ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Δεκέμβρη 2010
Σελ. /40
Με στόχο τη φτηνή εργατική δύναμη

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ανταγωνιστικότητα περνάει από τη μεγάλη μείωση των μισθών και τη δραστική υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης. Αναγκάστηκε να το παραδεχθεί ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επιβεβαιώνοντας ότι όλο τον προηγούμενο καιρό οι κυβερνώντες ψεύδονταν συνειδητά όταν διακήρυσσαν ότι η ανταγωνιστικότητα δε σημαίνει πιο χαμηλά μεροκάματα και πως η Ελλάδα δε θα γίνει χώρα που η οικονομία της θα στηρίζεται στη φτηνή εργατική δύναμη. «Υπάρχει όντως θέμα μισθών. Εχει σημασία πώς εξελίσσεται το κόστος εργασίας σε σχέση με τις άλλες χώρες που μας ανταγωνίζονται. Το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας εμπεριέχει και το κόστος της εργασίας. Η συγκράτησή του ή η σύνδεσή του με την παραγωγικότητα είναι στη σωστή κατεύθυνση», είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του το βράδυ της Δευτέρας στο «Μέγκα» ο υπουργός Οικονομικών, υπεραμυνόμενος ουσιαστικά της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της ανασφάλιστης εργασίας, των μαζικών απολύσεων, της χωρίς προηγούμενο δηλαδή έντασης της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων. Με λίγα λόγια, ο υπουργός παραδέχθηκε ότι ο καπιταλισμός μόνο με έναν τρόπο ξεπερνάει την αθεράπευτη κρίση του, καταστρέφοντας μεγάλο τμήμα των παραγωγικών δυνάμεων και πρώτα απ' όλα βέβαια την εργατική δύναμη. Τα περί κρίσης ελλείμματος και χρέους ή σπατάλης είναι απλώς επικοινωνιακά φύκια που πωλούνται για μεταξωτές κορδέλες...

Υποκρισία δίχως όρια

«O,τι και αν κάνουμε στον πλανήτη μας, πρέπει να διέπεται από ένα αίσθημα δικαιοσύνης. Ομως, οι λαοί μας δεν εισπράττουν αυτό το αίσθημα, βλέποντας την παρούσα κατάσταση, στην οποία οι τράπεζες διασώζονται, αλλά τα άτομα επωμίζονται τα χρέη, τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, αλλά οι ζημιές κοινωνικοποιούνται, ενώ οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι». Αν δεν γνώριζε κανείς σε ποιον ανήκει η παραπάνω φράση, δύσκολα το μυαλό του θα πήγαινε στον πρωθυπουργό. Κι όμως σε αυτόν ανήκει η παραπάνω φράση και μάλιστα δεν την είπε στο μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις την περασμένη Δευτέρα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη σύνοδο κορυφής ΕΕ - Αφρικής στη Λιβύη. Το εξοργιστικό είναι ότι τα είπε την ίδια μέρα που η κυβέρνηση στην Αθήνα συνέχιζε να κάνει τα αντίθετα από τις υποκριτικές διακηρύξεις του: Πρόσφερε ένα ακόμα πακέτο 25 δισ. ευρώ στις τράπεζες, φτάνοντας το ύψος του συνολικού πακέτου προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα μέσα σε δύο χρόνια στα 78 δισ. ευρώ. Επίσης την ίδια μέρα, μέσω της παράτασης της επιμήκυνσης αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ., «κλείδωνε» ένα μνημόνιο διαρκείας που συνθλίβει και εξοντώνει το λαό... Από την άλλη όμως έχει δίκιο ο Γ. Παπανδρέου όταν παραδέχεται ότι «από πολιτική σκοπιά, μία τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, όταν γνωρίζουμε ότι διαθέτουμε τις δυνατότητες και τους πόρους στον πλανήτη μας». Αλλά φυσικά οι λαοί δεν περιμένουν από τους δυνάστες τους να τους το πουν και πολύ περισσότερο να τους σώσουν.

Τα εύσημα της Χ. Κλίντον

Τα εύσημα που απέσπασε ο πρωθυπουργός από τους συμμετέχοντες ηγέτες στη σύνοδο κορυφής του ΟΑΣΕ στο Καζακστάν διαφήμιζε χτες στα ραδιόφωνα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Κοινή διαπίστωση των ανθρώπων με τους οποίους συνομιλούμε και παρακολουθούν την πορεία της χώρας μας και η αίσθηση στην παγκόσμια κοινή γνώμη είναι ότι η χώρα μας πάει καλά», καυχήθηκε ο Γ. Πεταλωτής, αναφερόμενος στις συναντήσεις που είχε ο Γ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο της Ρωσίας, του Αζερμπαϊτζάν, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Β. Ρομπάι κ.ά. Αίσθηση όμως προκάλεσαν τα ιδιαίτερα θερμά εύσημα που απένειμε στον πρωθυπουργό η Χίλαρι Κλίντον. «Η κυρία Κλίντον, είπε μάλιστα "όχι απλώς καλά, πολύ καλά"», ανέφερε έμπλεος υπερηφάνειας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Φυσικά και δεν εκπλήσσουν κανένα τα εύσημα των ξένων συμμάχων της κυβέρνησης και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Θέλουν να την ενθαρρύνουν να συνεχίσει ακάθεκτη τον πόλεμο κατά του λαού. Εύλογα ερωτήματα όμως προκαλούν ειδικά τα θερμά συγχαρητήρια της Χ. Κλίντον, καθώς η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δεν έχει στο μυαλό της μόνο ή κυρίως την οικονομία. Μήπως λοιπόν αφορούσαν κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα τα «πεπραγμένα» της κυβέρνησης σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, που απλώς ο ελληνικός λαός δεν το έχει μάθει ακόμα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παρακαταθήκη για νέους αγώνες

Ο ταξικός πολυήμερος αγώνας των ναυτεργατών ανάγκασε την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει την πολιτική επιστράτευση για να τον καταστείλει. Και να εξυπηρετήσει με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντα των εφοπλιστών κόντρα στις ανάγκες των εργατών της θάλασσας. Εβαλαν σε κίνηση τους μηχανισμούς τους και έδειξαν το πρόσωπο της ωμής κρατικής βίας. Απέδειξαν - για μια ακόμα φορά - ότι είναι αδίστακτοι. Προέταξαν ακόμα και τα όπλα για να εξαναγκάσουν τους ναυτεργάτες να μπουν στα καράβια και να δουλέψουν. Συνολικά, 15 αυτοκίνητα της αστυνομίας, επιβιβάστηκαν στο καράβι που έκανε δρομολόγιο από τον Πειραιά για το Ηράκλειο! Μετέτρεψαν τα πλοία σε στρατόπεδα. Το αστικό κράτος έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο, έδειξε ότι είναι μηχανισμός επιβολής - όταν χρειαστεί με κάθε μέσο - του δίκιου του μεγάλου κεφαλαίου, μηχανισμός που τσακίζει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Ομως, ακόμα κι έτσι, πήραν την απάντησή τους από τον ενωμένο ταξικό αγώνα. Οι ναυτεργάτες και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, βγήκαν από τον απεργιακό αγώνα με το κεφάλι ψηλά και με μια σπουδαία παρακαταθήκη.

Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ως πρόσχημα για την πολιτική επιστράτευση - αφού προηγούμενα η αστική Δικαιοσύνη είχε κρίνει παράνομη την απεργία - ότι είχε δημιουργηθεί «επείγουσα κοινωνική ανάγκη και ιδιαιτέρως στη δημόσια υγεία, εξαιτίας των ελλείψεων σε ιατροφαρμακευτικό υλικό και, αφετέρου, να στερούνται τις ιατρικές υπηρεσίες οι ευπαθείς ομάδες του νησιωτικού πληθυσμού μας». Εφτασαν να ισχυριστούν ότι οι νεκροί έμεναν άταφοι... Μιλούσαν για ευπαθή προϊόντα την ίδια στιγμή που μέσα στα καράβια υπήρχαν λεκάνες, πλακάκια και άλλα τέτοια είδη, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση έκανε ότι την έπιασε ο πόνος για τους νησιώτες, όταν η ίδια η πολιτική της τους καταδικάζει να ζουν κάτω από καθεστώς μόνιμου αποκλεισμού από την υπόλοιπη χώρα. Ποια είναι η πολιτική τους; Πλήρης απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, κρατικό χρήμα και ελευθερία να αυξάνουν τα ναύλα όποτε θέλουν και να κόβουν όποια δρομολόγια δεν τους συμφέρουν οικονομικά. Μια πολιτική που δημιουργεί τις προϋποθέσεις, οι νησιώτες να σκυλοπνίγονται από τα σαπάκια των εφοπλιστών.

Η ταξική αλληλεγγύη από εργάτες της στεριάς, αυτοαπασχολούμενους, μαθητές, σπουδαστές, γυναίκες, συνταξιούχους, όλους τους εργαζόμενους που βρέθηκαν σε όλα τα λιμάνια της χώρας από την πρώτη μέρα, έδωσε ώθηση στους ναυτεργάτες να κάνουν κουρελόχαρτα τα φύλλα επιστράτευσης. Εδωσε ώθηση για να εκδηλωθεί ηρωική στάση από τα πληρώματα, παρά τις απειλές και τους εκφοβισμούς από τις δυνάμεις καταστολής, τους εφοπλιστές και τους ανθρώπους τους. Είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστούν οι αγώνες ακόμα πιο δυναμικά, πιο ενωτικά και πιο μαζικά. Η συνέχιση αυτών των αγώνων, ήταν το κεντρικό μήνυμα που βγήκε και από τη μεγάλη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ προχτές στον Πειραιά, λίγη ώρα μετά το μπαράζ καταστολής που εκδηλώθηκε στο λιμάνι. Οτι οι αγώνες των προηγούμενων ημερών μπροστά στους καταπέλτες είναι μια σπουδαία παρακαταθήκη για το εργατικό λαϊκό κίνημα, το έδειξε ο μαθητής που βρέθηκε δίπλα στο ναυτεργάτη πατέρα του, η γυναίκα δίπλα στο ναυτεργάτη άντρα της, άλλοι εργάτες που έκαναν δικό τους αγώνα, τον αγώνα των ναυτεργατών. Γιατί τα συμφέροντά τους είναι κοινά και ο εχθρός ίδιος...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ