«Εχουμε επενδύσεις και οικονομικά συμφέροντα και γι' αυτό δεν μας επιτρέπεται να αδρανούμε». Η φράση αυτή του υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα, που ειπώθηκε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής στις αρχές του μήνα, είναι αυτή που καθορίζει τη στάση της κυβέρνησης στην επέμβαση της Λιβύης. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτει ότι τα περί προστασίας των αμάχων και βίας του καθεστώτος Καντάφι δεν αποτελούν παρά άθλια υποκρισία. Ο υπουργός στη συγκεκριμένη ομιλία του είχε αναφέρει ότι «η οικονομική μας παρουσία στις τρεις χώρες (σ.σ. Τυνησία, Αίγυπτος, Λιβύη) ξεπερνάει αρκετά, σε επενδεδυμένο κεφάλαιο, το ένα δισ. δολάρια». Η διασφάλιση λοιπόν των επενδεδυμένων κεφαλαίων των εγχώριων μονοπωλίων είναι ο πραγματικός λόγος της συμμετοχής της κυβέρνησης στο ληστρικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αποβλέποντας βέβαια η συμμετοχή αυτή να «μεταφραστεί» σε συμμετοχή της μοιρασιάς της λείας του πολέμου. Κατά τα λοιπά η κυβέρνηση, όπως και οι άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ, δεν δίνει δεκάρα για τους αμάχους - θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Αντίθετα, η μόνη της έγνοια είναι πώς θα ορθώσει «φράχτες», σε στεριά και θάλασσα, για να μην περάσουν τα σύνορα οι «λαθρομετανάστες» όπως επαίσχυντα τους αποκαλεί, αδιαφορώντας για το αν τους καταδικάζει σε βέβαιο θάνατο. Αλλά δεν μπορεί να περιμένει κανείς μια διαφορετική στάση από μια κυβέρνηση που την ίδια στιγμή έχει διεξαγάγει πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας, σφαγιάζοντας τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τον ίδιο ταξικό πόλεμο.
Τον ύπουλο και βρώμικο ρόλο που διαχρονικά έχει διαδραματίσει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ήρθε να επιβεβαιώσει η τοποθέτηση του προέδρου του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, που έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει την Α. Μέρκελ, επειδή δε συμμετέχει ενεργά στους βομβαρδισμούς της Λιβύης.
Στη συζήτηση του κοινοβουλίου, στο Βερολίνο το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι στάθηκε εμπόδιο για μια ενιαία στάση των Ευρωπαίων στο ζήτημα της Λιβύης. Η πρώην υπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και σήμερα βουλευτής Χαϊντεμαρί Βικτσορεκ - Τσόιλ τόνισε στην ομιλία της: «Κατά την άποψή μου είναι ντροπή το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση επέλεξε την αποχή από την ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Σε αποφάσεις απέναντι σε δικτάτορες δεν μπορούν να υπάρξουν αποχές». Στο ίδιο μήκος ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (SPD) κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι με τη στάση της απομόνωσε τη Γερμανία διεθνώς και δίχασε την Ευρώπη. «Δίνεται η εντύπωση ότι η Γερμανία δεν παίρνει θέση στη μάχη κατά του δολοφόνου Λίβυου δικτάτορα και ακόμα χειρότερα ότι η Γερμανία υποτάσσεται στην εξουσία ενός μαφιόζου του πετρελαίου», υποστήριξε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Tagesspiegel» («Ταγκεσπίγκελ»). Η αλήθεια είναι ότι η γερμανική σοσιαλδημοκρατία είναι αντάξια της ιστορίας της, αφού από την ίδρυσή της στήριζε τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ήταν με την πλευρά των πολεμοκάπηλων ενάντια στους λαούς.