Φτύσιμο στα βάσανα του λαού αποτελούν οι νέες τρανταχτές ελαφρύνσεις για όλες τις μερίδες με τα τρωκτικά του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, που περιλαμβάνονται στις διατάξεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Προκλητικά στο απυρόβλητο μπαίνουν μέχρι και οι οφσόρ εταιρείες των εφοπλιστών, που για την ακίνητη περιουσία που εμφανίζουν στις «χώρες»-φορολογικούς παραδείσους της πλουτοκρατίας δεν πρόκειται να πληρώνουν ούτε δεκάρα τσακιστή και μάλιστα με τη βούλα του νόμου, τον οποίο συνδιαμόρφωσαν με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ο απόλυτος εμπαιγμός βρίσκει τη «φυσική» του συνέχεια στη διαφημιζόμενη επιχείρηση, τάχα, για την «αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής». Σε αυτό το πλαίσιο εστιάστηκε και ο ζωντανός διάλογος που έστησε χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών με διάφορους «κοινωνικούς φορείς» και δεκάδες επαγγελματικές οργανώσεις και με προσκεκλημένους, όπως την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, τον ΣΕΒ αλλά και τη ΓΣΕΕ κ.ά. Ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, ισχυρίστηκε πως «υπάρχει ομάδα φορολογουμένων που συστηματικά φοροδιαφεύγει», χωρίς βέβαια να δείχνει τα αρπακτικά της πλουτοκρατίας, που άλλωστε καλύπτονται από το νόμο, εμμένοντας για την αυτόφωρη διαδικασία σε περιπτώσεις μη απόδοσης ΦΠΑ σε ό,τι αφορά τους «κατά σύστημα φοροφυγάδες», ρύθμιση στην οποία δηλώνει την πλήρη αντίθεσή του ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας (ΔΣΑ). Για τη διευκόλυνση των ισχυρών επιχειρήσεων (μεγαλοεξαγωγείς κ.ά.) θα προωθηθεί ρύθμιση για συμψηφισμό των οφειλών ανάμεσα στην Εφορία και τις επιχειρήσεις. Σε βάρος αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών φέρνουν τώρα τη διάταξη για τεκμαρτό προσδιορισμό του προς απόδοση ΦΠΑ στη βάση συγκριτικών στατιστικών στοιχείων από ομοειδείς κλάδους και επιχειρήσεις.

Από την πλευρά του ο ΣΕΒ έδωσε τα εύσημα στην κυβέρνηση ειδικά για τα διανεμόμενα κέρδη, ενώ, αβαντάροντας την κυβέρνηση, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ τάχθηκε υπέρ της «αυστηροποίησης των ποινών». Τη συνδρομή του στην κυβέρνηση για την ...«αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής» υποσχέθηκε ο επικεφαλής της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών.

Μετά τις προκλητικές ελαφρύνσεις προς την πλουτοκρατία άρχισαν να καλλιεργούν κλίμα για την παραπέρα αφαίμαξη του λαού. Ο γγ του υπουργείου Οικονομικών ξεκαθάρισε την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε τρανταχτές ανατιμήσεις φόρων πάνω στη μικρή ακίνητη περιουσία. Για το επόμενο διάστημα δρομολογούν και την εξομοίωση των «αντικειμενικών» με τις εμπορικές τιμές, εξέλιξη που θα συμπαρασύρει προς τα πάνω και μια σειρά άλλα χαράτσια που επιβαρύνουν τη λαϊκή κατοικία και το εισόδημα.

Με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ψηφίστηκε χτες επί της αρχής στην ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών για την αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, που αποτελεί τη βάση για την παράδοσή της σε ιδιωτικά συμφέροντα. Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές του μίλησαν για νομοσχέδιο που θα μειώσει το κόστος λειτουργίας και τα αεροπορικά ναύλα. Κατηγορηματικά αντίθετο το ΚΚΕ, με την βουλευτή του Βέρα Νικολαΐδου να κάνει λόγο για ένα νομοθέτημα που οδηγεί σε ανασφάλεια τόσο τους εργαζόμενους όσο και το επιβατικό κοινό.

Αναφερόμενη στην πολιτική κατεύθυνση του νομοσχεδίου η Β. Νικολαΐδου τόνισε ότι είναι «στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι ιδιωτικοποιήσεις», αφού «ό,τι είναι κερδοφόρο πουλιέται ό,τι είναι κοινωνικό καταργείται». Πρόσθεσε ότι σήμερα πρέπει να πούμε «όχι στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των αερολιμένων από τα μονοπώλια», ζητώντας η ΥΠΑ «να είναι ενιαία δημόσια υπηρεσία με τις αρμοδιότητες που απορρέουν από τον ιδρυτικό της νόμο» και «ενταγμένη σε έναν ενιαίο κρατικό τομέα μεταφορών με σύγχρονες και φθηνές υπηρεσίες», προκειμένου «να αποτελέσουν οι μεταφορές λαϊκή περιουσία». Τέλος, σημείωσε ότι πρέπει «οι εργαζόμενοι της ΥΠΑ να κατανοήσουν και έχουν κατανοήσει ότι πρέπει να έρθουν σε ρήξη με την πολιτική των μονοπωλίων και της ΕΕ».

Να καθησυχάσει τους χιλιάδες αγρότες που ώθησε να βρουν «σωτηρία» στα... φωτοβολταϊκά, επιδιώκει τώρα η κυβέρνηση, μετά τις αποκαλύψεις για τα σημαντικά εμπόδια σύνδεσης των αγροτικών φωτοβολταϊκών σταθμών με το δίκτυο διανομής. Η διαβεβαίωση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο περιορισμένο από όσο το παρουσίασε η ΔΕΗ, ήρθε την περίοδο που η κυβέρνηση θα επιδιώξει να βγάλει από τους δρόμους τους αγρότες και να εμποδίσει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους. Χτες, το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εξέδωσε ανακοίνωση προς την ίδια κατεύθυνση, επιχειρώντας να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του προβλήματος και το μέγεθος του κυβερνητικού εμπαιγμού προς τους αγρότες.

Το υπουργείο κάνει λόγο για 6.200 αιτήσεις αγροτών για φωτοβολταϊκά συστήματα έως 100 kW, συνολικής ισχύος 612 MW. Σύμφωνα με το υπουργείο, τα 2.000 αιτήματα θα ικανοποιηθούν με την παροχή όρων σύνδεσης στο δίκτυο διανομής στις γραμμές μέσης τάσης που διαχειρίζεται η ΔΕΗ, έως το τέλος του Φλεβάρη. Ηδη έχουν διατυπωθεί όροι σύνδεσης για τα 1.500. Ακόμη 2.000 αιτήματα αντιστοιχούν σε δίκτυα «μεσαίας δυσκολίας», όπου δεν υφίσταται αδυναμία ικανοποίησής τους για σύνδεση, αλλά απαιτείται περισσότερος χρόνος επειδή πρέπει να προηγηθεί τεχνική μελέτη για τα υφιστάμενα φορτία και τα προϋπάρχοντα αιτήματα για σταθμούς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Τα υπόλοιπα περίπου 2.000 αιτήματα αντιστοιχούν σε περιοχές με μεγαλύτερες δυσκολίες απορρόφησης της ισχύος. Αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις, η κυβέρνηση δε θέλει να χαλάσει... χατίρι. Το υπουργείο ισχυρίζεται ότι απαιτείται αναλυτική καταγραφή και εξειδίκευση ανά γραμμή μέσης τάσης. Σε κάποιες γραμμές, όπου τα αιτήματα είναι λίγα, θα υπάρξει άμεση ικανοποίηση, για κάποια άλλα μπορεί να υπάρξει μεταφορά σε γειτονικές γραμμές, ή κατασκευή νέας γραμμής μέσης τάσης εάν συγκεντρωθεί ικανός αριθμός αιτήσεων κλπ.

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση πρόσφερε στους αγρότες μια επισφαλή «διέξοδο» και με τρόπο ώστε πρώτα να γίνουν οι αιτήσεις και μετά να αξιολογηθούν οι υπάρχουσες δυνατότητες. Κι αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, προσπαθεί να αμβλύνει τα προβλήματα και δίνει διαβεβαιώσεις που εμπεριέχουν πολλά «αν» κι «εφόσον», «μαύρα» σημεία και «γκρίζες» ζώνες, μόνο και μόνο επειδή βλέπει ότι το αδιέξοδο ενισχύει την οργή των αγροτών και την αγωνιστική δυναμική τους.