«Οχι στο ξεπούλημα των χρυσαφικών. Ναι στις μακροχρόνιες αποδοτικές μισθώσεις. Δεν πουλάμε, εκμεταλλευόμαστε». Πρόκειται για δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με τις «αποκρατικοποιήσεις εξπρές». Οσο κομψά κι αν το θέτει βεβαίως το ζήτημα, το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο, να παραδοθεί γη και ύδωρ στο κεφάλαιο για την άντληση νέων κερδών. Ολες οι κατά καιρούς προτάσεις του ΛΑ.Ο.Σ. εκεί ακριβώς αποσκοπούν, π.χ. επέκταση χρονικά των συμβάσεων εκμετάλλευσης έργων, διοδίων κλπ., κατάργηση των ελέγχων, μηδενική φορολόγηση επιχειρήσεων και πολλά ακόμα που κάνουν την πλουτοκρατία να τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση για τις επιδόσεις των πολιτικών της εκπροσώπων.
Η λέξη - κλειδί είναι το «εκμεταλλευόμαστε». Ακριβώς, να εκμεταλλεύονται λίγοι την περιουσία που θα έπρεπε να ανήκει στους πολλούς - δρόμους, λιμάνια, βουνά, ακτές, όλα! Να εκμεταλλεύονται λίγοι την εργασία των πολλών. Να βάζουν στην τσέπη τον πλούτο που ένας ολόκληρος λαός παράγει και σ' αυτόν να μην απομένει ούτε ένα ψίχουλο για να καλύψει στοιχειώδεις του ανάγκες. Αυτή είναι η ουσία. Αυτό υπερασπίζεται ο ΛΑ.Ο.Σ., ασχέτως αν παίζει με τις λέξεις για να συσκοτίσει την αντιλαϊκή αντιδραστική πολιτική που πρεσβεύει.
«Οσο βαθαίνει η κρίση, τόσο η απόγνωση θα μετατρέπεται σε διαδήλωση και συλλαλητήριο. Κάτι που οδηγεί σε περαιτέρω ύφεση και σφράγισμα καταστημάτων, με συνέπεια νέες απολύσεις και ανατροφοδότηση της ύφεσης. Το μυστικό για να βγούμε από την κρίση δεν είναι να απεργούμε περισσότερο, αλλά να δουλέψουμε περισσότερο»...
Είχε δεν είχε το έριξε πάλι το δηλητήριό του στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ο ΛΑ.Ο.Σ. Σε λίγο θα ισχυριστεί ότι αυτοί φταίνε εξαρχής για το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση, ας ψάξει να διοχετεύσει αλλού τη λάσπη που του περισσεύει, στο εργατικό λαϊκό κίνημα δεν «κολλάει». Οι εργαζόμενοι ξέρουν πού οφείλεται η κρίση, ξέρουν ποιος ευθύνεται και πολύ γρήγορα ακόμα περισσότεροι θα συνειδητοποιήσουν και πού βρίσκεται η διέξοδος από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων. Και βρίσκεται εκεί απ' όπου ο ΛΑ.Ο.Σ. τους καλεί να απομακρυνθούν. Γιατί ανήκει στις δυνάμεις εκείνες που θέλουν διέξοδο τέτοια, που να διασφαλίζει τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, αφήνοντας το λαό «γυμνό» από κάθε δικαίωμα.
Δεν έφτασε που η κυβέρνηση επαναλαμβάνει την ίδια πρακτική για τις ΜΕΘ - δηλαδή να προσλάβει συμβασιούχους αντί για μόνιμο προσωπικό - ήρθε και η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) να συνδράμει την αντιλαϊκή πολιτική της. Ετσι χτες σε συνάντηση της ΠΟΕΔΗΝ με τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου η ηγεσία της παράταξης ζήτησε να μην είναι δύο χρόνια η σύμβαση, αλλά 18 μήνες. Και τούτο γιατί με τα δύο χρόνια οι εργαζόμενοι αποκτούν το δικαίωμα της μονιμοποίησης!
Κι ύστερα λένε ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Τελικά, είναι βαστάζοι της κυβερνητικής πολιτικής, που με την πρακτική τους έρχονται σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων.
Οχι, δεν πρόκειται για ακραίο καιρικό φαινόμενο τοπικού παγετού, ούτε έγινε καμία καραμπόλα ανάμεσα σε φορτηγά που μετέφεραν λάδια και άλλα γλιστερά υλικά...
Απλά, οι δρόμοι είναι γεμάτοι από τα δάκρυα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που δε θέλουν μεν, πρέπει όμως να ψηφίσουν σήμερα τον προϋπολογισμό του 2011 για το καλό της χώρας και τη διάσωση της πατρίδας.
Δεν μπορούμε να πούμε, οποιαδήποτε σαπουνόπερα, αισθηματική νουβέλα, παλιά ελληνική ταινία ή συγκινησιακό μυθιστόρημα υπέπεσε ποτέ στην αντίληψή τους, το έχουν μεταφέρει στο βήμα της Βουλής.
Ο ένας ψηφίζει τον προϋπολογισμό για «να μπορεί να κοιτάξει τα παιδιά του στα μάτια», ο άλλος για την «περήφανη ψυχή του Ελληνα», ο τρίτος για τον «ελληνικό πολιτισμό», κάποιος ακόμη για το «αθάνατο ελληνικό φιλότιμο»...
Κανείς τους δεν το κάνει για τα συμφέροντα που πραγματικά εκφράζει αυτός ο προϋπολογισμός. Ποτέ δε θα έκαναν κάτι τέτοιο για τις επιδιώξεις των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών.
Αντίθετα, όλοι τους δουλεύουν για το συμφέρον της χώρας και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν στη δύσκολη συγκυρία...
Σε αντίθεση, φυσικά, με τους οδηγούς του Μετρό, των Λεωφορείων και των Τρόλεϊ που το μόνο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι το πώς θα καταστρέψουν το ελληνικό εμπόριο και πώς θα εμποδίσουν τον κόσμο να ψωνίσει.
Εάν δεν το γνωρίζετε, αυτά τα σωματεία δεν απεργούν λόγω της απαξίωσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και της παράδοσης κάθε κερδοφόρου μέρους τους στους ιδιώτες. Οχι.
Είναι μια εμμονή που έχουν ...ενάντια στον καταναλωτισμό, που τους οδηγεί σε αυτές τις κινητοποιήσεις.