Με δεδομένες τις ανησυχίες για τις συνέπειες που θα έχει για την πλουτοκρατία μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας, οι διάφορες μερίδες της ευρωενωσιακής αστικής τάξης φαίνεται να συγκλίνουν στη χορήγηση ενός νέου δανείου προς την Ελλάδα, με σκληρούς όρους για την εφαρμογή επιπλέον αντιλαϊκών μέτρων και επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής «Frankfurter Allgemeine Zeitung», «η ΕΕ θέλει πάση θυσία να σώσει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία. Το ότι η Αθήνα θα λάβει πιθανότατα και άλλα χρήματα δεν σημαίνει απλά αναβολή πτώχευσης, αλλά και παραβίαση της βασικής αρχής του νέου μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων».

Το επικρατέστερο σενάριο, όπως αναπαράγεται και από τα διεθνή ΜΜΕ, φαίνεται ότι είναι το εξής: Να προχωρήσουν η ΕΕ και το ΔΝΤ σε μια νέα δανειοδότηση της Ελλάδας για τα έτη 2012 και 2013, με ποσό συνολικού ύψους 60 δισ. ευρώ (30 δισ. για κάθε χρόνο). Μέσα από μια τέτοια «φόρμουλα» λύνεται και το τυπικό «κώλυμα» του ΔΝΤ, καθώς έτσι παρέχονται εγγυήσεις για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας όχι μόνο για δώδεκα μήνες, που απαιτεί το Ταμείο, αλλά για δύο χρόνια.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της αμερικανικής «Wall Street Journal», οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι των υπουργείων Οικονομικών που συναντήθηκαν προχτές στη Βιέννη για να προετοιμάσουν το έδαφος για ένα νέο δανειακό πακέτο προς την Ελλάδα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί περίπου 30 δισ. ευρώ το χρόνο για τα έτη 2012 και 2013.

«Η προσωπική μου αίσθηση και γνώση είναι ότι η Ελλάδα θα έχει ένα νέο πρόγραμμα (...) ως το τέλος του Ιούνη, αρκεί να αποδείξει ότι είναι σε θέση να εφαρμόσει σκληρές μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις», ξεκαθαρίζει και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ. Παράλληλα, ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ δήλωσε ότι δεν έχει συγκαλέσει έκτακτη συνάντηση του Γιούρογκρουπ την ερχόμενη Δευτέρα, αλλά σημείωσε ότι ελπίζει να υπάρξει λύση για την Ελλάδα πριν από το τέλος του μήνα.

Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς», οι αξιωματούχοι των υπουργείων Οικονομικών που συνέρχονται στη Βιέννη, φέρονται να έχουν καταλήξει σε ένα τριετές πρόγραμμα αύξησης της δανειοδότησης προς την Ελλάδα. Το πρόγραμμα θα ισχύσει μέχρι το 2014 και θα περιλαμβάνει και κάποια περιορισμένη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, ώστε να μη θεωρηθεί «πιστωτικό γεγονός». Σύμφωνα με το πρακτορείο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμα «κλειδώσει» και θα οριστικοποιηθούν μέχρι τη σύνοδο κορυφής.

Σύμφωνα εξάλλου, με δημοσίευμα των «Financial Times», η «χρυσή τομή» μεταξύ της Γερμανίας και της ΕΚΤ σχετικά με τη συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών στην «αναδιάταξη» του ελληνικού χρέους, θα ήταν η ιδέα μετακύλισης ελληνικών ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες πιστωτές. Δηλαδή να αγοράσουν οι τράπεζες νέα ελληνικά ομόλογα για να αντικαταστήσουν εκείνα που λήγουν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ΕΚΤ εμφανίζεται διατεθειμένη να στηρίξει την ιδέα ενθάρρυνσης των τραπεζών να μετακυλήσουν ελληνικά ομόλογα.

Μάλιστα, επικαλείται συνέντευξη του Γιούργκεν Σταρκ της ΕΚΤ σε ιταλική εφημερίδα, όπου χαρακτήρισε αυτή την ιδέα της αγοράς νέων ομολόγων από επενδυτές προς αντικατάσταση τίτλων που ωριμάζουν ως «πιθανώς έναν τρόπο να εμπλακεί ο ιδιωτικός τομέας στη χρηματοδότηση της Ελλάδας», κάνοντας ωστόσο σαφή διαχωρισμό μεταξύ μετακύλισης χρέους και αναδιάταξης.

Πάντως, ο οίκος αξιολόγησης «Moody's» υποβάθμισε την αξιολόγηση του ελληνικού χρέους κατά τρεις βαθμίδες, κάνοντας λόγο για πιθανότητα χρεοκοπίας κατά 50% σε ορίζοντα πέντε ετών.

Στην κατεύθυνση ενίσχυσης της λεγόμενης «ολοκλήρωσης» της Ευρωζώνης και της θεσμοθέτησης ενός ισχυρού ελεγκτικού μηχανισμού που θα παρεμβαίνει στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής των κρατών - μελών, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν - Κλοντ Τρισέ, προτείνει τη δημιουργία ενιαίου υπουργείου Οικονομικών στην Ευρωζώνη, ζητώντας παράλληλα το δικαίωμα αυστηρότερης δημοσιονομικής παρέμβασης στο πλαίσιο της νομισματικής ένωσης.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ξεκαθαρίζει ότι αν ένα κράτος - μέλος, το οποίο έχει λάβει δάνεια «διάσωσης», δεν εφαρμόζει πιστά το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, τότε απαιτείται μια «δεύτερη φάση», κατά την οποία θα μπορούσε να δίνεται το δικαίωμα στις αρχές της Ευρωζώνης να αναλαμβάνουν βαθύτερο και πιο επίσημο λόγο στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής της χώρας.

Σύμφωνα με την πρόταση, αυτό το «ευρωζωνικό» υπουργείο Οικονομικών δε θα είχε απαραίτητα έναν υψηλό ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, αλλά θα ήταν επιφορτισμένο με το δικαίωμα άσκησης βέτο σε οικονομικές πολιτικές των κρατών - μελών και με τις εξής επιπλέον αρμοδιότητες: Πρώτον, να επιβλέπει τις δημοσιονομικές πολιτικές και τις πολιτικές ανταγωνιστικότητας των κρατών - μελών. Δεύτερον, θα είχε την ευθύνη για τη λειτουργία του ολοκληρωμένου (πλέον) χρηματοοικονομικού τομέα και, τρίτον, θα εκπροσωπούσε την Ευρωζώνη στους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς.

Την ίδια στιγμή, η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, υποστηρίζει ότι «έχουμε πρόβλημα με συγκεκριμένα κράτη - μέλη και τα χρέη τους», και τονίζει: «Το ευρώ είναι ένα σταθερό νόμισμα ιδιαίτερα έναντι του δολαρίου. Είναι σχετικά ισχυρό, μερικές φορές πολύ ισχυρό για μας που είμαστε χώρα εξαγωγών».