Associated Press

Η πλειοψηφία των τσέχικων και διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης - που ελέγχονται από πολυεθνικές και μεγαλοεκδότες - πρόβαλαν τις δυο εκδηλώσεις με τρόπο, ώστε η κοινή γνώμη να σχηματίσει την εικόνα, σύμφωνα με την οποία:

• Οι μετέχοντες στη σύναξη του ΔΝΤ και της ΠΤ (τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες όπως ο γνωστός Τζορτζ Σόρρος κ.ά.), ήταν οι «καλοί» και οι «πολιτισμένοι», που ασχολούνται σοβαρά με τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας και παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων (φτώχεια, ανεργία, κλπ.).
• Οι μετέχοντες στις διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας ενάντια στο ιμπεριαλιστικό μοντέλο παγκοσμιοποίησης και για τη διάλυση του ΔΝΤ και της ΠΤ, ήταν οι «κακοί» και οι «βάρβαροι». Στα πλαίσια αυτά, οι περισσότεροι ξένοι ανταποκριτές και απεσταλμένοι ραδιοτηλεοπτικών μέσων και εφημερίδων, χαρακτήρισαν τους δεκάδες χιλιάδες ξένους που επισκέφτηκαν την Πράγα για να εκφράσουν μαζί με τους Τσέχους την αντίθεσή τους στις επιλογές του ΔΝΤ και της ΠΤ, σαν τους βάρβαρους που ήρθαν να καταστρέψουν την Πράγα!

Associated Press

Οι πραγματικοί βάρβαροι, βάνδαλοι και τρομοκράτες, κρύβονται πίσω από τους καθωσπρέπει γραβατωμένους τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες και κυβερνήτες πουπροωθούν μέτρα στην κατεύθυνση διαιώνισης του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Για παράδειγμα, πραγματικοί βάρβαροι, βάνδαλοι και τρομοκράτες, είναι οι ηγέτες του ΔΝΤ, της ΠΤ, του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και ιδρυμάτων που:

• Διαπράττουν, συνειδητά, τα μεγαλύτερα εγκλήματα στο όνομα προστασίας της «δημοκρατίας» και των «ανθρώπινων δικαιωμάτων». Πρόσφατο δείγμα γραφής, το γεγονός ότι πέρσι το Μάρτη συμμετείχαν ενεργά (κάποιοι ανέχτηκαν ή σιώπησαν), όταν οι Αμερικάνοι, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ βομβάρδιζαν επί 3 περίπου μήνες την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, σπέρνοντας το θάνατο σε χιλιάδες αθώους (παιδιά, γυναίκες, μανάδες, παππούδες και γιαγιάδες) και κατέστρεφαν δεκάδες εργοστάσια και την υποδομή μιας ολόκληρης χώρας.
• Δηλώνουν υποκριτικά πως ανησυχούν για τα προβλήματα των αναπτυσσόμενων και υπερχρεωμένων χωρών (εξάπλωσης της ανεργίας, της πείνας, της φτώχειας, της πορνείας κλπ.) και όχι μόνο δεν κάνουν τίποτε για την αντιμετώπισή τους, αλλά παίρνουν μέτρα που τα επιδεινώνουν. Για παράδειγμα, ενώ δηλώνουν πως βοηθούν τις χώρες αυτές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερχρέωσης, στην πραγματικότητα η βοήθεια που προσφέρουν στις φτωχότερες χώρες (νέα δάνεια, οικονομικές ενισχύσεις ή και διαγραφές δανείων) συνοδεύεται ΠΑΝΤΑ με μέτρα που οδηγούν σε μεγαλύτερη υπερχρέωση (διόγκωση του δανεισμού) και κατά συνέπεια στην πολιτικοοικονομική εξάρτηση από το μεγάλο κεφάλαιο.

Η διάσταση λόγων και έργων, των εκπροσώπων της διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας, βεβαιώνεται και από τα ίδια τα στοιχεία που παραθέτουν κατά καιρούς οι ηγέτες του ΔΝΤ και της ΠΤ, στην προσπάθειά τους να πείσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη πως δεν είναι απάνθρωποι, αλλά πως και οι ίδιοι αγωνιούν και φροντίζουν για το... «κοινό καλό». Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε την περασμένη Τετάρτη, τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας James Wolfensohn- ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη στην Πράγα οι διαδηλώσεις ενάντια στο μοντέλο ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης της οικονομίας - να κάνει «αυτοκριτική» για λογαριασμό της χρηματιστικής ολιγαρχίας. «Κάτι δεν πάει καλά όταν το 20% των πλουσιότερων κατοίκων της γης, κερδίζει το 80% του παγκόσμιου πλούτου. Δεν είναι σωστό το 10% του πληθυσμού να καρπώνεται το 50% του εθνικού εισοδήματος, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες», είπε χαρακτηριστικά ο James Wolfensohn.

Ομως, για τις φτωχότερες χώρες, ισχύει ό,τι και για τα πλατιά λαϊκά στρώματα των εργαζομένων σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, σε τούτη τη βάρβαρη περίοδο που οι ισχυροί της γης έχουν επιβάλει το νόμο της ζούγκλας. Το αποκαλύπτουν τα στοιχεία του ΟΗΕ σύμφωνα με τα οποία:

• Περίπου 3 δισεκατομμύρια κάτοικοι της γης, πεινάνε και ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, ενώ την ίδια ώρα η περιουσία των 3 πλουσιότερων ανδρών της γης είναι μεγαλύτερη από το εθνικό εισόδημα των 43 φτωχότερων χωρών.
• Τουλάχιστον 19 εκατομμύρια παιδιά, πεθαίνουν από την πείνα, ενώ δεκάδες εκατομμύρια παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες αντί να πάνε στο σχολείο δουλεύουν σαν σκλαβάκια.

Το αποκαλύπτουν επίσης, και οι όροι που έθεσαν οι ηγεσίες του ΔΝΤ και της ΠΤ στις φτωχότερες χώρες. Στη σύνοδο της Πράγας, αποφάσισαν να διαγράψουν μέρος των χρεών των φτωχότερων χωρών, με τον όρο να προχωρήσουν σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, ξήλωμα του κράτους πρόνοιας, απελευθέρωση της οικονομίας και άλλα μέτρα, που - εκτός των άλλων συνεπειών - θα προκαλέσουν και διόγκωση του χρέους τους...

Τα παραπάνω στοιχεία, απαντούν και στο ερώτημα που γεννήθηκε ή καλλιεργήθηκε ή προβάλλεται τεχνητά από τα ΜΜΕ σχετικά με τα κίνητρα που έκαναν χιλιάδες νέους και νέες, συνδικαλιστές από διάφορες χώρες της Ευρώπης να επισκεφτούν την Πράγα για να διαδηλώσουν κατά της παγκοσμιοποίησης και να διεκδικήσουν τη διάλυση του ΔΝΤ και της ΠΤ, εν γνώση τους ότι θα αντιμετωπιστούν από την τσέχικη κυβέρνηση και αστυνομία σαν «εχθροί και βάρβαροι». Και αποτελεί κοινό μυστικό, ότι οι περίπου 11.000 Τσέχοι αστυνομικοί - συνεπικουρούμενοι από τους πράκτορες του FBI και τις ειδικές δυνάμεις Αμερικανών αστυνομικών που είχαν πάρει μέρος πέρσι στο Σιάτλ - εκτελούσαν εντολές της τσέχικης κυβέρνησης και των «αφεντικών» τους.

Με τη σκληρή στάση της αστυνομίας απέναντι στους διαδηλωτές και την «καλή περιφρούρηση» των εργασιών του ΔΝΤ και της ΠΤ, η τσέχικη κυβέρνηση έδωσε απτά δείγματα γραφής ότι εφαρμόζει από τώρα το πνεύμα και το γράμμα της συνθήκης ΣΕΝΓΚΕΝ. Χαρακτηριστικά δείγματα γραφής, αυτής της πραγματικότητας είναι και το γεγονός ότι η αστυνομία:

• Απαγόρευσε την είσοδο στην Τσεχία δεκάδων ξένων, που ήθελαν να επισκεφτούν την Πράγα για να πάρουν μέρος στις διαδηλώσεις κατά του ΔΝΤ, γιατί όπως ομολόγησε δημόσια ο υπουργός Εσωτερικών Στανισλάβ Γκρος, «μετείχαν πέρσι στις διαδηλώσεις του Σιάτλ». Μεταξύ αυτών που απαγορεύτηκε η είσοδος στην Τσεχία, ήταν και ένας Αμερικάνος δημοσιογράφος, ο οποίος όμως το 1989 ήταν ευπρόσδεκτος επειδή διαφήμιζε τη... «βελούδινη επανάσταση».
• Εκανε εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών (στην πλειοψηφία ξένων) εμπλουτίζοντας έτσι τα αρχεία της ΣΕΝΓΚΕΝ και ταυτόχρονα τιμώρησε δεκάδες ξένους που διαδήλωσαν ειρηνικά, με απέλαση ή απαγόρευση της εισόδου στην Τσεχία, κατηγορώντας τους σαν βανδάλους και υπεύθυνους για την καταστροφή περιουσιών ή για αντίσταση κατά της αρχής.

Οπως και αν το δει κανείς, το αποτέλεσμα των διαδηλώσεων στην Πράγα, ήταν θετικό και σε μεγάλο βαθμό ενόχλησαν και επέτειναν την αγωνία και την ανησυχία της διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας. Οπως επίσης ανησυχία προκλήθηκε και στους νεοδημιούργητους καπιταλιστές της Τσεχίας από την εμφάνιση των κομμουνιστών στους δρόμους που κρατούσαν σημαίες με σφυροδρέπανα και πλακάτ με συνθήματα όπως: «Πάνω από το κέρδος, ο άνθρωπος». «Πράγα, Σιάτλ θα εθνικοποιήσουμε το κεφάλαιο» κλπ.

Οι διαδηλώσεις της Πράγας δεν αποτελούν απλά παρακαταθήκη για ακόμη πιο μαζικές και πιο αποτελεσματικές διαδηλώσεις, στην επόμενη σύνοδο του ΔΝΤ και της ΠΤ. Δείχνουν επίσης το δρόμο για καλύτερο συντονισμό της δράσης και ένταση των αγώνων των εργαζομένων σε κάθε χώρα χωριστά, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, για να μπει φραγμός στα βρώμικα και εγκληματικά σχέδια των ισχυρών της γης, που επίσης συντονίζονται και προσπαθούν να επιβάλουν διά πυγμής και ροπάλου τη νέα τάξη πραγμάτων.

Οι δυο συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που διαδήλωσαν στην Πράγα με άλλους συναδέλφους τους

- Βρεθήκατε τις προηγούμενες ημέρες με το κλιμάκιο που έστειλε το ΠΑΜΕ στην Πράγα, όπου πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και παράλληλα μεγάλα συλλαλητήρια εργαζομένων και συνδικάτων. Ποιος ήταν ο σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής του ΠΑΜΕ;

- Μπάμπης Βορτελίνος: Με αφορμή τη συνεδρίαση του ΔΝΤ το ΠΑΜΕ συμμετείχε με ένα πολυπληθές κλιμάκιο στις διαδηλώσεις που έγιναν στις 23 και 26 Σεπτέμβρη, γιατί πιστεύουμε ότι πίσω από τη βιτρίνα της παγκοσμιοποίησης, της ανταγωνιστικότητας και της δημαγωγίας περί καπιταλιστικής ανάπτυξης, προβάλλει το βάρβαρο πρόσωπο του ιμπεριαλισμού, της κεφαλαιοκρατίας, που συσσωρεύει τεράστιο πλούτο στα χέρια λίγων καπιταλιστών, ενώ από την άλλη οι λαοί ζουν στην εξαθλίωση. Η συνεδρίαση του ΔΝΤ ήταν αφορμή για το πώς θα οργανώσουν την επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Σ' αυτή την κατεύθυνση αντίστασης στο μαύρο μέτωπο της πλουτοκρατίας συντάσσεται και το ΠΑΜΕ.

- Σωτήρης Ραυτόπουλος: Η συμμετοχή μας στην Πράγα είχε στόχο να δώσει ένα μήνυμα στους Τσέχους εργαζόμενους, αλλά και όλης της Ευρώπης, ότι υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται σε αυτή την πολιτική βαρβαρότητας και παλεύουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πιστεύω ότι και η δική μας συμμετοχή, αλλά και των άλλων εργαζομένων ήταν σημαντική και πρέπει να έχει απήχηση στη συνείδηση όλων των εργαζομένων για να αναπτυχθούν κινήματα ενάντια σε αυτή την πολιτική. Το Σιάτλ και η Πράγα ήταν μόνο η αρχή. Πρέπει και μπορεί όμως να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά και να γίνει πιο οργανωμένος ο αγώνας, με σωστότερο προσανατολισμό, καθώς υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις εργαζομένων και συνδικάτων σε όλο τον κόσμο.

- Ποιο ήταν το κλίμα που αντιμετωπίσατε στην Πράγα και τι εμπειρίες βιώσατε όλες αυτές τις ημέρες και στις διαδηλώσεις, αλλά και στις προσωπικές σας επαφές με άλλους εργαζόμενους;

- Μπ. Βορτελίνος: Κατ' αρχήν να πούμε ότι ζήσαμε μια κατάσταση στην Πράγα πλήρους αστυνομοκρατίας. Ηταν φανερό ότι οι 11.000 αστυνομικοί με επικεφαλής το FBI προσπάθησαν να απομονώσουν και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με διάφορους τρόπους, ώστε να μη γίνουν οι διαδηλώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μια εβδομάδα πριν είχαν κλείσει όλα τα σχολεία, ενώ επιχειρήσεις έδωσαν άδεια στους εργαζόμενους... Καλλιεργήθηκε γενικότερα ένα κλίμα και ιδιαίτερα στους μικρομεσαίους και εμπόρους του στιλ «κλείστε τα μαγαζιά σας, σφραγίστε τα, γιατί θα γίνει χαμός». Η αστυνομία έδειχνε την πρόθεσή της ότι σε καμία περίπτωση δε θα αφήσει τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στο συνεδριακό κέντρο. Δεν κατάφεραν όμως να επιβάλουν αυτό το κλίμα, καθώς έγιναν δύο μεγάλες διαδηλώσεις που έδωσαν ένα σημαντικό μήνυμα για το «τι μέλλει γενέσθαι» από εδώ και πέρα. Ισχυρό ήταν και το γκρουπ του ΠΑΜΕ, το οποίο με τη δυναμική που το διακατέχει, με τα συνθήματα και το πανό, δείξαμε στους υπόλοιπους Ευρωπαίους και εργαζόμενους τη θέση μας για τον ταξικό προσανατολισμό που πρέπει να έχει το συνδικαλιστικό κίνημα.

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Μπορώ να πω ότι στην Πράγα αποδείχτηκε ότι τα περί δημοκρατίας, που «παπαγαλίζουν» οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους, είναι λόγια του αέρα. Η Πράγα όλες αυτές τις ημέρες αστυνομοκρατούνταν και είναι χαρακτηριστικό ότι είχαν μεταφέρει μέχρι και άρματα μάχης για να αποκλείσουν τους εργαζόμενους από το συνεδριακό κέντρο. Πέρασαν ένα κλίμα και από τα μέσα ενημέρωσης ότι «έρχονται οι βάρβαροι να μας καταστρέψουν την πόλη». Παρ' όλα αυτά οι διαδηλώσεις ήταν μεγάλες, μαχητικές και με μεγάλη συμμετοχή νεολαίας και το ΠΑΜΕ σε αυτή την προσπάθεια βοήθησε αποφασιστικά, δίνοντας τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν αυτές οι διαδηλώσεις.

- Μπ. Βορτελίνος: Να προσθέσω ότι όλες τις ημέρες πέταγαν ελικόπτερα, φωτογραφίζοντας τον κόσμο, ενώ τα περιπολικά περνάγανε δίπλα από το κόσμο σφυρίζοντας συνεχώς, τρομοκρατώντας τον κόσμο. Η αστυνομία ήταν προκλητική, δείχνοντας ότι «εμείς είμαστε εδώ και μην τολμήσετε να κάνετε κάτι». Στα πούλμαν που έρχονταν έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους και απελάσανε διαδηλωτές. Η κατάσταση ήταν χειρότερη από τις ημέρες της επίσκεψης Κλίντον στην Ελλάδα. Ελέγχανε τα πάντα, μέχρι και τα κινητά τηλέφωνα που ήταν συνεχώς μπλοκαρισμένα.

- Τι πιστεύετε - μετά και την Πράγα - ότι πρέπει να γίνει ώστε να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η αντίσταση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο στη διεθνή επίθεση που δέχονται στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους;

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Ο αγώνας δε θα σταματήσει εδώ. Πρέπει να πάρει πιο μαζική και πιο οργανωμένη μορφή. Το Σιάτλ και η Πράγα είναι ένα βήμα, ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και με πιο σωστό προσανατολισμό, κάτι που δεν ήταν και τόσο καθαρό στη διαδήλωση της Τρίτης. Πιστεύω ότι το κύριο που πρέπει διαπερνάει την πάλη των εργαζομένων είναι η γενικότερη ανατροπή αυτής της πολιτικής. Και εδώ έχει καθήκον το ταξικό εργατικό κίνημα και το ΠΑΜΕ, με βάση τις δυνάμεις που έχει, να πρωτοστατήσει στη συσπείρωση των εργαζομένων και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να έχει αποτελέσματα ο αγώνας.

- Μπ. Βορτελίνος: Βρισκόμαστε σε μια εποχή που το κεφάλαιο συντονίζεται ενάντια στις κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, οδηγώντας το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Γι' αυτό γίνεται σήμερα πιο επιτακτική η ανάγκη του συντονισμού της δράσης στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να μπορέσει να αντισταθεί σε αυτή τη βαρβαρότητα. Ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, μπορούμε οργανωμένα και συντονισμένα να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές. Σε αυτό εντάσσεται και η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για τη διεθνή συνάντηση στη Γαλλία. Το ΠΑΜΕ άλλωστε έχει πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες για συντονισμό της δράσης των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΑΜΕ πρωτοστατεί στη Γαλλία και πιστεύουμε ότι θα βγει κάτι θετικό για το συντονισμό της δράσης των εργαζομένων. Η δράση δε θα περιοριστεί μόνο σε διαδηλώσεις για τις συνεδριάσεις του ΔΝΤ, αλλά και σε άλλους σκληρούς ταξικούς αγώνες που θα αναπτυχθούν μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του ΔΝΤ και τοπικά και συντονισμένα σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορεί κανείς εργαζόμενος πλέον να περιμένει κάτι από τις συμβιβασμένες ηγεσίες της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων καθώς είναι το μακρύ χέρι της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει κάνει ούτε μια ώρα στάση όταν συντελούνται γενικότερες ανατροπές στις κατακτήσεις εργαζομένων.

- Σωτ. Ραυτόπουλος: Να συμπληρώσω εδώ ότι ο αγώνας των εργαζομένων δεν ξεκινάει και σταματάει με τη συγκέντρωση ενάντια στη συνεδρίαση του ΔΝΤ, η οποία δεν πρέπει να πάρει εθιμοτυπικό χαρακτήρα. Πρέπει οι εργαζόμενοι να συγκρούονται καθημερινά - σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - με την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό άλλωστε κάνει και το ΠΑΜΕ και σε αυτή την κατεύθυνση καλεί όλα τα Συνδικάτα να αγωνιστούν.

- Οι εκδηλώσεις στην Πράγα, τόσο η συγκέντρωση, και η μεγάλη και μαχητική πορεία του Σαββάτου, όσο και η μέρα δράσης της 26ης του Σεπτέμβρη ήταν ένα δείγμα για το πόσο περιορισμένες είναι πια οι δυνατότητες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, ειδικά του ΔΝΤ και των πολυεθνικών, να επιβάλλουν ανενόχλητοι τις επιλογές τους. Το αίτημα για ακύρωση του χρέους δισεκατομμυρίων, το σύνθημα «οι άνθρωποι πριν από τα κέρδη» δεν μπορεί να τα αγνοήσει πια κανείς. Και η Πράγα όπως και οι προηγούμενες κινητοποιήσεις δείχνουν ότι πηγαίνουμε σε μια άλλη πορεία. Η πορεία αυτή θα είναι πιο αποτελεσματική τόσο σε εθνικό, κλαδικό και τοπικό επίπεδο, αν καταφέρουμε να μεταφέρουμε ακέραιο αυτό το ενωτικό και αγωνιστικό μήνυμα που υπήρχε στην Πράγα κόντρα στην αστυνομική τρομοκρατία και στην ιδεολογική πλύση εγκεφάλου.

Ιδιαίτερα η συμμετοχή πολλών κομμουνιστικών κομμάτων στις εκδηλώσεις του Σαββάτου, αναπτέρωσαν το ηθικό των εργαζομένων της Τσεχίας, καθώς με τη μαχητικότητα και την πειθαρχία τους, ξεσκέπασαν την τρομοκρατική ουσία των μέτρων της τσέχικης κυβέρνησης και την υποκρισία του διαλόγου του Χάβελ με κάποιες μη-κυβερνητικές οργανώσεις που υποτίθεται ότι αμφισβητούσαν και αυτές την πολιτική του ΔΝΤ και της ΠΤ.

-Ποιες οι προοπτικές του κινήματος που αναπτύσσεται και ποια θα είναι τα πιθανά επόμενα βήματα;

- Το ότι η Πράγα συνοδεύτηκε από εκατοντάδες παρόμοιες εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο. Στο βαθμό που θα αναπτυχθούν στη συνέχεια σε κάθε χώρα τέτοια αιτήματα και τέτοιοι αγώνες, θα αναπτύσσεται το διεθνές κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και θα κάνει αισθητή την παρουσία του, είτε γίνεται λόγος για τις ειδικές συνόδους των πολυεθνικών, είτε του ΔΝΤ, είτε του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, ή της ΕΕ του ΝΑΤΟ κλπ. Θα πρέπει να σημειώσουμε ίσως, ότι ιδιαίτερα τιμητική για το κίνημα στη χώρα μας, θα πρέπει να θεωρηθεί η ειδική αναφορά από τα ΜΜΕ, τόσο της Τσεχίας όσο και διεθνώς. Οι αναφορές, όπως και όσον αφορά και τα κινήματα από την Ιταλία και ορισμένες άλλες χώρες, ασφαλώς θα μας κάνουν να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και πιο απαιτητικοί.

- Πάντως, κάποιοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τεχνηέντως τις διαδηλώσεις, με το να προβάλλουν αποσπασματικά τα βίαια γεγονότα, χωρίς να κάνουν αναφορά στις μεγάλες διαδηλώσεις...

- Μετά και την Πράγα μπαίνει ακόμη πιο έντονο το θέμα της αμφισβήτησης της ουσίας των πολιτικών που εκπορεύονται και στηρίζουν την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Ολο και περισσότερο συνειδητοποιείται ότι η αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης περνά και από την πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, όπως και από αυτήν ενάντια στην ΕΕ ως βασικούς φορείς της ίδιας πολιτικής. Ηδη πολλοί κάνουν λόγο με τρόμο για την έκταση του αντικαπιταλιστικού, αντιμονοπωλιακού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Ακριβώς το στοιχείο αυτό εξηγεί γιατί στην Πράγα οι ιθύνοντες θυμήθηκαν το διάλογο, σε μία προσπάθεια άμβλυνσης και διάσπασης και αποπροσανατολισμού. Τα προβλήματα όμως είναι τόσο μεγάλα και η αίσθηση του κοινού αγώνα σε τέτοιο επίπεδο που τέτοιοι ελιγμοί λίγες πιθανότητες επιτυχίας έχουν. Οι πιθανότητες θα μειωθούν στο βαθμό που οι οργανωμένες κομμουνιστικές και γενικότερα αντικαπιταλιστικές δυνάμεις θα μπορέσουν να συντονίσουν ακόμη καλύτερα και περισσότερο την κοινή τους δράση. Φαίνεται ότι θα υπάρχουν πολλές τέτοιες ευκαιρίες...