EUROKINISSI

Ο λαός να απορρίψει τους εκβιασμούς. Κάθε τους μέτρο στόχο έχει να διασφαλίσει την καπιταλιστική κερδοφορία και όχι τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, που στενάζουν από τη δικτατορία των μονοπωλίων

Επιθετικότερος όλων, ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας, Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, ο οποίος, μιλώντας στους γερμανικούς «Financial Times», απαιτεί κυβέρνηση και αντιπολίτευση να εγγυηθούν από κοινού τη στήριξη του μνημονίου, «διαφορετικά δε θα δοθούν χρήματα από την Ολλανδία». Ο ίδιος επαναλαμβάνει την πρότασή του για σύσταση ενός οργανισμού, ο οποίος θα συγκεντρώσει τις δημόσιες επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, «για να χρησιμεύσουν ως διασφάλιση για τις πιστώσεις».

Εκείνο που λέει ξεκάθαρα, είναι ότι τα αστικά κόμματα πρέπει να ταχθούν με ευθύνη απέναντι στα συμφέροντα της τάξης που συνυπηρετούν, και ξεκαθαρίζει: «Πρέπει να είναι σαφές στην ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική Βουλή ότι ένα νέο πακέτο διάσωσης προκαλεί πολιτικό κόστος. Αυτό ισχύει για την Ολλανδία και τη Γερμανία το ίδιο». Παράλληλα, παρουσιάζοντας τα σημεία στα οποία «πάσχει» η ελληνική οικονομία, διαπιστώνει ότι η ελληνική οικονομία έχει «μεγάλα τμήματα», όχι μόνο «σοσιαλιστικά, αλλά σχεδόν κομμουνιστικά οργανωμένα»!

Στο χορό των εκβιασμών μπαίνει επισήμως και το ΔΝΤ, που, μέσω της εκπροσώπου του, Καρολίν Ατκινσον, ζητάει εγγυήσεις από την ΕΕ για το πρόγραμμα της Ελλάδας, σημειώνοντας ότι «ουδέποτε δανείζουμε εάν δεν έχουμε εγγυήσεις πως δεν πρόκειται να υπάρξει κενό στη χρηματοδότηση. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον διατηρούμε την ασφάλεια στα χρήματα των μελών μας».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, επισημαίνει ότι στο ΔΝΤ «μπορούν να εκταμιεύσουν την επόμενη δόση μόνο αν υπάρχουν οικονομικές εγγυήσεις για περίοδο 12 μηνών (...) δεν πιστεύω ότι η τρόικα θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως δίνονται αυτές οι εγγυήσεις» και προειδοποιεί ότι σε αυτήν την περίπτωση το βάρος θα πέσει στην ΕΕ. Συγκεκριμένα, σημειώνει: «Αν οι Ευρωπαίοι δεχθούν ότι η εκταμίευση του ΔΝΤ δεν μπορεί να γίνει πριν τις 29 Ιουνίου, λόγω λειτουργικών θεμάτων, γεννάται η προσδοκία ότι τότε οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να αντικαταστήσουν το ΔΝΤ (...) Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν καθώς κάποια Κοινοβούλια, όπως στη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία κ.ά. δεν είναι έτοιμα για κάτι τέτοιο».

Πάντως, ο επικεφαλής οικονομολόγος της «Deutsche Bank», Τόμας Μάγερ, εκτιμά ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων της ελληνικής κυβέρνησης δε θα συμβάλλει ουσιαστικά στην άμβλυνση του ελληνικού προβλήματος, καθώς δεν υπάρχουν αγοραστές. «Δε διακρίνω τη δυνατότητα πώλησης δημόσιας περιουσίας σε τόσο μεγάλο εύρος. Δεν μιλώ για τα 300 δισ. ευρώ που προσδοκούν συνολικά οι Ελληνες, αλλά δε θεωρώ εφικτή ούτε την είσπραξη των 50 δισ. ευρώ που αναφέρονται. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν αγοραστές για τη δημόσια περιουσία της Ελλάδας», σημειώνει ο Τ. Μάγερ.

Ο ίδιος δείχνει το δρόμο του ολοκληρωτικού ξεχαρβαλώματος των εργασιακών σχέσεων και της καταβαράθρωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, επισημαίνοντας ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα «διαρθρωτικά προβλήματα», τα οποία, όπως εξηγεί, είναι: «Χαμηλή ανταγωνιστικότητα εξαιτίας του πολύ υψηλού κόστους της εργασίας, εξαιτίας της παρωχημένης οικονομικής διάρθρωσης, στην οποία η αγροτική οικονομία εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία, που δεν μπορούν να αναπτύξουν σύντομα μεγάλη δυναμική».

Την ίδια στιγμή και ενώ τα σενάρια γύρω από μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους φουντώνουν, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, αφού υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα κάνει ό,τι μπορεί «για να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο στάσης πληρωμών, ή πιστωτικού επεισοδίου», τονίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα και σημειώνει ότι είναι απόλυτη προτεραιότητα η υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών. «Κάθε φορά που λαμβάνονται σε μια χώρα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα υπάρχουν κοινωνικές εντάσεις, αλλά, σε τελευταία ανάλυση, εναπόκειται στην πολιτική εξουσία να αποφασίσει, ακούγοντας την κοινωνία των πολιτών», δηλώνει με νόημα ο πρόεδρος της ΕΕ.

Πάντως, ο Οτμαρ Ισίνγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, δηλώνει ότι η Ελλάδα «δεν έχει απλώς πρόβλημα ρευστότητας, είναι χρεοκοπημένη» και εκτιμά ότι υπάρχουν 50% πιθανότητες να φύγει από το ευρώ. Το δρόμο της εξόδου από την Ευρωζώνη δείχνει στις υπερχρεωμένες χώρες και ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν, λέγοντας ότι «δεν υπάρχει κρίση του ευρώ! Αυτό που δεν προβλέψαμε είναι οι κανόνες του παιχνιδιού, σε περίπτωση που μία εθνική οντότητα, όπως η Ελλάδα, χρεοκοπήσει. Ορισμένες χώρες (...) θα έπρεπε να οδηγούνται στην έξοδο από την Ευρωζώνη, ώστε να μπορούν να προχωρούν σε υποτίμηση του νομίσματός τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις χώρες αυτές, όχι για την Ευρωζώνη».

Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Reuters», οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα ύψους 100 δισ. ευρώ, χρέος το οποίο δεν μπορούν να πουλήσουν, να ασφαλίσουν ή να αγνοήσουν. Το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι «να κλείσουν τα μάτια τους και να ελπίζουν». Σύμφωνα με το «Reuters», οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν ομόλογα ύψους 50 δισ. ευρώ, ενώ άλλα 50 δισ. κατέχουν τράπεζες του εξωτερικού, ανάμεσά τους γερμανικές (19 δισ.) και γαλλικές (15 δισ.).

Την ίδια στιγμή, δημοσίευμα του πρακτορείου «Bloomberg» εκτιμά ότι οι κανονισμοί της ΕΚΤ επιτρέπουν, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης, αυτή να έχει την εγγύηση της ΕΚΤ, αν θεωρηθεί απαραίτητη. Οπως αποκαλύπτει, μελετάται ήδη η λύση τύπου «Πρωτοβουλίας της Βιέννης», με την οποία οι ομολογιούχοι δεσμεύονται δημόσια να αγοράσουν νέα ομόλογα από την ελληνική κυβέρνηση σε αντικατάσταση αυτών που λήγουν. Σύμφωνα με το «Bloomberg», ήδη σχεδόν το μισό διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ στηρίζει αυτήν την πρόταση, την οποία είχε αναφέρει και ο επίτροπος Ολι Ρεν και η οποία ουσιαστικά είναι το σχέδιο που χρησιμοποίησε το ΔΝΤ το 2009 για την ανατολική Ευρώπη.

Τότε, επενδυτικές τράπεζες, όπως η Unicredit, η Raiffeisen Bank International και η Societe General, οι οποίες είχαν υπό τον έλεγχό τους την πλειοψηφία των τραπεζών στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, δεσμεύθηκαν δημοσίως ότι θα κρατήσουν τις τοποθετήσεις τους στην Ουγγαρία, στη Ρουμανία, στη Λετονία και τη Σερβία και αν χρειαστεί θα ενισχύσουν τις θυγατρικές τους με επιπλέον κεφάλαια.

Τέλος, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Κλάους Ρέγκλινγκ, διαπιστώνει ότι σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία παρά την παροχή δανείων «τα προβλήματα στις αγορές κρατικών ομολόγων διατηρούνται» και προσθέτει ότι θα πρέπει να προωθηθούν και άλλα μέτρα, όπως η αναθεώρηση των μισθολογικών συμβάσεων και η εισαγωγή ενός μηχανισμού ελέγχου του χρέους, παρόμοιου με το «φρένο χρέους» της Γερμανίας.