ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με αφορμή τα ναυπηγεία

Οι εξελίξεις στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι χαρακτηριστικές της απαξίωσης ενός παραγωγικού κλάδου, που κάτω από διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσε να αναπτύσσεται, να δημιουργεί θέσεις εργασίας, να λειτουργεί σε όφελος του λαού. Η τωρινή κατάσταση είναι συνέπεια της πολιτικής ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Η ιδιωτικοποίησή τους άνοιξε τις ορέξεις των πολυεθνικών να συνάπτουν και να ακυρώνουν συμφωνίες ανάλογα με το πώς θα διασφαλίζουν μεγαλύτερα κέρδη. Οι πάνω από 1.200 εργαζόμενοι σε αυτά είναι όμηροι αυτών των σχεδιασμών, αφού χρησιμοποιούνται εκβιαστικά από τους εκάστοτε ιδιοκτήτες των ναυπηγείων ως πίεση για να εξασφαλίσουν νέες παραγγελίες από τις αστικές κυβερνήσεις, που καταρτίζονται με ληστρικούς για το λαό όρους.

Τα ναυπηγεία θα μπορούσαν να στηρίξουν αποφασιστικά τη ναυπηγική και αμυντική βιομηχανία της χώρας. Θα μπορούσαν οι υποδομές, το εξειδικευμένο προσωπικό, η τεχνογνωσία που υπάρχει να μην οδηγούνται σε αχρηστία ή να παραδίδονται για ένα κομμάτι ψωμί στις πολυεθνικές. Αλλά να αξιοποιούνται ώστε να ικανοποιούνται με επάρκεια οι μεταφορικές ανάγκες του λαού μας και η άμυνα της χώρας. Να κατασκευάζονται και επισκευάζονται εδώ πλοία, και όχι στα ναυπηγεία της Απω Ανατολής. Ετσι, όχι μόνο δε θα κινδύνευαν οι σημερινές θέσεις εργασίας στα ναυπηγεία, αλλά θα δημιουργούνταν και νέες. Θα μπορούσαν να απορροφηθούν και απόφοιτοι από τις αντίστοιχες σχολές. Αυτό, βέβαια, απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό της ναυπηγοεπισκευαστικής και αμυντικής βιομηχανίας, που θα λειτουργεί με βάση τις λαϊκές ανάγκες σε ασφαλές, άνετο, γρήγορο και ευρύ δίκτυο μεταφορών σε ολόκληρη τη χώρα.

Το ίδιο συμβαίνει, άλλωστε, συνολικά με τις παραγωγικές δυνατότητες και τον πλούτο της χώρας. Για παράδειγμα, η χώρα μας έχει τεράστια αποθέματα σε ορυκτό πλούτο όπως, π.χ., σε νικέλιο, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα για την πολεμική βιομηχανία (περιοχή Λάρυμνας). Ομως, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τη ΛΑΡΚΟ, μία από τις μεγαλύτερες μονάδες επεξεργασίας νικελίου στην Ευρώπη. Αντίστοιχα, η χώρα θα μπορούσε να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της αξιοποιώντας την ντόπια αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, η οποία όμως υπονομεύεται από την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που εξυπηρετεί τα μονοπώλια του κλάδου των Τροφίμων.

Ο λαός πρέπει να βγάλει ολοκληρωμένα συμπεράσματα από την κατάσταση αυτή. Ειδικά για τα ναυπηγεία, αναδεικνύεται η επικαιρότητα της θέσης του ΚΚΕ, που παλεύει για Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο σε κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό. Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της λαϊκής οικονομίας. Σημαίνει, επίσης, ότι και τα πλοία θα είναι λαϊκή ιδιοκτησία και όχι των εφοπλιστών, για να είναι στην υπηρεσία του λαού.

Η κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων με ευθύνη των κρατικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων, που θα είναι περιουσία του λαού - σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο - δημιουργούν προϋποθέσεις για σύγχρονες, ασφαλείς υπηρεσίες, με προσιτές τιμές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Κάτι που θα έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, γι' αυτό και ο λαός πρέπει να στρέψει τα πυρά του ενάντια σε αυτά, βάζοντας πλώρη για τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.

Λαϊκή απάντηση στο «μαύρο μέτωπο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η επιθετική συναίνεση και η «ανιδιοτελής» συστράτευση των αστικών κομμάτων είναι το μέσο για να περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα. Είναι τόσο άγρια που δεν αντέχει μόνη της η κυβέρνηση και γι' αυτό ζητά βοήθεια. Το παραδέχθηκε, έμμεσα πλην σαφώς, ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο «Εκόνομιστ», λέγοντας ότι «πέρα από τη δέσμευση, την αποφασιστικότητα και την πολιτική μας βούληση, έχουμε και τις συμπράξεις μας, τις συμμαχίες μας και εντός Ελλάδας» (σ.σ. οι εκτός Ελλάδας σύμμαχοι είναι βέβαια η τρόικα ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ). Στη βάση αυτή ανέδειξε την αναγκαιότητα «μιας νέας εθνικής συνεννόησης εντός της χώρας μας», η οποία «πρέπει να εκφραστεί από όλους, την κοινωνία, τους επιχειρηματίες, τους κοινωνικούς εταίρους, μέχρι βέβαια και τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων». Η στρατηγική και οι στόχοι αυτής της «εθνικής συναίνεσης» προέκυπταν αβίαστα από την υπόλοιπη ομιλία του πρωθυπουργού, όπου παρουσίασε με σαφήνεια το μέγεθος της δίχως τέλος αντιλαϊκής λαίλαπας: «Εθελούσιες» απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, νέα σφαγή στους μισθούς μέσω του ενιαίου μισθολογίου ώστε να εξισωθούν με αυτούς στον ιδιωτικό τομέα, συγχωνεύσεις ή κλείσιμο δημοσίων φορέων, πετσόκομμα των κοινωνικών επιδομάτων, κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τους οικονομικά ασθενέστερους, υλοποίηση του σχεδίου για εκποίηση της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις παντού, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Η εθνική συναίνεση, δηλαδή το μαύρο μέτωπο πλουτοκρατίας - τρόικας - κυβέρνησης - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΔΗΣΥ - κοινωνικοί εταίροι, είναι δεδομένη και διαχρονικά αποδεδειγμένη στην πράξη. Αυτό που ζητούν είναι να παγιδεύσουν και να καθυποτάξουν το λαό. Τώρα όμως είναι η ώρα ο λαός να συγκροτήσει τη δική του συμμαχία και να αντεπιτεθεί, χαράσσοντας το δικό του δρόμο για την εξουσία.

Θέατρο για ευρω-παρεμβάσεις

Υποκριτικές και ψεύτικες οι δήθεν οργισμένες αντιδράσεις των αστικών κομμάτων στις παρεμβάσεις των ευρωενωσιακών αξιωματούχων, που ζητούν περισσότερη συναίνεση για να προχωρήσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Κυβερνητικά στελέχη και ηγεσία της ΝΔ εμφανίζονται ως δήθεν θιγμένοι, χαρακτηρίζοντας ταπεινωτική για το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα μια τέτοια παρέμβαση. Καταρχήν τους έχουν δώσει αυτό το δικαίωμα, αφού τους έχουν αναγορεύσει «ισότιμους» συμμάχους στον πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά του λαού, νομιμοποιώντας μάλιστα τη συμμετοχή τους μέσω της συμφωνίας για το μνημόνιο. Επίσης, την «εθνική συναίνεση», δηλαδή την ανοιχτή συνεργασία κυβέρνησης - ΝΔ, την επιθυμεί διακαώς η εγχώρια πλουτοκρατία. Τα στελέχη της Κομισιόν και του Γιούρογκρουπ έρχονται απλά να βάλουν πλάτες, πιθανότατα μάλιστα μετά από πρόσκληση που τους έχουν απευθύνει τόσο η κυβέρνηση όσο και «φορείς της αγοράς». Θέλουν και οι ξένοι σύμμαχοι της κυβέρνησης να συμβάλουν στην «εθνική συναίνεση», όχι γιατί έχουν αμφιβολίες για τη στάση ή την πολιτική που θα εφαρμόσει αργότερα η ηγεσία της ΝΔ, αλλά για να τρομοκρατήσουν το λαό ότι δεν υπάρχει «εναλλακτική λύση» από την εφαρμοζόμενη στρατηγική «εξόδου από την κρίση» προς όφελος των μονοπωλίων. Η παρέμβαση, λοιπόν, των οργάνων της ΕΕ είναι επιθυμητή και την έχουν προ(σ)καλέσει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να αγνοήσει επιδεικτικά το θέατρο που παίζουν και να πάρει την απόφαση ότι δίχως την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση.

Ανέξοδοι λεονταρισμοί

Ευκαιρία πρώτης τάξης για να επιδοθεί σε ανέξοδους φραστικούς λεονταρισμούς αποτέλεσαν για τον Αντ. Σαμαρά οι συστάσεις του Ο. Ρεν και του Ζ. Κλ. Γιούνκερ για συναίνεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ. Ο πρόεδρος της ΝΔ άδραξε την ευκαιρία για να εμφανιστεί ως «εθνικός ηγέτης», όπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματός του, που τάχα αντιστέκεται σθεναρά στους εκβιασμούς των Βρυξελλών για συναίνεση και υπερασπίζεται την «κοινοβουλευτική δημοκρατία, το σύνταγμα και την αξιοπρέπεια», όπως ο ίδιος δήλωσε. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να ενισχύσει το ρόλο του κόμματός του ως πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, πασχίζοντας να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική. Η συναίνεση, που τάχα εκβιάζουν οι Βρυξέλλες, είναι δεδομένη και έχει εκφραστεί συνεχώς και στην πράξη εκ μέρους της ηγεσίας της ΝΔ τον προηγούμενο χρόνο. Δεν μπορεί λοιπόν -και έχει δίκιο να «εξεγείρεται» ο Αντ. Σαμαράς- να εμφανίζεται ως εισαγόμενη και προϊόν εκβιασμού από τις Βρυξέλλες, ενώ ο ίδιος και το κόμμα του την έχουν κάνει εφαρμοσμένη πολιτική εδώ και ενάμιση χρόνο... Επιπλέον ο κουρνιαχτός που σηκώνεται με τη δήθεν «ηρωική» αντίδραση στις Βρυξέλλες, διευκολύνει την ηγεσία της ΝΔ να μπει «πιο βαθιά» στην επιδιωκόμενη «εθνική συναίνεση», δηλαδή να βάλει πιο γερές πλάτες στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα, αλλά και για «να βάλει στην ατζέντα» τα συμπληρωματικά φιλομονοπωλιακά μέτρα που παρουσίασε στο Ζάππειο.

Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις. Να γυρίσει αποφασιστικά τις πλάτες στα κόμματα του κεφαλαίου και να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία.