Στην επιστολή που υπογράφει ο διευθυντής του χειρουργικού τομέα - ανάλογες επιστολές έχουν σταλεί από την Παθολογική Κλινική και τα Εργαστηριακά Τμήματα - επισημαίνεται ότι οι ελλείψεις σε υλικά «έχουν άμεσες, καθημερινές και κυρίως επικίνδυνες επιπτώσεις στην ασφάλεια των χειρουργικών επεμβάσεων».

Γίνεται αναφορά σε «ελλείψεις αναλώσιμων υλικών χαμηλού κόστους, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις αντιδραστηρίων για την εκτέλεση διαγνωστικών εξετάσεων ρουτίνας, όπως «γενική αίματος, CRP, κλπ.», θέτουν επιτακτικά το ζήτημα της ασφάλειας στην καθημερινή διαχείριση των ασθενών».

Ως παραδείγματα αναφέρονται οι ελλείψεις χειρουργικών ραμμάτων, υλικών παροχευτεύσεων, προεγχειρητικών και μετεγχειρητικών ακτινογραφιών (ασθενείς χειρουργούνται και λαμβάνουν εξιτήριο χωρίς να υπάρχουν στο φάκελό τους προεγχειρητικές ακτινογραφίες διάγνωσης και μετεγχειρητικές ακτινογραφίες που να πιστοποιούν τη χειρουργική πράξη), ενώ επισημαίνεται ότι τα «αυτοκόλλητα» καλύμματα των χειρουργικών πεδίων δεν κολλούν στο δέρμα, τα χειρουργικά γάντια τρυπούν κατά την εφαρμογή τους και συχνά πριν ακόμα χρησιμοποιηθούν, οι καθετήρες επισκληρίδιας αναισθησίας και οι βελόνες Kirschner (κόστους 5 ευρώ), δεν αντικαθίστανται από τον Ιούνιο κ.λπ.

Στα παραπάνω - σημειώνεται - προστέθηκε, εδώ και ένα μήνα, το πρόβλημα των βλαβών λειτουργίας που παρουσιάζουν τα χειρουργικά τραπέζια και οι μεγάλες πολυεστιακές λάμπες χειρουργικού πεδίου, η επιδιόρθωση των οποίων «καθυστερεί χαρακτηριστικά», ενώ «το αναισθησιολογικό τμήμα δεν μπορεί να καλύψει τις διογκούμενες από την αυξανόμενη σήμερα ζήτηση, ανάγκες των χειρουργικών κλινικών, λόγω περιορισμένου αριθμού ειδικών και ειδικευόμενων και λόγω περιορισμένου αριθμού εφημερευόντων».

Καταγγελίες από γιατρούς και άλλους εργαζόμενους αναφέρουν ότι το «κλίμα» του «εξορθολογισμού των πάντων και της εξοικονόμησης από παντού», που διαμορφώνεται στο νοσοκομείο, οδηγεί και σε τραγελαφικές καταστάσεις, όπως, π.χ, να μην υπάρχουν κουτάλια και μαχαιροπίρουνα και να υποχρεούνται οι εργαζόμενοι να τρώνε τη σούπα ...με μικρό, πλαστικό κουταλάκι!

Και μέσα σ' όλα αυτά, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας καλείται να εφαρμόσει την απόφαση της κυβέρνησης για την «ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων». Μια απόφαση που αφορά, καταρχάς, σε 25 νοσοκομεία σ' όλη τη χώρα και η οποία θα σημάνει την παραπέρα λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεων, που θα έχουν ίδια έσοδα για να λειτουργούν, τα οποία θα έπρεπε να καλύπτονται εξ ολοκλήρου απ' τον κρατικό προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα, επιβάλλονται άγρια «χαράτσια» στα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασθενείς, ενώ αναβαθμίζονται οι δυνατότητες των ασφαλιστικών εταιρειών για την είσοδό τους στα δημόσια νοσοκομεία με όρους των συμβολαίων τους προς τους «πελάτες - ασθενείς».

«Αντιρρήσεις» ως προς την άμεση εφαρμογή της «ολοήμερης λειτουργίας» του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, εκφράζει, με ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Μελών ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καλώντας τα μέλη του να διακόψουν προσωρινά, για το μήνα Δεκέμβρη, τα απογευματινά ιατρεία - ολοήμερης λειτουργίας, «μέχρι να αποσαφηνιστεί και να καταστεί εφικτή η εφαρμογή της ολοήμερης λειτουργίας του νοσοκομείου».

Ο εν λόγω σύλλογος δεν κρατάει αυτή τη στάση επειδή διαφωνεί με την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας στην οποία οδηγεί η κυβερνητική απόφαση, αλλά - όπως αναφέρει και στην ανακοίνωση - διότι θεωρεί ότι «θα υπάρξει μεγάλη δυσκολία στην εφαρμογή και υλοποίηση της ολοήμερης λειτουργίας του ΠΓΝΛ», λόγω των μεγάλων ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή και σε παραϊατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Αν διαφωνούσε με την εμπορευματοποίηση θα καλούσε τα μέλη ν' αγωνιστούν, μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα και το αγωνιστικό κίνημα των αγροτών, των ΕΒΕ, της νεολαίας, υπέρ ενός ενιαίου, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας, χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση.

Ενδιαφέρεται, κυρίως, πως θα εξασφαλιστούν περισσότερα χρήματα στα μέλη του από την λειτουργία των εντός του νοσοκομείου «ιδιωτικών» ιατρείων κι εκεί στοχεύουν και τα «παράπονα» που εκφράζει στην ανακοίνωση για το γεγονός ότι το μερίδιο που παίρνουν οι καθηγητές - γιατροί από τ' απογευματινά ιατρεία είναι λίγα, ενώ υπάρχουν και μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των αμοιβών τους.

Από τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι η αντίσταση στην πολιτική κυβέρνησης - τρόικας, που μετατρέπει το δημόσιο αγαθό της Υγείας σε πανάκριβο εμπόρευμα, πρέπει να γίνει υπόθεση του λαού, ο οποίος χρειάζεται να περάσει στην αντεπίθεση για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, στο πλαίσιο της οποίας θα αναπτυχθεί και θα λειτουργήσει το ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους, σύστημα Υγείας.