεν ήταν δολοφονία, αλλά «υποχρέωση» (!) του κράτους...

***

Πιστεύουμε ότι τα παραπάνω προσδιορίζουν επαρκώς την ιστορία του συγκροτήματος Λαμπράκη.

Κυρίως, δε, προσδιορίζουν τη σκοπιά από την οποία προβαίνει σε επικρίσεις, αποτιμήσεις (!) και σε «ιστορικά μαθήματα» (!) προς το ΚΚΕ...

Το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής έχασε σε σχέση με τις βουλευτικές του 2009 περίπου 1.200.000 ψήφους, αλλά ο πρωθυπουργός δήλωσε προχτές:

«Χάρηκα για το εκλογικό αποτέλεσμα»!

Ως στήλη και ως άνθρωποι το ξεκαθαρίζουμε: Αρνούμαστε ακόμα και ως υπόθεση να περάσει από το μυαλό μας ότι είναι ποτέ δυνατόν, κοτζάμ πρωθυπουργός, να ακολουθεί για λόγους επικοινωνιακής λοβοτομής την τακτική που λέει

«όταν μας φτύνουνε, εμείς ανοίγουμε ομπρέλα».

Ως εκ τούτου, καταλήγουμε να δεχτούμε ως ειλικρινή την τοποθέτηση του κ. Παπανδρέου.

Συνεπώς και αφού τόσο το χάρηκε ο κ. Παπανδρέου το εκλογικό αποτέλεσμα, η αυριανή Κυριακή είναι μια ακόμα καλή ευκαιρία για τους ψηφοφόρους. Ειδικά για εκείνους τους ψηφοφόρους που πριν ένα χρόνο πιάστηκαν στο δόκανο της ΠΑΣΟΚικής εξαπάτησης.

Τι τους προτείνουμε; Μα, το εξής απλό: Να διπλασιαστούν! Οσοι ήδη απέρριψαν το ΠΑΣΟΚ την περασμένη Κυριακή, στον αυριανό β' γύρο να γίνουν διπλάσιοι, τουτέστιν

να «μαυρίσουν» εις διπλούν την κυβέρνηση

και ως εκ τούτου να προσφέρουν ...διπλή χαρά στον κ. Παπανδρέου!

Κι όπως λέει ο ποιητής:

«Ποια εκλογή χωρούσε ανάμεσα

στα δύο χείριστα;».