ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 3 Μάη 2011
Σελ. /40
Κατάπτυστος ο «ΣΚΑΪ» και ο κύριος Πορτοσάλτε

Γρηγοριάδης Κώστας

Φαίνεται πως οι αστοί μέσα στη σαπίλα τους νομίζουν πως τη ζωή τους, μια ζωή κηφήνων που απομυζά το μόχθο και τον ιδρώτα των εργαζομένων, μπορούν να την πλασάρουν ως θέαμα και αξία στους λαούς που στενάζουν στην κόλαση της ανεργίας και της εξαθλίωσης στην οποία τούς έχουν οδηγήσει. Δε δικαιολογείται διαφορετικά, η ανάδειξη του γάμου των απομειναριών του μεσαίωνα ως παγκόσμιου γεγονότος, έτσι που τα αστικά ΜΜΕ ακόμη και αυτή η κρατική τηλεόραση, που τρέφεται με τα λεφτά του λαού, να το κάνουν κυρίαρχο θέμα ενημέρωσης την περασμένη Παρασκευή. Τόσο που να ξεπερνά κάθε όριο προκλητικότητας η απίστευτη προβολή στην Ελλάδα, δημιουργώντας αηδία και αποστροφή. Αλλά ορισμένοι - αναμενόμενο - ξεπέρασαν και αυτήν την ως τώρα αθλιότητα που διαπερνά την προπαγάνδα τους τόσο που δεν αντέχουν την αντιπαράθεση, τη διαφορετική άποψη, αδυνατώντας να στηρίξουν την επιλογή τους που προκαλεί αγανάκτηση. Ετσι, ο «ΣΚΑΪ» και ο κύριος Πορτοσάλτε, γνωστός αντιΚΚΕς, όπως όλοι οι πρωτοκλασάτοι σ' αυτό το συγκρότημα, δεν άντεξε την παρέμβαση του ΚΚΕ γι' αυτό το ζήτημα και χαρακτήρισε «κατάπτυστη» την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κόμματος. Με το επιχείρημα «ποια μάνα δε θα ήθελε η κόρη της να παντρευτεί πρίγκιπα», νομίζει πως καθάρισε. Καταλαβαίνουμε το ταξικό τους μίσος, επειδή τους αποκαλύπτουμε. Ξέρουμε, επίσης, πως είναι αδίστακτοι χλευάζοντας τη λαϊκή ανέχεια και δυστυχία, προβάλλοντας ως διέξοδο τους γάμους με τους πρίγκιπες, γιατί αυτό έκαναν με το συγκεκριμένο θέμα που καμιά σχέση δεν έχει με τη ζωή του λαού, τις αξίες του, παρά την προσπάθεια να τον αναγκάσουν να τις αλλάξει, αποδεχόμενος τη σαπίλα τους ως τρόπο ζωής. Αλλά, είναι βαθιά γελασμένοι πως θα καταφέρουν να πετύχουν με την προπαγάνδα τους να επιβάλουν στις λαϊκές συνειδήσεις ως φυσικό φαινόμενο την κυριαρχία των αστών που τσακίζει με τη βαρβαρότητά της το λαό. Οι αστοί και οι μπιστικοί τους τύπου Πορτοσάλτε ας χαίρονται τη σαπίλα τους, οι λαοί όμως έχουν χρέος να ξεμπερδεύουν μαζί τους.

Ταξική απάντηση

«Θρίλερ για την 5η δόση», «η τρόικα απειλεί με στάση πληρωμών για την 5η δόση», «απειλή της τρόικας για τις επόμενες δόσεις», είναι ορισμένοι ενδεικτικοί τίτλοι της νέας τρομοεπιχείρησης των αστικών ΜΜΕ, που με αφορμή την επόμενη δόση του δανείου των 110 δισ. από την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) επιδιώκουν να πυροδοτήσουν εκ νέου την ιδεολογική τρομοκρατία του λαού επισείοντας το ενδεχόμενο της «χρεοκοπίας». Ο στόχος είναι ολοφάνερος, θέλουν να διευκολύνουν την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να περάσουν το νέο πακέτο μέτρων ύψους 76 δισ. ευρώ βάζοντας ξανά το πιστόλι στον κρόταφο του λαού. Αυτή τη φορά, όμως, είναι η σειρά του λαού να απαιτήσει τη χρεοκοπία της πλουτοκρατίας, ακριβώς για να σωθεί ο ίδιος ο λαός. Η εμπειρία του τελευταίου χρόνου έδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι τα μέτρα που πήραν ήταν καθαρά ταξικά, δηλαδή μέτρα που οδηγούν με αυξανόμενη ένταση στη χρεοκοπία του λαού, προκειμένου να διασωθεί και ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Ηδη, η χρεοκοπία είναι εφιαλτική πραγματικότητα για μεγάλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, που βουλιάζουν ολοένα και πιο βαθιά στην ανεργία, στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ταξική, λοιπόν, πρέπει να είναι και η απάντηση του εργαζόμενου λαού: Οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση με στόχο τη λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από την ΕΕ.

Συσκότιση των αιτιών της κρίσης

Νερό στο μύλο της κυβερνητικής προπαγάνδας και της στρατηγικής της πλουτοκρατίας για κλιμάκωση του αντιλαϊκού πολέμου ρίχνουν τα ιδεολογήματα που προβάλλονται κατά κόρον το τελευταίο διάστημα από αστικά ΜΜΕ, όπως ότι «η αποτυχία των μέτρων του μνημονίου φέρνει το ένα μνημόνιο μετά το άλλο» ή ότι «τα νέα μέτρα είναι απαραίτητα ακριβώς γιατί δεν πέτυχαν 100% τα μέτρα που προέβλεπε το μνημόνιο». Τα ιδεολογήματα αυτά σημειώνουν μεγάλη έξαρση ιδιαίτερα με αφορμή τον απολογισμό που γίνεται για τον ένα χρόνο από την ψήφιση του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους ξένους συμμάχους της. Πρόκειται, βέβαια, για συνειδητά και τερατώδη ψέματα με τα οποία επιχειρείται να συσκοτιστούν τα αίτια της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και οι πραγματικοί στόχοι του μνημονίου, που δεν είναι παρά ένας μηχανισμός για να περάσουν τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που δεν κατάφεραν να περάσουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου τις τελευταίες δεκαετίες. Από την άποψη αυτή είναι ολοφάνερο ότι τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου δεν απέτυχαν, αλλά πέτυχαν πλήρως τους επιδιωκόμενους στόχους κυβέρνησης - πλουτοκρατίας - τρόικας. Και τους μισθούς τσακίζουν, και τις εργασιακές σχέσεις διαλύουν, και τις κοινωνικές δαπάνες πετσοκόβουν, και τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά ταμεία «τελειώνουν», και τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων προωθούν... Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της πλουτοκρατίας και της κυβέρνησης μέσω του μνημονίου, δηλαδή η διαρκής συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης προκειμένου να θωρακιστεί η κερδοφορία των μονοπωλίων και όχι βέβαια η αντιμετώπιση του ελλείμματος και του χρέους, όπως κοροϊδεύουν το λαό. Ο λαός, όμως, είναι σε θέση να διακρίνει τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και να αντιληφθεί ότι δεν παίρνει θεραπεία, αλλά μόνο ανατροπή του καπιταλισμού.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η φοροδιαφυγή

Οι πολυαναμενόμενες εξαγγελίες για τη φοροδιαφυγή όχι μόνο δεν προσθέτουν το παραμικρό στην ουσία της αντιδραστικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στα πλαίσια της πολυσχιδούς ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας, αλλά προετοιμάζει το έδαφος για νέες φορολογικές επιβαρύνσεις των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Η φιλολογία περί τη φοροδιαφυγή αποτελεί παμπάλαιο και διαχρονικό τροπάρι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Εδώ και 30-40 χρόνια, αυτοί οι ίδιοι που την εκτρέφουν, την επικαλούνται ως γάγγραινα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου όμως τη συντηρεί, την αναπαράγει και την διευρύνει. Και κάθε φορά που η φιλομονοπωλιακή πολιτική προκαλεί «τρύπες» στα κρατικά έσοδα, κάθε φορά που ετοιμάζονται επιθέσεις σε βάρος εκείνων που κατά κανόνα αποτελούν τα υποζύγια του φορολογικού συστήματος, κάθε φορά που σχεδιάζουν φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, εμφανίζουν την επιχειρούμενη πάταξη της φοροδιαφυγής ως το μαγικό ραβδί που θα αποκαταστήσει υποτίθεται την κοινωνική δικαιοσύνη και άλλα εύηχα, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.

Η χρονιά που προηγήθηκε των χτεσινών ανακοινώσεων δεν ήταν τυχαία. Ηταν χρονιά, που μαζί με τη γενικευμένη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων και συνταξιούχων, τα τμήματα του λαού που ζουν έχοντας αποκλειστικά ένα μισθό ή μια σύνταξη, ήταν και τα μεγάλα θύματα της πρωτοφανούς αύξησης των πλέον αντιδραστικών φόρων όπως είναι οι έμμεσοι, με τις συνεχείς αυξήσεις των ειδικών φόρων στα καύσιμα και τον ΦΠΑ. Αυτοί, όπως θα αποδειχθεί τις επόμενες βδομάδες - με την κατάθεση των δηλώσεων για το φόρο εισοδήματος του 2010 - θα είναι και τα θύματα από τα κόλπα της κυβέρνησης με τις αποδείξεις και την κατάργηση ουσιαστικά του ετήσιου αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ. Αυτοί, κατά κύριο λόγο, θα πληρώσουν και τη νύφη της αναβίωσης των τεκμηρίων διαβίωσης. Αυτούς έτσουξαν και τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας, τα υπέρογκα διόδια, τα νέα τιμολόγια της ΔΕΗ, το εισιτήριο των 5 ευρώ στα νοσοκομεία και πάει λέγοντας.

Βέβαια, παρά την αφαίμαξη που υπέστησαν οι εργαζόμενοι, με βάση τις παραπάνω επιλογές της κυβέρνησης, τα δημόσια έσοδα παρουσιάζουν και πάλι ...κενά. Και πώς να γίνει διαφορετικά, αφού η άλλη όψη των παραπάνω επιβαρύνσεων για τα λαϊκά στρώματα είναι η απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει κι άλλο τους συντελεστές φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών (από 25% σε 20%), η νομιμοποίηση της παράνομης εξαγωγής κεφαλαίων με πρόσχημα τον επαναπατρισμό τους, η κατάργηση της φορολόγησης των μερισμάτων στην ενιαία κλίμακα, η απαλλαγή των εξωχώριων εφοπλιστικών επιχειρήσεων για την ακίνητη περιουσία τους, η μείωση του ΦΠΑ για τους μεγαλοξενοδόχους, η διεύρυνση των φοροαπαλλαγών για μεγάλες επενδύσεις κ.ο.κ.

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης είναι αποπροσανατολιστικές και σηματοδοτούν το άγριο κυνήγι των λαϊκών στρωμάτων, που αδυνατούν να καταβάλουν τους φόρους. Είναι μέρος της επιχείρησης να εξαπατήσει το λαό, να δικαιολογήσει τα άγρια μέτρα που σχεδιάζει να ανακοινώσει το επόμενο διάστημα. Αυτοί που θα πληρώσουν το μάρμαρο είναι και πάλι οι εργαζόμενοι, είναι οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί, ελεύθεροι επαγγελματίες, τους οποίους οι επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν να περιορίσουν και να εκτοπίσουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ