Από τη συμμετοχή του ΠΣΕ στην αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, τον περασμένο Νοέμβρη

Η επικίνδυνη για τον κυπριακό λαό μεθόδευση είναι εξόφθαλμη ως προς τη σκοπιμότητά της, στο πλαίσιο των γενικότερων ιμπεριαλιστικών διευθετήσεων που προωθούνται στην περιοχή. Πολύ περισσότερο που για το συγκεκριμένο αίτημα, οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τη βαθύτερη ενσωμάτωση της Κύπρου στις ιμπεριαλιστικές δομές, χρησιμοποιούν σαν άλλοθι τον ισχυρισμό ότι έτσι θα υπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά η διαδικασία διευθέτησης του Κυπριακού.

Σύμφωνα με την κυπριακή κυβέρνηση, η άσκηση εξωτερικής πολιτικής είναι συνταγματικό δικαίωμα και αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας. Συνεπώς η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν μπορεί να υποκαθιστά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος άλλωστε εκλέχτηκε από το λαό στη βάση συγκεκριμένου προγράμματος, που δεν περιλαμβάνει δέσμευση για ένταξη στο ΝΑΤΟικό πρόγραμμα του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη».

Ο αποκαλούμενος «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» ή «Σύμπραξη για την Ειρήνη» (PARTNER SHIP FOR PEACE - PFP), είναι ένα από τα ΝΑΤΟικά παραμάγαζα, τα λεγόμενα «Εταιρικά σχήματα και συνεργασίες», τα οποία υπηρετούν την επεκτατική - επεμβατική πολιτική της λυκοσυμμαχίας. Η συγκρότησή του αποφασίστηκε κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, το 1994.

Σύμφωνα με τις επίσημες διακηρύξεις, το πρόγραμμα έχει στόχο να «συμβάλλει στη μείωση των απειλών κατά της ειρήνης και στην ενίσχυση των δημοκρατικών αρχών που στηρίζουν τη συμμαχία» (!) Συμμετέχουν οι μη ΝΑΤΟικές χώρες της Ευρώπης και οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, με σαφή στόχο να καταπνιγεί κάθε φωνή αντίστασης στον αντιλαϊκό δρόμο που άνοιξε η καπιταλιστική παλινόρθωση. Στην ουσία, αποτελεί προθάλαμο του ΝΑΤΟ από τον οποίο πέρασαν όλες οι χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, πριν ενταχθούν πλήρως στο ΝΑΤΟ.

Στον PFP συμμετέχουν οι 28 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Γεωργία, Καζακστάν, Κιργιζία, Μολδαβία, Ρωσία, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Ουκρανία, Ουζμπεκιστάν) και οι χώρες πρώην ουδέτερες στρατιωτικά (Αυστρία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Ελβετία, Σουηδία, επίσης Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Σερβία). Η Μάλτα μπήκε στο PFP το 1994, αλλά το 1996 αποχώρησε.

Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν συμμετέχει στον PFP, ούτε και στην Ευρωπαϊκή Πολιτική για την Ασφάλεια και για την Αμυνα (European Security and Defence Policy ή ESDP), παρά το γεγονός ότι είναι κράτος - μέλος της ΕΕ. Οι δυο αυτές πολιτικοστρατιωτικές δομές, κάνουν χρήση των πληροφοριών και των υποδομών του ΝΑΤΟ και η Τουρκία θέτει βέτο για τη συμμετοχή της Κύπρου στη δεύτερη.

Σε ανακοίνωσή του για τη μεθόδευση να ενταχθεί η Κύπρος στο «Συνεταιρισμό για την ειρήνη», το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης σημειώνει:

«Το ΠΣΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του με τον κυπριακό λαό και το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης για τη διακηρυγμένη αντίθεσή του ως προς την ένταξη της Κύπρου στο "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη" του ΝΑΤΟ. Ο λαός της Κύπρου, τόσο Ελληνοκύπριοι όσο και Τουρκοκύπριοι, γνωρίζουν καλά το ρόλο του ΝΑΤΟ και των διαφόρων πολεμοκάπηλων μηχανισμών του στην ιστορία, η ίδια η εισβολή και μερική κατοχή της Κύπρου είναι αποτέλεσμα ενός σχεδίου που στηρίχτηκε από το ΝΑΤΟ το 1974 και διαρκεί μέχρι σήμερα.

Οι πρόσφατες κινήσεις συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων της Κύπρου να θέσουν ζήτημα στη Βουλή των Αντιπροσώπων για ένταξη της Κύπρου στις "βοηθητικές" δομές του ΝΑΤΟ είναι καταδικαστέες ως ενέργειες υποταγής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Πρόκειται για επανειλημμένη προσπάθεια μετά την κατηγορηματική αντίθεση και απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, το 2009, όταν εναντιώθηκε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Επιπλέον αποτελούν πρόκληση στην ιστορική μνήμη και θέληση του φιλειρηνικού λαού της Κύπρου, που αντιτίθεται σθεναρά στο ΝΑΤΟ, στο παλιό και ιδιαίτερα το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ μετά τη Λισσαβόνα το 2010. Ειδικά η Κύπρος με τη γεωστρατηγική εγγύτητα στη Μέση Ανατολή θα χρησιμοποιούνταν στα επιθετικά σχέδια και απειλές του ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ ειδικά σε αυτή την περιοχή.

Το ΠΣΕ αντιτάσσεται στο ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του και η ιστορία μας δικαιώνει πλήρως. Το ΝΑΤΟ και οι διάφορες δομές συνεργασίας του στοχεύουν στη διασφάλιση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών, των πολιτικών σφαιρών επιρροής και σκορπάνε τον πόλεμο και τον τρόμο σε λαούς και περιοχές. Η συγκεκριμένη εμπλοκή της Κύπρου στις δομές του ΝΑΤΟ θα δημιουργούσε ένα ακόμη πιο αρνητικό περιβάλλον για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού και θα δημιουργούσε άλλο ένα εμπόδιο προς αυτήν.

Εκφράζουμε την υποστήριξή μας προς το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, ένα από τα σημαντικά ιστορικά μέλη του ΠΣΕ, που εκφράζει τη γνήσια θέληση του κυπριακού λαού και καλούμε τα μέλη και τους φίλους του ΠΣΕ σε όλο τον κόσμο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Κύπρο. Το ΝΑΤΟ παραμένει κοινός εχθρός όλων των λαών! Ο αγώνας ενάντια στο ΝΑΤΟ σε κάθε χώρα και διεθνώς συνεχίζεται - ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος!».

Ανακοίνωση για τις μεθοδεύσεις ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό «Συνεταιρισμό για την ειρήνη», οι οποίες στρέφονται κατά του κυπριακού λαού, κατά των λαών, εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Σ' αυτή σημειώνει:

«Το ΚΚΕ καταγγέλλει στον ελληνικό και κυπριακό λαό τη στάση των κυπριακών κομμάτων, που τάσσονται υπέρ της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό κατασκεύασμα του λεγόμενου "Συνεταιρισμού για την ειρήνη". Είναι άξιας θαυμασμού η υποκρισία να επικαλούνται ορισμένοι στην Κύπρο ως επιχείρημα για την ένταξη στο "Συνεταιρισμό" την διασφάλιση της ειρήνης, του διεθνούς δικαίου και της επίλυσης του Κυπριακού. Επί της ουσίας, εδώ ισχύει πως "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν θα έπρεπε να μιλάνε για σχοινί".

Το τι σημαίνει για τους ιμπεριαλιστές η "ειρήνη" το βλέπουμε καθημερινά στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Το τι σημαίνει γι' αυτούς διεθνές δίκαιο το είδαμε πρόσφατα στο Κόσσοβο και καθημερινά κι επί δεκαετίες στην Παλαιστίνη. Η ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό "Συνεταιρισμό" όχι μόνον δεν θα βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού, όπως ορισμένοι ψευδώς ισχυρίζονται, αλλά θα αποτελέσει μια ακόμη "τροχοπέδη" για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση.

Επιπλέον, είναι απαράδεκτο οι πολιτικές ηγεσίες του συνόλου των κυπριακών κομμάτων, με εξαίρεση το ΑΚΕΛ, να έχουν τόσο "κοντή μνήμη" για το ρόλο του ΝΑΤΟ στην κυπριακή τραγωδία και να προσπαθούν να βρουν προσχήματα για να σπρώξουν την Κύπρο στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟικού "συνεταιρισμού". Για το ΚΚΕ οι προτάσεις για την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό "συνεταιρισμό" αποτελούν casus belli.

Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο ΑΚΕΛ και στις φιλειρηνικές κι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Κύπρου, που αγωνίζονται για να μην περάσουν τα σχέδια ενσωμάτωσης της χώρας τους στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό του ΝΑΤΟ, όπου ρόλο "προθάλαμου" παίζει ο λεγόμενος "Συνεταιρισμός για την ειρήνη"».