ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 16 Φλεβάρη 2011
Σελ. /40
«Δείχνουν» το όραμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο περισσότερο το εφαρμόζει στην πράξη η κυβέρνηση τόσο περισσότερο το ξορκίζει στα λόγια ο πρωθυπουργός. Ο λόγος για το μοντέλο ανταγωνιστικότητας, το οποίο αν και εξόφθαλμα στηρίζεται στη διαρκή «συμπίεση του κόστους εργασίας», δηλαδή στη δραστική υποτίμηση της εργατικής δύναμης, που επιτυγχάνεται μέσα από την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή ο Γ. Παπανδρέου το αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας, ομνύοντας ότι η κυβέρνηση ακολουθεί άλλο μοντέλο ανταγωνιστικότητας. «Οταν μιλάμε π.χ. για την ανταγωνιστικότητα, δεν μπορούμε να περιοριστούμε στο λεγόμενο "κόστος εργασίας". Ούτε μπορούμε να ακολουθήσουμε ένα μοντέλο όπως αυτό που κυριαρχεί σε πολλές χώρες, οι οποίες μας ανταγωνίζονται, σε Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική», τόνισε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του συμβουλίου «διά βίου μάθησης». Περιγράφοντας όμως στη συνέχεια τα χαρακτηριστικά αυτού του δήθεν απευκταίου μοντέλου, το μόνο που κατάφερε είναι να «αποκαλύψει» ότι πρόκειται ακριβώς για το μοντέλο που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, το μη αποδεκτό μοντέλο είναι εκείνο «τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι η έλλειψη συλλογικών διαπραγματεύσεων, η έλλειψη βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, η έλλειψη ακόμα και Δημοκρατίας, σε πολλές χώρες, καθώς και η ευκολία υποβάθμισης του περιβάλλοντος για λόγους παραγωγής, όλα αυτά που δίνουν σε αυτές τις χώρες ένα προσωρινό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα». Ο,τι ακριβώς δηλαδή επιδιώκει η κυβέρνηση, αλλά και συνολικά η ΕΕ με το «Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας». Το δήθεν εναλλακτικό μοντέλο της ανταγωνιστικότητας, που όπως είπε «σημαίνει υπεραξία η οποία θα υπάρξει από την ποιότητα της παραγωγής, από την ποιότητα των υπηρεσιών μας», απλά δεν υπάρχει...

«Δούλεμα» δίχως τέλος

Μετά το θέατρο «της οργής κατά της τρόικας» που ανέβασε το Σαββατοκύριακο ο κυβερνητικός θίασος, σειρά παίρνει τώρα η φαρσοκωμωδία με τίτλο «Ο απελευθερωτής πρωθυπουργός». Με αυτή τη μάσκα εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός, επιχειρώντας να πείσει ότι η πολιτική του μνημονίου είναι ...πολιτική απελευθέρωσης από το μνημόνιο και τους ξένους δανειστές! «Στόχος μας, στόχος της κυβέρνησης, στόχος δικός μου και προσωπικά, είναι να απελευθερωθούμε και να αποκτήσουμε το συντομότερο - και το τονίζω, το συντομότερο - μια πορεία που θα βασίζεται στις δικές μας δυνάμεις και μόνο. Να απαλλάξουμε οριστικά την πατρίδα μας από επιτηρήσεις και εξαρτήσεις. Αυτός είναι ο στόχος», αποφάνθηκε με κάθε σοβαρότητα, μιλώντας στη συνεδρίαση του συμβουλίου «διά βίου μάθησης». Το δούλεμα πάει σύννεφο. Γιατί τις επιτηρήσεις και τις εξαρτήσεις, όπως και την τρόικα, τις επιδίωξε και τις έφερε η κυβέρνηση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας. Είναι οι ξένες σύμμαχες δυνάμεις, που βοηθάνε, φυσικά με το αζημίωτο, την εγχώρια πλουτοκρατία να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση βουλιάζοντας πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση το λαό. Η «πορεία» που έχει χαράξει δηλαδή η κυβέρνηση από κοινού με την τρόικα όχι στην απελευθέρωση, αλλά στην πιο μαύρη και βάρβαρη σκλαβιά του λαού στο κεφάλαιο οδηγεί. Το διαισθάνονται και το συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο οι εργαζόμενοι και ο λαός, όπως και ότι είναι μονόδρομος η απαλλαγή από το ζυγό της εξουσίας του κεφαλαίου. Αυτή είναι η αληθινή απελευθέρωση για το λαό.

Πλάτες στο πετσόκομμα των μισθών

Να ξεκαθαρίσει τι γίνεται με τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα ζητά με επιμονή τις τελευταίες μέρες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ από την κυβέρνηση, επικαλούμενος τις δήθεν αντικρουόμενες δηλώσεις μεταξύ των αρμόδιων υπουργών (Παπακωνσταντίνου, Κατσέλη) από τη μια που προαναγγέλλουν σαφώς μείωση των μισθών χάριν της ανταγωνιστικότητας και του κυβερνητικού εκπροσώπου από την άλλη που διαψεύδει ...ότι δε θα καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός. Είναι ολοφάνερο ότι μόνο τυχαία δεν είναι αυτή η επιμονή της ηγεσίας της ΝΔ στο συγκεκριμένο θέμα. Το συντηρεί διαρκώς όχι γιατί δεν ξέρει τάχα τι θα κάνει η κυβέρνηση, αλλά ακριβώς επειδή θέλει να ασκήσει πίεση για να προχωρήσει πιο γρήγορα σε αυτή την κατεύθυνση. Η επιδίωξη αυτή της ηγεσίας της ΝΔ επιβεβαιώνεται περίτρανα από το γεγονός ότι η ίδια δεν παίρνει σκόπιμα θέση, ενώ τάσσεται αναφανδόν υπέρ της εφαρμογής των επιχειρησιακών συμβάσεων, που είναι ένα βασικό εργαλείο για τη δραστική μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Υπεραμύνεται επίσης των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων χάριν της ανταγωνιστικότητας, ενώ ο πρόεδρος της ΝΔ διακηρύσσει σε όλους τους τόνους τη συμφωνία του με την προωθούμενη «συνολική λύση» για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ΕΕ, που οργανικό της κομμάτι είναι το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας». Ας αφήσει, λοιπόν, τα μισόλογα και την υποκρισία. Κανένας εργαζόμενος δεν «τσιμπάει», αφού, εκτός των άλλων, καθημερινά βλέπουν τα στελέχη της ΝΔ να βάζουν πλάτες στην πράξη για την υλοποίηση των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων του μνημονίου.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αντίσταση σε ποιον;

Η φαρσοκωμωδία που έστησαν η κυβέρνηση με τους ντόπιους και ξένους συμμάχους της, με αφορμή τη στρατηγική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, υπηρετεί τον αποπροσανατολισμό του λαού και στόχο έχει να συγκαλύψει την ενιαία πολιτική σε βάρος του. Τα προπαγανδιστικά επιτελεία των αστών προσπάθησαν τις προηγούμενες μέρες να κατασκευάσουν μια ανύπαρκτη «διάσταση απόψεων» ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα, για να παραπλανήσουν το λαό ότι η πρώτη υπερασπίζεται το συμφέρον του απέναντι στους ξένους δανειστές. Οταν όμως αποκαλύφθηκε ότι τα όσα είπαν οι εκπρόσωποι της τρόικας δεν είναι τίποτε περισσότερο από όσα συνομολόγησαν οι δυο εταίροι στο μνημόνιο, το τροπάριο άλλαξε και η κυβέρνηση σήκωσε, δημαγωγικά, παντιέρα για τη διαδικασία. Για το ποιος, δηλαδή, θα ανακοινώνει πρώτος τα όσα συμφωνούνται στη βάση του μνημονίου, όπως αυτό θα επικαιροποιείται κάθε φορά!

Πρόκειται για ωμή κοροϊδία, που πρέπει να απαντηθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυρίαρχη προπαγάνδα προσπαθεί στην παρούσα φάση να ντύσει την κυβέρνηση με το μανδύα του δήθεν «αντιστασιακού». Ούτε βέβαια είναι τυχαία η στήριξη που προσφέρουν σ' αυτήν την προσπάθεια τα άλλα κόμματα, αστικά και μη, που αναπαράγουν ιδεολογήματα περί κατοχής της χώρας από την τρόικα και καλούν εργάτες και αφεντικά σε «εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο», ενάντια σε όσους θέλουν τη χώρα «υποτελή». Από τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ., μέχρι τις συνιστώσες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών, βρήκαν έδαφος να ξεσπαθώσουν ενάντια στην τρόικα, την οποία κατηγορούν ότι συμπεριφέρεται σαν «επικυρίαρχη», βγάζοντας έτσι λάδι τη συνένοχη κυβέρνηση και την αστική τάξη της Ελλάδας.

Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής της κυβέρνησης και όλων αυτών που αναπαράγουν τα ιδεολογήματα της δήθεν «κατοχής» και της «υποτέλειας» της χώρας από τους δανειστές και τους εκπροσώπους τους; Οτι δεν αμφισβητούν τη στρατηγική που αναπαράγει την καπιταλιστική κρίση, έκφραση της οποίας είναι τα ελλείμματα και τα χρέη στα καπιταλιστικά κράτη. Ολοι συναντιούνται στο εξής: Είτε στηρίζουν, είτε δεν αμφισβητούν με όρους στρατηγικής την εξουσία του κεφαλαίου και την ιδιοκτησία των αστών πάνω στα μέσα παραγωγής. Είναι αποκαλυπτικό το παράδειγμα με τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση δημόσιας γης. Οσοι συντάχθηκαν πίσω από τη γραμμή του νόθου «πατριωτισμού», είναι αυτοί που δεν αμφισβητούν την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του καπιταλιστικού συστήματος.

Επικεντρώνουν την όποια κριτική τους στο αν οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα αποτελούν επιλογή της τρόικας ή της κυβέρνησης, κρύβοντας ότι οι δυο τους συναποφασίζουν στη βάση της ενιαίας στρατηγικής τους, που θεωρεί τη γη και το δημόσιο πλούτο πολύτιμο καύσιμο για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Τώρα είναι η ώρα ο λαός να γυρίσει την πλάτη στην προπαγάνδα τους. Το κεφάλαιο και τα κόμματά του, οι οργανισμοί που στήνει για να προωθεί τα συμφέροντά του, εκφράζονται ενιαία σε βάρος του λαού και των δικαιωμάτων του. Λαϊκή συμμαχία για να ηττηθεί η στρατηγική που υποτιμά διαρκώς την εργατική δύναμη και ταυτόχρονα παραδίδει το δημόσιο πλούτο στους ιδιώτες. Πάλη για να αντικατασταθεί η εξουσία του κεφαλαίου από τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ