Προσχηματική και παραπλανητική η πρόσκληση που σχεδιάζει να απευθύνει η κυβέρνηση κυρίως στην ηγεσία της ΝΔ με στόχο να διασφαλίσει τη συναίνεσή της στο λεγόμενο «μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο», δηλαδή στο νέο μνημόνιο που φτάνει μέχρι το 2015 και προβλέπει νέα ακόμα πιο άγρια αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα. Ο λόγος που επικαλέστηκε στην προχτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι πως «επειδή υπερβαίνει την κοινοβουλευτική θητεία που ορίζεται από το Σύνταγμα, θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη, ώστε να υπάρχει συναίνεση». Ο πραγματικός στόχος της κυβερνητικής πρωτοβουλίας δεν είναι βέβαια να διασφαλιστεί η συναίνεση της ΝΔ στα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή είναι δεδομένη και θα εκφράζεται στην πράξη, όπως ακριβώς έγινε και με το μνημόνιο, το οποίο τυπικά το καταψήφισε, αλλά στην πράξη υπερψήφισε το σύνολο σχεδόν των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών και αντιλαϊκών μέτρων που περιλάμβανε. Αλλού λοιπόν στοχεύει η κυβέρνηση: Να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι η επέκταση του μνημονίου - για το οποίο ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι λήγει το 2013... - είναι κάτι αναπόφευκτο και μονόδρομος. Θέλει δηλαδή να «νομιμοποιήσει» την κλιμάκωση του πολέμου που διεξάγει ως εκλεκτή κυβέρνηση της πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της. Ο λαός να επαγρυπνεί, να οργανώνεται και να πολεμά κεφάλαιο και αστικό πολιτικό σύστημα, συνειδητοποιώντας ότι η δική του σωτηρία περνά μέσα από την απόκρουση και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Μέλι έσταζε το στόμα των προέδρων των αμερικανο-εβραϊκών οργανώσεων για τον πρωθυπουργό στη χθεσινή διάσκεψη που έγινε στην Αθήνα. Αποκαλυπτικοί από τη σκοπιά αυτή είναι οι λόγοι που επέλεξαν φέτος να επισκεφθούν την Ελλάδα, όπως τους εξέθεσε ο προεδρεύων της διάσκεψης Α. Σόλοου. Πρώτον, ότι «αναγνωρίσαμε ότι είχαν σημειωθεί σημαντικές βελτιώσεις στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας», δεύτερον «επειδή εσείς είστε ευαίσθητοι στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών», τρίτον «η Ελλάδα παρακολουθεί από κοντά, γενικά συμβάλλει σε ό,τι πρέπει να γίνει για να ξεπεραστεί η κρίση» και τέταρτον ότι «η δική σας κυβέρνηση, υπό τη δική σας ηγεσία, βρισκόταν στο επίκεντρο αυτών των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων». Είχαν πράγματι πολλούς και σοβαρούς λόγους, δεν επέλεξαν τυχαία να αναδείξουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ως προνομιακό συνομιλητή. Και η αλήθεια είναι ότι δεν τους απογοήτευσε. Στην μία και μόνο ερώτηση που έγινε - δημόσια - για το αν η κυβέρνηση «θα αναλάβει ηγετικό ρόλο για να εξασφαλίσει τη διατήρηση της συνθήκης Αιγύπτου-Ισραήλ», απέσπασαν την άμεση και σαφέστατη δέσμευση του Γ. Παπανδρέου ότι για την κυβέρνησή του και την ΕΕ «η τήρηση των συνθηκών και ο σεβασμός της κυριαρχίας και της ασφάλειας του Ισραήλ» είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για να επικρατήσει ειρήνη στην περιοχή και κατέληξε: «Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι η ΕΕ θα ταχθεί υπέρ της διατήρησης αυτής της πολύ σημαντικής συμφωνίας». Ο υπερβάλλων ζήλος της κυβέρνησης στη στήριξη ενός κράτους - δολοφόνου του παλαιστινιακού λαού, δείχνει ότι είναι αδίστακτη. Οσο για την ασφάλεια του Ισραήλ, εδώ γελάνε γιατί και το άλλοθι είναι γελοίο. Λένε ότι μια πολεμική μηχανή με πυρηνικά όπλα, τρομοκράτης στη Μέση Ανατολή, τάχα κινδυνεύει. Ποιον νομίζουν πως κοροϊδεύουν;