Μία σύνθεση κειμένων, με αναφορά στον Ζαν - Πολ Σαρτρ, στον Τάσο Λειβαδίτη, στον Μπέρτολτ Μπρεχτ και στην «Ελληνική Νομαρχία Ανωνύμου του Ελληνος», παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη και θα επαναλάβει στις 26/1, στον «Ιανό» (Σταδίου 24, στις 21:30), το «Οικείο Θέατρο» με τίτλο «ΘΥΤΕΣ ή ΘΥΜΑΤΑ και κάτι γκρι» σε σύνθεση κειμένων - σκηνοθεσία Μίλτου Δημουλή. Μια παράσταση με «ζωντανή» μουσική και τραγούδια, διάρκειας 70 λεπτών. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 10 ευρώ φοιτητικό, 5 ευρώ μαθητικά και ατέλειες. Κοστούμια - στήσιμο σκηνής: Θεοδόσης Δαυλός. Μουσική: Τάσος Σωτηράκης. Στίχοι: Ελένη Μποζίκη, Μίλτος Δημουλής. Παίζουν: Μίλτος Δημουλής, Τάσος Σωτηράκης, Ανδρομάχη Δαυλού, Παρασκευή Κατσάνη, Δάφνη Ασημακοπούλου.

«...Γιατί ο πόνος, ο απέραντος ανθρώπινος πόνος σ' ανασηκώνει πάνω από τον εαυτό σου, ως την παραίσθηση και την τρέλα και την προφητεία και τη μοίρα - κι ακόμα ψηλότερα, ως τη δικαιοσύνη. Και μυρμηδίζεις όλος από μνήμες και πράξεις και οράματα και βλέπεις κύματα κύματα τις γενιές να 'ρχονται από το βάθος του χρόνου κι αιώνια να πλένουν τον κόσμο...».

Το Οικείο Θέατρο είναι μία ιδέα του Μίλτου Δημουλή, που έχει ως στόχο να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτει σήμερα η έλλειψη χώρων ελεύθερης θεατρικής έκφρασης. «Το κυρίως πρόβλημα» - σημειώνει ο Μίλτος Δημουλής - «είναι η επιβολή του κέρδους και της επιχειρηματικότητας πάνω από την Τέχνη που δεν αφήνει χώρους για νέους ανθρώπους και νέες προσπάθειες. Οι σημερινοί θεατρώνες ξεχνούν σκέψεις όπως αυτή του Κάρολου Κουν που έλεγε ότι "ένας θεατής, μία καρέκλα και ένας ηθοποιός κάνουν Θέατρο". Το 2006, λοιπόν, κάναμε την εξής σκέψη: Αντί να πηγαίνουν οι θεατές στο Θέατρο, γιατί να μην πηγαίνει το Θέατρο στους θεατές; Στο Οικείο Θέατρο λοιπόν, θέλουμε να απελευθερωθούμε από τη στενωπό του κατεστημένου, γι' αυτό και είμαστε μία ομάδα ανθρώπων έτοιμοι να περάσουμε το κατώφλι του σπιτιού σας, να γίνουμε ένα με το σαλόνι σας, να το χρησιμοποιήσουμε ως σκηνικό, να καθίσουμε στις πολυθρόνες σας, να πάρουμε ένα αμπαζούρ σας για φωτιστικό, να οικειοποιηθούμε τα ποτήρια και τα πιάτα σας, ώστε να σας παρουσιάσουμε μία ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση. Σε εσάς και τους φίλους σας».

Το Οικείο Θέατρο δε στηρίζεται σε φωτεινές μαρκίζες, σε προβολείς και σε σκηνικά, αλλά στα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες έκφρασης τόσο των ανθρώπων που το απαρτίζουν, όσο και εκείνων που το φιλοξενούν, κάνοντας την κάθε παράσταση μοναδική!

«Σας διαβεβαιώνουμε» - συνεχίζει ο Μίλτος Δημουλής - «ότι πρόκειται να έχετε μία αξέχαστη θεατρική εμπειρία, καθώς μετά το τέλος της παράστασης θα έχουμε γίνει φίλοι. Θα συζητήσουμε, θα προβληματιστούμε, θα πιούμε και ένα ποτό, προσπαθώντας να καταλάβουμε όλες εκείνες τις δυνάμεις που μας έχουν φέρει στα σημερινά αδιέξοδα που μας επιβάλλουν οι αγορές, η δύναμη του χρήματος, η αποξένωση, η παγκοσμιοποίηση...

Η ιδέα του θεάματος που πηγαίνει στους θεατές αντί να έρχονται οι θεατές στο χώρο του δεν είναι καινούρια. Εχει αρχίσει από την αναγέννηση και τέτοιου είδους επισκέψεις σε άρχοντες της εποχής έκαναν οι θίασοι του Σαίξπηρ και αργότερα του Μολιέρου. Κατά τα μέσα του 20ού αιώνα, εμφανίστηκε και στην Ευρώπη, χωρίς, όμως, ποτέ να αγγίξει τη χώρα μας.

«Η καινοτομία» - λέει ο Μίλτος Δημουλής - «δεν έγκειται τόσο στην ιδέα, όσο στο χρόνο και στον τόπο που γίνεται πραγματικότητα το Οικείο Θέατρο. Είναι τώρα, στην Ελλάδα, με τη χώρα να αντιμετωπίζει μία από τις χειρότερες περιόδους της. Είναι τώρα που χρειάζεται να πραγματώνονται οι νέες ιδέες για να παίρνουμε κουράγιο. Είναι τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο, κοινωνικό, πολιτιστικό, πολιτικό και οικονομικό και το φως στην άκρη του τούνελ φαίνεται πολύ αχνό και μακρινό. Αξίζει, λοιπόν, να προσπαθήσουμε να φωτίσουμε λίγο παραπάνω το τούνελ μας με Τέχνη. Με Θέατρο. Η δύναμη της "παγκοσμιοποίησης" δεν σκοτώνει το σώμα. Ευτελίζει την ανθρώπινη αξία και παραλύει κάθε έννοια δικαιοσύνης, αγάπης, ελευθερίας και ελπίδας. Η ιστορική στιγμή και η ανάγκη για επικοινωνία, καθώς και η αγωνία μας η ανθρώπινη ύπαρξη να συνεχίσει να κινείται μέσα στον πυρήνα των πραγματικών αξιών της, μας επιβάλλει τη δράση. Η θεατρική μας δράση, το «Οικείο Θέατρο», θέλει να δώσει χώρο σ' αυτό το αμυδρό φως της ελπίδας που έχει απομείνει. Να φωτίσει την αγωνία του ανθρώπου και όλες τις μεγάλες οδύνες του. Είμαστε εδώ για να αναζητήσουμε το άδικο μαζί σας. Να ανακαλύψουμε και να αναδείξουμε το αίτιο και το αιτιατό του. Η τέχνη της υποκριτικής μπαίνει απολύτως στην υπηρεσία του ανθρώπου, διότι σήμερα η εκμετάλλευση των ατόμων, μέσα από την παγκοσμιοποιημένη οικονομική και πολιτική κυριαρχία, έχει ως εχθρούς την ελευθερία του πνεύματος, τη δύναμη του δίκαιου λόγου, την κριτική σκέψη, την ανθρωπιστική παιδεία. Η παγκοσμιοποιημένη οικονομική και πολιτική κυριαρχία κατασκευάζει μία ομογενοποιημένη κουλτούρα με χειραγωγημένους, υποδουλωμένους πολίτες... Γι' αυτό και εμείς αντιστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις»!

«...Στον ανθρώπινο νου, κατοικεί ένας κόσμος ολάκερος ...μια κοινωνία, περιχαρακωμένη με ηθικούς νόμους και κοινωνικές αξίες, που έχουν ως στόχο τους την ισχυροποίηση των ήδη ισχυρών»...