Αφορμή για τη διαπίστωση αυτή στάθηκε το άρθρο του Θανάση Τσίγγανα στην εφημερίδα. Ο εν λόγω αρθρογράφος με ένα σχετικά ύπουλο τρόπο, αφού παρουσιάζει τα ποσοστά ανεργίας στους Νομούς Πέλλας και Ημαθίας, εν συνεχεία υπογραμμίζει τις «καταγγελίες» του Θεόδωρου Θεοδωρίδη (αντιπεριφερειάρχη Πέλλας) για την αδράνεια της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης που υπάρχει εξαιτίας της υποστελέχωσής της, με αποτέλεσμα, όπως καταλήγει ο αντιπεριφερειάρχης, «να κινδυνεύει η συγκομιδή των σπαραγγιών στην περιοχή μας».

Παρακάτω σε άλλο σημείο, ο αρθρογράφος αναφέρει τη γνώμη ενός παραγωγού σπαραγγιού για το ζήτημα της ανεργίας, ο οποίος λέει: «Το μεροκάματο στα σπαράγγια για τους αλλοδαπούς κυμαίνεται από 25-30 ευρώ, αλλά και άνεργος να είναι ο άλλος, δεν έρχεται ούτε με 35-40 ευρώ».

Και συνεχίζει ο κ. Τσίγγανας, για να στηρίξει τα ανοσιουργήματά του σε βάρος του εργαζόμενου λαού, χρησιμοποιώντας τις «διαπιστώσεις» του Λευτέρη Γίτσα (αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας που βρίσκεται υπό την ομπρέλα της γαλαζοπράσινης ΠΑΣΕΓΕΣ) όπου σε αυτές αναφέρει ανερυθρίαστα: «Αρκετοί προτιμούν τα καφενεία, παρά να εργαστούν στα χωράφια και τους στάβλους. Και να παρακαλάς να έρθει να εργαστεί στην κτηνοτροφική μονάδα, ο Ελληνας δεν έρχεται».

Το συγκεκριμένο άρθρο εκφράζει και άλλα παρεμφερή, όμως εμείς στεκόμαστε στα κύρια, συνοψίζοντας τα συμπεράσματα που επιθυμεί το συγκρότημα Αλαφούζου να εξαχθούν διά των γραφίδων του, τα οποία είναι τα εξής:

• Να εμφανίσει την ανεργία ως πρόβλημα που συνδέεται με την απροθυμία των «καλοπερασάκηδων Ελλήνων» να προσανατολιστούν σε εργασίες που υπάρχει ζήτηση, πλην όμως είναι «σκληρές».
• Οτι όλοι οι Ελληνες (εννοώντας την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα) οραματίζονται μια «καλοπληρωμένη θέση στο Δημόσιο» και απαξιούν να εργαστούν σε χειρωνακτικά επαγγέλματα.
• Οτι το μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού μαγνητίστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια από την «ευμάρεια» της πόλης και εγκατέλειψε τα χωράφια.

Ο στόχος τους είναι εμφανής. Για τα οξυμένα κοινωνικά, λαϊκά προβλήματα να ενοχοποιηθεί η εργατική τάξη, η φτωχή και μεσαία αγροτιά και επ' ουδενί το καπιταλιστικό σύστημα. Φυσικό επακόλουθο για μια εφημερίδα, που μια ζωή η αγωνία της ήταν και είναι η θωράκιση της εξουσίας του κεφαλαίου, η προώθηση αντιλαϊκών - αντεργατικών επιλογών, η εξουδετέρωση των λαϊκών αντιδράσεων, ο εκμαυλισμός λαϊκών συνειδήσεων.

Επιπλέον, ας μας απαντήσουν τα «τσακάλια της "Καθημερινής"», αν θεωρούν ότι οι Ελληνες μεταλλεργάτες, εργάτες στα λιγνιτωρυχεία, στα βυρσοδεψεία, στη χημική βιομηχανία και οι εργάτες σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους συγκαταλέγονται στους καφενόβιους τύπους που περιγράφει το άρθρο.

Να μας απαντήσουν αν οι χιλιάδες άνεργοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, που βρίσκονται σε απόγνωση, ζητώντας ένα μεροκάματο ανήκουν στην «ελίτ» της εργατικής τάξης που δε δέχεται να χαμηλώσει το μπόι της.

Να μας απαντήσουν, αν το 40-50% των οικοδόμων που είναι άνεργοι, αλλά και το υπόλοιπο που ψευτοδουλεύει - δε χαμηλώνει τη μύτη του για ένα μεροκάματο, όταν η πλειοψηφία, βυθισμένη στην απελπισία της, παρακαλάει για μια και δυο μέρες δουλειά, όσο - όσο.

Ας μας υποδείξουν, επίσης, το όνομα ενός φτωχομεσαίου αγρότη που εγκατέλειψε την ύπαιθρο, παρότι εξασφάλιζε ένα ικανοποιητικό (κυριολεκτώντας) εισόδημα.

Ας μας πουν αν οι χιλιάδες νέες γυναίκες που συνωστίζονται για μια θέση εργασίας κακοπληρωμένη, ως είθισται στο εμπόριο και στον τουρισμό, δουλεύοντας νύχτα - μέρα, ανήκουν στην κατηγορία του «χλιδάνεργου» (αστικής έμπνευσης χυδαίος νεολογισμός).

Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι οι θέσεις εργασίας που προτείνει η «Καθημερινή», αλλά και οι «αγανακτισμένοι» παραγωγοί είναι στην ολότητά τους ανασφάλιστες και το ωράριο νύχτα με νύχτα. Εκφράζοντας έτσι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας για το πού πρέπει να περιορίζονται οι απαιτήσεις της εργατικής τάξης.

Σε ό,τι αφορά τη συγκομιδή των σπαραγγιών για την οποία «κόπτονται», κανένας φτωχός και μεσαίος παραγωγός δεν ανησυχεί, αυτό που τους έχει στραγγαλίσει, κύριοι της «Καθημερινής» και κύριε αντιπεριφερειάρχη, είναι η καθίζηση της απορρόφησης των προϊόντων τους εξαιτίας της λεηλασίας του εργατικού λαϊκού εισοδήματος. Πράγμα που ξέρετε, αλλά δεν σας επιτρέπει να πείτε η φιλομονοπωλιακή σας γραμμή.

Για τις φαιδρότητες περί καφενείων, που ρεμβάζουν οι άνεργοι, ένα έχουμε να πούμε: Μακάρι τα καφενεία να έσφυζαν από τη ζωντάνια των βιοπαλαιστών, δυστυχώς όμως η πολιτική που υπηρετείται τα έχει ερημώσει. Αυτή η αστοχία όμως συγχωρείται, αφού η πλειοψηφία των καλοπληρωμένων γραφίδων της «Kαθημερινής» συχνάζει μόνο σε «στέκια πολυτελείας».

Επίσης, οι καταγγελίες του αντιπεριφερειάρχη ξεσκεπάζουν το χαρακτήρα των ενίοτε ξενοφοβικών κραυγών του ίδιου και των ομογάλακτών του εναντίον των οικονομικών μεταναστών, αφού εν προκειμένω δείχνει πως νοιάζονται για την έλευση και παραμονή οικονομικών μεταναστών, αρκεί να προορίζονται για ξεζούμισμα από το κεφάλαιο, αλλά και σαν μοχλός για τη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, εκμεταλλευόμενοι τη δυστυχία που έχει σπείρει ο ιμπεριαλισμός.

Αποδεικνύεται, επιπλέον, ότι η «ρύθμιση» για την έλευση των μεταναστών είναι μια στρόφιγγα που ανοίγει και κλείνει, με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Αν νομίζετε ότι ο εργαζόμενος λαός θα καταπίνει αδιαμαρτύρητα το δηλητήριο της αποχαύνωσης και της πλήρους αποενοχοποίησης του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής για τα δεινά που υφίσταται, είστε τουλάχιστον γελασμένοι.