Πίσω από τη δημαγωγική κορόνα «η οικονομία και η κοινωνία δεν αντέχει νέα μέτρα» επιχειρεί να κρύψει η ηγεσία της ΝΔ την πλήρη σύμπλευση στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα. Στην πράξη, η ηγεσία της ΝΔ βάζει πλάτες για να εφαρμοστούν, συνεχίζοντας την τακτική της απάτης που τηρούσε και στο μνημόνιο, δηλαδή «όχι στο μνημόνιο, αλλά υπερψήφιση και στήριξη του συνόλου των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνει».

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει τη χώρα ως εταιρεία υπό εκκαθάριση, για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι πιστωτές. Ο λαός δεν είναι υπάλληλος της εταιρείας αυτής, υπάρχουν ευπαθείς, ευαίσθητες ομάδες που δεν αντέχουν», ήταν το δημαγωγικό πυροτέχνημα του Γ. Μιχελάκη, ενώ την ίδια στιγμή επιβεβαίωνε ότι το κόμμα του αποδέχεται τη «συνολική λύση», δηλαδή το ευρωμνημόνιο διαρκείας, που προωθείται από τα όργανα και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ.

Ειδικότερα, ο εκπρόσωπος αποσαφήνισε ότι η ΝΔ αποδέχεται τη «συνταγματοποίηση» των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, δηλαδή της άγριας και αιώνιας λιτότητας, που προτείνει η γερμανική κυβέρνηση. «Αν είναι να ισχύσει σε όλες τις χώρες της ΕΕ, τότε να το συζητήσουμε», είπε, καλώντας την κυβέρνηση να πάρει συγκεκριμένα μέτρα που να οδηγούν στην ανάπτυξη, που όμως δεν προσδιόρισε. Ερωτηθείς από τον «Ρ» για τη στάση της ΝΔ απέναντι στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, υπερασπίστηκε τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, λέγοντας ότι «η θέση μας είναι να εξυπηρετεί την επιχειρηματικότητα».

Συνεχίζοντας στη γραμμή της δημαγωγίας, προσπάθησε να πείσει ότι τα διάφορα σενάρια για τη διαχείριση της κρίσης δεν πρέπει να συνοδεύονται από νέα μέτρα, προσποιούμενος ότι δε γνωρίζει πως τα ευρωενωσιακά όργανα έχουν ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι πρόκειται για «συνολικό πακέτο». Παρ' όλα αυτά, ο εκπρόσωπος επέμεινε να δηλώνει ότι «η όποια παράταση της αποπληρωμής του χρέους θα πρέπει να γίνει κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως είναι η μείωση του επιτοκίου, η λήψη συγκεκριμένων μέτρων που να οδηγούν στην ανάπτυξη και η θέσπιση του ευρωομολόγου».

Το τελευταίο θα αποτελέσει αντικείμενο της συνάντησης που θα έχει ο Α. Σαμαράς με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζ. Κλοντ Τρισέ στις 9 του μήνα στη Φραγκφούρτη.

Παράλληλα, η ηγεσία της ΝΔ επανήλθε χτες προτείνοντας μια δέσμη προτάσεων για την ενίσχυση της «ρευστότητας» των επιχειρήσεων, που ως κοινό παρονομαστή θα έχουν την κρατική επιχορήγηση με ζεστό χρήμα ή εγγυήσεις. Τα μέσα για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων είναι τα δάνεια από το ΤΕΜΠΜΕ και το Ταμείο Επιχειρηματικότητας, ο επενδυτικός νόμος, η εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις, το ΕΣΠΑ και το Πρόγραμμα Επενδύσεων.

Αναπόσπαστα δεμένες με τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική είναι η στάση της ηγεσίας της ΝΔ και στο θέμα των μεταναστών, όπου πλειοδοτεί στη λήψη μέτρων δίωξης και καταστολής. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ επικρότησε την απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει παράταση παραμονής της FRONTEX, ενώ ερωτηθείς για την τύχη των μεταναστών που κάνουν απεργία πείνας, είπε ότι πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, συναινώντας δηλαδή στην απέλασή τους. Επίσης υπεραμύνθηκε της πρότασης του κόμματός του για την οριστική κατάργηση του ασύλου, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τις προτάσεις της υπουργού Παιδείας ημίμετρα! «Πλήρης κατάργηση, όλα τα άλλα είναι ημίμετρα», αποφάνθηκε.

Ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα Ντ. Σπρέχαρντ ανέλαβε χτες τη διοίκηση της «Proton Bank», στη θέση του παραιτηθέντος Λ. Λαυρεντιάδη. Ο συγκεκριμένος μεγαλoεπιχειρηματίας μετά από μια δεκαετία αλλεπάλληλων εξαγορών εταιρειών τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρύτερη ζωτική περιοχή, εδώ και μερικούς μήνες άρχισε να αποχωρεί σταδιακά από τις διάφορες «μπίζνες», πουλώντας τις συμμετοχές του σε διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους. Οπως ανακοινώθηκε χτες, πούλησε σε «επενδυτές» και ποσοστό 12% και από την «Proton», όπου συνεχίζει να διατηρεί το 20%. Το γεγονός ότι επικεφαλής της τράπεζας τίθεται ο πρώην πρεσβευτής, μπορεί να δείχνει ότι ο εν λόγω έκανε «καλή δουλειά» στο πέρασμά του από τη χώρα, μπορεί να αποκαλύπτει τους ιδιαίτερους δεσμούς του αμερικανικού κεφαλαίου με συγκεκριμένες επιχειρηματικές ομάδες, είναι όμως και ενδεικτικό για το βαθμό της σύμφυσης του καπιταλιστικού κράτους με το κεφάλαιο και μάλιστα σε ...διακρατικό επίπεδο.