Αν πίστευε κανείς τα διεθνή ΜΜΕ, αλλά και τις δηλώσεις των επικεφαλής των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών, εντός και εκτός ΕΕ, το «ελληνικό πρόβλημα» είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Μέχρι και ο διοικητής της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) Μπεν Μπερνάνκι αποφάνθηκε ότι η «ελληνική κρίση απειλεί τη διεθνή οικονομία και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα». Κι όμως καμία απόφαση δεν αναμενόταν να ληφθεί στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που άρχισε χτες στις Βρυξέλλες, όπως φρόντισε να ξεκαθαρίσει εγκαίρως η Γερμανίδα καγκελάριος. Ασφαλώς και θα κυριαρχήσει στις εργασίες της συνόδου, θα σταλούν μηνύματα στις «διεθνείς αγορές», θα εκφραστεί η στήριξη στον Ελληνα πρωθυπουργό, αλλά, σύμφωνα με την Α. Μέρκελ, δεν πρόκειται να ληφθούν συγκεκριμένες αποφάσεις, που παραπέμπονται στην έκτακτη σύνοδο του Γιούρογκρουπ στις 3 Ιούλη. Ο λόγος είναι προφανής: Οι ηγέτες της ΕΕ θέλουν να κρατήσουν ζωντανό και να ενισχύσουν τον εκβιασμό του Γιούρογκρουπ που έθεσε ως προϋπόθεση για την εκταμίευση της 5ης δόσης του δανείου την έγκριση του «μεσοπρόθεσμου», ενόψει της ψήφισής του την ερχόμενη βδομάδα από τη Βουλή. Αναμφίβολα στον εκβιασμό αυτό συμμετέχει ενεργά και η ελληνική κυβέρνηση και δεν είναι τυχαία η χτεσινή δήλωση της πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ι. Ραντίκοβα πως στην τηλεφωνική συνομιλία που είχε προχτές με τον Γ. Παπανδρέου της εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες για το αν η Ελληνική Βουλή εγκρίνει το «μεσοπρόθεσμο»! Ο λαός πρέπει να τους γυρίσει αποφασιστικά την πλάτη και να δώσει όλες τις δυνάμεις του για να πετύχει η 48ωρη απεργία με το βλέμμα στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Μπορεί προσωρινά να ναυάγησε η κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» που πρότεινε ο πρωθυπουργός, αλλά η κυβερνητική συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ είναι στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας και γι' αυτό είναι απλά θέμα χρόνου να επανέλθει. Ακριβώς γιατί εκτιμούν ότι μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με τη συστράτευση όλων των αστικών κομμάτων θα καταφέρει να καθυποτάξει το λαό προκειμένου να περάσουν πιο βάρβαρα και αντιδραστικά μέτρα. Φροντίζουν, λοιπόν, να συντηρούν με κάθε τρόπο την «ιδέα» της συνεργασίας και δεν είναι τυχαίο από την άποψη αυτή ότι σχετικό ερώτημα περιλαμβάνεται σταθερά στις δημοσκοπήσεις, αλλά και σε αυτές που διεξήχθησαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Ο λαός όμως δεν πρέπει να τρέφει καμία αυταπάτη. Είτε με την «ανασχηματισμένη» κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είτε με μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ είτε με οικουμενική κυβέρνηση, η άγρια αντιλαϊκή επιδρομή θα ενταθεί. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν ψευδαισθήσεις ούτε να εγκλωβίζονται λαϊκές μάζες από τις αντιλαϊκές μεταμφιέσεις του αστικού πολιτικού συστήματος. Αντίθετα, είναι επείγουσα ανάγκη να οργανώσει την πάλη του για να δημιουργηθεί το αντίπαλο δέος, δηλαδή το ενιαίο μέτωπο συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολουμένων, αγροτών, που διεκδικούν διέξοδο, που διεκδικούν ριζική αλλαγή στο πολιτικό και στο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, με εμπιστοσύνη και συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Η εβδομάδα που έρχεται είναι κρίσιμη. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα έχουν μπροστά τους μια μεγάλη ταξική αναμέτρηση. Δεν υπάρχει χρόνος για αμφιβολίες και αναμονή. Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Τώρα, απαιτείται γενική επιστράτευση δυνάμεων. Πάμε για σύγκρουση και η σύγκρουση θα είναι σκληρή. Κυρίως μέσα στους χώρους δουλειάς. Η έκβαση αυτής της μάχης θα κρίνει όχι μόνο το άλφα ή βήτα μέτρο, αλλά συνολικά τη ζωή της εργατικής τάξης για πολλά χρόνια μπροστά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καπιταλιστική κρίση δεν τέλειωσε. Το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο δεν έρχεται να αντιμετωπίσει την κρίση. Ερχεται και επιβάλλεται από την πλουτοκρατία και τα πολιτικά της όργανα για να φορτώσει την κρίση στις πλάτες του λαού. Είναι πρόγραμμα εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων. Είναι πρόγραμμα ενίσχυσης των μονοπωλίων, που υποθηκεύει το μέλλον του λαού και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Είναι πρόγραμμα μακράς ταξικής σκλαβιάς.
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Ο λαός δεν χρωστάει σε κανέναν. Του χρωστάνε πολλά. Με τον αγώνα του, με πίστη στο δίκιο του, με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις του, ο λαός μπορεί να δώσει διέξοδο στην κρίση. Να σπάσει τα ταξικά δεσμά, να αλλάξει την κατάσταση προς όφελός του. Να χαράξει μια καινούρια πορεία με κέντρο τα δικά του συμφέροντα, τις δικές του σύγχρονες ανάγκες.
Την Τρίτη και την Τετάρτη κατεβαίνουμε στην πανελλαδική απεργία και στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Υψώνουμε ψηλά το λάβαρο του αγώνα. Τραβάμε μπροστά, στη σύγκρουση και στην ταξική πάλη, παλεύουμε για την ανατροπή.