Πιο πλούσιο και πιο ζωντανό βρήκαν φέτος το 26ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» οι δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες του, που πλημμύρισαν για τέσσερις μέρες την Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Ο μοναδικός αυτός θεσμός, η μεγάλη αυτή πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση της ΚΝΕ ανανεώνεται, βελτιώνεται και εμπλουτίζεται χρόνο με το χρόνο, με την πείρα της Οργάνωσης από τη δράση της στο κίνημα της νέας γενιάς. Η μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας και του κόσμου αντανακλά την πλατιά απήχηση που συναντά στο λαό η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που αναδείχτηκε πολυποίκιλα μέσα από το φετινό Φεστιβάλ.

Ειδικά φέτος, που η επίθεση της άρχουσας τάξης στα δικαιώματα και το μέλλον των νέων ανθρώπων και συνολικά του λαού μας εντείνεται, το Φεστιβάλ συνέβαλε να δοθεί μαχητική αγωνιστική απάντησή. Αγκάλιασε το νέο, το μαθητή, τον σπουδαστή, τον φοιτητή, τον νέο εργαζόμενο κι αυτόν που καταδικάζεται στην εργασιακή περιπλάνηση και την ανεργία, τον νέο στρατευμένο, το μετανάστη, αυτούς που προβληματίζονται για την καταπάτηση των δημοκρατικών, κοινωνικών και ατομικών τους δικαιωμάτων, που αγανακτούν με τη μετατροπή της χώρας σε ξέφραγο αμπέλι για το ΝΑΤΟ και τα στρατεύματά του, με τη βάρβαρη επίθεση του ιμπεριαλισμού και τις επεμβάσεις του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, που δε βολεύονται με τα κάθε είδους πολιτιστικά σκουπίδια, προωθούμενα απλόχερα από τον καπιταλισμό.

Για όλους αυτούς υπήρχε στο Φεστιβάλ ένας ξεχωριστός κι ειδικά διαμορφωμένος χώρος, ένα στέκι, όπου καταγράφονταν τα προβλήματά τους, οι αγωνίες τους, οι ανάγκες τους. Πολλά τα «πηγαδάκια» που στήθηκαν, πλούσιος ο προβληματισμός και η ανταλλαγή απόψεων και ξεκάθαρο το μήνυμα: Αγώνας ενάντια σε όλα αυτά που κουρελιάζουν το μέλλον και τα όνειρά μας.

Μέσα από τις τετραήμερες πολύμορφες δραστηριότητες το Φεστιβάλ απέδειξε ότι είναι καταξιωμένο στη συνείδηση της νεολαίας και του λαού και η ΚΝΕ, η νεολαία του ΚΚΕ, επιβεβαίωσε τους αγωνιστικούς δεσμούς που έχει με τους νέους και την ξεχωριστή ποιότητά της, ως ζωντανή και μαζική Οργάνωση, να προβάλλει και να προσφέρει αξιόλογη πολιτιστική δουλιά. Η πλειάδα των σπουδαίων καλλιτεχνών, που συμμετείχαν, καθώς και η προβολή νέων δημιουργών είναι η καλύτερη απόδειξη ότι το Φεστιβάλ εξακολουθεί να αποτελεί μοναδικό γεγονός.

Οταν γίνεσαι συμμέτοχος και, επομένως, συνυπεύθυνος ενός γεγονότος, που κρύβει πολλή και σκληρή δουλιά, όπως είναι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δε νιώθεις ότι αυτό που κάνεις είναι αγγαρεία, αλλά προσφορά και δημιουργία. Αυτό διαπιστώσαμε, συνομιλώντας με μέλη της ΚΝΕ, που, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, εργάζονται εθελοντικά σε διάφορα πόστα - περίπτερα, στέκια, μπαρ - την ίδια στιγμή που οι χιλιάδες επισκέπτες απολάμβαναν τις διάφορες εκδηλώσεις στο χώρο.

Ισως η πιο χαρακτηριστική έκφραση των παραπάνω ήταν αυτή του Δημήτρη Ακτύπη, 24 ετών, που τον συναντήσαμε στο στέκι του ΤΕΙ. «Το ότι κάθομαι εδώ και με μία έννοια δεν μπορώ και εγώ να κάνω τη βόλτα μου για να δω τις εκδηλώσεις δε σημαίνει ότι κάνω και αγγαρεία. Για μένα, ως μέλος της ΚΝΕ, είναι μια συνειδητή επιλογή, γιατί θεωρώ ότι συμμετέχω σε μια συλλογική εργασία, που έχει ως αποτέλεσμα αυτό το Φεστιβάλ και το οποίο αποτελεί μια ολοκληρωμένη και διαφορετική από τα τετριμμένα πολιτική - πολιτιστική πρόταση. Μια συντρόφισσα προ ολίγου μου είπε: Οταν περνάς τις πύλες του Φεστιβάλ, βρίσκεσαι σε ένα διαφορετικό κόσμο. Πώς εγώ, λοιπόν, να βαριέμαι, όταν ξέρω ότι είμαι συνυπαίτιος γι' αυτό;». Στο ίδιο στέκι, η Ηλέκτρα Πατσουράκη μας λέει: «Είναι σαν να γιορτάζουμε και να δεχόμαστε κόσμο. Ολοι μας εδώ δεν αισθανόμαστε ότι εργαζόμαστε καταναγκαστικά, αλλά ότι προσφέρουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό». Ο Κώστας Παγανέλης, που βρίσκεται πιο πέρα συμμετέχοντας στις ομάδες περιφρούρησης, επισημαίνει: «Το Φεστιβάλ είναι ένα άνοιγμα προς τον κόσμο. Πρόκειται για μια πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση - πρόταση που δεν μπορείς να συναντήσεις αλλού. Η τέχνη εδώ προωθείται χωρίς σπόνσορες, ενώ οι συζητήσεις που γίνονται αφορούν στα κοινωνικά προβλήματα και δίνονται απαντήσεις επί της ουσίας. Πού αλλού μπορείς να το βρεις αυτό;».

Στη συνέχεια, πήγαμε στα «βαριά και ανθυγιεινά πόστα», στους ψήστες. Εκεί συναντήσαμε το 15χρονο Γιάννη Χαλβατζόγλου, ένα νέο μέλος της ΚΝΕ, που μας μίλησε από καρδιάς για τη σημασία της συλλογικής και ισότιμης εργασίας μεταξύ αληθινών συντρόφων. «Εδώ - μας είπε - δεν ήρθαμε για να περάσουμε την ώρα μας. Βοηθάμε όλοι για να λειτουργήσει αυτό το Φεστιβάλ, γιατί είναι ένας χώρος που ο κόσμος θα έρθει να ακούσει τις προτάσεις και τις ιδέες μας. Επιπλέον, για μένα τον ίδιο, με ευχαριστεί το γεγονός ότι όλοι μας εδώ δουλεύουμε συλλογικά και είμαστε ίσοι μεταξύ μας, χωρίς διακρίσεις. Οχι σαν το καλοκαίρι που δούλευα σε μια ταβέρνα και επειδή ήμουνα ο μικρότερος με τρέχανε συνέχεια. Εδώ δεν ισχύει το δίκιο του δυνατού».

Αλλά και στο περίπτερο μιας άλλης, ηρωικής και ξεχωριστής γενιάς, στο στέκι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, η μικρή συνομιλία μας με την Ρίτα Κουλούρη, ετών 72, έβγαζε το ίδιο συμπέρασμα. Στη σεμνή ερώτησή μας, αν κουράζεται, η απάντησή της ήταν: «Οχι μόνο δεν κουράζομαι, αλλά νιώθω λαχτάρα να συμμετέχω σε κάτι που πιστεύω ότι αξίζει. Εδώ είναι ένας χώρος έκφρασης της νεολαίας, που αρνείται τη σημερινή πραγματικότητα και επιδιώκει να οικοδομήσει μια νέα».

Η φωνή του ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», ο σταθμός του «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM», η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, τα μέσα για τη διάδοση και προβολή της πολιτικής και των θέσεων του Κόμματος, τα μέσα για την καθημερινή ενημέρωση των εργαζομένων για τα τρέχοντα και γενικότερα πολιτικά και θεωρητικά ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία, τη μαρξιστικολενινιστική θεωρία, δε θα μπορούσε παρά να έχουν περίοπτη θέση στο χώρο του Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Αφού, εκτός των άλλων, και για τη νέα γενιά και τους νέους κομμουνιστές, μαζί με τον ΟΔΗΓΗΤΗ, αποτελούν τον καθημερινό σύντροφο στην ενημέρωση και τον πολιτικο-θεωρητικό εξοπλισμό τους.

Φέτος, καλύτερα από κάθε προηγούμενη χρονιά οργανωμένο, το περίπτερο του «Ριζοσπάστη» πρόσφερε στους επισκέπτες του μια πλούσια ενημέρωση και για την ίδια την αποστολή και την προσπάθεια που γίνεται σχετικά με την ενημέρωση των αναγνωστών του, των κομμουνιστών και, γενικότερα, των εργαζομένων, με την παρουσίαση υλικών που δημοσιεύτηκαν, τόσο στο πρόσφατο παρελθόν, όσο και σε παλιότερα φύλλα, κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ και της εφημερίδας μας.

Από τα υλικά, που ήταν καταχωρημένα κατά ενότητες, ξεχώριζαν εκείνα για τα Συνέδρια του ΚΚΕ από το 1918, από την ίδρυση του Κόμματος, μέχρι το τελευταίο 15ο Συνέδριό του. Μέσα από τα πρωτοσέλιδα των αντίστοιχων φύλλων του «Ρ» και τα συνοπτικά επεξηγηματικά κείμενα - λεζάντες, ο επισκέπτης μπορούσε να πληροφορηθεί βασικά στοιχεία για τα Συνέδρια του ΚΚΕ, για το κεντρικό περιεχόμενο και τις αποφάσεις που πάρθηκαν, σχετικά με την πολιτική του Κόμματος στις δοσμένες, κάθε φορά, συνθήκες της σύγκλησής τους. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν φύλλα από το αρχείο της εφημερίδας μας. Η σημασία αυτών των υλικών είναι προφανής, καθώς, σε λίγους μήνες, γίνεται το 16ο Συνέδριο του Κόμματος και, έτσι, προσφερόταν η ευκαιρία για μια αναδρομή στις αποφάσεις των συνεδρίων του ΚΚΕ.

Μια ακόμα έκπληξη για τον επισκέπτη του «Ριζοσπάστη» ήταν η προβολή, μέσω του ηλεκτρονικού δικτύου παρουσίασης της εφημερίδας, ενός μικρού αφιερώματος στην Εφημερίδα του ΚΚΕ, του «Ριζοσπάστη». Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε, επίσης, η ανατύπωση και διάθεση, αποκλειστικά στο περίπτερο του «Ρ», της πρώτης έκδοσης του «ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ» του Γιάννη Ρίτσου, το Μάη του 1936.

Ενδιαφέρον παρουσίαζαν και τα άλλα υλικά που παρουσιάζονταν στα καλαίσθητα ταμπλό του περιπτέρου, τα οποία, να σημειωθεί, επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι σύντροφοι του «Ρ» με ευθύνη και ξεχωριστό μεράκι. Ετσι, υπήρχε ταμπλό όπου παρουσιαζόταν η συμβολή του «Ρ» στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, και μέσα από τα υλικά που εκτίθονταν πρόβαλε η αταλάντευτη στάση του ΚΚΕ, των κομμουνιστών και της εφημερίδας στο πλευρό του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος για το διώξιμο των βάσεων, την εθνική ανεξαρτησία, φιλία και συνεργασία των λαών. Ιδιαίτερα προβαλλόταν η συμβολή του «Ρ» ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Ευρωαμερικανών και του ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης, στα Βαλκάνια και το βρώμικο πόλεμο κατά του γιουγκοσλαβικού λαού.

Σε περίοπτη θέση παρουσιαζόταν επίσης η ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του «Ριζοσπάστη» με τις ξενόγλωσσες τετρασέλιδες εκδόσεις του που διατίθονταν στα Φεστιβάλ άλλων κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων ξένων χωρών, όπου συμμετείχε αντιπροσωπεία της εφημερίδας μας τα τελευταία χρόνια.

Φυσικά, σε άλλα ταμπλό, παρουσιαζόταν η συμβολή του «Ρ», με τη νέα βελτιωμένη μορφή του, στην καθημερινή πάλη της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας, αλλά και διεθνώς, για τα λαϊκά δικαιώματα και συμφέροντα. Η συμβολή της εφημερίδας στην πάλη για την προώθηση της δημιουργίας του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης του λαού, με στόχο τη λαϊκή εξουσία.

Μέσα από τα ίδια τα υλικά που παρουσιάζονταν, ασφαλώς, για τον επισκέπτη του περιπτέρου, πρόβαλε η ανάγκη για το καθημερινό διάβασμα της εφημερίδας του ΚΚΕ και για τη διάδοσή της, αφού δεν μπορεί ο αγώνας να είναι αποτελεσματικός, παρά μόνον αν οι αγωνιστές είναι έγκυρα και έγκαιρα ενημερωμένοι για τις εξελίξεις, για τις πολιτικές θέσεις και απόψεις του ΚΚΕ. Ετσι πρόβαλε η αδήριτη ανάγκη ο «Ριζοσπάστης» να γίνει ο καθημερινός σύντροφος, όχι μόνον των κομμουνιστών, αλλά και κάθε αγωνιστή.

Δίπλα ακριβώς στο περίπτερο του «Ρ», παρουσιαζόταν η ραδιοτηλεοπτική φωνή του ΚΚΕ, ο «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM». Η άλλη φωνή του ΚΚΕ, η φωνή της Αλήθειας, η φωνή των εργαζομένων στα ερτζιανά. Ενώ, στον ίδιο χώρο, δίπλα στο περίπτερο του «902», προβαλλόταν η «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», θεωρητικό - πολιτικό όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Η συμβολή της οποίας στην πολιτική - θεωρητική επεξεργασία και προβολή των θέσεων του ΚΚΕ και του κομμουνιστικού κινήματος, γενικότερα, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Γι' αυτό και μαζί με το «Ριζοσπάστη», η διάδοσή της προβάλλει ιδιαίτερα επιτακτική. Πολύ περισσότερο που, ενόψει του προσυνεδριακού διαλόγου για το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η ΚΟΜΕΠ αποτελεί ένα ακόμα βήμα διαλόγου και συμβολής στην επιτυχία του Συνεδρίου και των αποφάσεών του.