ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Διαμαρτυρία των εικαστικών

Από παλιότερη κινητοποίηση των εικαστικών

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στην Εθνική Πινακοθήκη, την Κυριακή (12/12, 11πμ), διοργανώνει το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Η συνέχιση του αγώνα για τη λύση των καυτών και χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εικαστικοί, είναι η απάντηση στην κυβερνητική πολιτική, που θέτει υπό διωγμό την τέχνη και τους καλλιτέχνες. «Στο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης», σημειώνεται στην ανακοίνωσή του ΕΕΤΕ, «με τη συμφωνία όλων των κυβερνήσεων ως σήμερα, αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων που τη στηρίζουν, η Τέχνη, η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια και κάθε κοινωνικό δικαίωμα του λαού, των εργαζομένων, υποχρηματοδοτείται από το κράτος αφήνοντας σκόπιμα το χώρο να αλώνεται και να χειραγωγείται από μεγάλους μονοπωλιακούς επιχειρησιακούς ομίλους».

«Οι καλλιτέχνες είναι ανασφάλιστοι, χωρίς συνταξιοδοτικά δικαιώματα, παρόλο που πολλά χρόνια καταθέτουμε ως φορέας πρόταση καθολικής λύσης του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού, σε βάση συλλογική και αναλογική των εσόδων μας. Ως μισθωτοί στην παιδεία, στους δήμους κ.ά. ωθούνται στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στη συρρίκνωση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων. Πρόσφατα το υπουργείο Παιδείας "προσέλαβε" καλλιτέχνες ως "αναπληρωτές" και μετά από δύο μήνες απλήρωτης εργασίας, τους επέβαλε σύμβαση ημερομισθίου. Με τον "Καλλικράτη" απομακρύνονται μαζικά από τους δήμους καλλιτέχνες που εργάζονται ως συμβασιούχοι. Με την περαίωση, εκβιάζονται οι καλλιτέχνες, όπως και οι άλλοι μικροί επαγγελματίες, ενώ το μεγάλο κεφάλαιο απαλλάσσεται με το ελάχιστο».

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, «υποχρηματοδοτεί το ΕΕΤΕ - παρά τη συνταγματική της υποχρέωση - στο μισό των ανελαστικών του δαπανών. Αφήνει άλυτα τα βασικά ζητήματα ζωής των καλλιτεχνών (το δικαίωμα ασφάλισης και σύνταξης). Αρνείται να εξοφλήσει τα συσσωρευμένα χρέη του ΕΕΤΕ για τις μεγάλες δημόσιες εκθέσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, οδηγώντας τους πιστωτές σε απόγνωση».

Οι εικαστικοί διεκδικούν: Δωρεάν πρόσβαση του λαού στα αγαθά της τέχνης και της γνώσης (επιστήμη - παιδεία). Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη. Επαρκή επιχορήγηση του ΕΕΤΕ. Αύξηση του ποσοστού για τον πολιτισμό στον κρατικό προϋπολογισμό, τουλάχιστον στο 2%.

«ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ» ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Εργαλείο εμπορευματοποίησης

Την εφαρμογή και στον πολιτισμό, του αντιδραστικού «Κοινού Πλαισίου Αξιολόγησης», που προσαρμόζει τον κρατικό τομέα στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου, αποδιαρθρώνοντας, ταυτόχρονα, τις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο, προωθεί και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Είναι ένα σύστημα «αυτο-αξιολόγησης» των κρατικών υπηρεσιών που τέθηκε σε ισχύ από την ΕΕ το 2000 και γίνεται στη βάση εννέα κριτηρίων: «Ηγεσία, Στρατηγική και Προγραμματισμός, Ανθρώπινο Δυναμικό, Συνεργασίες και Πόροι, Διαδικασίες, Αποτελέσματα προσανατολισμένα προς τον πολίτη/πελάτη, Αποτελέσματα για το ανθρώπινο δυναμικό, Αποτελέσματα σχετικά με την κοινωνία, Κύρια αποτελέσματα επίδοσης».

Το ΚΠΑ παρουσιάστηκε χτες σε ημερίδα στο Βυζαντινό Μουσείο από στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών. Για την εφαρμογή του συστήματος στις υπηρεσίες τους μίλησαν η αναπληρώτρια διευθύντρια του Βυζαντινού Μουσείου, Αναστασία Λαζαρίδου, και η προϊσταμένη του Τμήματος Γραμματείας του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, Ελενα Κουντούρη. Εισαγωγικά διαβάστηκε χαιρετισμός της γγ του ΥΠΠΟ-Τ, Λίνας Μενδώνη, η οποία φυσικά υπερασπίστηκε το ΚΠΑ.

Το σύστημα αποτελεί «προσαρμογή» ανάλογου συστήματος αξιολόγησης του ιδιωτικού τομέα. Χαρακτηριστική είναι και η ορολογία του («πολίτης - πελάτης» κλπ.). Η εφαρμογή του στον πολιτιστικό τομέα θα αποτελέσει ένα ακόμη χτύπημα σε ό,τι απέμεινε από κάθε έννοια δημόσιας διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Γι' αυτό και δεν ανταποκρίθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι στο Βυζαντινό Μουσείο στην πιλοτική εφαρμογή του ΚΠΑ το 2007, ενώ επιστήμονες της Αρχαιολογικής Υπηρεσία επισήμαναν στη χθεσινή ημερίδα τον αντιδραστικό ρόλο του ΚΠΑ.

«Το αποτέλεσμα της εργασίας μας δεν είναι εμπορευματικό "προϊόν" αλλά κοινωνικό αγαθό», σημείωσε μία αρχαιολόγος. Συνέδεσε το ΚΠΑ με το αντεργατικό ενιαίο μισθολόγιο που προωθείται στο δημόσιο και κατέληξε: «Δηλαδή, μια υπηρεσία χωρίς χρήματα και προσωπικό μπορεί να λειτουργήσει... αν "αξιολογηθεί";».

Συνάδελφός της στο Βυζαντινό Μουσείο πρόσθεσε, ότι αυτή η συζήτηση «γίνεται στο φόντο τρομακτικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις και στο δημόσιο, στο φόντο μιας πανταχόθεν ενορχηστρωμένης επίθεσης ενάντια στο δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών που προσφέρουμε και καταλήγει σε αυτό που φοβόμασταν όσοι αρνηθήκαμε να συμμετάσχουμε στην αξιολόγηση του Βυζαντινού Μουσείου, το 2007: Στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα». Υπενθύμισε ότι πέρυσι τέτοια εποχή το Βυζαντινό Μουσείο και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού ήταν κλειστά για τρεις μήνες επειδή δεν είχαν προσωπικό. Είπε ότι το ίδιο θα συμβεί και φέτος, διότι θα απολυθούν οι συμβασιούχοι φύλακες.

Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση άλλης αρχαιολόγου, η οποία αναφέρθηκε στην υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, φέρνοντας για παράδειγμα τη Θράκη, όπου για τρεις νομούς και ένα νησί υπάρχουν ένας μόνιμος αρχαιολόγος, δύο εργατοτεχνίτες και τρεις φύλακες...

«Αυλαία» για τον Γιώργο Λεμπέση

Το στερνό «αντίο» θα πουν σήμερα (2μμ) στο Α' Νεκροταφείο, οικείοι, φίλοι και καλλιτέχνες του θεάτρου στον Γιώργο Λεμπέση, άνθρωπο αφοσιωμένο εφ' όρου ζωής στο θέατρο.

Ο Γ. Λεμπέσης, που υπέκυψε (7/12) σε νοσοκομείο, από χρόνια νεφροπάθεια, γεννήθηκε (1930) στα Βουνάρια Μεσσηνίας. Δεκάξι χρονών πρωτόπαιξε σε περιοδεύον «μπουλούκι» του Αλέκου Στρατηγού. Ακολούθησαν κι άλλα «μπουλούκια», σπουδές στη σχολή Σταυράκου και διοργάνωση περιοδευόντων παραστάσεων. Από το 1961 μέχρι το 1964 εργάστηκε σαν ηθοποιός στο θίασο του Δημήτρη Χορν. Το 1965 παίζει με το θίασο της Τζένης Καρέζη στην κωμωδία «Η κυρία κυκλοφόρησε», δουλεύοντας και σαν διευθυντής σκηνής και διαχειριστής. Ως διαχειριστής συνεργάστηκε περίπου δέκα χρόνια με το θίασο των Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου.

Η προσφορά του ως επιχειρηματία στο καλό εμπορικό θέατρο άρχισε το 1976, με τα «Μαθήματα γάμου», με πρωταγωνιστή τον Αγγελο Αντωνόπουλο. Ακολούθησαν πλήθος ποιοτικές παραγωγές του, με ξένο και ελληνικό ρεπερτόριο και θιάσους που συγκροτούσε ο ίδιος και η γυναίκα του Νινέτα, σε διάφορα θέατρα (λ.χ. «Αθήναιον», «Βεάκη», «Λαμπέτη», «Αλέκος Αλεξανδράκης») και σε φεστιβάλ. Πριν δύο χρόνια εξέδωσε ένα βιβλίο αναμνήσεών του από το θέατρο και τους ανθρώπους του, με τίτλο «Από απόσταση αναπνοής».

Περί αστυνομικής λογοτεχνίας

Ημερίδα με θέμα «Τα πολλά πρόσωπα της αστυνομικής λογοτεχνίας» διοργανώνει (11/12, 6 μμ), στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50) η Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με συμμετοχή συγγραφέων και μελετητών της αστυνομικής λογοτεχνίας. Μιλούν: Ανδρέας Αποστολίδης, Φίλιππος Φιλίππου, Νίνα Κουλετάκη, Τιτίνα Δανέλλη, Κώστας Κυριακόπουλος, Γιάννης Πανούσης, Πέτρος Μαρτινίδης. Η εκδήλωση προβλέπει και διαγωνισμό του κοινού, που θα απαντά σε ερωτηματολόγιο για το «Πόσο καλά γνωρίζουμε την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία;» Οι τρεις πρώτοι νικητές θα βραβευθούν με βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας και θεωρίας.

Ρεσιτάλ πιάνου

Ο Θόδωρος Κοτεπάνος πραγματοποιεί σειρά ρεσιτάλ πιάνου, στο «Χώρο - Μεθώνης 46» (Μεθώνης 46, 1ος όροφος, Εξάρχεια, τηλ. 6909616611), έδρα του θιάσου «Συν Κάτι». Ο καταξιωμένος μουσικός, με το πιάνο του, θα παρουσιάσει κάποια βράδια αλλά και μεσημέρια ένα πρόγραμμα εστιασμένο στον Σοπέν.

«Ξαφνικά το πιάνο του σπιτιού μου γίνεται πιάνο συναυλίας» αναφέρει. «Και η αίθουσα της συναυλίας γίνεται σαν σπίτι μου. Ο μαύρος χώρος κρύβει στο σκοτάδι τις ομορφιές του φωτίζοντας τον ήχο. Η καθημερινή μου πράξη γίνεται λίγο πιο δημόσια και ο Σοπέν λίγο πιο καθημερινός. Ο Σοπέν, ο πένθιμος χορευτής, ο φωτισμένος επαναστάτης, γιορτάζει στα Εξάρχεια...». Τα ρεσιτάλ συνεχίζονται σήμερα και στις 17/12 (8μμ), στις 12 και 19/12 (1μμ) και στις 13 και 20/12 (8μμ).

Mε αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων της Κυπριακής Δημοκρατίας, διοργανώνεται (έως 18/12) στην Πύλη Αμμοχώστου στη Λευκωσία, έκθεση εικαστικών έργων των: Ελένης Οικονόμου, Γιάννη Διαμάντη. Οι καλλιτέχνες πραγματοποιούν καταγραφή της δικής τους «ταυτότητας» - κοινωνικής και πολιτιστικής - ανασυνθέτουν εικαστικά την ιστορία του τόπου τους και την προσωπική τους διαδρομή. Η Ε. Οικονόμου χρησιμοποιώντας ως «εργαλείο» τον κύβο, συνθέτει, δομεί, αποδομεί τα μοτίβα των κυπριακών λευκαρίτικων κεντημάτων και με συμβατικά σχήματα στήνει μια εγκατάσταση στο χώρο. Ο Γ. Διαμάντης με σχέδια μικρών και μεγάλων διαστάσεων, επεξεργάζεται με τη «γραφή» του εικόνες που τον έχουν σημαδέψει. Επιμέλεια: Ελένη Κυπραίου.