ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνειδητή κοροϊδία του λαού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με δύο φράσεις ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας εξέθεσε τη συνολική αντίληψη του χώρου του για τον κόσμο στον οποίο ζούμε, συνεπώς και την πρότασή του για το ποια στάση πρέπει να τηρήσουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Χαιρετίζοντας τις εργασίες της συνάντησης του δικτύου γυναικών του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο Αλ. Τσίπρας άρχισε το χαιρετισμό του λέγοντας: «Ζούμε σε μία εποχή και σε έναν κόσμο ανεξέλεγκτα κερδοσκοπικό. Ζείτε σε μία εποχή και έναν κόσμο βαθύτατα πατριαρχικό».

Ζούμε βέβαια σε εποχή κυριαρχίας του παρασιτικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, που βεβαίως, και απολύτως φυσικά από μέρους του, αποσκοπεί στο κέρδος. Η ύπαρξη αυτού του συστήματος, που για να πετύχει το υψηλότερο δυνατό κέρδος δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, δεν είναι πρόβλημα για τον ΣΥΝ. Το πρόβλημά του αφορά στο «ανεξέλεγκτο» του πράγματος! Εισηγείται, δηλαδή, εμμέσως ότι αυτό που χρειάζεται αυτός ο κόσμος, αυτό το σύστημα, είναι «χαλινάρι», ελέγχους, επιβολή ρυθμίσεων. Που, κατά τον ΣΥΝ, θα το εξανθρωπίσουν και θα ισορροπήσουν τα κέρδη, απ' τη μια, και τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου, απ' την άλλη. Δεν πρόκειται απλά για αυταπάτη, αλλά για συνειδητή κοροϊδία της εργατικής τάξης και του λαού στο σύνολό του. Αυτό το σύστημα δεν παίρνει μερεμετίσματα και καμία ρύθμιση δεν είναι ικανή να απαλύνει το βαθιά αντιδραστικό εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα. Ισα ίσα, όσο σαπίζει, τόσο πιο άγριο σε βάρος των λαών θα γίνεται. Και τόσο περισσότερο θα αναδεικνύεται η ανάγκη της ανατροπής του ως της μόνης διεξόδου για τους λαούς.

Στο πλαίσιο αυτό, τα προβλήματα των γυναικών δεν οφείλονται στην «πατριαρχία», είναι ταξικά, υπήρχαν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει ταξική κοινωνία, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Αντίπαλος των γυναικών δεν είναι οι άντρες. Είναι οι κεφαλαιοκράτες, ανεξαρτήτως φύλου. Και μαζί αντίπαλός τους είναι και κάτι τέτοιες αναλύσεις, που τις εμποδίζουν να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελούν τμήμα αναπόσπαστο της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και πρέπει να βρουν τη θέση τους στην οργανωμένη ταξική πάλη.

Και ο ευρωενωσιακός αποπροσανατολισμός

«Η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη διότι επιβεβαιώνεται ότι δεν διεκδίκησε σθεναρά μια αμιγώς ευρωπαϊκή λύση» και «ο πρωθυπουργός οφείλει να αποκρούσει τη συνταγματοποίηση της οικονομίας που δεν θα επιτρέπει την άσκηση εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής». Πρόκειται για δύο αποσπάσματα από δύο ανακοινώσεις της «Δημοκρατικής Αριστεράς» αναφορικά με τις επαφές του πρωθυπουργού με τον Ντομινίκ Στρος - Καν και τις συναντήσεις που έχει με την Γερμανίδα καγκελάριο, Α. Μέρκελ.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δε διεκδίκησε ευρωπαϊκή λύση, εισηγούμενη εμμέσως πλην σαφώς ότι μια αμιγώς ευρωπαϊκή «λύση» θα ήταν καλύτερη. Δε θα περίμενε κανείς βέβαια απ' τη ΔΗΜ.ΑΡ. κάτι άλλο, με γνωστή την ευρω-λαγνεία της. Ομως, η τοποθέτησή της αυτή συγκρούεται με την κοινή λογική και την ίδια την πραγματικότητα. Η πολιτική που εφαρμόζεται είναι πλήρως εναρμονισμένη με την ευρωενωσιακή στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων. Κι αυτό αποδεικνύεται κι απ' το γεγονός ότι την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ που δεν έχουν προσφύγει ούτε στο μηχανισμό στήριξης, ούτε στο ΔΝΤ. Οσο για την προτροπή της προς τον πρωθυπουργό να αποκρούσει τη συνταγματοποίηση της οικονομίας ώστε να έχει τη δυνατότητα άσκησης εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής, διαπράττει και πάλι το ίδιο ατόπημα. Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σκοπό και καμία πρόθεση να εφαρμόσει καμία εναλλακτική πολιτική. Αυτή που εφαρμόζει την εκφράζει απολύτως, την έχει συνδιαμορφώσει και θα την εφαρμόζει μέχρις ότου τη σταματήσει ο λαός με την πάλη του. Γιατί έτσι προστάζουν τα μονοπώλια, τα οποία και εκπροσωπεί πολιτικά. Ολα τα άλλα της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι εκ του πονηρού και για να αποπροσανατολίζεται ο λαός ότι είναι δυνατόν στο πλαίσιο του καπιταλισμού και της ευρωένωσης να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική.

Αντιλαϊκό ξεσάλωμα

Νέες εξοργιστικές φοροελαφρύνσεις συνολικά για την πλουτοκρατία, ειδικό καθεστώς φορολογικής αμνήστευσης για τα αρπακτικά που φυγάδευσαν κεφάλαια σε ελβετικές και άλλες τράπεζες, κατάργηση φόρων ειδικά για την ακίνητη περιουσία των εφοπλιστών που την εμφανίζουν στις διαβόητες «οφσόρ εταιρίες», δηλαδή στους φορολογικούς παραδείσους τους.

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στο φορολογικό νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, τάχα, για την «αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής», που κατατέθηκε χτες στη Βουλή. Με το ίδιο νομοσχέδιο, πάντα με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή, έρχονται να σφίξουν ακόμη περισσότερο τη θηλιά στους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπαγγελματίες, να διαμορφώσουν αποκλειστικά σε βάρος τους καθεστώς φορολογικής τρομοκρατίας.

Το αντιλαϊκό ξεσάλωμα δεν έχει έχει τέλος. Στο επόμενο «κλικ» νομοθετούν τα νέα αντιλαϊκά πακέτα ύψους ακόμη 20 δισ. ευρώ για πρόσθετους φόρους και καρατόμηση δαπανών, ξέχωρα από τα ακόμη 50 δισ. ευρώ που περιμένουν να μαζέψουν από το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Τα πάντα μέχρι και τη τελευταία δεκάρα, τα προορίζουν για δοσίματα στην πλουτοκρατία...

Είχαν έτοιμο το σχέδιο

Λίγες μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2009, το ΠΑΣΟΚ σκόπιμα επικέντρωσε την αντιπαράθεση με τη ΝΔ στο θέμα του ελλείμματος, αφήνοντας υπονοούμενα ότι αυτό ήταν μεγαλύτερο απ' όσο το παρουσίαζε η προηγούμενη, συνένοχη στο χτύπημα του λαού, κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ προπαγάνδιζε το αντιλαϊκό του πρόγραμμα και, ταυτόχρονα, αναζητούσε το κατάλληλο άλλοθι για να το υλοποιήσει εξ ολοκλήρου, με τους μικρότερους δυνατούς κραδασμούς. Σαν κόμμα της πλουτοκρατίας, είχε γραμμένες στα κιτάπια του τις ανατροπές που νομοθέτησε λίγους μήνες μετά στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, στην Υγεία και την Παιδεία, σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης και, άρα, με την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα και το ψήφισε το Μάη του 2010 δεν ήταν παρά το εργαλείο που αναζητούσε για να προωθήσει στο μικρότερο δυνατό χρόνο τα πιο βάρβαρα μέτρα που γνώρισε ο λαός, μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οπως αποδείχτηκε, το ΠΑΣΟΚ ήρθε «διαβασμένο» στην κυβερνητική εξουσία. Κινδυνολόγησε με το ύψος του ελλείμματος, το οποίο λίγες βδομάδες μετά τις εκλογές παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα επιτελεία της ΕΕ πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που δινόταν προεκλογικά. Εκεί πάνω πάτησε η προπαγάνδα της επικείμενης πτώχευσης, σαν πιθανό ενδεχόμενο εξαιτίας του μεγάλου ελλείμματος και του υπέρογκου δημόσιου χρέους. Μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα, η κυβέρνηση προσπάθησε να παρουσιάσει την προσφυγή στην τρόικα και το μνημόνιο σαν επιτυχία, που έσωσε, δήθεν, τη χώρα από τη χρεοκοπία.

Ο,τι ακολούθησε απέδειξε ότι το χρέος και τα ελλείμματα ήταν ο φερετζές, για να περάσουν τα μέτρα που χτυπάνε στην καρδιά τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων και διευκολύνουν την παραπέρα μονοπώληση στρατηγικών τομέων της παραγωγής. Η κυβέρνηση ποτέ δεν έκρυψε ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ ήταν και παραμένουν οι βασικοί της σύμμαχοι στον πόλεμο που κήρυξε για λογαριασμό της πλουτοκρατίας στους εργαζόμενους και το λαό. Το γεγονός, εξάλλου, ότι στο μηχανισμό δανειοδότησης, που σχηματίστηκε τελικά με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ, συμμετέχει και το ΔΝΤ, δείχνει πως είναι στρατηγική επιλογή των ευρωενωσιακών μονοπωλίων να βάλουν στο παιχνίδι της αντιμετώπισης της κρίσης σε βάρος των λαών το διεθνή ιμπεριαλιστικό Οργανισμό.

Ο λαός θα χάσει πολύτιμο χρόνο από την οργάνωση της αντεπίθεσης, αν εγκλωβιστεί σε ψευτοδιλήμματα για το αν η βάρβαρη πολιτική που βιώνει στο πετσί του είναι επιβεβλημένη από το ΔΝΤ, αν η ΕΕ είναι «καλύτερη» από το Διεθνές Ταμείο, ή αν η κυβέρνηση είναι δέσμια των αποφάσεων της τρόικας. Κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου υπηρετούν ενιαία τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Γι' αυτό συμφωνούν απόλυτα στα μέτρα που προωθούνται σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, με μνημόνιο ή χωρίς, προκειμένου να γίνεται φτηνότερη η εργατική δύναμη και να ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ο λαός δεν έχει άλλο δρόμο από το αντιτάξει στην πολιτική τους τη δική του στρατηγική. Πάλη για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες, πρέπει να είναι η απάντηση σε όσους προσπαθούν να πείσουν το λαό να υποταχθεί, ή να διαλέξει ιμπεριαλιστή.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι επιχειρήσεις του αθλητισμού...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ η κουβέντα περί «βίας στα γήπεδα», με ένα και μόνο, όμως, ερωτηματικό: Πώς θα υπάρξει καλύτερη αστυνόμευση και ...όχι μόνο από την αστυνομία.

Ακούμε για ηλεκτρονικά εισιτήρια και φακέλωμα όσων πηγαίνουν στο γήπεδο. Για ιδιωτικές αστυνομίες και μπράβους στην υπηρεσία των ΠΑΕ που θα τα φυλάνε. Για παρακολούθηση με κάμερες. Μόνο για μικροτσίπ στον εγκέφαλο δεν μας είπανε, αλλά ...κοντά είναι.

Προφανώς, πολύ θα τους βόλευε να γίνει ...οικεία εικόνα ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο με συνθήκες Αουσβιτς. Να θεωρείται φυσιολογική η κατάργηση κάθε ατομικού δικαιώματος σε όποιον επιλέξει να δει ποδοσφαιρικό αγώνα.

Σήμερα στα γήπεδα - σκέπτονται- αύριο στους δρόμους. Στη μία περίπτωση με πρόσχημα τους «χούλιγκανς», στην άλλη με πρόσχημα τους εγκληματίες. Η δουλειά τους να γίνεται...

Και, φυσικά, εντέχνως όλη η ουσία του πράγματος να μένει εκτός συζήτησης και εκτός προβληματισμού.

Το να αμφισβητείς τη λειτουργία τεράστιων επιχειρήσεων στο χώρο του αθλητισμού είναι αναχρονισμός.

Αν μιλήσεις πάλι για τα τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα που παίζονται και τους εφοπλιστές, βιομήχανους, καναλάρχες που εμπλέκονται στο «κόλπο» της χειραγώγησης συνειδήσεων μέσω του ποδοσφαίρου, τότε θίγεις τα ...ιερά και τα όσια.

Ετσι φτάσαμε αυτοί που δεν μπορούν να διανοηθούν αθλητισμό χωρίς επιχειρήσεις, άθληση χωρίς κέρδος, και αθλητές χωρίς σπόνσορες παντός είδους να υπόσχονται ...εξυγίανση.

Αλλά τι να συζητάμε. Είναι οι ίδιοι που υπόσχονται ιδιωτικοποιήσεις και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα χωρίς μίζες ή εξεταστικές επιτροπές που «θα ρίξουν άπλετο φως» και «θα αποδώσουν ευθύνες»...

Παπαγεωργίου Βασίλης