Μια τεραστίων διαστάσεων απεργία και διαδήλωση την υποβάθμισαν σ' ένα πλάνο φλεγόμενου αστυνομικού (ούτε παραγγελία να το είχαν ή μήπως το είχαν;) κι ενός άλλου τύπου που πήγε να ποζάρει στις κάμερες με τσεκούρι και τόξο. Φτηνά κόλπα.

Δυο πλάνα διανθισμένα με τις γνωστές εικόνες των πάντα πρόσφορων τύπων με τις κουκούλες να «πλακώνονται» με πάνοπλους αστυνομικούς ήταν αρκετά για να εξαφανιστούν από τις οθόνες δεκάδες χιλιάδες απεργοί και τα αιτήματά τους. Και πώς αλλιώς; Αφού χιλιάδες και χιλιάδες που είχαν προηγηθεί διαδήλωναν με το ΠΑΜΕ, καλώντας σε «καμιά θυσία για την ολιγαρχία, μέτωπο λαέ για την εξουσία».

Σ' αντίθεση με το παλιό «πίστευε και μη ερεύνα», οι εξελίξεις επαναβεβαιώνουν πως τίποτα δεν πρέπει να αφήνουμε να πέφτει κάτω. Σήμερα περισσότερο από χτες απαιτείται η διαρκής αποκωδικοποίηση κάθε φράσης που λέγεται και γράφεται. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τον αστικό Τύπο.

Ισα ίσα που τώρα αναδεικνύονται ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» κατά κύριο λόγο σε μοναδικό τρόπο η εργατική τάξη να μαθαίνει από πρώτο χέρι τι σχεδιάζεται σε βάρος της, ποιος είναι ο δρόμος για να βγει από αυτή τη φάκα.

Τα νέα από την Ευρώπη λένε πως η κυβερνητική πολιτική περνά με επάρκεια τις εξετάσεις από το μεγάλο κεφάλαιο. Αποκαλύπτουν πως παρά τα παραμύθια περί χρέους, το κύριο που υπηρετεί αυτή η πολιτική είναι η ανταγωνιστικότητα, το πώς δηλαδή οι καπιταλιστές θα γίνουν ισχυρότεροι. Κι αυτό σημαίνει να χτυπηθούν περισσότερο οι εργαζόμενοι. Εδώ κολλάει και η εντολή να εστιαστεί η προσοχή στην εφαρμογή των νόμων. Γι' αυτό τόσο καιρό μιλάνε για ανομία. Για να πέσει σαν ώριμο φρούτο η εφαρμογή των νόμων - καρμανιόλα για το λαό. Των νόμων που για το επόμενο διάστημα συγκεκριμένα επιβάλλουν κι άλλη «πτώση εργατικού κόστους», ανατροπές στην Υγεία, ιδιωτικοποιήσεις.

Είναι η ώρα που το κάλεσμα του ΚΚΕ για την ανάγκη ανατροπής αυτής της πολιτικής αναδεικνύεται σε όρο ζωής για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Ο αστικός Τύπος έχει κατακτήσει την ικανότητα να κατασκευάζει εικονικούς τόπους και κάλπικες αντιπαραθέσεις ως και μια εντελώς διαστρεβλωμένη ματιά στην ιστορία για να επηρεάσει τη σημερινή κρίση. Το παράδειγμα της «Ελευθεροτυπίας» είναι χαρακτηριστικό στοχοπροσήλωσης.

Την ώρα που η οργή φουντώνει στους δρόμους, βγαίνει στο «ξεκούδουνο» μ' ένα αφιέρωμα για την ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού. Γνωρίζει πολύ καλά πως δεν υπάρχει καμιά σχέση ανάμεσα στην εξουσία των αστών και την εξουσία των εργατών, πως πρόκειται για διαμετρικά αντίθετες καταστάσεις που υπηρετούν διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Εδώ όμως ο σκοπός τους αγιάζει τα μέσα. Κι ο σκοπός είναι να μην έχει εμπιστοσύνη ο λαός στη δύναμή του. Να μην έχει εμπιστοσύνη η εργατική τάξη το Κόμμα της. Γιατί αυτό το κόμμα έχει στρατηγική που αντιπαρατίθεται αποτελεσματικά στη δικτατορία των μονοπωλίων. Ετσι, καταφεύγουν στην ταύτιση με το ναζισμό. Κι εκεί που ο φιλοξενούμενος της συνέντευξης δεν το πάει καλά το γράμμα, αναλαμβάνει η ερώτηση του δημοσιογράφου να υποβάλει και την απάντηση. Κραγμένη από καιρό αυτή η τακτική, αλλά επιμένουν γιατί ξέρουν από πού θα το βρουν...

Ασχετο: Δεν πρόλαβε να βήξει η κυβέρνηση και άρχισαν στα αστικά έντυπα οι αναλύσεις. Το διά ταύτα κοινό: Αν μονιμοποιηθούν οι 300 απεργοί πείνας, θα το ζητήσουν και οι υπόλοιποι, άρα δεν μπορεί να γίνει. Η σχετική ανάλυση παρακάμπτει το γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν χρόνια εδώ και κρατούνται στην παρανομία για να μην έχουν δικαιώματα. Παρακάμπτει επίσης το αίτημα να τους δοθούν χαρτιά να ταξιδέψουν όπου θέλουν. Για την αστική τάξη το κύριο είναι να μείνουν παράνομοι. Για την εργατική τάξη το κύριο είναι ότι είναι εργαζόμενοι σκληρής εκμετάλλευσης.

Καθώς η κατάσταση της υγείας των απεργών μεταναστών έχει ήδη επιβαρυνθεί αρκετά, η κυβέρνηση εμφανίζεται να παίζει με τη φωτιά και πολλά δείχνουν πως το κάνει συνειδητά. Είναι επικίνδυνη αυτή η τακτική.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ

ΤΑ ΝΕΑ: Εξω μαραθώνιος Μέσα απεργίες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΒΑΖΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 1.800 ευρώ το πλαφόν στους μισθούς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Η ΑΥΓΗ: Η αρχή του τέλους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Με σκληρούς όρους η «λύση Μέρκελ»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ενα «ναι», δύο «όχι» από Βερολίνο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕΡΚΕΛ ΜΕ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΑ» ΚΟΜΠΙΝΑ και με την περαίωση

ΕΘΝΟΣ: ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΟΡΙΑ οι μετεγγραφές των φοιτητών

«"Αν και δικτατορίες εξακολουθούν να υπάρχουν και η πολιτική βαρβαρότητα παραμένει σε πολλές χώρες, τα αυταρχικά καθεστώτα, όπως ήταν ο ναζισμός ή ο μπολσεβικισμός, έχουν πεθάνει", διατύπωνε ο εικονοκλάστης ιστορικός Μαρσέλ Γκοσέ, τον περασμένο Δεκέμβριο στο γαλλικό περιοδικό "Τελεραμά", με αφορμή την έκδοση του τρίτου τόμου του έργου του "Η έλευση της Δημοκρατίας" (...) Η δημοσίευση του έργου του προηγήθηκε κατά μερικές εβδομάδες της κατάρρευσης των σκληρών αντιδημοκρατικών καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική, και αποκτά επιπλέον ενδιαφέρον (...) - Θα υπήρχε ο μπολσεβικισμός χωρίς τον Λένιν, ο φασισμός χωρίς τον Μουσολίνι και ο ναζισμός χωρίς τον Χίτλερ; (...) - Η απάντηση είναι: όχι (...) Αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα πολιτικό ταλέντο εξαιρετικά ιδιαίτερο: μπορούσαν να διακρίνουν τις προσδοκίες των μαζών απέναντι στην πολιτική εξουσία (...) Ο Στάλιν κέρδισε γιατί ήταν καλύτερος στην πολιτική από τον Τρότσκι» (με αφορμή τη ...Λιβύη το αφιέρωμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Η πλειοψηφία των πολιτών, παρά την οργή της, δεν πέφτει στην παγίδα. Διαισθάνεται ότι οι διεκδικήσεις των απεργιών στοχεύουν στην καταστροφή της χώρας και τις αντιμετωπίζει μάλλον σαν ταλαιπωρίες που της επιβάλλονται. Αρχίζω, όμως, να φοβάμαι ότι κινδυνεύει η ομαλή συμβίωσή μας. Η συμβίωση που χωρίς κανόνες - νόμοι ονομάζονται - είναι αδύνατη. Η προστασία και η επιβολή των νόμων είναι καθήκον της κυβέρνησης. Αλλά η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη τόσο να επιβάλει την υπακοή στον νόμο, όσο και να εμπνεύσει στους πολίτες την πολιτική της, στην οποία ούτε η ίδια πιστεύει. Πολιτικοί με ορθολογικές προτάσεις τοποθετήθηκαν στο περιθώριο, ακριβώς επειδή οι προτάσεις τους είναι ορθολογικές. Ο τόπος δεν σηκώνει ορθολογισμό. Η φλεγόμενη μουσουλμανική ανατολή δεν γειτνιάζει μόνο γεωγραφικά με την καθ' ημάς ανατολή» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).