- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σχεδόν διπλασιάστηκαν οι άνεργοι (αύξηση 90%) μέσα σε τρία χρόνια. Στο 37% η ανεργία στους νέους 15 έως 24 ετών
Ακόμα 189.663 άνεργοι προστέθηκαν μέσα σε ένα χρόνο στους χιλιάδες ανέργους στη χώρα ανεβάζοντας τον αριθμό το Γενάρη του 2011 στους 756.795. Σε ποσοστό η ανεργία σκαρφάλωσε στο 15,1% από 11,3% το Γενάρη του 2010 και οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 33,4% (ήταν 567.132 τον αντίστοιχο μήνα του 2010), σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Τον ίδιο μήνα οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στις λίστες του ΟΑΕΔ ήταν 834.292.
Ακόμα και με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ - η οποία μετράει ως εργαζόμενο κάποιον που τη βδομάδα της καταγραφής έχει εργαστεί έστω και μία ώρα - επιβεβαιώνεται πόσο ψεύτικα και αποπροσανατολιστικά είναι τα λόγια της κυβέρνησης περί προσπαθειών της για «αναχαίτιση» της ανεργίας. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα όποια προγράμματα έχει βάλει σε εφαρμογή είναι προγράμματα ενίσχυσης των εργοδοτών, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να εκμεταλλεύονται χωρίς να πληρώνουν δεκάρα τσακιστή τους εργαζόμενους για λίγους μήνες. Αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να φρενάρει την ανεργία γιατί αποτελεί μέρος του συστήματος που την παράγει.
Από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει ότι οι απασχολούμενοι (4.267.584) εμφανίζονται το Γενάρη του 2011 λιγότεροι από τους οικονομικά μη ενεργούς (4.302.315), δηλαδή αυτοί που εργάζονται είναι λιγότεροι από αυτούς που δεν εργάζονται στο σύνολο του πληθυσμού από 15 ετών και άνω. Είναι ενδεικτικό ότι οι άνεργοι αυξήθηκαν μέσα σε τρία χρόνια από τον αντίστοιχο Γενάρη του 2008 κατά 90% (ήταν 390.210).
«Θύματα» της άγριας επίθεσης του κεφαλαίου και της κυβέρνησης παραμένουν οι νέοι και οι γυναίκες. Συγκεκριμένα, το Γενάρη του 2011 η ανεργία στην ηλικιακή ομάδα 15 έως 24 ετών έφτασε στο 37%. Αλμα έκανε και η ανεργία στην ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών, όπου η ανεργία έφτασε στο 21,3% (από 14,6% το Γενάρη του 2010). Στις γυναίκες το ποσοστό ανεργίας σκαρφάλωσε στο 18,8% (από 14,9%). Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες έφτασε στο 12,4% (από 8,7%).
Τέλος, σε επίπεδο Περιφερειών η ανεργία ξεπέρασε το 20% στη Δυτική Μακεδονία (22,7%) και στο Νότιο Αιγαίο (20,2%).
Την ίδια στιγμή που οι άνεργοι αυξάνονται ραγδαία, η μεγαλοεργοδοσία αξιοποιεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με στόχο την οριστική κατάργηση της σταθερής και πλήρους απασχόλησης.
Χαρακτηριστικά ήταν τα στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το ΣΕΠΕ. Σύμφωνα με αυτά, στις νέες προσλήψεις που έκαναν οι επιχειρήσεις το διάστημα αυτό, οι συμβάσεις εκ περιτροπής εργασίας είναι αυξημένες κατά 21,8% σε σύγκριση με το αντίστοιχο δίμηνο του προηγούμενου χρόνου και ανήλθαν στις 8.263 από 6.783 το ίδιο διάστημα πέρυσι. Ταυτόχρονα, οι συμβάσεις που από πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής, με «συμφωνία» του εργαζόμενου, αυξήθηκαν κατά 1.121,5%, ενώ οι συμβάσεις για εκ περιτροπής, από πλήρους, που επιβλήθηκαν μονομερώς από τον εργοδότη, αυξήθηκαν κατά 2.725%!
Για την ανεργία το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με σχόλιό του υπογραμμίζει: «Ψεύτικα τα δάκρυα των κυβερνώντων για τους ανέργους και απάτη. Χρειάζονται επειγόντως μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους και θα τα πάρουν μόνο αν εξαναγκαστούν από την πίεση του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος».
Από τη χτεσινή κινητοποίηση |
Το ζήτημα είναι κατεξοχήν πολιτικό και στο δικαίωμα αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο η ανάπτυξη ταξικών αγώνων ενάντια στην αιτία (το καπιταλιστικό σύστημα) που γεννά την ανεργία και στις πολιτικές που επεκτείνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Το βασικό ζήτημα που δε λύνεται με αποφάσεις αστικών δικαστηρίων ή επιμέρους ρυθμίσεις, είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, για να μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Mε σαφήνεια το Γραφείο Τύπου του ΠΑΜΕ υπογραμμίζει: «Η μόνη σίγουρη και ασφαλής απόφαση που πρέπει να πάρουν οι συμβασιούχοι είναι η οργάνωση και η ένταση της πάλης τους για σταθερή και μόνιμη δουλειά μαζί με όλη την εργατική τάξη. Η πάλη κατά των αντεργατικών πολιτικών κυβέρνησης, ΝΔ και ΕΕ που τους στέλνουν στον Καιάδα της ανεργίας». Ανάλογο είναι και το κάλεσμα του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής με ανακοίνωση του. Κάλεσμα το οποίο οι ταξικές δυνάμεις απηύθυναν και στη χτεσινή συγκέντρωση που έγινε έξω από τον Αρειο Πάγο.
Την αλήθεια του καλέσματος του ΠΑΜΕ επιβεβαιώνει, από τη μεριά της, η ίδια η αρεοπαγίτικη απόφαση. Αυτή η νομική απόφαση είναι το τέλος μιας δικαστικής περιπέτειας που κράτησε, περίπου, 13 χρόνια! Είναι ακόμα μια απόφαση που αφορά μόνο στους 20 συμβασιούχους του ΟΠΑΠ και ίσως να έχει θετικές νομικές συνέπειες για τους ελάχιστους συμβασιούχους που πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις.
Δηλαδή, είχαν απασχοληθεί ως συμβασιούχοι πριν από το 2001, το έτος κατά το οποίο το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ μαζί με τον ΣΥΝ ψήφισαν την τροποποίηση του Συντάγματος, η οποία απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Ακόμα, το γεγονός ότι η απόφαση αναφέρεται σε περίοδο πριν από την αναθεώρηση του Συντάγματος «νομιμοποιεί» την πολιτική ομηρίας που υλοποιείται μέχρι σήμερα και διαψεύδει όσους ισχυρίζονται πως η αναθεώρηση τάχα την ανατρέπει. Το σκεπτικό της νέας δικαστικής απόφασης αναγνωρίζει ότι μετά το 2001 δεν μπορεί να γίνει μετατροπή των συμβάσεων.
Οι παραπάνω επισημάνσεις είναι αναγκαίες, γιατί αμέσως μετά την απόφαση ξεκίνησε ένα «ξέφρενο πανηγύρι δικαίωσης» από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες (βλ. ΓΣΕΕ) αλλά και πολιτικές δυνάμεις (βλ. ΣΥΝ) που όλα αυτά τα χρόνια υπονομεύουν τους αγώνες των συμβασιούχων, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις. Λέγοντας ότι τάχα η σχετική κοινοτική οδηγία 70/1999 υποχρεώνει στη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου (έχει διαψευσθεί από την ίδια την ΕΕ τρεις φορές τουλάχιστον). Οτι η μόνη ή τουλάχιστον η κύρια μορφή διεκδίκησης είναι η δικαστική, ισχυρισμός που στην πράξη έχει διαψευσθεί και αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι συμβασιούχοι των τελευταίων δέκα ετών. Αυτές οι δυνάμεις και πριν και τώρα στηρίζουν την πολιτική ομηρίας.
Η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με ψήφους 26 υπέρ και 20 κατά, αποφάσισε ότι οι καθαρίστριες της «ΟΠΑΠ ΑΕ» που εργάστηκαν στον Οργανισμό πριν από το 2001 κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μπορούν να μονιμοποιηθούν. Η απόφαση αφορά σε 20 καθαρίστριες που είχαν 20ετή προϋπηρεσία με διαδοχικές συμβάσεις μιας ημέρας! Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ο κανονισμός του ΟΠΑΠ δεν επέτρεπε τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Για τη λεγόμενη συνταγματική απαγόρευση (άρθρο 103) που απαγορεύει τη με νόμο μετατροπή των σχέσεων εργασίας σε αορίστου, ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι εργάζονταν πριν από το 2001. Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η απόφαση αφορά τους συγκεκριμένους συμβασιούχους του ΟΠΑΠ και ενδεχομένως εκείνους που απασχολούνταν πριν από το 2001. Για τη νεότερη και πολυπληθέστερη γενιά των συμβασιούχων, όσων δηλαδή απασχολούνται μετά από το 2001, η απόφαση του Αρείου Πάγου δε δίνει καμιά λύση. Στο τελικό κείμενο της διατύπωσης της απόφασης που θα καθαρογραφεί και θα δημοσιευθεί σύντομα, σύμφωνα με πληροφορίες, πιθανότατα θα αναφέρει ότι τα δικαστήρια θα μπορούν να κρίνουν το είδος της εργασιακής σχέσης.
Συγκέντρωση ανέργων, την Τρίτη, 19 Απρίλη, στις 10.30 π.μ., έξω από τον ΟΑΕΔ διοργανώνει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, το οποίο καλεί σε μαζική συμμετοχή όλους τους απολυμένους, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους ανέργους, τους συμβασιούχους και τους εργαζόμενους με STAGE, τους νέους που δε βρίσκουν δουλειά. Τους καλεί να διεκδικήσουν μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους και το δικαίωμα στην εργασία για όλους.
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ
Για την απόφαση του Αρείου Πάγου για τους συμβασιούχους, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με σχόλιό του τονίζει:
«Συμβασιούχοι, προσοχή στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα! Η απόφαση του Αρείου Πάγου δικαιώνει μόνο ελάχιστους εργαζόμενους και αυτούς πριν το 2001.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πρώτα απ' όλα ταξικό πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Ταξική ενότητα, αλληλεγγύη και αντεπίθεση, με πείσμα και αντοχή κατά της πολιτικής της κυβέρνησης, ΝΔ, ΕΕ και των δημοτικών αρχών που την υπηρετούν, που οδηγούν τους συμβασιούχους στην ομηρία και στην ανεργία».
