- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ανακοίνωση της Αχτίδας Νοτιοανατολικών Συνοικιών της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ
Eurokinissi |
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να κάνουν δική τους υπόθεση τη διάσωση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού από τα νύχια των ιδιωτών, όπου το παραδίδει η κυβέρνηση |
Η ανακοίνωση της Αχτίδας έχει ως εξής:
«Τις τελευταίες μέρες αναζωπυρώνεται η συζήτηση για το χώρο του Ελληνικού και την παραλία, με δημοσιεύματα στον Τύπο για την προγραμματισμένη επίσκεψη του υπουργού Επικρατείας Χ. Παμπούκη στο Κατάρ για την κατάληξη της συμφωνίας για το Ελληνικό, στη βάση του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την ΕΕ και την τρόικα, ιδιωτικοποιεί το Ελληνικό στο όνομα της κρίσης, προσφέροντας νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο.
Γι' αυτούς η κρίση είναι ευκαιρία, εκτός από το ξεθεμελίωμα των εργατικών λαϊκών κατακτήσεων, να ιδιωτικοποιηθούν η δημόσια περιουσία και οι υποδομές.
Μάλιστα, αυτοί οι σχεδιασμοί θα προχωρήσουν με διαδικασίες «fast track».
Τα δισεκατομμύρια που θα μαζέψουν θα πάνε στις τσέπες μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ο λαός θα πληρώσει.
Είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να φτιαχτεί το πάρκο την ώρα που ο πλούτος που έχει παραχθεί με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και ο οποίος φυλάσσεται σωρευμένος από Ελληνες καπιταλιστές σε τράπεζες της Ελβετίας, ανέρχεται σε "περίπου 600 δισ. ευρώ", δηλαδή "σχεδόν τρεις φορές περισσότερα χρήματα απ' όσα (έχουν οι Ελληνες) στην ίδια τη χώρα τους".
Αντί να τον καρπώνονται οι εργαζόμενοι, καλούνται να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, να δεχτούν τα μέτρα που χτυπάνε εισόδημα και δικαιώματα, να δεχτούν ως φυσιολογικό κακό την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους και ως πρόοδο την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, του Πολιτισμού - Αθλητισμού, συνολικά του επιπέδου της ζωής τους.
Τι αποδεικνύεται:
Οτι δύο δρόμοι ανάπτυξης συγκρούονται και στο ζήτημα του Ελληνικού. Ο ένας αυτός της κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα (ΝΔ, ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ.) για φθηνούς εργάτες - επενδύσεις (καζίνο, μαρίνες), ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τις λαϊκές ανάγκες. Εχει σχέση με τις ανάγκες της αστικής τάξης. Ο άλλος δρόμος, αυτός που προτείνει το ΚΚΕ, ώστε ο χώρος να γίνει πάρκο για τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, με ποιοτικές υποδομές δωρεάν για το λαό και τη νεολαία.
Οι τοπικές αρχές Ελληνικού - Αργυρούπολης, Αλίμου, Γλυφάδας και τα κόμματα που τις στηρίζουν, έχουν ευθύνη γιατί υλοποιούν τη συνολική αντιλαϊκή πολιτική, με τις θέσεις τους για το Ελληνικό αθωώνουν την κυβέρνηση. Οι πρωτοβουλίες τους καλλιεργούν αυταπάτες για φιλολαϊκή λύση, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια. Στις προτάσεις τους δεν αποκλείουν την εμπορευματική χρήση του χώρου, τη μερική ιδιωτικοποίηση κομματιών του. Αποπροσανατολίζουν τη λαϊκή πάλη, διευκολύνουν την κυβέρνηση να προχωρήσει στους σχεδιασμούς της.
Καλούμε τους εργαζόμενους να προτάξουν τις δικές τους ανάγκες, να απαιτήσουν την ικανοποίησή τους, να οργανώσουν τη δική τους αντεπίθεση, να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα και τους εκπροσώπους τους που υπηρετούν την πολιτική ξεπουλήματος της δημόσιας γης. Ο δρόμος της ρήξης με τα μονοπώλια, της αποδέσμευσης από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία, είναι ο μόνος ρεαλιστικός για να μην πληρώσει την κρίση ο λαός. Για να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας, με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Το ΚΚΕ, σ' αυτήν την κατεύθυνση δίνει καθημερινά όλες του τις δυνάμεις, για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις μιας νικηφόρας λαϊκής συμμαχίας.
Καλούμε το λαό της περιοχής σε άμεση αγωνιστική συμπόρευση:
Απαιτούμε:
- Να παραμείνει όλος ο χώρος του Ελληνικού (παραλία, αεροδρόμιο, πρώην αμερικανική βάση) δημόσια περιουσία και το δημόσιο να αναλάβει την κατασκευή, τη διαχείριση, το κόστος λειτουργίας και συντήρησης του πάρκου.
- Στο πάρκο να ενταχθούν όλες οι υπάρχουσες αθλητικές ολυμπιακές εγκαταστάσεις (Ολυμπιακό κέντρο ναυσιπλοΐας, κανόε - καγιάκ, γήπεδα κ.ά.), τα κτίρια των πρώην αεροσταθμών και της αμερικάνικης βάσης, καθώς και τα υπόστεγα, προκειμένου να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού και της νεολαίας με αποκλειστικά ελεύθερη και δωρεάν χρήση, με εύκολη πρόσβαση με φθηνές και γρήγορες συγκοινωνίες, για ανάπτυξη ενός γνήσιου λαϊκού αθλητισμού και την εξυπηρέτηση των πολιτιστικών αναγκών τους.
"Ούτε ένα ευρώ στους ιδιώτες, ούτε μια σπιθαμή γης στους επιχειρηματίες"».
Στο φόντο της δρομολογημένης παράδοσης στο κεφάλαιο της δημόσιας γης, των κρατικών υποδομών και επιχειρήσεων, η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανιστεί σαν προστάτης (!) δήθεν της δημόσιας περιουσίας, εμπαίζοντας και προκαλώντας τα λαϊκά στρώματα.
Μέσω του σχεδίου «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει σε επιχειρηματικούς ομίλους μέσω «μακροχρόνιων συμβάσεων» χιλιάδες στρέμματα γης, ακίνητα του Δημοσίου και το φυσικό πλούτο της χώρας.
«Οι μακροχρόνιες συμβάσεις είναι και νόμιμες, αλλά πολλές φορές είναι και απαραίτητες. (...) Οι μισθώσεις είναι μία σημαντική σχέση που την προβλέπει το Αστικό Δίκαιο για όλους και μεταξύ ιδιωτών και μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών φυσικά», είπε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής. Μέσω των μακροχρόνιων συμβάσεων, η κυβέρνηση θα προσφέρει σε Ελληνες και ξένους κεφαλαιοκράτες έτοιμες υποδομές και γη για να αναπτύξουν τις χρυσοφόρες μπίζνες τους.
Ο Γ. Πεταλωτής ισχυρίστηκε και χτες ότι η κυβέρνηση δεν «πουλάει δημόσια γη» και υποστήριξε ότι με νόμο που θα καταθέσει «θα απαγορεύει την πώληση, τη μεταβίβαση και την ανταλλαγή». Μάλιστα, ο ίδιος έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι η κυβέρνηση προστατεύει την «περιουσία του ελληνικού λαού»!
Την ίδια στιγμή, βέβαια, ο Γ. Πεταλωτής τόνισε ότι η «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για τη μείωση του δημόσιου χρέους» είναι «επιβεβλημένη». Η «συμφωνία» μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας, όπως αποτυπώνεται και μέσα στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, είναι για πώληση δημόσιας γης και υποδομών.
- Το 2001, το ΚΚΕ καταψήφισε τη δασοκτόνα αναθεώρηση του άρθρου 24, με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδινε το δικαίωμα στο κεφάλαιο να παρεμβαίνει στα δημόσια δάση και τις δασικές εκτάσεις, κατοχύρωνε την ιδιωτικοποίηση των δασών και άνοιγε το δρόμο για τον αποχαρακτηρισμό πάνω από 40 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.
- Το 2003, το ΚΚΕ καταψήφισε τη ρύθμιση του νόμου του ΠΑΣΟΚ 3127/2003, με την οποία, στο όνομα της κατάρτισης του Εθνικού Κτηματολογίου, χαρίστηκαν δημόσιες δασικές εκτάσεις που βρίσκονταν εντός σχεδίου πόλης στους καταπατητές.
- Το 2007, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου, το Κόμμα χαρακτήριζε έγκλημα σε βάρος του λαού, του φυσικού πλούτου, του περιβάλλοντος τη νέα αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που πρότεινε η ΝΔ, επισημαίνοντας: «Στόχος είναι η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης, ο περιορισμός της δημόσιας ιδιοκτησίας στη γη, της προστασίας και διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου».
- Εδώ και χρόνια παλεύει για ανοιχτές ακτές και δωρεάν για το λαό. Χαρακτηριστική η ανακοίνωση των ΚΟ Αθήνας, Πειραιά και Αττικής του ΚΚΕ, το Μάη του 2007, στην οποία τονίζεται: «Το ΚΚΕ παλεύει για ανοιχτές ακτές, δωρεάν για το λαό, για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε αυτές από ιδιώτες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Διεκδικεί να γίνουν οι ακτές, γενικότερα τα δάση, οι ορεινοί όγκοι, οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις λαϊκή περιουσία, να ικανοποιούν λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών».
- Το ΚΚΕ παλεύει να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα ακίνητα του Δημοσίου. Με ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του Κόμματος, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, κάλεσε το λαό να παλέψει για «να γίνουν δημόσια ιδιοκτησία, ακόμα και με τη μορφή της δήμευσης, ιδιοκτησίες που έχουν αποκτηθεί με διάφορους τρόπους από οικοδομικούς συνεταιρισμούς ή άλλες εταιρείες, επίσης και από την Εκκλησία».
