Motion Team |
Η υλοποίηση αυτών των βάρβαρων σχεδίων δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα της μαζικής εισόδου μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας, αφού οι αιτίες που την προκαλούν παραμένουν και οξύνονται. Οσο συνεχίζονται και εντείνονται η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπωλιακές επιχειρήσεις, τόσο θα δημιουργούνται και θα γιγαντώνονται τα κύματα των πεινασμένων και κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων που θα αναζητούν στη μετανάστευση τη διέξοδο για να σώσουν τη ζωή τους.
Το τείχος, είναι ένα από τα μέτρα σε βάρος των μεταναστών, αλλά όχι το μοναδικό. Σύμφωνα με νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που ψηφίστηκε και από τη ΝΔ, ιδρύεται αυτοτελής υπηρεσία ασύλου, η οποία θα εφαρμόσει την πολιτική της ΕΕ σε βάρος των προσφύγων. Είναι χαρακτηριστικό πως η σχετική υπηρεσία θα πλαισιώσει μηχανισμούς καταστολής όπως ο Frontex. Η υπηρεσία ασύλου, έστω και για τα προσχήματα, δε θα λειτουργεί στα πλαίσια άλλου υπουργείου (π.χ. Εσωτερικών), αλλά παραμένει στον τομέα της Δημόσιας Τάξης και αυτό σημαίνει πως η εφαρμοζόμενη πολιτική αντιμετώπισής του θα εξακολουθεί να διέπεται από κατασταλτική λογική.
Αυτή η «λογική» έχει οδηγήσει το 2009 να εκδοθούν 11 θετικές αποφάσεις χορήγησης ασύλου σε 29.501 υποθέσεις (ποσοστό 0,04%), ενώ υπήρξαν 25 θετικές αποφάσεις σε 870 υποθέσεις που εξετάστηκαν σε δεύτερο βαθμό (ποσοστό 2,87%). Αντίστοιχα, τα ποσοστά χορήγησης επικουρικής προστασίας ήταν 0,06% σε πρώτο και 1,26% σε δεύτερο βαθμό. Τα εκκρεμή αιτήματα εξακολούθησαν να συσσωρεύονται, ξεπερνώντας στα τέλη του 2009, τον αριθμό των 48.000 (45.000 σε δεύτερο και 3.000 σε πρώτο βαθμό). Τα προβλήματα σε επίπεδο ενημέρωσης, διερμηνείας, διενέργειας συνεντεύξεων, αιτιολόγησης οξύνθηκαν.
Παράλληλα θα συγκροτηθούν περιφερειακά γραφεία ασύλου για τα οποία το σχέδιο νόμου «προεξοφλεί» πως θα έχουν προβλήματα στελέχωσης και λειτουργίας, αφού μέρος του έργου τους θα ανατίθεται στη λεγόμενη κοινωνία των πολιτών. Δηλαδή, ιδιωτικοί φορείς θα αναλάβουν αρμοδιότητες δημόσιου χαρακτήρα προκειμένου να επιδείξουν τη ...φιλανθρωπία τους. Η υπηρεσία ασύλου για την εκπλήρωση του έργου της θα πρέπει να συνεργάζεται με όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Συγκεκριμένα, θα συγκεντρώνει και θα αξιολογεί πληροφορίες σχετικά με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση που επικρατεί στις χώρες προέλευσης των προσφύγων και θα παρακολουθεί τις εξελίξεις στις χώρες αυτές, σε συνεργασία με αρμόδιες, για το σκοπό αυτό, ελληνικές αρχές ή ξένες αρχές, ιδίως στο πλαίσιο σχετικών διεθνών συμφωνιών. Οπως φαίνεται, αυτές οι αρχές δεν θα είναι μόνο της ΕΕ, αλλά και των ΗΠΑ. Επίσης, θα είναι αρμόδια για «τη συνεργασία με κρατικούς φορείς, ανεξάρτητες αρχές και ΜΚΟ, όργανα και οργανισμούς της ΕΕ και διεθνείς οργανισμούς».
Η αρχή προσφυγών θα αποτελείται από μία ή περισσότερες τριμελείς επιτροπές, θα εξετάζει τις απορριπτικές αποφάσεις, ενώ δύο από τα μέλη θα είναι διορισμένα από τον εκάστοτε υπουργό, τα οποία θα επιλέγονται από κατάλογο της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Φυσικά, θα καταβάλλονται οι σχετικές αποζημιώσεις. Θα συμμετέχει και εκπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Παράλληλα θα συγκροτηθεί υπηρεσία πρώτης υποδοχής και κέντρα πρώτης υποδοχής. Εκεί θα «φιλτράρονται» οι αλλοδαποί χωρίς χαρτιά, δηλαδή όλοι όσοι έχουν ανάγκη προστασίας.
Στην ουσία, θα ...ξεψαχνίζονται, αφού η πολιτική της ΕΕ δε δίνει καμία δυνατότητα στα θύματα του ιμπεριαλισμού να έρθουν νόμιμα σε χώρα της ΕΕ αν δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της «οικονομικής ανάπτυξης», δηλαδή του κεφαλαίου. Κύριο ...καθήκον αυτών των κέντρων θα είναι η εξακρίβωση της ταυτότητας, της ηλικίας και της προέλευσης των εξαθλιωμένων η οποία θα γίνεται με τη συνδρομή των ανακριτικών μεθόδων του Frontex, με πρόσχημα τον εντοπισμό ψεύτικων δηλώσεων που κάνουν οι πρόσφυγες για να τύχουν διεθνούς προστασίας. Υπάρχουν καταγγελίες και κρούσματα ότι οι αρχές αρνούνται να δεχτούν την υπηκοότητα που δηλώνουν αρκετοί πρόσφυγες, ενώ «μεγαλώνουν» ανηλίκους για να μην έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν καλύτερη μεταχείριση.
Επιπλέον, οι πρόσφυγες θα φακελώνονται, αφού τα στοιχεία της καταγραφής τους θα εισάγονται στις βάσεις δεδομένων της ΕΕ για να ενεργοποιείται ο κανονισμός του Δουβλίνου, δηλαδή η απαγόρευση στον αλλοδαπό να βρεθεί σε άλλο κράτος - μέλος της ΕΕ εκτός από τη χώρα της πρώτης σύλληψης. Στα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ), όπου θα γίνεται ο πρώτος διαχωρισμός, οι «κρινόμενοι» ότι δικαιούνται διεθνή προστασία ή ότι ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες θα παραπέμπονται σε ειδικές δομές ή στον αρμόδιο φορέα κοινωνικής στήριξης που θα μπορεί να λειτουργεί ...μέσα στο ΚΕΠΥ. Το σύνολο, εξάλλου, των διατάξεων «δείχνει» πως θα γενικευθούν οι ταχύρρυθμες διαδικασίες χορήγησης ασύλου, όπως προσχηματικά έχει βαφτιστεί η μεθόδευση απόρριψης των αιτήσεων ασύλου.
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, οι πρόσφυγες θα είναι «σε καθεστώς περιορισμού της ελευθερίας τους», δηλαδή φυλακισμένοι. Τα σημερινά άθλια κέντρα κράτησης θα μετονομαστούν σε ΚΕΠΥ, ενώ θα φτιαχτούν άλλα σε χώρους παλιών στρατοπέδων. Την ευθύνη φύλαξής τους εκτός από την ΕΛ.ΑΣ. θα έχουν και εξειδικευμένες ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφαλείας.
Οσον αφορά τους μετανάστες, για αυτούς υπάρχει η «οδηγία της ντροπής», η οποία αφορά βίαιες επαναπροωθήσεις αλλοδαπών οι οποίοι ζητούν καταφύγιο σε ευρωπαϊκές χώρες. Η σχετική οδηγία, η οποία εντάχθηκε στο σχέδιο νόμου για την ίδρυση υπηρεσίας ασύλου, προβλέπει πολύμηνη φυλάκιση για τον αλλοδαπό που δε συμμορφώνεται με τη διαδικασία της απέλασης, ενώ προβλέπεται ως συμπληρωματικό μέτρο η απαγόρευση εισόδου σε ευρωπαϊκή χώρα τουλάχιστον για τα επόμενα 5 χρόνια, αν κριθεί ότι ο αλλοδαπός αποτελεί σοβαρή «απειλή» για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Συγκεκριμένα, ο μετανάστης σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος χορήγησης διαμονής ή ανανέωσης του τίτλου διαμονής πρέπει μέσα σε 30 μέρες να ...εξαφανιστεί από τη χώρα. Αν δεν το κάνει προβλέπεται η αναγκαστική του «αναχώρηση» με σχετική απόφαση επιστροφής. Σύμφωνα με τις σχετικές ρυθμίσεις, «οι υπήκοοι τρίτης χώρας που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής τίθενται υπό κράτηση για την προετοιμασία της επιστροφής και τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης» όταν υπάρχει ...κίνδυνος διαφυγής.
Οι αρμόδιες αρχές έχουν επιπλέον τη δυνατότητα να «επιβάλλουν καθ' όλο το χρονικό διάστημα της προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης υποχρεώσεις στον υπήκοο τρίτης χώρας, όπως την τακτική εμφάνιση ενώπιον των αρχών, την κατάθεση κατάλληλης οικονομικής εγγύησης (σ.σ. ζητούν χρήματα από εξαθλιωμένους ανθρώπους), την κατάθεση εγγράφων ή την υποχρέωση παραμονής σε ορισμένο μέρος, κατά περίπτωση, με σκοπό την αποφυγή του κινδύνου διαφυγής». Δηλαδή, μέτρα περιοριστικά της ελευθερίας. Αν μάλιστα οι αρχές αποφασίσουν πως «το συγκεκριμένο πρόσωπο συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ή εθνική ασφάλεια (...) δεν χορηγούν χρονικό διάστημα οικειοθελούς αναχώρησης ή χορηγούν χρονικό διάστημα αναχώρησης μικρότερο των 7 ημερών». Οταν, δε, ο αλλοδαπός «ανθίσταται κατά την εκτέλεση της απόφασης επιστροφής οι αρμόδιες αρχές μπορούν να εφαρμόζουν τα μέτρα καταναγκασμού» που προβλέπονται. Αστυνομική δύναμη τον ...επιβιβάζει στο μέσο με το οποίο θα ταξιδέψει.
Τα περιοριστικά της ελευθερίας μέτρα ισχύουν και όταν αναβληθεί η απομάκρυνση. Η τελευταία θα συμβαίνει όταν δε θα το επιτρέπει η φυσική ή διανοητική κατάσταση του μετανάστη, θα υπάρχουν τεχνικοί λόγοι, όπως η έλλειψη μέσων μεταφοράς, ή λόγοι πρακτικής ή νομικής αδυναμίας φυσικής μεταφοράς του στη χώρα ιθαγένειάς του ή σε χώρα διέλευσης. Αν παραβιαστούν οι όροι αυτοί, «απομακρύνεται» αμέσως και αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε επιβάλλονται «επαχθέστεροι περιοριστικοί όροι», που φτάνουν μέχρι τη «διοικητική κράτηση», δηλαδή τη φυλάκιση, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τους έξι μήνες, με δυνατότητα επέκτασης στους δώδεκα μήνες αν ο μετανάστης «αρνείται να συνεργαστεί». Σε μετανάστες που έχουν πάρει ...αναβολή θα «επιτραπεί να εργάζονται» σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας και σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και η απαγόρευση εισόδου που εκδίδεται υποχρεωτικά με την απόφαση εκδίωξης για όσους μετανάστες δε συμμορφώνονται. Επίσης, αυτή επιβάλλεται σε όποιον μετανάστη κριθεί επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία. Η διάρκειά της θα είναι 5 χρόνια από τη μέρα απομάκρυνσης, ενώ θα αυξάνεται αν ο μετανάστης χαρακτηριστεί επικίνδυνος.