Αποφάσεις ακόμα δεν υπάρχουν. Είναι όμως απόλυτα βέβαιο ότι παρόμοιου είδους κονδύλια ποτέ δε συνέβαλαν στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, ποτέ δεν έπαιξαν κάποιο θετικό ρόλο για την πραγματική ανάπτυξη προς όφελος του λαού και του τόπου. Πάντως, με αφορμή τους πανηγυρισμούς που προέκυψαν, μπορούν να γίνουν τρία γενικά σχόλια.
Μα όλα αυτά που περιγράφει συνιστούν την απόλυτη επιτυχία του μνημονίου και όχι την αποτυχία του. Οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να επικαλεστούν πρόβλημα αντίληψης που δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν ότι αυτοί ακριβώς ήταν οι στόχοι του μνημονίου, στο πλαίσιο της προϋπάρχουσας ευρωενωσιακής στρατηγικής υπέρ των μονοπωλίων. Το μνημόνιο δεν έγινε για να αντιμετωπιστούν χρέη και ελλείμματα, άλλωστε η πολιτική είναι στην ίδια ρότα με την πολιτική που τα προκάλεσε και τα διόγκωσε. Εγινε για να απαλλάξει την πλουτοκρατία από εργατικές - λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα που ήταν «βαρίδια» στα πόδια της, στην προσπάθειά της να βγει από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και, κυρίως, έχοντας διαμορφώσει για μετά ένα ευνοϊκότερο πεδίο κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Πού, λοιπόν, την είδε την αποτυχία και την αναποτελεσματικότητα ο οπορτουνισμός;
«Σεβόμαστε απόλυτα το δικαίωμα των εργαζομένων να διαμαρτύρονται και να απεργούν, αλλά σε νευραλγικούς τομείς, όπως αυτός της Ενέργειας, τυχόν υπερβολές εν μέσω της κρίσιμης τουριστικής περιόδου είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα». Αυτά δηλώνει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), ζητώντας συνάντηση με τη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, επικαλούμενη και την... κοινωνική αλληλεγγύη!!!
Τώρα, τι σχέση έχει η έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης με την άρνηση κάθε είδους εργατικής κινητοποίησης, επειδή αυτή μπορεί να έχει κάποια επίπτωση σε τρίτους, κάτι που ισχύει για την πλειονότητα των απεργιών, μόνο η ΕΣΕΕ το ξέρει.
Γιατί για όλους τους υπόλοιπους δεν έχει καμία σχέση.
Αλλά η ΕΣΕΕ, που κάνει μάλιστα και «παρεμβάσεις» για τη σκοπιμότητα των... ιδιωτικοποιήσεων, αποκαλύπτεται στα... δύσκολα, ως μια ηγετική εργοδοτική πλειοψηφία που αν κάτι την πειράζει είναι να αρπάξουν άλλοι ό,τι δεν μπορέσουν να αρπάξουν οι μεγαλέμποροι.
Γι' αυτό και δηλώνει: «Ωστόσο, στο βαθμό που η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει τις κατάλληλες λύσεις, δεδομένου ότι η περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ εντάσσεται στο πακέτο των 50 δισ. ευρώ του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, μένει σε εμάς, που αποτελούμε την κοινωνία των πολιτών, να επιδείξουμε την απαραίτητη Κοινωνική Αλληλεγγύη».
Βεβαίως, την ΕΣΕΕ δε θα τη μάθουμε τώρα. Μόνο που, τελευταία, είχε αρχίσει να εμφανίζεται και ως... «αντιστασιακή», από εκείνες τις δήθεν, τις γιαλαντζί...
Τα χρηματικά μπόνους και τα άλλα κίνητρα, όπως παραπάνω μέρες άδεια για να ξεκουραστεί ο εργαζόμενους, θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα. Νέους τρόπους «επιβράβευσης» και εκφυλισμού των εργαζομένων αναζητά ο ασφαλιστικός κολοσσός «Munich Re» και πρόσφερε στους καλύτερους εργαζόμενους «ένα πάρτι οργίων με άφθονο ποτό και σεξ»! Το σχετικό δημοσίευμα φιλοξενείται στο επιχειρηματικό περιοδικό «HR Professional» και χαρακτηρίζει την πολυεθνική «ένα βήμα μπροστά», αφού η εν λόγω επιχείρηση χάρισε «μια νύχτα πάθους για να τους κρατήσει πάνω από όλα παραγωγικούς και να έχουν κίνητρο να επιτύχουν και άλλους στόχους της εταιρείας, μόνο και μόνο για να δουν με τι άλλο θα τους ανταμείψει».
Ετσι, για μια μέρα του χρόνου οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έγιναν τα... αφεντικά πάνω στις κοπέλες του πάρτι οργίων, αφού «στο εν λόγω πάρτι οι καλεσμένοι μπορούσαν να συνευρεθούν με ιερόδουλες, οι οποίες ήταν πρόθυμες να κάνουν ό,τι θέλει το προσωπικό». Από το πάρτι, φυσικά, δεν έλειπε και το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας. Πού στοχεύει η παραπάνω εργοδοτική ενέργεια, πέρα από το να κόψει με έξυπνο τρόπο τα χρηματικά μπόνους, τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν είναι υποχρεωμένη να δίνει; Μα φυσικά να εκφυλίσει τη συνείδηση των εργαζομένων, ώστε αυτοί να νιώθουν ότι κάνουν τη... «μεγάλη ζωή» των αφεντικών τους...
Την ίδια στιγμή που αυτοί που κοροϊδεύουν ...όλους τους υπόλοιπους με στημένα παιγνίδια στις Βρυξέλλες και την Αθήνα όχι απλά δε διώκονται αλλά μας πουλάνε και πατριωτισμό.
Γιατί, φυσικά, μόνο κοροϊδία - και μάλιστα του χειρίστου είδους - είναι τα φορολογικά μέτρα που ανακοίνωσε χτες ο Ε. Βενιζέλος, ιδίως όταν μας λένε ότι τα παίρνουν για να αποφύγουν την πτώχευση.
Μα αυτά ακριβώς τα μέτρα και αυτά που θα ακολουθήσουν τα επόμενα 5 χρόνια είναι ...η ίδια η πτώχευση. Μόνο που είναι η πτώχευση του μισθωτού, του συνταξιούχοι και του αγρότη, οπότε ελάχιστα τους ενδιαφέρει.
Τα κέρδη των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των πολυεθνικών που τους καίνε, με τα μέτρα αυτά διασφαλίζονται για μια ακόμη φορά και μάλιστα με προκλητικό τρόπο.
Ανάμεσά τους και αυτά των ιδιοκτητών των ΠΑΕ του ελληνικού ποδοσφαίρου που μόνο σαν ανέκδοτο μπορούμε να πάρουμε τον ισχυρισμό ότι επιχειρείται η εξυγίανσή του.
ΠΑΝΤΩΣ, ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ πακετάκι είναι σαφές: Από τη μια, βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και από την άλλη συλλήψεις στο ποδόσφαιρο, υπόθεση Τσοχατζόπουλου και στο βάθος δημοψηφίσματα αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Με τέτοια φτηνά κολπάκια νομίζουν ότι θα εκτονώσουν την οργή του κόσμου και θα του πουλήσουν παραμύθια περί «κοινωνιών διαφάνειας» και αλλαγής του «μεταπολιτευτικού μοντέλου».
Είναι πολύ γελασμένοι αν το νομίζουν αυτό, και θα το διαπιστώσουν πολύ - πολύ σύντομα και μάλιστα με τρόπους που δε θα τους αρέσουν καθόλου.