Παράσταση διαμαρτυρίας χτες το πρωί έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΟΑΣΑ
Με αυτό το σύνθημα χτες το πρωί οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις αστικές συγκοινωνίες πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά γραφεία του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας (ΟΑΣΑ), ενάντια στην περικοπή δρομολογίων και στη συνολικότερη μείωση του συγκοινωνιακού έργου.
Αντιπροσωπεία της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ είχε συνάντηση με τη διοίκηση του ΟΑΣΑ, η οποία ήταν αποκαλυπτική, δηλώνοντας πως «εμείς δεν κάνουμε κοινωνική πολιτική. Εμείς διοικούμε έναν όμιλο». Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, με ανακοίνωσή της, επισημαίνει πως «η κυβέρνηση με ρητές εντολές στις Διοικήσεις των Αστικών Συγκοινωνιών, έχοντας τη συναίνεση των κομμάτων ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. και με τη στήριξη των εργοδοτικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και των δήθεν ανεξάρτητων, εφαρμόζει την αντεργατική πολιτική, ξεκόβοντας τελείως την αστική συγκοινωνία ως κοινωνικό αγαθό, μετατρέποντάς την σε "εμπόρευμα", όπως ακριβώς πράττει και με την Υγεία και με την Παιδεία».
Η κυβέρνηση στο όνομα της «εξυγίανσης» των αστικών συγκοινωνιών, προωθεί την ανταποδοτικότητά τους, που σημαίνει ότι κάθε τρίμηνο θα γίνεται οικονομικός έλεγχος και αναλόγως, αν τα «νούμερα» του ισολογισμού δε βγαίνουν, θα υπάρχουν ακόμη και μειώσεις στα δρομολόγια. Συνολικά, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα αποφάσεις, 40 δρομολόγια συγχωνεύονται, δηλαδή, στην ουσία, καταργούνται. Ανάμεσα σε αυτά είναι και γραμμές όπως Β7 (Κάνιγγος - Κηφισιά - Ν. Κηφισιά), Γ8 (Πολυτεχνείο - Ν. Ιωνία - Ηράκλειο) και Ε6 (Μουσείο - Χαλάνδρι). Ενδεικτική είναι και η γραμμή 624 (Α. Γαλάτσι - Ακτημόνων - Σταθμός Α. Πατησίων), με αιτιολογία τη «μικρή επιβατική κίνηση και τη χαμηλή οικονομική ανταποδοτικότητα» (!), γεγονός που δείχνει το κριτήριο με το οποίο κόβονται τα δρομολόγια. Με την ίδια αιτιολογία, κόβεται και η γραμμή 623 (Α. Γαλάτσι - Περιβόλια - Σταθμός Α. Πατησίων).
«Αδιαφορώντας για τη μετακίνηση των εργαζομένων του Λεκανοπεδίου», σχολιάζει σε άλλο σημείο η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ, «η διοίκηση του ΟΑΣΑ, εφαρμόζοντας κατά γράμμα το νόμο (καταργεί, συγχωνεύει γραμμές, μειώνει δρομολόγια, διώχνει προσωπικό με μετατάξεις "εθελοντικές", υποχρεωτικές και απολύσεις 280 εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ) θέλει να συντρίψει παραπέρα μισθούς και δικαιώματα εργαζομένων μέσα από τις νέες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στρώνοντας το δρόμο στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Η δημόσια Αστική Συγκοινωνία ήταν, είναι και θα είναι κοινωνικό αγαθό. Αυτό θα το επιβάλουν στην πράξη οι εργαζόμενοι και οι επιβάτες, οργανώνοντας από κοινού την πάλη τους, γιατί πλήττονται το ίδιο όπου κι αν εργάζονται».
Οι ταξικές δυνάμεις στις αστικές συγκοινωνίες δηλώνουν αποφασισμένες να συνεχίσουν τον αγώνα τους ενάντια στις μεθοδεύσεις κυβέρνησης, τρόικας και πλουτοκρατίας που θέλουν τις συγκοινωνίες επιχείρηση. «Εχουμε συρρίκνωση δρομολογίων, κατάργηση γραμμών, μέχρι και σε νοσηλευτικά ιδρύματα καταργούν γραμμές στη λογική του κόστους - κέρδους. Εμείς βάζουμε την αντίθετη λογική. Μιλάμε για τη συγκοινωνία εξυπηρέτησης επιβατών. Μιλάμε για κοινωνικό αγαθό. Δεν μπορούμε να βάζουμε το κόστος ή το κέρδος που σε μας αυτόματα οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση στις αστικές συγκοινωνίες», τονίζει με δήλωσή του στο «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Κιούσης εκ μέρους της Γραμματείας.
Το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης δε δυσκολεύει μόνο την προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου να τη διαχειριστεί προς όφελός του, αλλά και τους οπορτουνιστές, στην προσπάθειά τους να εξωραΐσουν τον καπιταλισμό και να συνδράμουν στη διάσωσή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του οποίου είπε χτες σε συνέντευξή του («REAL FM»):
«Το ΚΚΕ νομίζει, ανοήτως κατά τη γνώμη μου, ότι μπορεί να έχει την πολυτέλεια να μην μπαίνει στη βάσανο εναλλακτικών προτάσεων. Και λέω ανοήτως, διότι αυτό ήταν μια ανεκτή στρατηγική την περίοδο που ο καπιταλισμός που αναπτύσσονταν ραγδαία και δεν άφηνε πίσω του αποκαΐδια και συντρίμμια στο χώρο της εργασίας και στον κοινωνικό χώρο. Σήμερα όμως που οι κοινωνικές δυνάμεις γύρω μας βάλλονται πανταχόθεν και που υπάρχει καταστροφή και βλέπουμε αποκαΐδια, δεν μπορεί να είναι ανεκτή μια στρατηγική που λέει ότι εμείς δεν έχουμε να προτείνουμε κάτι για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή των εργαζόμενων σήμερα, όλα θα λυθούν ως δια μαγείας αύριο, σ' ένα αύριο που μπορεί να είναι πολύ μακρινό».
Σε άλλο σημείο: «Οι κοινωνικοί αγώνες για να μπορούν να είναι αποτελεσματικοί πρέπει να έχουν στόχους πάλης, πρέπει να συμπίπτουν, τα σφυριά να βαράνε συγκεκριμένα σε στόχους που αν κερδηθούν ανοίγουν προοπτικές για το μέλλον αλλά δίνουν και τη δυνατότητα ανάσας και βαθιάς ανακούφισης στα χειμαζόμενα κοινωνικά στρώματα. Οταν λοιπόν οι κοινωνικοί αγώνες, λέμε ότι ο καπιταλισμός γενικά είναι κακός και γενικά όταν ανατραπεί και έρθει η δεύτερη παρουσία του σοσιαλισμού τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, είναι κοινωνικοί αγώνες δίχως συγκεκριμένο περιεχόμενο, δίχως στόχους πάλης. Αρα είναι κοινωνικοί αγώνες οι οποίοι δεν θα έχουν αποτέλεσμα».
Για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση είναι η διάσωση του κεφαλαίου και η επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Ο Τσίπρας και ο χώρος του την περιγράφουν μάλιστα σαν περίοδο ευημερίας για τα λαϊκά στρώματα, λέγοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν άφηνε πίσω της αποκαΐδια δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ομως, οι τρελοί ρυθμοί ανάπτυξης που είχε το κεφάλαιο στην Ελλάδα, για παράδειγμα στα μέσα της δεκαετίας του '90, πάτησαν πάνω στη ραγδαία ανατροπή εργατικών κατακτήσεων, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών. Οι οπορτουνιστές καλούν το λαό σε συνθήκες κρίσης να ταυτιστούν με την πλουτοκρατία και τους στόχους της. Γι' αυτό και οι ίδιοι υιοθετούν στόχους και αιτήματα ανάλογα με αυτά που προβάλλουν κυβερνήσεις και μερίδες του κεφαλαίου.
Το ΚΚΕ τους αποκαλύπτει και τους πολεμά, γι' αυτό του επιτίθενται με ψέματα. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ξέρει καλά ότι το ΚΚΕ έχει αιτήματα για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από τις συνέπειες της κρίσης και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Η εκπλήρωσή τους, όμως, απαιτεί σύγκρουση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους, την οποία θέλει να διασώσει ο οπορτουνισμός. Για παράδειγμα, το ΚΚΕ λέει ουσιαστική και πλήρη προστασία των ανέργων, με επίδομα 1.120 ευρώ, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Λέει δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλους, χωρίς επιχειρηματική δράση. Λέει να μην αναγνωρίσει ο λαός το χρέος που είναι της πλουτοκρατίας. Στον αντίποδα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λέει ευρωομόλογο, για πιο φθηνό χρήμα στην πλουτοκρατία και ενεργό ρόλο της ιμπεριαλιστικής ΕΚΤ στη διαχείριση της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου, αφού δεν αμφισβητεί την εξουσία και τους θεσμούς του. Χαρακτηρίζει, επίσης, «μακρινό αύριο» και «δευτέρα παρουσία» την ανατροπή της αστικής εξουσίας επειδή θέλει να τη διασώσει, καλλιεργώντας ηττοπάθεια στο λαό.
Οσο για το ποιους «κοινωνικούς αγώνες» θέλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός έχει πείρα. Ο Τσίπρας χαρακτήριζε «εξαλλοσύνες» την απεργία των επιστρατευμένων ναυτεργατών και την ίδια ώρα αναγόρευε σε «πρωτοπορία» τους καθοδηγητές της πλατείας που έλεγαν «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα». Φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι το ταξικό εργατικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του, γι' αυτό επιτίθενται στο ΚΚΕ που το στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις. Είναι επικίνδυνοι για το λαό, σύμμαχοι των αστών και των κομμάτων τους. Να τους παραμερίσει ο λαός από το δρόμο του. Ταξική οργάνωση παντού, για την αναχαίτιση της επίθεσης μέσα από την πάλη για τη λαϊκή εξουσία.