Θαυμάστε γραμμή ενάντια στο κεφάλαιο. Γράφουν λοιπόν: «Είναι αποκαλυπτικό ότι αντί να γίνουν οι αναγκαίες προσπάθειες και συνθέσεις για τη διαμόρφωση ενός κεντρικού σχεδίου του συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικα, που με κεντρικές γενικές απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις θα δίνει νέα προοπτική στους αγώνες των εργαζομένων, ακολουθούνται τακτικές αποδυνάμωσης της κοινής δράσης και διαίρεσης των εργαζομένων».
Τι λέει εδώ; Σύνθεση πλαισίου πάλης με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, τις κατεξοχήν δυνάμεις του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα και μάλιστα σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί μ' αυτές τις δυνάμεις, που έχουν δώσει «γην και ύδωρ» στην εργοδοσία, να οργανωθεί ταξική πάλη υπέρ των εργαζομένων και ενάντια σε κυβέρνηση - τρόικα! Θέλουν και τα λένε ή τους ξεφεύγουν; Είναι υπονόμευση της ταξικής πάλης η ντε και καλά συμπόρευση με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τις δυνάμεις δηλαδή του ΣΕΒ και της κυβέρνησης ή δεν είναι;
Εδώ πράγματι αυτοαποκαλύπτονται. Οτι στόχος τους είναι η συμπόρευση με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και όχι η ανάπτυξη της ταξικής πάλης κόντρα στο κεφάλαιο. Και ας καμώνονται για τα «περί ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος» επειδή τάχα η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ δε θέλουν αγώνες, γι' αυτό και αποχώρησαν τάχα και από το προεδρείο της ΓΣΕΕ. Υποκρισία και κοινώς «δούλεμα» των εργαζομένων ως προς τους σκοπούς τους για δήθεν ενότητα και οργάνωση της πάλης. Σκοποί που δεν είναι άλλοι παρά ενότητα για την ενότητα μέσα από το ξεπούλημα των συμφερόντων των εργαζομένων αφού σ' αυτό οδηγούν η σύμπλευση με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και η άποψη περί σύνθεσης πλαισίου πάλης με τις δυνάμεις που συμπλέουν με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση! Και από πάνω να κατηγορούν το ΠΑΜΕ, ταυτίζοντάς το με τις παρατάξεις του δικομματισμού για να συγκαλύψουν τις δικές τους πομπές. Μπορεί κανείς να διανοηθεί ότι είναι δυνατό να υπάρξει σύνθεση πλαισίου πάλης υπέρ των εργαζομένων με δυνάμεις που τα κάνουν πλακάκια με τους βιομήχανους για να διεκολύνουν το πέρασμα της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής; Εδώ συγκρούονται δυο γραμμές. Αυτή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, της συνδιαλαγής με το κεφάλαιο σε βάρος των εργατών και αυτή του ΠΑΜΕ, των ταξικών δυνάμεων, με πλαίσιο πάλης για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής οικογένειας και αδιάλλακτη εναντίωση συνολικά στο κεφάλαιο ως μονόδρομο για τους εργαζόμενους.
Να μερικά παραδείγματα:
Υπάρχει όμως και άλλο ένα ζήτημα που δείχνει το ρόλο τους ως υπονομευτές της ταξικής πάλης. Η «Αυγή» στο ρεπορτάζ για την απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ στις 23 Φλεβάρη, έγραφε και το εξής: «Να σημειωθεί ότι 24ωρη απεργία στις 10 Φλεβάρη έχει ήδη εξαγγείλει η ΑΔΕΔΥ και ίσως υπάρξει τις επόμενες μέρες διαβούλευση για κοινή ημερομηνία εκδήλωσης γενικής απεργίας». Αλλά τέτοιο ζήτημα δεν είχε προκύψει. Ομολογούσαν ότι αυτό θα επιδίωκαν, όπως και έκαναν.
Για όλα τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, όπως και στις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ. Είναι αφερέγγυοι όταν λένε πως αποχώρησαν από το προεδρείο της ΓΣΕΕ γιατί διαφώνησαν με τις δυνάμεις που συναποφάσιζαν κόντρα στην απεργία. Είναι αφερέγγυοι όταν μιλούν για συνεργασία στο συνδικαλιστικό κίνημα και με το ΠΑΜΕ, αφού στόχος τους είναι να σείρουν τους εργαζόμενους στην εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όπως αποκαλύπτει η τακτική τους στην απεργία. Είναι ουρά των κυβερνητικών και εργοδοτικών και δούρειος ίππος χειραγώγησης και υποταγής των εργαζομένων στη γραμμή της υποταγής στο κεφάλαιο. Είναι επικίνδυνοι.
Καταγγελία της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου
Στην τρομοκρατική και εκδικητική απόλυση του συνδικαλιστή και πρώην προέδρου του σωματείου Κ. Βέλιου, προχώρησε η εργοδοσία της ΜΕΛ ΑΕ (Μακεδονική Εταιρεία Χάρτου), όπως καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου. «Αφού πρώτα ο εργοδοτικός μηχανισμός επιτέθηκε με τον οικονομικό διευθυντή, ασκώντας φραστική και σωματική βία σε βάρος του συνδικαλιστή, κατόπιν του έστειλε και την απόλυση στο σπίτι, σκαρώνοντας ακόμα και ποινική δίωξη», επισημαίνει χαρακτηριστικά η Ομοσπονδία.
Και τονίζει: «Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο και τυχαίο γεγονός, τέτοια κρούσματα έχουν συμβεί και κατά το παρελθόν, συνεπώς είναι η τακτική της εργοδοσίας για όσους δεν σκύβουν το κεφάλι και παλεύουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δεν σεβάστηκαν ούτε το σοβαρό ατύχημα που είχε ο συνδικαλιστής πριν λίγα χρόνια στο εργοστάσιο που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Αυτά είναι τα σύγχρονα εργασιακά γκέτα που κτίζονται σήμερα με αυτή την αντεργατική πολιτική που επικεφαλής είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όλο το αντιδραστικό μπλοκ που την στηρίζει, με βασικό συμπαραστάτη τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Απαιτούν εργαζόμενους τρομοκρατημένους, υποταγμένους, χωρίς δικαιώματα, στις προσταγές της εργοδοσίας για την αύξηση των κερδών τους. Η βία που ασκήθηκε στο συνδικαλιστή και στη συνέχεια η απόλυσή του δεν αφορά μόνο το συνάδελφο Κ. Βέλιο, είναι ένα μήνυμα της εργοδοσίας προς όλους τους εργαζόμενους και προς το Σωματείο, ότι όποιος πρωτοστατεί για τα δικαιώματά του, θα έχει την ίδια αντιμετώπιση». Η Ομοσπονδία καλεί όλα τα σωματεία του κλάδου να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους της ΜΕΛ και απαιτεί: «Να ακυρωθεί τώρα η απόλυση - Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματά μας».
Οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε γενική συνέλευση, απαιτώντας την άμεση ανάκληση της απόλυσης και ταυτόχρονα αποφάσισαν απεργία για σήμερα Πέμπτη. Ωστόσο, η εργοδοσία κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα κατά της απεργίας. Χτες, εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα και η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη, για μια ακόμη φορά, έδειξε ποιους πραγματικά υπηρετεί, κηρύσσοντας την απεργία παράνομη και καταχρηστική.