Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Καταγγέλλουμε το νέο κύμα καταστολής και τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η κυβέρνηση ενάντια στους κατοίκους της Κερατέας και του Λαυρίου. Η αγριότητα των δυνάμεων καταστολής έδειξε για μια ακόμα φορά πόσο αδίστακτη είναι η κυβέρνηση όταν απειλούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οι εδώ και 108 μέρες ακροβολισμένες σε ολόκληρη τη Λαυρεωτική αστυνομικές δυνάμεις, χτες (σ.σ. προχτές) έκαναν την εμφάνισή τους και στο γειτονικό Δήμο Σαρωνικού, αποκλείοντας ολόκληρες γειτονιές, με προφανή στόχο να τρομοκρατήσουν όσους καθημερινά συνειδητοποιούν ποιον συμφέρει η υλοποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού που προωθούν με ζήλο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ από το 2003.

Ο μεγάλος φόβος του πολιτικού προσωπικού της πλουτοκρατίας απορρέει από το γεγονός ότι όλο και περισσότερο κατανοείται η ανάγκη ανατροπής αυτής της πολιτικής, που εμπορευματοποιεί τη διαχείριση των απορριμμάτων, που χωροθετεί ΧΥΤΑ ανεξέλεγκτα, χωρίς κριτήριο την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, που προωθεί την καρκινογόνο μέθοδο της καύσης για να αυξήσει την κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.

Ταυτόχρονα και σε αντιδιαστολή με την απαξίωση στη συνείδηση του κόσμου των επιλογών ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΕ, η πρόταση του ΚΚΕ βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση για Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων από Ενιαίο Δημόσιο Φορέα, στο πλαίσιο του οποίου απαιτείται να γίνει εξειδίκευση για την Αττική, με κατεύθυνση την αναζήτηση νέων χώρων ταφής υπολοίπων και εκτός Αττικής. Μόνο στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδιασμού, όπου κριτήριο δε θα είναι το κέρδος, αλλά οι λαϊκές ανάγκες, μπορούν να ιεραρχηθούν προτεραιότητες που μειώνουν αποφασιστικά τον όγκο του σκουπιδιού και ελαχιστοποιούν τις επενέργειες από τη διαχείριση του τελικού προϊόντος, όπως:

-- Πρόληψη παραγωγής απορριμμάτων.

-- Προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή.

-- Ορθολογική μεταφορά με σταθμούς μεταφόρτωσης.

-- Επιλογή μείγματος σύγχρονων μεθόδων επεξεργασίας, με εξαίρεση τη μέθοδο της καύσης, ή της θεσμικής επεξεργασίας.

Απαιτούμε άμεση απόσυρση των δυνάμεων καταστολής από την Κερατέα και ολόκληρη τη Λαυρεωτική. Καμία έναρξη εργασιών στην περιοχή ούτε τώρα ούτε στο μέλλον.

Η επίθεση των πολιτικών δυνάμεων της μεγαλοεργοδοσίας και των εργολάβων είναι ενιαία, είτε αφορά τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ, είτε την περιστολή εργατικών δικαιωμάτων, είτε τη μόρφωση και την υγεία του λαού. Η απαραίτητη διέξοδος και προοπτική βρίσκεται στην εναντίωση και οργανωμένη αντεπίθεση κατά του συνόλου των αντιλαϊκών μέτρων κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και των κομμάτων που στηρίζουν αυτή την πολιτική. Ο αγώνας του λαού της Λαυρεωτικής μπορεί και πρέπει να συμβάλει στον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με βάση τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα καπιταλιστικά κέρδη».

«Η πρώτη ερώτηση που πρέπει να τεθεί είναι η εξής: υπάρχει μια επαναστατική διαδικασία στο Μαγκρέμπ και στη Μέση Ανατολή; Ναι. Ποιος κάνει την επανάσταση; Ο λαός. Είναι κατά συνέπεια αποφασιστικής σημασίας να μη συντριβεί το επαναστατικό κύμα στη Λιβύη. Θα ήταν αρκετό να νικήσει τον Καντάφι για να σταλεί το εξής μήνυμα: "Οποιος βομβαρδίζει πιο σκληρά και για περισσότερο καιρό το λαό του στη διάρκεια μιας επανάστασης νικάει". Αλλά αυτό θα ήταν το καταστροφικό σημάδι μιας νίκης της αντεπανάστασης! (...) Υποστηρίζω, λοιπόν, την ιδέα να συντριβεί ο τύραννος ώστε να μην μπορέσει να συντρίψει την επανάσταση. (...) Ασφαλώς και υπάρχει ένας κίνδυνος κλιμάκωσης, αλλά φοβάμαι ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο σφαγής!» (εφημερίδα «Λιμπερασιόν»).

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι αυτός που τα λέει τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη. Ποιος είναι; Ο Γάλλος ευρωβουλευτής Ζαν Λικ Μελανσόν, συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς, με το οποίο συνεργάζεται το Γαλλικό ΚΚ, ο πρόεδρος του οποίου Π. Λοράν είναι και πρόεδρος του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς», με αντιπρόεδρο τον Αλ. Τσίπρα. Ο Π. Λοράν, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, όπου συμμετείχε σε συνέδριο που διοργάνωσε ο ΣΥΝ για το δημόσιο χρέος, έδωσε διαβεβαιώσεις για το μέλλον της συμμαχίας, λέγοντας: «Στη Γαλλία, θέλουμε με κάθε τρόπο να νικήσουμε τον Νικολά Σαρκοζί και τη Δεξιά, που τόσο κακό έχουν ήδη κάνει στη χώρα μας. Εχουμε δημιουργήσει εδώ και δύο χρόνια το Μέτωπο της Αριστεράς, μαζί με το Κόμμα της Αριστεράς, ένα κόμμα που δημιουργήθηκε από προσωπικότητες που εγκατέλειψαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα μετά την επιλογή του τελευταίου να ταχθεί υπέρ της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης (...) Στόχος μας είναι να οικοδομήσουμε μια πολιτική πλειοψηφία για την Αριστερά, αλλά για να γίνει αυτό πραγματικότητα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα πρέπει να δεχτεί να απελευθερωθεί από τη νεοφιλελεύθερη λογική που κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη».

Ο Μελανσόν καμώνεται τον υπερασπιστή μιας (γιαλαντζί) επανάστασης, σε ό,τι αφορά τη Λιβύη, και την ίδια ώρα την αποκηρύσσει όταν πρόκειται για την ανατροπή του καπιταλισμού, αποκηρύσσοντας την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης να καταργήσει την εκμετάλλευση. Οπως έχει δηλώσει: «Επιδιώκουμε την αλλαγή όχι με επανάσταση, αλλά μέσω των θεσμών». Στήριγμα του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού, επομένως εχθρός των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Ο Μελανσόν είναι από εκείνα τα στελέχη του γαλλικού πολιτικού σκηνικού με ιδιαίτερη προβολή από τα εγχώρια έντυπα του οπορτουνισμού. Από το «Πριν» ως την «Αυγή» και την «Εποχή». Η τελευταία μάλιστα πολύ πρόσφατα, το Φλεβάρη, φιλοξένησε συνέντευξή του. Εκεί ο Μελανσόν δήλωσε: «Θέλω (...) την οικοδόμηση μιας άλλης ειρήνης σε πλήρη ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ. Αυτή είναι η ουσία της επανάστασης των πολιτών που επαγγέλλομαι». Δηλαδή, να διαλέξει ο λαός ιμπεριαλιστή. Αυτό λέει ο Γάλλος ευρωβουλευτής, τα ίδια κάνουν και οι οπορτουνιστές στην Ελλάδα, καθαγιάζοντας την ιμπεριαλιστική ΕΕ.

Στη Γαλλία, για να φορτώσουν το λαό με τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του ίδιου συστήματος που υπηρετεί και ο Σαρκοζί, ετοιμάζονται να κάνουν αυτό που έπραξαν και στο παρελθόν, να στηρίξουν στο δεύτερο γύρο το Σοσιαλιστικό Κόμμα, εξίσου αντιλαϊκό με αυτό που κυβερνά. Στη Λιβύη, πάλι, για να νικηθεί το αντιλαϊκό καθεστώς Καντάφι, στηρίζουν ήδη τους ιμπεριαλιστές και την επέμβασή τους. Και μέσα σ' όλα αυτά, επιδιώκουν να «απελευθερώσουν» το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα από τη «νεοφιλελεύθερη λογική» (!) λες και είναι αιχμάλωτός της, για να «εξανθρωπίσουν» τον καπιταλισμό, να κάνουν δηλαδή ό,τι περνά από το χέρι τους για να διαιωνίζεται η κυριαρχία του. Κάτι ακόμα, σχετικό. Χτες, η Ρ. Δούρου, στέλεχος του ΣΥΝ, σε συνέντευξή της στο ρ/σ «ΦΛΑΣ» ρωτήθηκε για το πώς βλέπει την επόμενη μέρα στη Λιβύη, η απάντησή της ήταν: «Η πρώτη παρατήρηση είναι η πολύ διαφορετική στάση των Ηνωμένων Πολιτειών (...) Την ίδια στιγμή έχουμε μια ΕΕ η οποία φαίνεται να μην ομονοεί, ευτυχώς (...) βεβαίως είναι επικίνδυνη αυτή η πλήρης αυτονόμηση κρατών, όπως η Γαλλία, που μας σέρνει σε μια ανθρωπιστική επέμβαση (!) την ίδια στιγμή που η Γερμανία διαφωνεί (...) για την επόμενη μέρα δεν μπορεί κανένας να είναι σίγουρος (...) γιατί σύμφωνα και με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 19/73 δεν υπάρχει ένας ξεκάθαρος πολιτικός στόχος για το τι αναμένουμε από αυτή την περιβόητη ανθρωπιστική επέμβαση». Ο ευρω-οπορτουνισμός είναι «μπαξές» που διαθέτει απ' όλα. Μα πάνω απ' όλα είναι «μπαξές» που «ποτίζεται» για να «ταΐζει» τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και να δηλητηριάζει τις λαϊκές συνειδήσεις.