ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 24 Μάρτη 2011
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Προχωρούν καρκινογόνα καύση και ιδιωτικοποίηση

Εγκρίθηκε χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο ο νόμος - πλαίσιο για τα απόβλητα

Εγκρίθηκε χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο ο νόμος - πλαίσιο του υπουργείου Περιβάλλοντος για τα απόβλητα, που αναβαθμίζει την καρκινογόνα καύση σε μέθοδο ενεργειακής αξιοποίησης. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση στηρίζει τις μεθοδεύσεις της για ιδιωτικοποίηση του τομέα διαχείρισης των απορριμμάτων και την επιβολή της επικίνδυνης για την υγεία και το περιβάλλον καύσης (σε συνδυασμό με τη μέθοδο της βιολογικής ξήρανσης) στο σχεδιασμό της Αττικής και όλων των άλλων περιφερειών της χώρας, σε όφελος ελάχιστων μονοπωλιακών ομίλων που την προωθούν και θα μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους σε βάρος της λαϊκής οικογένειας, η οποία θα υποχρεωθεί να πληρώνει πολλαπλάσια ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας.

Σημειώνεται ότι ο νόμος - πλαίσιο αποτελεί ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία η καύση αναβαθμίζεται στην πενταβάθμια κλίμακα της διαχείρισης απορριμμάτων (από την 5η στην 4η θέση) αν πετυχαίνει ένα βαθμό ενεργειακής αξιοποίησης π.χ. για τηλεθέρμανση. Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση με άλλο νόμο έχει φροντίσει να συμπεριλάβει την καύση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Παραχωρεί έτσι στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει, κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ιδιωτικές μονάδες καύσης, οι οποίες μάλιστα θα επιδοτούνται επιπλέον από τον ελληνικό λαό για την ενέργεια που παράγουν.

Σημειώνεται ότι η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων έχει ξεκινήσει με μια σειρά από αδειοδοτήσεις για εργοστάσια βιολογικής ξήρανσης, που τείνει να κυριαρχήσει, με ισχυρή κυβερνητική υποστήριξη από τη ΝΔ και τώρα από το ΠΑΣΟΚ, σε όλη τη χώρα, αρχής γενομένης από Αττική, Δυτ. Μακεδονία, Αχαΐα, Κρήτη, Ημαθία.

Ειδικότερα στην Αττική, η κυβέρνηση αδειοδότησε μονάδα που θα προεπεξεργάζεται 700.000 τόνους απορριμμάτων το χρόνο με τη μέθοδο της «βιολογικής ξήρανσης», στο Θριάσιο, προκειμένου αυτά, μετά την ξήρανσή τους και την αφαίρεση των αδρανών/άκαυστων υλικών, να οδηγούνται για καύση. Τη μονάδα αυτή θα τη λειτουργούν και θα εκμεταλλεύονται για 25 χρόνια οι ιδιώτες. Η θηριώδης αυτή μονάδα θα ανακυκλώνει μόνο το 1,5% με 2% των απορριμμάτων, ενώ από το υπόλοιπο 98%, το 20% θα θάβεται απευθείας ως υπόλειμμα στο ΧΥΤΑ Λιοσίων - Φυλής, το 20% με 25% θα εξατμίζεται κατά τη βιοξήρανση και το υπόλοιπο 55% προορίζεται για καύσιμο υλικό σε μονάδα καύσης, αφού δεν έχει άλλον αποδέκτη στη βιομηχανία. Με το συνδυασμό αυτό, το κόστος επεξεργασίας θα φτάσει στα 200 ευρώ τον τόνο (από 45 ευρώ που είναι σήμερα), με αποτέλεσμα να υπερτετραπλασιαστούν ανταποδοτικά τέλη που θα πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες.

Ξεχωριστή θεωρείται η περίπτωση αδειοδότησης εργοστασίου του Βόλου. Το εργοστάσιο αυτό θα λειτουργεί με εισαγόμενα σκουπίδια από την Ιταλία, τα οποία θα φτάνουν με ενδιάμεση στάση και επεξεργασία στον Αστακό, προκειμένου να οδηγούνται για καύση στη Β' ΒΙΠΕ Βόλου ένα εκατομμύριο τόνοι το χρόνο ως «βιομάζα»!

Η θέση του ΚΚΕ

Για το σημαντικό αυτό θέμα, οι θέσεις του ΚΚΕ είναι οι εξής:

  • Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων από Ενιαίο Κρατικό Φορέα, ο οποίος θα λειτουργήσει με γνώμονα την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος. Ο σχεδιασμός θα υλοποιηθεί από το κράτος και όχι από ιδιώτες και θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Προτεραιότητες του σχεδιασμού θα είναι: Η πρόληψη παραγωγής απορριμμάτων, προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, επιλογή κατάλληλου μείγματος σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης και επεξεργασίας (σταθμοί μεταφόρτωσης, μηχανική ανακύκλωση, κομποστοποίηση), ασφαλής υγειονομική ταφή των υπολειμμάτων και πρωτογενών απορριμμάτων που δεν ανακυκλώνονται.
  • Χωροταξικά ορθολογική κατανομή των νέων μονάδων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των απορριμμάτων.
  • Ειδικά για την Αττική το ΚΚΕ προβάλλει την ανάγκη για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής - Α. Λιοσίων και την απαγόρευση κάθε νέας άλλης εγκατάστασης, καθώς και για την αναζήτηση νέων υποψηφίων χώρων και σε εκτός Αττικής περιοχές.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Μονοπώλια και πόλεμος

Ο πόλεμος στη Λιβύη δεν έχει καμία σχέση ούτε με ανθρωπισμό (πού τον βρήκαν οι καπιταλιστές, που τσακίζουν εργατικά δικαιώματα και κάνουν πολέμους δολοφονώντας λαούς;) ούτε με τη δημοκρατία και την ελευθερία στη Λιβύη. Ο πόλεμος αυτός γίνεται για τα πετρέλαια, το φυσικό αέριο, άλλο ορυκτό πλούτο, αγωγούς μεταφοράς τους, εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, η αντιμετώπιση της οποίας, εκτός από καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, αναζητεί τομείς επένδυσης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων. Η γεωγραφική θέση της Λιβύης προσφέρεται και για γενικότερη διείσδυση σε άλλες χώρες της Αφρικής. Συνορεύει με Αίγυπτο, Τυνησία, Αλγερία, Τσαντ, Νίγηρα και Σουδάν. Το Τσαντ είναι πλούσιο σε ουράνιο, που εκμεταλλεύεται η Γαλλία, η οποία έχει και στρατιωτική βάση στο Τσαντ. Οι άλλες χώρες έχουν και πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Εχει δε το πλεονέκτημα η Λιβύη να είναι κοντά στην Ευρώπη. Λέγεται ότι υπήρχαν σχέδια για αγωγούς σε Ιταλία ή Ελλάδα (Κρήτη).

Η Λιβύη είναι η μεγαλύτερη πετρελαϊκή οικονομία της Αφρικής, πιο μεγάλη ακόμη και από τη Νιγηρία και την Αλγερία. Διαθέτει αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου 46,5 δισ. βαρελιών (δεκαπλάσια από τα αιγυπτιακά), που αντιστοιχούν στο 3,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων. Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, παρήγε 1,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, με στόχο να φτάσει στα διπλάσια. Το πετρέλαιό της είναι εξαιρετικής ποιότητας και πολύ χαμηλού κόστους παραγωγής (μόλις ένα δολάριο το βαρέλι).

***

Οι άδειες έρευνας, εξόρυξης και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου γίνεται από την Κρατική Εταιρεία Πετρελαίων («National Oil Corporation») μέσω διεθνών διαγωνισμών. Οι εταιρείες που παίρνουν άδειες καλύπτουν το συνολικό κόστος των ερευνών, ενώ το κόστος ανάπτυξης πετρελαϊκών κοιτασμάτων διανέμεται μεταξύ της εταιρείας που παίρνει την άδεια και της κρατικής εταιρείας της Λιβύης. Γεγονός που σημαίνει και συμφωνία για το μοίρασμα των κερδών. Από το 2008 είχαν ξεκινήσει νέους διαγωνισμούς με στόχο την αύξηση της παραγωγής σε υπό εκμετάλλευση κοιτάσματα με τη χρήση νέων τεχνολογιών.

Η κρατική εταιρεία επαναδιαπραγματεύεται επίσης υπάρχουσες συμφωνίες με μεγάλα διεθνικά μονοπώλια πετρελαίου που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Ως το 2009 είχε καταλήξει σε συμφωνία με τις ΕΝΙ (Iταλία), «Οccidental»/OMV (ΗΠΑ/Αυστρία), «Repso»/«Τotal»/OMV/«Statoil»/«Hydro» (Ισπανία/ Γαλλία/ Αυστρία/ Νορβηγία) και «PetroCanada» (Καναδάς). Κάθε μονοπώλιο για την ανανέωση της συμφωνίας φέρεται να έχει καταβάλει «μπόνους» 1 δισ. δολ. Στις νέες συμφωνίες που έγιναν, μειώνεται το ποσοστό που θα παίρνουν οι ξένες εταιρείες από το πετρέλαιο που εξορύσσεται. Αλλα μονοπώλια που δρούν στη Λιβύη είναι οι «Exxon Mobil», «Chevron» (ΗΠΑ) και η κινεζική CNPC, που απορροφά το 11% των λιβυκών εξαγωγών πετρελαίου.

Το 2007 δόθηκαν άδειες έρευνας και εκμετάλλευσης φυσικού αερίου στη Λιβύη. Τα μονοπώλια που πήραν άδειες ήταν η αγγλοολλανδικών συμφερόντων «Shell», η ρωσική «Gazprom», η αλγερινή «Sonatrach» και η πολωνική «Polski». Μέχρι το Δεκέμβρη του 2008 η λιβυκή κρατική εταιρεία είχε υπογράψει συμβόλαια με την «Occidental» (ΗΠΑ), RWE (Γερμανία), «Shell» (Ολλανδία/Μ. Βρετανία), «Gazporm» (Ρωσία), «Sonatrach» (Αλγερία) και PGNIG (Πολωνία).

***

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι τα διεθνικά μονοπώλια δεν ήταν και τόσο ελεύθερα στη δράση τους, ότι η κρατική εταιρεία της Λιβύης έβαζε όρους, π.χ. μείωση του ποσοστού που θα παίρνουν οι ξένες εταιρείες από το πετρέλαιο που εξορύσσεται. Ουσιαστικά το κρατικό μονοπώλιο, δηλαδή η εταιρεία της Λιβύης, κάνει κουμάντο και τα άλλα μονοπώλια δεν το σηκώνουν αυτό. Κάτι έπρεπε να γίνει. Δηλαδή να τελειώνει το κρατικό μονοπώλιο, να γίνει πλήρης απελευθέρωση της Ενέργειας. Αλλά με το καθεστώς Καντάφι δεν μπορούσαν. Επρεπε να ξεμπερδεύουν, δηλαδή να εκσυγχρονιστεί το πολιτικό σύστημα. Και αυτό χωρίς επέμβαση και υποδαύλιση εσωτερικών αντιθέσεων δύσκολα γίνεται. Εστησαν λοιπόν μία κατάσταση ενδοκαθεστωτικής όξυνσης, προσδοκώντας να της δώσουν λαϊκά χαρακτηριστικά, με δήθεν εξεγέρσεις στην ανατολική Λιβύη και επικεφαλής ανθρώπους του καθεστώτος πιο βολικούς για τα διεθνικά μονοπώλια. Αλλωστε έχει ήδη βγει στο φως της δημοσιότητας ότι δρούσαν από τα πριν στελέχη των μυστικών υπηρεσιών της Αγγλίας, πιάστηκαν κιόλας, ενώ τους λίγους τάχα εξεγερμένους προσπαθούν να τους εξοπλίσουν και να τους οργανώσουν αξιωματικοί Δυτικών κρατών και τα όπλα μπαίνουν από την Αίγυπτο. Επίσης «αρχηγοί» των αντικαθεστωτικών είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υπουργός Εσωτερικών του Καντάφι.

Από όλα τα παραπάνω, φαίνεται γιατί και άλλα κράτη, εκτός από τη Γαλλία και τη Βρετανία, που θέλουν την πρωτοκαθεδρία, αλλά και τις ΗΠΑ, είναι πρόθυμα να συμβάλλουν στον πόλεμο, π.χ. Ιταλία (φαίνεται να είναι μετά τον πόλεμο σε δυσμενέστερη θέση, θα χάσει δηλαδή), Καναδάς, Νορβηγία κλπ. Ταυτόχρονα η έκφραση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχει σχέση και με άλλες συμμαχίες, για παράδειγμα Γερμανία - Ρωσία, που δε θέλουν την επέμβαση, και που η στάση τους εκφράζει αντιθέσεις και με τις ΗΠΑ στην περιοχή της Ευρασίας, στα Βαλκάνια και για την ενέργεια και για τους αγωγούς και για τις θέσεις σε γεωστρατηγικά σημεία. Υπάρχει και ένα ακόμη στοιχείο. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τάιμς της Ασίας» ο Καντάφι, σε συνέντευξή του στη γερμανική τηλεόραση, είπε ότι «τα πετρελαϊκά μας συμβόλαια θα πάνε σε ρωσικές, κινεζικές και ινδικές εταιρείες»... Αλλος ένας λόγος για την επέμβαση, τον πόλεμο...


Ι.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ