Η σημασία των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας και οι επιπτώσεις τους όχι μόνο στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας, αλλά και συνολικά στη ζωή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, καθώς και η ανάγκη ανάπτυξης παλλαϊκής πάλης για τα θέματα της Υγείας - Πρόνοιας, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης στη Συνδιάσκεψη της Αχτίδας Υγείας - Πρόνοιας της Περιφέρειας Αττικής του ΚΚΕ.

Στο πλαίσιο αυτό επισημάνθηκε ότι με το νομοσχέδιο για την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και το πολυνομοσχέδιο για την Υγεία δίνεται το τελειωτικό χτύπημα σε ό,τι είχε απομείνει από μια πολιτική συνεχούς υποβάθμισης και σταδιακής εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Τονίστηκε ότι η κυβέρνηση προσαρμόζει την οργάνωση των υπηρεσιών Υγείας, ώστε να ενισχύεται ο εμπορευματικός τους χαρακτήρας και να μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση η ευθύνη για Υγεία - Πρόνοια. Προωθεί τη θέση της για τις δημόσιες μονάδες Υγείας, ως «αυτοτροφοδοτούμενες οικονομικές μονάδες», όπου στην πράξη ελαχιστοποιείται η κρατική συμμετοχή στις δαπάνες και αυξάνονται οι πληρωμές για υπηρεσίες Υγείας από τα λαϊκά στρώματα.

Οπως σημειώθηκε, αυτό το μέτρο αποτελεί βήμα υλοποίησης της πολιτικής της κυβέρνησης για το «βασικό πακέτο παροχών» και την ενίσχυση του επιχειρηματικού χαρακτήρα των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας: Τα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας θα έχουν πλήρη εξάρτηση από τους επιχειρηματίες προμηθευτές φαρμάκων, υλικών και υπηρεσιών, αλλά και από τις τράπεζες που θα πληρώνουν τους προμηθευτές. Παράλληλα, θα υλοποιηθούν και συγχωνεύσεις νοσοκομείων και τμημάτων, το κλείσιμο ή η αλλαγή χρήσης σε νοσοκομεία και ιδρύματα (π.χ. Λοιμωδών, 1ο Νοσοκομείο ΙΚΑ στα Μελίσσια, πολυϊατρεία του ΙΚΑ κ.ά.).

Στη συζήτηση υπογραμμίστηκε ότι η Υγεία μετατρέπεται σε ακριβό εμπόρευμα που θα το έχουν μόνον όσοι θα μπορούν να το αγοράζουν ή όσοι υποθηκεύουν την υγεία τους στις τράπεζες, μέσω πιστωτικών καρτών. Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν: Το σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, που χτίζει η πολιτική της πλουτοκρατίας, κόβει το πόδι του διαβητικού αντί να του δώσει ειδικό παπούτσι, δίνει φάρμακα με κριτήριο την τσέπη και όχι επιστημονικά κριτήρια, αναγκάζει νεφροπαθείς και ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπεία να πληρώνουν από την τσέπη τους πανάκριβα φάρμακα από 1.500 έως και 2.500 ευρώ το μήνα.

Αφήνει το μοναδικό δημόσιο Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο στην Ελλάδα χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να μη γίνονται καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, τη στιγμή που 30 νεογνά και βρέφη πρέπει να χειρουργηθούν άμεσα. Απαγορεύει το εξιτήριο σε μετανάστρια ανασφάλιστη, γιατί δεν είχε να πληρώσει δημόσιο νοσοκομείο για τη γέννηση του παιδιού της. Κυνηγάει συγγενείς ανθρώπων που ο καπιταλισμός τους άφησε ανασφάλιστους και πέθαναν στο δημόσιο νοσοκομείο, χωρίς να έχουν πληρώσει τη νοσηλεία τους. Κόβει το ρεύμα και το οξυγόνο σε ηλικιωμένο 90 χρόνων, γιατί δεν το πλήρωσε.

Παράλληλα, επισημάνθηκε ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται διαμορφώνει ένα φτηνό και ευέλικτο στρώμα εργαζομένων στις μονάδες Υγείας - Πρόνοιας, αντιστοιχώντας το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων με τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων Υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια (π.χ. ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση, μετακίνηση εργαζομένων ανάμεσα στις ίδιες μονάδες της ίδιας υγειονομικής περιφέρειας, αξιοποίηση επικουρικού προσωπικού σε γιατρούς και άλλους εργαζόμενους, διεύρυνση των ενοικιαζόμενων σε εργολάβους, αξιοποίηση του εθελοντισμού κ.ά.). Σημειώθηκε ότι και σε ιδρύματα Πρόνοιας οι εργαζόμενοι είναι για μήνες απλήρωτοι, ενώ παράλληλα οι παροχές και τα επιδόματα στα ΑμΕΑ συνεχώς μειώνονται.

Υπογραμμίστηκε ότι με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο για την Υγεία, διαμορφώνεται ευνοϊκό έδαφος για τους μεγαλοεπιχειρηματίες στην ιδιωτική Υγεία: Από τη μια, τους δίνει τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους μέσα από επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις και, από την άλλη, απλοποιεί τη διαδικασία για επέκταση και μεταστέγαση, μείωση κρεβατιών, αλλαγή χρήσης των ιδιωτικών κλινικών και έλεγχο της λειτουργίας τους.

Στη συζήτηση επισημάνθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο χώρο της ιδιωτικής Υγείας, καθώς και εκεί αναμένεται γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αύξηση της εντατικοποίησης, περικοπή παροχών Υγείας από το ΙΚΑ, ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Στη συζήτηση υπογραμμίστηκε η ανάγκη να πάρει μέτρα η Κομματική Οργάνωση για την περίπτωση που οι εργοδότες θελήσουν να στήσουν κι άλλα επιχειρησιακά σωματεία.

Σημειώθηκε ότι σε μικρές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα οι εργαζόμενοι μπορεί να παραμένουν για μήνες απλήρωτοι, γίνονται απολύσεις. Αντίθετα, στους μεγάλους ομίλους, δε φαίνεται να γίνεται «στάση πληρωμών» και απολύσεις. Ωστόσο, η εργοδοσία αξιοποιεί την τάση επιβράδυνσης του ρυθμού αύξησης της κερδοφορίας τους, για να εκβιάσει τους εργαζόμενους, σπέρνοντας φήμες για απολύσεις, πιέζοντας για την κατάργηση της κλαδικής σύμβασης, μην υπογράφοντας τη σύμβαση της ΟΣΝΙΕ.

Ακόμα, σημειώθηκε ότι τα ιδιωτικά μεγαθήρια στον κλάδο της Υγείας παίρνουν μέτρα διαχείρισης της κατάστασης που διαμορφώνει η οικονομική κρίση, με εκπτώσεις για πακέτα εξετάσεων και νοσηλίων μέσα από τράπεζες, μειωμένες ή ανύπαρκτες προσλήψεις κ.ά. Παράλληλα, οι μεγάλοι όμιλοι προσανατολίζονται στην εξειδίκευση των υπηρεσιών τους, όπως κέντρα αποκατάστασης, ογκολογικά σε περιοχές της ευρύτερης Αττικής, παιδιατρικά κέντρα, μαιευτήρια, ψυχική υγεία, για τα οποία χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ. Τονίστηκε ότι ακριβώς αυτά τα σχέδια διευκολύνει η κυβέρνηση με το πρόσφατο νομοσχέδιο.

Στη συζήτηση τονίστηκε ότι η απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού διευκολύνει τη συγκέντρωση του λιανικού εμπορίου σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους και τη μείωση της δημόσιας δαπάνης για το φάρμακο, δηλαδή της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης. Σημειώθηκε ότι στο πλαίσιο αυτό προωθούνται η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων, η απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού, η μείωση της αναλογίας των φαρμακείων προς τους κατοίκους, η καθιέρωση των συμπράξεων και εταιρειών από αδειούχους φαρμακοποιούς.

Παράλληλα, υπογραμμίστηκε ότι τα αντιδραστικά μέτρα που προωθούνται στοχεύουν, επιπλέον, στο να προετοιμάσουν τα λαϊκά στρώματα για να δεχθούν την ακόμα μεγαλύτερη διείσδυση ΜΚΟ σε Υγεία - Πρόνοια, που βρίσκει έδαφος υποκαθιστώντας τις σοβαρές ελλείψεις των δημόσιων μονάδων σε υποδομές και σε στελέχωση υπηρεσιών. Τονίστηκε ότι αυτές οι ελλείψεις αποτελούν συνειδητή πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αναφέρθηκαν τα παραδείγματα του ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών) Καλλιθέας, του ΚΕΚ ΑμΕΑ στο Γαλάτσι κ.ά., η καθιέρωση νοσηλίων στις στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης για ΑμΕΑ, τα οποία θα πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Στη συζήτηση διαπιστώθηκε ότι η αντίδραση των εργαζομένων στον κλάδο της Υγείας - Πρόνοιας είναι αναντίστοιχη με τη συνολικότερη αντιλαϊκή επίθεση. Σημειώθηκε ότι μπορεί να ξεσπούν εδώ κι εκεί εστίες αντίστασης, ωστόσο μικρό μέρος των εργαζομένων απεργεί και ακόμα μικρότερο κατεβαίνει στις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Επισημάνθηκαν τα εμπόδια που βάζει ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης (στην ΠΟΕΔΗΝ, στα νοσοκομεία και το ΙΚΑ κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ, ενώ στα συνδικαλιστικά όργανα γιατρών και φαρμακοποιών η ΝΔ). Στην πλειοψηφία των εργαζομένων κυριαρχούν η μοιρολατρία, η αβεβαιότητα, ο φόβος και η τρομοκρατία. Εκείνο που υπογραμμίστηκε είναι ότι η δουλειά της Κομματικής Οργάνωσης πρέπει να είναι προσανατολισμένη και σχεδιασμένη, ώστε να αναδεικνύει ότι η πάλη για τα δικαιώματα των υγειονομικών είναι «νύχι - κρέας» με την πάλη για να είναι η Υγεία - Πρόνοια και το φάρμακο κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα. Τονίστηκε ότι αυτή η πάλη είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Στη συζήτηση σημειώθηκε ότι η επιχειρηματική δράση στην Υγεία - Πρόνοια και οι λαϊκές ανάγκες είναι σε αντίθεση, δε συμβιβάζονται. Γι' αυτό και η Κομματική Οργάνωση, με όπλο τις θέσεις του ΚΚΕ για την Υγεία - Πρόνοια, αναπτύσσει την παρέμβασή της για την ανάπτυξη της πάλης για την Υγεία, τονίζοντας ότι πρέπει να κατευθύνεται σε: Δημιουργία των προϋποθέσεων, ώστε να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση, με την ένταξη όλων των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, που πληρούν τις προϋποθέσεις, στο λαϊκό σύστημα Υγείας, που κριτήριό του θα είναι η εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Σύστημα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, με υπηρεσίες ποιοτικές και σύγχρονες, σύμφωνα με τις δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ανάπτυξη πρωτοβάθμιου επιπέδου Υγείας με πυρήνα το δημόσιο Κέντρο Υγείας με τα παραρτήματά του και τις κινητές μονάδες του. Πλήρως στελεχωμένο με το απαραίτητο προσωπικό, που θα έχει σχέση εργασίας μόνιμη, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Δημιουργία κρατικού φορέα για την έρευνα, παραγωγή και εισαγωγή φαρμάκων, βιοϊατρικής τεχνολογίας, υγειονομικού και αναλώσιμου υλικού.

Υπογραμμίστηκε ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ, είναι η μόνη διέξοδος σήμερα για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, γιατί βασίζεται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν την κύρια παραγωγική δύναμη, είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να τους επιστρέφεται ένα μέρος απ' αυτόν με τη μορφή υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, χωρίς επιπλέον πληρωμές, όρους και προϋποθέσεις.

Στη συζήτηση αναδείχθηκε η καθοριστική σημασία των ισχυρών δεσμών της Κομματικής Οργάνωσης, πρώτα απ' όλα με την εργατική τάξη, τους μισθωτούς επιστήμονες και τη νεολαία στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας, αλλά και τους αυτοαπασχολούμενους. Σημειώθηκε ότι ο σταθερός ιδεολογικός και πολιτικός εξοπλισμός των οπαδών του ΚΚΕ και η βαθύτερη ιδεολογική παρέμβαση με τη στρατηγική του ΚΚΕ, αποτελούν προϋπόθεση, ώστε να απεγκλωβίζονται συνειδήσεις, να στεριώνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, να δημιουργούνται αντιστάσεις στις πιέσεις.

Σε αυτήν την κατεύθυνση σχεδιάζεται η παρέμβαση της Κομματικής Οργάνωσης με στόχο την κομματική οικοδόμηση, τη συγκρότηση κομματικών πυρήνων ανά χώρο δουλειάς, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ισχυροποίηση των ταξικών συνδικάτων και την ανάπτυξη αγωνιστικών δεσμών με τα μέλη τους.

Οπως σημειώθηκε, η πείρα της Οργάνωσης έχει καταγράψει θετικά αποτελέσματα στους χώρους όπου αναπτύχθηκε συγκεκριμένη δράση, με περιοδείες, συσκέψεις, ατομική δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, ιδιαίτερες πρωτοβουλίες, κινητοποιήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρθηκε το παράδειγμα από την παρέμβαση που ανέπτυξε η Οργάνωση σε μεγάλο νοσοκομείο, όπου αναπτύχθηκε συνδυασμένη δουλειά του μέλους του Κόμματος που εργάζεται στο χώρο, της Κομματικής Οργάνωσης με συστηματικές παρεμβάσεις, ενώ παράλληλα αξιοποιήθηκαν και οι οπαδοί.

Σε αυτό το χώρο, η παρέμβαση του Κόμματος έχει αποδώσει καρπούς, καθώς γίνονται θετικές διεργασίες στους εργαζόμενους, υπάρχει μέτωπο με τις άλλες δυνάμεις, αποκαλύπτεται ο ρόλος του οπορτουνισμού, καταγράφονται μετατοπίσεις από το ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μιας εργαζόμενης, η οποία παρέδωσε την κάρτα της στο ΠΑΣΟΚ και συμμετείχε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Σημειώθηκαν τα θετικά αποτελέσματα στους χώρους εκείνους που η Κομματική Οργάνωση έκανε μια προσπάθεια να συνδυάσει τις περιοδείες με συσκέψεις, αντιμετωπίζοντας τη σύσκεψη ως μορφή οργανωμένης παρέμβασης στη συνείδηση των εργαζομένων και προβολής της πολιτικής του ΚΚΕ.

Στη συζήτηση τονίστηκε ότι η Κομματική Οργάνωση αναπτύσσει τη δράση της, λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνικοταξική διάρθρωση στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Στο πλαίσιο αυτό, χαράσσει στοχευμένη δράση στους εργαζόμενους σε συνεργεία, τεχνικό προσωπικό, συμβασιούχους και επικουρικούς. Παράλληλα, λαμβάνει υπόψη και τη διαστρωμάτωση στους γιατρούς και τα διαφορετικά συμφέροντα πoυ υπάρχουν. Στη συζήτηση τονίστηκε η ανάγκη να ανοιχτεί μέτωπο με τους μεγαλογιατρούς, όσους παίρνουν φακελάκι, τους διευθυντές που εξασφαλίζουν πελατεία στα ιδιωτικά ξεπουπουλιάζοντας τους ασθενείς, που θέλουν τους ειδικευόμενους υποχείριά τους εκβιάζοντας για την ειδικότητα κ.λπ.

Στη συζήτηση υπογραμμίστηκε ότι υπάρχουν θετικά βήματα στην ενιαία οργάνωση και πάλη των υγειονομικών με τη συγκρότηση του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας Αττικής και τα «πόδια» του με επιτροπές αγώνα σε νοσοκομεία και σωματειακές επιτροπές στον ιδιωτικό τομέα.

Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά το παράδειγμα από ιδιωτικό χώρο Υγείας, όπου συγκροτήθηκε σωματειακή επιτροπή, η οποία ανέλαβε δράση και μαζί με το κλαδικό σωματείο οργάνωσε την απεργία και την περιφρούρησή της. Ακόμα, αναφέρθηκε παράδειγμα από χώρο Πρόνοιας, όπου η σωματειακή επιτροπή λειτουργεί σταθερά, δίνει τη μάχη κόντρα στην εργοδοσία και το εργοδοτικό σωματείο, οργανώνει τον αγώνα για τα δεδουλευμένα, τις απολύσεις, οργανώνει τις απεργίες, λειτουργεί ουσιαστικά ως τοπικό παράρτημα του κλαδικού.

Ακόμα, επισημάνθηκε η αξία της σταθερά προσανατολισμένης παρέμβασης της Κομματικής Οργάνωσης, που πέτυχε την ένταξη όλων των εργαζομένων ενός νοσοκομείου - ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας - στο σωματείο. Οπως σημειώθηκε, σε αυτήν την προσπάθεια ανταποκρίθηκαν οι εργαζόμενοι και έγινε ένα σημαντικό βήμα στην ενιαία στάση των εργαζομένων μέσα στο νοσοκομείο, στην ανάδειξη του ρόλου που πρέπει να έχει ένα σωματείο στη συστηματική ενημέρωση των εργαζομένων, στην κινητοποίηση και συλλογική πάλη.

Επισημάνθηκε η ανάγκη να ξεπερνιούνται οι αρνητικοί συσχετισμοί στην πράξη, μέσα από πρωτοβουλίες που μπορούν να λάβουν οι κομματικές δυνάμεις, όπως η οργάνωση γενικών συνελεύσεων, είτε με άσκηση πίεσης στις άλλες δυνάμεις είτε και αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία, ο ξεσηκωμός των εργαζομένων ενάντια στα χαράτσια που επιβάλλονται στους ασθενείς, στις περικοπές μισθών, φαρμάκων και υγειονομικού υλικού.

Η Κομματική Οργάνωση έχει ήδη αναπτύξει πλούσια δράση για την ανάδειξη των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας και τις επιπτώσεις του πολυνομοσχεδίου, όπως κινητοποιήσεις στο υπουργείο Υγείας και τη Βουλή, παραστάσεις διαμαρτυρίας, κλείσιμο ταμείων στα επείγοντα διαφόρων νοσοκομείων σε Αθήνα και Πειραιά κ.ά.

Παράλληλα, η Οργάνωση έκανε προσπάθεια να παρέμβει οργανωμένα και εκεί που οι άλλες δυνάμεις έπαιρναν πρωτοβουλίες για δικούς τους λόγους και άντλησε πλούσια πείρα από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των γιατρών και φαρμακοποιών, ως προς τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν ο προσανατολισμός, το περιεχόμενο της πάλης και οι στόχοι - αιτήματα των κινητοποιήσεων στην κατεύθυνση ανάδειξης ενός ζητήματος, όπως η Υγεία, σε πεδίο αποφασιστικής πάλης όλου του λαού ενάντια στα μονοπώλια και την αντεργατική πολιτική.

Σημειώθηκε ότι σε αυτό το πεδίο φάνηκε καθαρά η υπονομευτική και δημαγωγική στάση της ΝΔ και ο ρόλος των οπορτουνιστών, που, στο όνομα της «ενότητας στο πρόβλημα», προσκολλώνται δίπλα στα αστικά κόμματα που είναι αντιπολίτευση (τώρα η ΝΔ), συμβάλλουν στον εγκλωβισμό ριζοσπαστικών διαθέσεων, διακρίνονται από τυχοδιωκτισμό και μίσος για την ταξική επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ. Στη συζήτηση υπογραμμίστηκε ότι απαιτείται ισχυρό μέτωπο απέναντι σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και στους μεγαλογιατρούς και τους «φακελάκηδες», προκειμένου να απεγκλωβίζεται κόσμος.

Τονίστηκε η ανάγκη να μην υποτιμώνται οι άλλες δυνάμεις και η δράση που μπορεί να αναπτύξουν, όπως, για παράδειγμα, η συμμετοχή δυνάμεων της ΝΔ σε καταλήψεις. Σημειώθηκε η ανάγκη να έχει εικόνα η Κομματική Οργάνωση από τα επιχειρησιακά σωματεία που υπάρχουν στους ιδιωτικούς χώρους Υγείας, καθώς και την πολιτική μισθών στους μεγάλους ομίλους. Επισημάνθηκε ότι στους μεγάλους ομίλους απαιτείται αποφασιστικό μέτωπο για να σπάσουν οι αυταπάτες των εργαζομένων, καθώς μέχρι σήμερα οι μισθοί διαμορφώνονται πάνω από τη συλλογική σύμβαση, δημιουργώντας την αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους χώρους είναι προνομιούχοι.

Με αυτόν τον τρόπο, η εργοδοσία επιδιώκει να ταυτίζεται στη συνείδηση των εργαζομένων το συμφέρον του εργοδότη με εκείνο του εργαζόμενου, να μη συνειδητοποιείται ότι η αντιλαϊκή επίθεση είναι συνολική, να μη γίνεται κατανοητή η αξία των συλλογικών συμβάσεων και η ανάγκη υπεράσπισής τους, καθώς χωρίς αυτές θα προωθούνται ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με βάση τις αξιώσεις του εργοδότη. Στη συζήτηση επισημάνθηκε, ακόμα, η ανάγκη σύγκρουσης με τη φιλανθρωπία και τους όρους που τη δημιουργούν για να χειραγωγούν τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στους χώρους της Πρόνοιας και των Νοσοκομείων Παίδων.