Στο κείμενο των πολιτικών συμπερασμάτων της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, σε ό,τι αφορά την πολιτική των κρατών - μελών όπως οι κυβερνήσεις θα την εφαρμόσουν από τώρα και μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, σημειώνεται:

*

«Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα».

***

Επί της ουσίας, η συγκεκριμένη απόφαση καθορίζει ότι οι μισθοί των εργαζομένων στην Ευρώπη δε θα «συγκρίνονται» μόνο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά θα «συγκρίνονται» και θα καθορίζονται σύμφωνα με τους μισθούς που επικρατούν στους ανταγωνιστές της ΕΕ, όπως για παράδειγμα η Κίνα.

*

Αυτό σημαίνει:

Ο μισθός του Γερμανού εργαζόμενου, πέρα από την πρόθεση του κεφαλαίου να τον μειώσει στα όρια του μισθού του Πολωνού εργαζόμενου, ή ο μισθός του Ελληνα εργαζόμενου, πέρα από την πρόθεση του κεφαλαίου να τον μειώσει στα όρια του μισθού του Βούλγαρου εργαζόμενου, απειλούνται ακόμα και με «κινεζοποίηση»!

Δηλαδή, αυτό που αποφάσισαν στην ΕΕ είναι ο μισθός τόσο του Γερμανού όσο και του Ελληνα εργαζόμενου, να «συγκριθούν» και να μειωθούν κατά τα πρότυπα του μισθού του... Κινέζου εργαζόμενου!

*

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη ήρθε η στιγμή να εκπληρώσουν την «προφητεία» του Μαρξ:

«...κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο» (Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», τόμος 1ος, σελ. 622).

«...η ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής έριξε τους εργάτες όλου του κόσμου. Δεν πρόκειται πια για το κατέβασμα των αγγλικών μισθών στο επίπεδο των μισθών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά για το κατέβασμα στο λίγο - πολύ κοντινό μέλλον των ευρωπαϊκών μισθών στο κινέζικο επίπεδο» (Καρλ Μαρξ, «Κεφάλαιο», τόμος 1ος, σελ. 885).

Αφού το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι «κινέζικο», ας πάρουμε μια γεύση από Κίνα.

Αυτή την εποχή κυκλοφορεί στην Κίνα ένα τραγούδι του τραγουδοποιού Χουάνγκ Ζενγκ με τον τίτλο «Sell». Σημαντικότερο ίσως από τη μουσική ή τη στιχουργική αξία του τραγουδιού είναι το βίντεο - κλιπ που το συνοδεύει.

Το «στόρι» του βίντεο είναι το εξής:

Ενας πλανόδιος μοιράζει διαφημιστικά φυλλάδια σε κεντρικό αυτοκινητόδρομο της Κίνας. Το φυλλάδιο αναφέρεται σε πώληση νεοανεγειρόμενου διαμερίσματος, όπου βέβαια η εξωφρενική του τιμή για τα μέτρα του μέσου Κινέζου πολίτη πλασάρεται ως «ευκαιρία».

Το φυλλάδιο από τον πλασιέ φτάνει στα χέρια ενός ταξιτζή. Από το σημείο αυτό η ιστορία που περιγράφει το βίντεο εκτυλίσσεται έτσι: