Δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να κάνει νόμο την απόφασή της για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και ήδη στα εργοστάσια και στους χώρους δουλειάς η μεγαλοεργοδοσία αξιώνει τη μείωση μισθών και μεροκάματων, ντε-φάκτο επιβάλλει την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων που ισχύουν. Εξοπλισμένοι με την πολιτική της κυβέρνησης, αξιοποιώντας το παράδειγμά της για το Δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ, ένα τσούρμο κεφαλαιοκρατών, ΣΕΒ, τραπεζίτες, εφοπλιστές, με το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων, απειλούν με απολύσεις, εκβιάζουν ακόμα και με κλείσιμο επιχειρήσεων. Στοχοποιούν και τρομοκρατούν πάνω από 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τις οικογένειές τους.
Η επίθεση στο εργατικό εισόδημα παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας, καθώς η μείωση των μισθών όχι μόνο θα κάνει αβίωτη τη ζωή της εργατικής οικογένειας, αλλά θα έχει αντανάκλαση στις συντάξεις - και αυτών που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση - αφού μικρότεροι μισθοί θα μεταφραστούν και σε μικρότερες συντάξεις. Χτύπημα θα δεχτούν και τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων, των οποίων τα έσοδα θα συρρικνωθούν, ενώ σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις σε οργανισμούς όπως ο ΟΑΕΔ, η Εργατική Κατοικία και η Εργατική Εστία, των οποίων τα έσοδα προέρχονται κυρίως από τις εισφορές των εργαζομένων, σε εξάρτηση με το ύψος του μισθού τους.
Γίνεται καθαρό ότι απειλείται συνολικά η ζωή της εργατικής τάξης. Μπροστά της ορθώνεται ο κίνδυνος για απότομη και κάθετη πτώση του βιοτικού της επιπέδου. Εκεί ακριβώς αποβλέπει όχι μόνο η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων που καλύπτουν περίπου τα 4/5 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και οι άλλες διατάξεις που θα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο και σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο προβλέπει:
Ο ακρωτηριασμός και του ΟΜΕΔ υπακούει απόλυτα στις αξιώσεις του ΣΕΒ και συμπληρώνει το αντεργατικό οπλοστάσιο που κατασκευάζει η κυβέρνηση και στην κορωνίδα του βρίσκεται η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Σε κενό γράμμα μετέτρεψε η κυβέρνηση και το ισχύον καθεστώς της διαιτησίας (ΟΜΕΔ) για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας. Αφού αρχικά η κυβέρνηση - με βάση τα πρώτα της σχέδια - εξασφάλισε τη δυνατότητα προσφυγής και στους εργοδότες, αφού τους όπλισε και με το δικαίωμα να προσβάλλουν τις διαιτητικές αποφάσεις στα δικαστήρια, εμπλέκοντας τα συνδικάτα σε ατέρμονες δικαστικές διαμάχες, τώρα δίνει και την τελειωτική βολή στον ΟΜΕΔ. Ετσι, σύμφωνα με τη νέα εκδοχή του σχεδίου νόμου, το οποίο αναρτήθηκε για διαβούλευση προχτές από το υπουργείο Εργασίας, τίθενται νέα εμπόδια στα συνδικάτα για να κάνουν χρήση του ΟΜΕΔ, ενώ παράλληλα περιορίζεται δραστικά και το εύρος των αποφάσεών του, οι οποίες πλέον για τις ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις θα αφορούν μόνο το βασικό μισθό.
Οπως ορίζεται στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου, το οποίο αντικαθιστά τη σχετική διάταξη του νόμου 1876/1990 για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, «οι όροι της προσφυγής στη μεσολάβηση και διαιτησία και η όλη διαδικασία καθορίζονται με τη συνομολόγηση σχετικών ρητρών στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας» ή «με κοινή συμφωνία των μερών που διαπραγματεύονται». Με τον τρόπο αυτό, επί της ουσίας καταργείται η δυνατότητα προσφυγής μονομερώς της εργατικής πλευράς στον ΟΜΕΔ, αφού πρώτα θα πρέπει να έχει υπάρξει συμφωνία και της εργοδοτικής.
Αλλά ακόμα και αν τελικά η προσφυγή στον ΟΜΕΔ επιτευχθεί, αυτή όσον αφορά στις ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις περιορίζεται μόνο στο βασικό ημερομίσθιο και στο βασικό μισθό (άρθρο 3). Για τα υπόλοιπα θέματα δεν έχει αρμοδιότητα ο ΟΜΕΔ.
Στιγμιότυπο από τη χτεσινή κινητοποίηση |
Χτες οι εφοπλιστές, δείχνοντας έμπρακτα το μέλλον που επιφυλάσσουν στους ναυτεργάτες και τους νησιώτες, με τις πλάτες της κυβέρνησης και συγκεκριμένα του υπουργού ΘΥΝΑΛ Γ. Διαμαντίδη, ξεκίνησαν, εν μέσω της απεργίας, να επιβάλουν ντε φάκτο την απόφασή τους για την κατάργηση της 10μηνης υποχρεωτικής επάνδρωσης και δρομολόγησης των ακτοπλοϊκών πλοίων και το πέταγμα στη στεριά των ναυτεργατών των γενικών υπηρεσιών (θαλαμηπόλους, μαγείρους κλπ.). Το μεσημέρι ο Βαγ. Βεντούρης απέλυσε ολόκληρο το πλήρωμα, κοντά 70 ναυτεργάτες, του ακτοπλοϊκού πλοίου «ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ», ενώ η ΛΑΝΕ (θυγατρική της ΑΝΕΚ του Γ. Βαρδινογιάννη) έδιωξε από το πλοίο «ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ» τους θαλαμηπόλους και άλλες ειδικότητες των γενικών υπηρεσιών!
Την αλληλεγγύη στον απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών έχει ξεσηκώσει το κάλεσμα που έχουν απευθύνει το ΠΑΜΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, οι γυναικείοι σύλλογοι της ΟΓΕ. Ακριβώς πάνω σε αυτό το «τείχος» προσέκρουσε χτες το απόγευμα η απεργοσπαστική επιχείρηση που έστησε μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, για λογαριασμό των εφοπλιστών, στο λιμάνι του Ηρακλείου της Κρήτης. Με στόχο να «σπάσει» η απεργία στα καράβια «ΚΡΗΤΗ Ι» της ΑΝΕΚ και «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ» των Μινωικών Γραμμών και ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να επιστρατεύσει τον κοινωνικό αυτοματισμό. Ομάδα «αγανακτισμένων» αγροτών επιτέθηκαν με τραμπουκισμούς σε βάρος της περιφρούρησης που βρισκόταν πάνω στους καταπέλτες των πλοίων. Επικεφαλής της επιχείρησης ήταν γνωστό αγροτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Η προσπάθεια έπεσε το κενό. Νωρίτερα ομάδα αγροτών είχε αποκλείσει την Εθνική Οδό του Ηρακλείου στον κόμβο για αεροδρόμιο.
Πλήθος εργαζομένων του Πειραιά εξέφρασε χτες το απόγευμα τη συμπαράστασή του στον απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών, όπως και στον αγώνα των εργατοτεχνιτών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, συμμετέχοντας μαζικά στο συλλαλητήριο που διοργάνωσε η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ, στην πλατεία του Ηλεκτρικού Σταθμού.
Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, μιλώντας στους συγκεντρωμένους επισήμανε ότι ο αγώνας των ναυτεργατών είναι αγώνας και των εργατών της Ζώνης, καθώς - όπως όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας - πλήττονται από την ίδια βάρβαρη πολιτική που θυσιάζει τις ζωές, το μέλλον των εργαζομένων στο βωμό της κερδοφορίας των εφοπλιστών, του μεγάλου κεφαλαίου.
Από το βήμα της συγκέντρωσης ο Σάββας Τσιμπόγλου, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, υπογράμμισε ιδιαίτερα τη συμμετοχή της νεολαίας πάνω στους καταπέλτες, τονίζοντας ότι «για μας είναι πολύτιμη παρακαταθήκη, για τους νέους είναι επένδυση» και τόνισε ότι «απαιτείται η καλύτερη οργάνωση των ναυτεργατών και των άλλων εργαζομένων, των νέων, των επαγγελματιοβιοτεχνών, των αγροτών με διεύρυνση του πλαισίου πάλης και ανάπτυξη αγώνων για την αναχαίτιση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και την ανατροπή των δυνάμεων που την προωθούν».
Ακολούθησε μαζική μαχητική πορεία στο κέντρο του Πειραιά, η οποία κατέληξε στο λιμάνι για να ενισχύσει τις απεργιακές φρουρές.
Πληθαίνουν οι αποφάσεις αλληλεγγύης στον αγώνα των ναυτεργατών, από φοιτητικούς συλλόγους που υιοθετούν το σχετικό ψήφισμα που καταθέτουν οι δυνάμεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών στα Διοικητικά Συμβούλια. Ετσι, μετά το ΔΣ του συλλόγου σπουδαστών της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας, το ψήφισμα του ΜΑΣ υιοθέτησαν τα ΔΣ των συλλόγων Φαρμακευτικού, Βιολογικού, Γεωλογικού, Τουρκικών Σπουδών και Πανεπιστημίου Πειραιά.