Μεγάλη ήταν η ανταπόκριση από εκπροσώπους ομοσπονδιών, σωματείων, αθλητών, προπονητών, εργαζομένων και επιστημόνων από το χώρο του Αθλητισμού, στο κάλεσμα του ΚΚΕ για μια συζήτηση με θέμα «Οι εξελίξεις στο χώρο της Φυσικής Αγωγής (ΦΑ) και του Αθλητισμού. Οι θέσεις του ΚΚΕ», που έγινε προχτές σε αίθουσα της Βουλής.

Στην κατάμεστη αίθουσα - για περίπου 3 ώρες - έγιναν τοποθετήσεις, γόνιμος και ειλικρινής διάλογος για πολλά από τα θέματα που αφορούν το σημαντικό αυτό πεδίο. Περιγράφηκαν γεγονότα, καταστάσεις, πολιτικές και πρακτικές που συνθέτουν και διαμορφώνουν τη ζώσα πραγματικότητα. Απαντες εκδήλωσαν τον προβληματισμό τους για το «γκρίζο παρόν και παρελθόν», την αγωνία τους για το δυσοίωνο μέλλον. Αλλά και προτάσεις για το πώς αυτό μπορεί να αλλάξει.

Κυρίαρχα στοιχεία η ανάγκη επαναπροσδιορισμού στο χαρακτήρα και το ρόλο του Αθλητισμού. Η ανάδειξη της Φυσικής Αγωγής και η κατανόηση της χρησιμότητάς της, η αλλαγή ιεράρχησης αξιών και πλαισίων.

Κλείνοντας την εκδήλωση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα ανέφερε:

«Πάρα πολλά από αυτά που ειπώθηκαν πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Και δεν το λέω από ευγένεια. Είναι πολύ χρήσιμα πράγματα που θα τα μελετήσει η επιτροπή που έχουμε. Εχω πάντως την αίσθηση ότι πολλά πράγματα μπορούμε να τα εντάξουμε και στις δικές μας θέσεις ή αν έχουμε κάποια ερωτηματικά, να δώσουμε κάποια συνέχεια. Εγώ τουλάχιστον σε μερικά έχω κάποια ερωτήματα. 'Η αν κάπου δεν συμφωνούμε να σας πούμε, προς το παρόν, δεν πειστήκαμε για αυτό. Αλλά ποσοτικά και ποιοτικά, πολλά από όσα αναφέρθηκαν εδώ μας βοηθάνε πάρα πολύ να επεξεργαστούμε καλύτερα τις θέσεις μας.

Θέλω να κάνω μόνο ένα σχόλιο σε ένα ζήτημα. Επειδή είναι της μόδας τώρα "μαζί τα φάγαμε", "όλοι φταίμε" κλπ. να σας διαβεβαιώσω ότι - σαν Κόμμα - την έννοια της συλλογικότητας δεν την βλέπουμε σε αντιπαράθεση, αντίθεση, με την προσωπική ευθύνη. Ισα ίσα είμαστε πολύ αυστηροί σ' αυτό που λέμε προσωπική ευθύνη στα μέλη και στελέχη μας.

Επομένως, αυτό που θα πω δεν έχει καμιά σχέση με την προσωπική αθώωση κανενός. Είτε είναι γονιός, είτε καθηγητής κλπ. κλπ. Ομως χρειάζεται να υπάρχει σωστή πολιτική, καθαρά πράγματα, στρατηγική όπως λέμε εμείς, να έχεις καλό σκοπό. Σ' αυτή τη βάση δεν αρκεί να έχεις μόνο σωστή πολιτική από τα πάνω. Συνήθως η πολιτική, όπως και να το κάνουμε, χαράζεται από τα πάνω. Χρειάζεται ο λαϊκός έλεγχος, ο κοινωνικός έλεγχος. Χωρίς αυτόν, μπορεί να στραβώσει και η σωστή πολιτική.

Αυτό που λέμε ατομική ευθύνη σήμερα μπορεί να λειτουργήσει με την προϋπόθεση πως έχεις το σθένος να ελέγξεις, μακριά από φόβους κλπ., μια συλλογικά επεξεργασμένη σωστή πολιτική.

Κράτησα μια λέξη που είπατε. Η αλήθεια είναι ότι στη δεκαετία του '80 η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση, σαν αποτέλεσμα αν θέλετε μιας προοδευτικής του - να το πω - πορείας, ανεξάρτητα αν διαφωνούσαμε και τότε. 'Η σαν αποτέλεσμα γενικών αλλαγών, διεργασιών στη συνείδηση του λαού. Η χούντα έπεσε, ξεμπερδέψαμε με τους θρόνους, τους παραθρόνους, τους στρατούς, τους στρατιωτικούς - σαν κέντρο άσκησης εξουσίας δεν έχουμε πρόβλημα με το στρατό και τους στρατιωτικούς έτσι γενικά και αφηρημένα - υπήρχε εν πάση περιπτώσει μια προοδευτική κινητικότητα και προοδευτικές διεργασίες στην συνείδηση του κόσμου. Καθιερώνονται ορισμένα πράγματα. Αθλητισμός για όλους κλπ., μια σειρά κοινωνικά προγράμματα που για την Ελλάδα ειδικά φαίνονταν ή ήταν προοδευτικά και πολύ εκσυγχρονιστικά θα έλεγα. Οι παλιότεροι ξέρουν ποια Ελλάδα ήταν μέχρι τις 21 Απριλίου 1967. Αρκετά πίσω απ' ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ομως αυτά όλα δεν λειτούργησαν. Τα θετικά στοιχεία που είχαν εξανεμίστηκαν σύντομα. Δεν θα κάνω τώρα κάποια ανάλυση. Αλλά ακόμα και όταν κάποιος ξεκινάει να κάνει το σωστό, να έχει δηλαδή μια καλή πρόθεση, αν αυτή δεν είναι ενταγμένη μέσα σε μια συνολική πολιτική, οι ίδιες οι αντιφάσεις ακυρώνουν και ορισμένα πράγματα προοδευτικά.

Με αυτή την έννοια, σήμερα είναι ένα κουβάρι αυτή η ιστορία της Φυσικής Αγωγής, του Αθλητισμού, της κινητικής αναψυχής. Εχει γίνει ένα κουβάρι, γιατί υπάρχουν πράγματα, έστω επιμέρους τα οποία θα μπορούσαν - δεν χρειάζεται επανάσταση, ούτε κομμουνισμός - να λυθούν. Μπορούσαν να γίνουν ορισμένα.

Αν θέλετε, έχουν διαφθαρεί συνειδήσεις, έχουμε συνηθίσει, έχουμε εξοικειωθεί με ορισμένα πράγματα. Και μεις σαν Κόμμα - και θα το κάνουμε αυτό - πέρα από τη συνολική μας αντίληψη για αυτά τα θέματα, να επεξεργαστούμε κάποια βήματα. Να δώσουμε τη μάχη να κερδηθούν ορισμένα πράγματα. Νομίζω αυτό είναι ένα κέρδος που βγάλαμε από τη σημερινή δουλειά.

Αλλά είναι και ένα κουβάρι. Δηλαδή πράγματα που θα μπορούσαν να λυθούν σήμερα είναι πολύ μπερδεμένα και έχουν δυσκολίες. Παρ' όλα αυτά αισθανόμαστε ότι γι' αυτό το Μαζικό Αθλητισμό, σαν υπόβαθρο του υψηλού επιπέδου Αθλητισμού, αξίζει.

Να κλείσω με ένα σχόλιο. Να ποιο είναι το συμπέρασμα από αυτό που ειπώθηκε ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, που ήταν σοσιαλιστική, κάποιοι πέθαναν από ντόπινγκ. Πρέπει να σας πω ότι τα πρώτα χρόνια όταν τ' ακούγαμε αυτά δεν μπορούσαμε να τα πιστέψουμε γιατί δεν ήταν εμπορευματοποιημένος ο Αθλητισμός εκεί.

Το ψάξαμε καλύτερα, χωρίς να έχουμε ολοκληρώσει την ανάλυση. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ, οι παγκόσμιοι αγώνες, καταλαβαίνεται ότι έμπαινε ο πρωταθλητισμός. Πήρε λαθεμένα δυστυχώς και ένα χαρακτήρα ότι ο σοσιαλισμός έπρεπε να είναι παντού πρώτος. Φαίνεται ότι πέσανε σ' αυτήν τη λογική. Και, δυστυχώς, όχι μόνο σ' αυτόν τον τομέα.

Να σας πω πού είναι το πρόβλημα; Οταν θες να κάνεις άμιλλα του σοσιαλισμού με τον καπιταλισμό στο ίδιο γήπεδο δεν μπορείς να την κάνεις. 'Η θα έχεις αθλητές που δεν θα μπαίνουν στους προκριματικούς γιατί δεν θα πιάνουν τα ρεκόρ ή θα μπεις σ' αυτήν τη λογική. Και αυτό το πράγμα είναι επίσης και ένα δίδαγμα. Η άμιλλα του σοσιαλισμού με τον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνεται στον Αθλητισμό. Στον Μαζικό Αθλητισμό ναι.

Αλλά στα ρεκόρ δεν έπρεπε να το βάλουνε, διότι αυτό τους οδήγησε σε άμβλυνση συνείδησης και φαίνεται ότι και εκεί το ντόπινγκ υπήρχε. Οταν αντιδράσαμε αρχικά πριν 20 χρόνια ήταν αυθόρμητη η αντίδρασή μας και ειλικρινής. Δεν το κάναμε για λόγους, πως να σας πω, στενά κομματικούς. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Αλλά καταλήγουμε, δεν μπορείς να έχεις άμιλλα δύο διαφορετικών κοινωνικών συστημάτων παντού».