Κάθε δυνατή προσπάθεια καταβάλλουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε κάθε επίπεδο προκειμένου να κουκουλώσουν τις πραγματικές αιτίες της εντεινόμενης επίθεσης, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε πρακτικές και στόχους ακίνδυνες για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.

Χαρακτηριστικό των προσπαθειών τους αποτελούν και οι ισχυρισμοί που διατυπώνουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στις πρώην ΔΕΚΟ και στις τράπεζες. Σε αυτό λένε ότι η αιτία της ολοκλήρωσης των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ είναι «για να ικανοποιηθούν οι τοκογλύφοι δανειστές και οι λεγόμενες αγορές». Οτι είναι δυνατόν οι πρώην ΔΕΚΟ μέσα στον καπιταλισμό να «δημιουργούν όφελος για την κοινωνία και τους πολίτες». Ακόμα ζητάνε «να μην ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος και η δημόσια περιουσία».

Με άλλα λόγια, κρύβουν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν μέρος της πολιτικής απελευθέρωσης των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και ότι αυτή η πολιτική έχει χαραχτεί πριν από 20 χρόνια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την υλοποίησή της προωθούν συστηματικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κρύβουν ακόμα ότι οι ίδιες στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική αυτή. Κρύβουν ότι και δημόσιες να είναι αυτές οι επιχειρήσεις δεν παύουν να είναι καπιταλιστικές και να λειτουργούν με γνώμονα όχι την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών αλλά την αύξηση της κερδοφορίας. Από την άλλη, ζητάνε να μην ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος ενώ αυτό ήδη γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με πρωταγωνιστές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μάλιστα και με τη δική τους στήριξη. Τώρα ιδιωτικοποιούν ό,τι έχει απομείνει ακόμη σε κρατική ιδιοκτησία και δεν είναι και λίγο. Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους με την ταχτική τους. Και για του λόγου το αληθές, πριν λίγες μέρες, για παράδειγμα, η ηγεσία της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδας έδινε συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη για να «διεκδικήσει» μόνο το 51% να μείνει στο κράτος και να ξεκαθαρίσει πως αυτό δε σημαίνει ότι δε θα μπορεί να υπάρχουν συνεργασίες με ιδιωτικά κεφάλαια και επιχειρήσεις...

Ρευστότητα για τις «μικρομεσαίες» αναζητά το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας (ΒΕΑ), ζητώντας να ενεργοποιηθούν ή και να επεκταθούν για τις παλιές επιχειρήσεις τα σχετικά προγράμματα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.

Και για να δώσει... βαρύτητα στο λόγο του, επισημαίνει ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση σχεδιάζει μηχανισμούς ενίσχυσης της ρευστότητας για τις ΜΜΕ».

Σώπα! Κάνει τέτοιους σχεδιασμούς η ΕΕ και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ε, τότε να πάψουν να ανησυχούν οι βιοτέχνες της Αθήνας και όλης της χώρας. Το μέλλον είναι... σίγουρο.

Να πάψουν να ανησυχούν όσοι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη επειδή χρωστάνε στον ΟΑΕΕ. Οσοι δεν έχουν να πληρώσουν τη ΔΕΗ. Οσοι χρωστάνε νοίκια και ετοιμάζονται για το λουκέτο. Οσοι κάθονται στα γραφεία τους, αντί στις μηχανές, μέσα στα άδεια από εργαζόμενους συνεργεία, μηχανουργεία, ξυλουργεία...

Η ΕΕ σχεδιάζει μηχανισμούς ρευστότητας για τις ΜΜΕ και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο ετοιμάζει... καλάθια για να βάλει μέσα τα λεφτά!

Είναι αφέλεια, ανοησία ή σκοπιμότητα; Με αυτή τη λογική, τη λογική της σωτηρίας μέσα από την... ΕΕ, απευθύνεται το Επιμελητήριο στα μέλη του, νομίζοντας ότι θα σώσει τους μικρούς ΕΒΕ, που η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, και μάλιστα ειδικά στις συνθήκες κρίσης, τους ξεκληρίζει.

Μήπως «ξέχασε» το ΒΕΑ τους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, που υλοποιούνται ήδη, έχοντας φέρει εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, μικρούς αγρότες, συνταξιούχους και γενικά τα λαϊκά στρώματα και ολόκληρη τη χώρα στο χείλος του γκρεμού;

Ψάχνει σωτηρία στην ΕΕ και τους σχεδιασμούς της και το δηλώνει επίσημα σε ανακοινώσεις; Στην καλύτερη περίπτωση έχουν χαλάσει τα ρολόγια του ΒΕΑ. Στη χειρότερη, η ηγεσία του σπέρνει σκόπιμα αυταπάτες στα μέλη του.