Το σύστημα έχει επείγουσα ανάγκη από μια βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Και δοκιμάζει κατά καιρούς διάφορα εργαλεία. Ακόμα και χτες, όμως, με τον Νίκο Γεωργιάδη (του «Ζούγκλα») στην Αθήνα και τον γνωστό στους παλιότερους Κλεάνθη Γρίβα (επίσης του «Ζούγκλα») στη Θεσσαλονίκη, να προσπαθούν να εκφράσουν τους «ακομμάτιστους», δε φάνηκε να τα καταφέρνει.

Προσπάθησαν ο «Σκάι» και η «Καθημερινή» να βοηθήσουν την κατάσταση, έβαλαν το χεράκι τους τα «ΝΕΑ», η «Ελευθεροτυπία» και η «Αυγή», αλλά το αποτέλεσμα, μάλλον, μετρήθηκε πενιχρό σε σχέση με τις προσδοκίες των οργανωτών.

Η αστική τάξη έχει ανάγκη από ένα «κίνημα» στα μέτρα της. Εχει επενδύσει πολλά και για πολλά χρόνια για να έχει ένα τέτοιο «κίνημα», ικανό να αντιμετωπίσει τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων που έρχεται σαν αποτέλεσμα αυθεντικών ταξικών αγώνων, για να έχει ένα «κίνημα» που θα «παλεύει» τη μια μέρα για έναν «ανθρώπινο καπιταλισμό» («οι άνθρωποι πάνω απ' τα κέρδη») και την επομένη για να είναι «δημοκρατική» η δικτατορία των μονοπωλίων (όπως χτες στο Σύνταγμα). Ετσι, που να μπορεί ο εφοπλιστής Αλαφούζος να ισχυρίζεται πως αυτό που φταίει στη χώρα δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά η επικράτηση μιας «αριστερής δικτατορίας», που - κατά τη γνώμη του - συκοφαντεί τους καπιταλιστές (το δήλωσε χτες το πρωί στον «Σκάι»). Πρέπει να το καταλάβουν και όσοι εκδήλωσαν τη διαμαρτυρία τους χτες και καλά έκαναν πως δε φτάνει αυτό, ίσα - ίσα τους καπηλεύονται αυτοί ενάντια στους οποίους διαμαρτύρονται για να συνεχίζει η άγρια πραγματικότητα.

Την ώρα που η αστική τάξη έχει τις δικές της αγωνίες, εκατοντάδες αγωνιστές οργώνουν κυριολεκτικά τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, οργανώνοντας την αντίσταση έτσι που να αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες των καιρών. Το γεγονός δεν περνά απαρατήρητο από την αστική τάξη, γι' αυτό και εξαφανίζει από τα δελτία ειδήσεων κάθε πρωτοβουλία του ταξικού κινήματος. Το Σάββατο το πρωί, σε όλες τις πόλεις της χώρας, η εργατική τάξη ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ θα δώσει μιαν ακόμα απάντηση...

Κρίσιμο - ιδεολογικά - παραμένει η γενικευμένη και εξελισσόμενη επίθεση ανορθολογισμού: Τα χτεσινά διλήμματα: Εκλογές ή δημοψήφισμα, στο ευρώ ή στη δραχμή, βουλιάζουμε ή χανόμαστε, - λίγο έλειψε να ρωτήσουν και για το αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο...

Η αστική προπαγάνδα συνεχίζει να βομβαρδίζει τα μυαλά των ανθρώπων που πληρώνουν ήδη πολύ ακριβά την καπιταλιστική κρίση, προβάλλοντας μαζί με τα διλήμματα και τις απαντήσεις που την βολεύουν, έτσι που να μη μένει χώρος στη σκέψη των ανθρώπων για την αναζήτηση του πραγματικού ενόχου.

Η αστική τάξη δε θα σταματήσει να προσπαθεί να οργανώσει την «αντίσταση» στα μέτρα της: Απολίτικη και ακίνδυνη.

Η εμπειρία μίας προς μία των κατακτήσεων της εργατικής τάξης δείχνει πως ποτέ το εργατικό κίνημα δεν έκανε βήμα μπροστά αν δεν είχε στρατηγικό στόχο. Ακόμα κι αν αυτός ήταν θολός, έδινε λάκτισμα. Αυτή η γνώση είναι αναγκαία σήμερα.

Οταν, για παράδειγμα, ο Χρυσοχοΐδης ζητάει «αποσοβιετικοποίηση» της χώρας, ξέρει τι λέει: Ολες οι μέχρι τώρα κατακτήσεις έχουν τη σφραγίδα της νίκης των εργατών που έβαλαν στόχο και κατάκτησαν την εξουσία για τον εαυτό τους. Εχουν τη σφραγίδα του κόκκινου Οκτώβρη. Αυτήν τη σφραγίδα θέλουν να ξηλώσουν. Τέτοιο «κίνημα» θέλουν να στήσουν. Να διαδηλώνει «ναι στην Ευρωζώνη, αλλά με ευαισθησία».

Η εργατική τάξη πρέπει να κλείσει τ' αυτιά σε μια τέτοια προπαγάνδα. Δεν είναι εύκολο. Εχει στα χέρια της μόνο τον «Ριζοσπάστη» και τον «902» και έχει απέναντι το σύνολο των καναλιών και των εφημερίδων της αστικής τάξης.

Στην Ιστορία, όμως, έχουν γραφτεί ξανά και ξανά λαμπρές σελίδες με «λιανοτούφεκα».

Η δύναμη βρίσκεται στον οργανωμένο σε ταξική βάση λαό. Η δύναμη βρίσκεται στη γνώση του αντίπαλου. Η δύναμη βρίσκεται στη μελέτη του στόχου και στην οργάνωση της βολής. Η δύναμη βρίσκεται στην επιστημονική ανάλυση και στην οργάνωση της απόδειξης, για τη χώρα μας όλα αυτά έχουν κατοχυρωμένο λογότυπο: ΚΚΕ!

Την ώρα που με καθαρόαιμο για την αστική τάξη τρόπο η «Καθημερινή» βάζει το δίλημμα και λέει στο πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης «σοβαρευτείτε», οι εργάτες πρέπει να πάρουν αυτό το δίλημμα και να το αντιστρέψουν.

Να οργανωθούν ακόμα περισσότερο στα ταξικά συνδικάτα, να συσπειρωθούν στο ΚΚΕ για να μπορούν να ανατρέψουν και να χτίσουν.

Να απορρίψουν κάθε εκβιασμό (τα διλήμματα που θέτει η αστική τάξη δεν αφορούν τους εργάτες), να μη συγκινηθούν με όσους εμφανίζονται σαν προδομένες παρθένες από τον ΣΕΒ και να τραβήξουν το δρόμο τους: Οργάνωση της αντεπίθεσης εκεί που διεξάγεται η ταξική πάλη.

Να μην τσιμπήσουν σε ρυθμίσεις του στιλ «να μην πληρώσουν οι απόλυτα εξαθλιωμένοι, να πληρώσουν όσοι έχουν μεροκάματο», όπως προτρέπουν τα ΝΕΑ.

Οταν η αστική τάξη δείχνει το επιμέρους για να καταπιούμε το όλον, εμπαίζει. Ο εμπαιγμός μπορεί να απαντηθεί με προβολή όλου του σχεδίου που συμφέρει την εργατική τάξη: Πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, πάλη για τη λαϊκή εξουσία, για τη λαϊκή οικονομία.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ! Να μην περάσουν τα φριχτά μέτρα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πόσο κόβονται μισθοί, επιδόματα, συντάξεις

ΕΘΝΟΣ: Η αφαίμαξη σε μισθούς, συντάξεις, εφάπαξ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Τι θα πληρώσουν δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι

Ο ΛΟΓΟΣ: Πιέζει η τρόικα για συναίνεση, αλλά...

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Δεν συναινούν οι Αρχηγοί...

ΤΑ ΝΕΑ: Τους χωρίζει η... Εφορία

ΑΥΡΙΑΝΗ: Οικουμενική κυβέρνηση ζήτησε ο Καρατζαφέρης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εκλιπαρεί για σωσίβιο τώρα που κατάλαβε ότι βουλιάζουμε

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Και δημοψήφισμα στο τραπέζι

Η ΑΥΓΗ: Δημοκρατία τώρα!

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πράξεις αναμένουν οι αγορές

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διστάζει, ακόμη και τώρα, να βάλει πραγματικό μαχαίρι στο λίπος του Δημοσίου, ενώ φοβάται να δεχθεί κάποια παροχή εγγυήσεων στους δανειστές μας λόγω πολιτικού κόστους. Οσο για το κόμμα που διεκδικεί την εξουσία λέει ΟΧΙ σε όλους τους όρους των δανειστών, αρνούμενο ουσιαστικά ακόμη και την ανάγκη άμεσων αποκρατικοποιήσεων. Ετσι δεν πάμε πουθενά. `Η μάλλον θα πάμε σε εκλογές και σε μια μεγάλη εθνική περιπέτεια. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν προφανώς οι πρωταγωνιστές του πολιτικού δράματος είναι πως ακόμη και μετά από εκλογές θα ξαναβρεθούν όλοι γύρω από ένα τραπέζι έχοντας απέναντί τους τους ίδιους σκληρούς όρους των δανειστών μας στους οποίους θα πρέπει να απαντήσουν τι αποφάσισαν: χρεοκοπία ή νέο πρόγραμμα, ευρώ ή δραχμή;» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Η αιφνίδια πρόταση του προέδρου του ΣΕΒ για διεξαγωγή δημοψηφίσματος δεν πατάει πάνω σε πραγματικά γνωστά δεδομένα. Εξ αντικειμένου επιδιώκει να μεταθέσει την ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων στους ψηφοφόρους. Φαίνεται ως πρόταση που διατυπώνεται εν κενώ. Εκτός αν ο κ. Δασκαλόπουλος ενεργεί σαν "λαγός", γνωρίζοντας την προχθεσινή αναφορά του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο για δημοψήφισμα...» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Σήμερα είναι η ώρα να αρχίσουν να δημιουργούνται ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του εκπροσώπους του κεφαλαίου. Σήμερα είναι ώρα ευθύνης για όλους να ενταχθούν στην οργανωμένη ταξική πάλη. Να γραφτούν στα συνδικάτα τους και να πετάξουν έξω τους εκλεκτούς των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας. Σήμερα είναι η ώρα να σταματήσει κάθε άνθρωπος του μόχθου να "σκοτίζεται" για τα κόμματα της πλουτοκρατίας και ποιο συνδυασμό διακυβέρνησης θα βρουν για να καταδυναστεύουν το λαό. Σήμερα είναι η ώρα ο εργαζόμενος λαός να μη δεχτεί να κάνει πια θυσίες για τη σωτηρία των επιχειρηματικών ομίλων, γιατί αυτή η "σωτηρία" είναι ο δικός του χαμός. Σήμερα είναι η ώρα οι θυσίες των εργαζομένων να πιάσουν τόπο. Κάθε χώρος δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε σχολή να γίνει "ορμητήριο" ταξικού αγώνα» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).