Γνωστό ήταν, ακόμα, ότι μια κυβέρνηση που προσπαθεί να επιβάλει πολιτικές που έρχονται σε άμεση αντίθεση με τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους, μια κυβέρνηση που σαρώνει κάθε λαϊκή κατάκτηση και «κουρεύει» το μέλλον των λαϊκών στρωμάτων, θα αξιοποιήσει τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό και τα Μέσα Ενημέρωσης, για να διαστρέψει την πραγματικότητα, να δημιουργήσει ψευτοδιλήμματα, να εκτοξεύσει εκβιασμούς, να στήσει προβοκάτσιες, να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για τον αποπροσανατολισμό των μαζών.

Ομως αυτοί εδώ, εκτός από όλα τα παραπάνω, αποδεικνύονται και κοινοί ψεύτες, που εξασφαλίζουν ακόμα και τις μεταξύ τους ισορροπίες μέσα από κατινίστικα «σου 'πα - μου 'πες» και ψέματα ολκής.

-- Δεν υπάρχει απόφαση της κυβέρνησης για πώληση περιουσιακών στοιχείων ύψους 50 δισ. ευρώ, διαβεβαίωναν τα διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ολόκληρη την Παρασκευή.

-- Οι εκπρόσωποι της τρόικας υπερέβησαν τα εσκαμμένα, είπαν τα ξημερώματα του Σαββάτου, όχι επειδή ανακοίνωσαν κάτι που δεν είχε συμφωνηθεί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή έπρεπε να δείξουν ...τακτ και να αφήσουν τους κυβερνώντες να προλειάνουν το έδαφος για τη δημοσιοποίηση της σχετικής συμφωνίας.

-- Δεν «παραχωρούμε δημόσια γη», είπε ο Παπανδρέου, κάποια στιγμή, προχτές, και όλα τα κυβερνητικά στελέχη άρχισαν να σκούζουν «είδατε που σας είπαμε δεν πωλείται γη του Δημοσίου», ωστόσο στη συνέχεια αναγκάστηκαν να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, αφού ο Παπανδρέου συμπλήρωσε ότι δημόσια γη μπορεί κάλλιστα να πουληθεί με απόφαση της Βουλής, όπως, δηλαδή, γινόταν ανέκαθεν μέχρι σήμερα, κάτι που προσπάθησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να αλλάξει με το μνημόνιο.

Να κουλαντρίσει, δηλαδή να αποπροσανατολίσει και να κοροϊδέψει για μια ακόμα φορά τους εργαζόμενους, ώστε να χάψουν το παραμύθι ότι η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας είναι κάτι διαφορετικό από την «ιδιωτικοποίηση» και ότι όλα αυτά δε σημαίνουν παραχώρηση του δημόσιου πλούτου σε ιδιώτες, αλλά πολιτική διαχείρισης του ...δημόσιου χρέους. Για να γίνει μάλιστα πειστικός, ανέφερε ότι ο στόχος της συγκέντρωσης των 50 δισ. ευρώ από την περιουσία του Δημοσίου δεν είναι «μνημονιακός στόχος».

Από εκεί και πέρα οι ψευδολογίες των κυβερνώντων γίνονται πλέον εντελώς βαρετές. Γιατί ο στόχος των 50 δισ. ευρώ, πέρα από τα όσα είπαν στη συνέντευξη Τύπου της τρόικας, ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα και από το υπουργείο Οικονομικών σε τρισέλιδο κείμενο στο οποίο αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι σύμφωνα με την «τρίτη επικαιροποίηση του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής», στο επικαιροποιημένο μνημόνιο δηλαδή, «στόχος είναι η συνολική είσπραξη εσόδων τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2015, εκ των οποίων τα 15 έως το 2012».

Η λαϊκή πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να ευοδωθεί για το λαό μόνο όταν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και η γη κοινωνικοποιηθούν, δηλαδή γίνουν ιδιοκτησία του λαού με τη δική του εξουσία.

Το τελευταίο διάστημα αρθρογράφοι, δημοσιολόγοι και πολιτικοί της άρχουσας τάξης σε διάφορα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν επιδοθεί στον λεγόμενο πόλεμο κατά της «ανομίας». «Ναυαρχίδες» σε αυτή την εκστρατεία είναι το συγκρότημα Λαμπράκη και αυτό του Αλαφούζου («Βήμα», «Καθημερινή», «Σκάι»), που με διάφορες αφορμές εκστρατεύουν κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων και της διεκδίκησης ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, όπως π.χ. ενάντια στα χαράτσια των διοδίων και των εισιτηρίων κλπ. Στο στόχαστρο των αστών είναι βεβαίως το λαϊκό κίνημα και η αντίσταση και ανυπακοή στους νόμους και τις πολιτικές, που κλιμακώθηκαν με το μνημόνιο διαρκείας κυβέρνησης - τρόικας και ισοπεδώνουν τα λαϊκά στρώματα. Από το εισόδημα και τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα μέχρι την Υγεία, Πρόνοια ή την Παιδεία. Το ΚΚΕ, η οργάνωση της λαϊκής πάλης σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση, «έχει την τιμητική του» σε αυτά τα ...πονήματα, γιατί είναι αυτό που τους ενοχλεί, γιατί χαλάει τα σχέδια του κεφαλαίου και των υπηρετών του.

Βεβαίως, για τον ξεσηκωμό στην Τυνησία και την Αίγυπτο περίσσεψε η στήριξη της εκεί λαϊκής απειθαρχίας και ανυπακοής. Κρύβοντας, βεβαίως, τις βαθύτερες αιτίες που οι εργαζόμενοι και τα φτωχά στρώματα ξεσηκώθηκαν μη σεβόμενοι τους νόμους και τη συγκεκριμένη αστική εξουσία. Λένε για την Αίγυπτο ότι «εκεί υπήρχαν δικτατορίες και όχι δημοκρατίες». Και έτσι νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν. Με τον ίδιο τρόπο οι κάθε λογής ιμπεριαλιστές μιλάνε «για τα δικαιώματα των λαών» και για «πορεία προς τη δημοκρατία». Βέβαια, πριν τον ξεσηκωμό των λαών σε Τυνησία και Αίγυπτο, όλοι αυτοί συνεργάζονταν άριστα με τους «δημοκράτες μετριοπαθείς» Μπεν Αλι και Μουμπάρακ, ήταν συνδαιτυμόνες σε διεθνείς οργανισμούς όπως στη «Σοσιαλιστική Διεθνή» με τον Ελληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.

Τώρα υποτίθεται νοιάζονται για τους λαούς, που οι ...φίλοι τους ποδοπατούσαν. Τώρα υποκριτικά οι δημοσιολόγοι μάς κάνουν ότι χαιρετίζουν την ανυπακοή και την εξέγερση των λαών. Υποτίθεται το δικαίωμα αυτό το αναγνωρίζουν στους άλλους λαούς, αλλά όταν πρόκειται για τα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα τους λένε να υποταχτούν στην εξουσία των μονοπωλίων για το ...καλό τους. Ομως η μήτρα των προβλημάτων και της ανάγκης ξεσηκωμού των λαών είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση, ανεξάρτητα από αστική κοινοβουλευτική δικτατορία των μονοπωλίων ή χούντα, δηλαδή ανεξάρτητα από την αστική μορφή διακυβέρνησης και διαχείρισης. Και στη «δημοκρατική» καπιταλιστική δύση και στις απολυταρχικές αραβικές χώρες, η δικτατορία του κεφαλαίου είναι η αιτία, ανεξάρτητα αν αυτό συνειδητοποιείται σε όλο του το βάθος από τους ξεσηκωμένους λαούς, πράγμα που φαίνεται και στις χώρες της Βόρειας Αφρικής. Γι' αυτό οι αστοί ξεσπαθώνουν ενάντια στη λαϊκή οργανωμένη ανυπακοή. Ο φόβος τους είναι η αφύπνιση των λαών, στην Ελλάδα, στην Αίγυπτο και παντού. Και στη χώρα μας, το ΚΚΕ, ιδιαίτερα, ενοχλεί. Γιατί στέλνει μήνυμα ανυπακοής και αντεπίθεσης για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που χτυπάει την πλουτοκρατία και την εξουσία της και φέρνει τους παραγωγούς όλου του κοινωνικού πλούτου στο προσκήνιο, στη διεκδίκηση της δικής τους εξουσίας που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους, εξαλείφοντας τα παράσιτα, τους καπιταλιστές.