ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Συμβολική» πολιτική για τη δημόσια υγεία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι πραγματικά ενδεικτικό της κυβερνητικής πολιτικής και στον τομέα της Υγείας το «Εθνικό Σχέδιο για την προώθηση της σωματικής άσκησης, τη βελτίωση της καθημερινότητας και την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας», μια δράση του υπουργείου Υγείας που «ταξίδεψε» πριν από λίγες μέρες και στο Δήμο Πωγωνίου Ιωαννίνων: Διήρκεσε τρεις (ολόκληρες) μέρες και εξετάστηκαν προληπτικά από γιατρούς 120 ακρίτες γέροντες, των οποίων η πρόσβαση στα αστικά κέντρα είναι δυσχερής. Παράλληλα, στο πλαίσιο του προγράμματος της Ειδικής Γραμματείας Διατροφής και Αθλησης «Το ποδήλατο στη ζωή μας», παραδόθηκαν και σε παιδιά μονίμων κατοίκων της περιοχής 10 ποδήλατα.

Μόνο... συμβολική αξία έχει για τα λαϊκά στρώματα αυτή η πολιτική, που κατά τα άλλα είναι αποσπασματική και ελλιπής, κατηγοριοποιεί και εμπορευματοποιεί την Υγεία, μετατρέπει τα νοσοκομεία σε «αυτόνομες οικονομικές μονάδες», δηλαδή σε επιχειρήσεις, και υποβαθμίζει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Τη στιγμή που συγχωνεύονται τα ήδη ελάχιστα για τις ανάγκες νοσοκομεία της χώρας και η ΠΦΥ παραδίδεται στην Τοπική Διοίκηση και τις κάθε λογής ΜΚΟ, είναι προκλητικό να «καμαρώνει» το υπουργείο ότι 120 γέροντες εξετάστηκαν από γιατρούς και στην καλύτερη περίπτωση θα ξαναεξεταστούν με κρατική μέριμνα του χρόνου πάλι... Αλήθεια, αν σε αυτούς που εξετάστηκαν βρέθηκαν κάποιοι με προβλήματα ποια θα είναι η τύχη τους στο εξής; Θα υπάρχει π.χ. κάποιος φάκελος με το ιστορικό τους, θα υπάρχει δωρεάν γιατρός κοντά στο σπίτι τους που θα τους παρακολουθεί, θα έχουν δωρεάν τα φάρμακα που χρειάζονται;

Μαύρες πλερέζες...

Μαύρες πλερέζες έβαλε στην κυριολεξία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τις αποφάσεις από τη συνάντηση Μέρκελ - Σαρκοζί. Το πρώτο που τους ανησυχεί, σύμφωνα με τον Δ. Παπαδημούλη, είναι ο «κραυγαλέα αντιδημοκρατικός» τρόπος με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις στην καπιταλιστική ΕΕ. Εκεί όμως που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ξεσπάει σε λυγμούς, είναι στο θέμα του ευρωομόλογου, το οποίο, όπως λέει ο Παπαδημούλης, «ενώ κερδίζει έδαφος στους ειδικούς, τους βουλευτές, τους επιχειρηματίες, τους οικονομολόγους (οι Μέρκελ - Σαρκοζί), επιμένουν να το αρνούνται και ως ύστατη υποχώρηση είπαν ότι μπορεί να έρθει στο τέλος. Εχουμε δύο ηγέτες οι οποίοι είναι δογματικά νεοφιλελεύθεροι, είναι λιποβαρείς και επιμένουν να αρνούνται όσα επιβάλλουν οι καιροί, με αποτέλεσμα να εκτίθεται σε βαρύτατο κοινωνικό και οικονομικό κίνδυνο η ευρωζώνη». Ο Παπαδημούλης ομολογεί ότι το ευρωομόλογο το επιθυμούν ισχυρές μερίδες της αστικής τάξης, αστοί οικονομολόγοι και κυβερνήσεις του κεφαλαίου εντός της ΕΕ. Ομολογεί, δηλαδή, ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πλασάρει σαν «φιλολαϊκή», μια λύση που επιδιώκει το κεφάλαιο για φθηνότερο δανεισμό. Μ' αυτόν τον τρόπο, καλεί το λαό να ταυτιστεί με την κυβέρνηση, την πλουτοκρατία και τα άλλα κόμματά της, ως προς τη «διέξοδο» που επιδιώκουν από την κρίση, την οποία μάλιστα όλοι τους, μαζί και οι οπορτουνιστές, την παρουσιάζουν σαν «κρίση χρέους» και όχι σαν κρίση του καπιταλισμού.

... και ανησυχία για τη λυκοσυμμαχία

Επιπλέον, ο Παπαδημούλης παρουσιάζει τις αποφάσεις Μέρκελ - Σαρκοζί σαν αποτέλεσμα της ανικανότητάς τους και όχι βέβαια σαν συνειδητές επιλογές για την υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης των χωρών τους, οι οποίες συνιστούν και τις ισχυρότερες οικονομίες μέσα σε μια λυκοσυμμαχία, που ούτως ή άλλως, δεν μπορεί να ξεφύγει από την ανισομετρία και τους ανταγωνισμούς. Για κερασάκι στην τούρτα, ο βουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αφήνει την ανησυχία του κόμματός του μήπως και διαλυθεί η καπιταλιστική ΕΕ και η Ευρωζώνη, ταυτίζοντας την ύπαρξη διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου με τα συμφέροντα του λαού. Είναι επικίνδυνοι και ωμοί στον τρόπο που προσπαθούν να δηλητηριάσουν τις λαϊκές συνειδήσεις. Η στρατηγική τους υπηρετεί αντικειμενικά τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σαν τέτοια πρέπει να πολεμηθεί.

Στις πλάτες του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΟΙΧΤΟ το θέμα του ευρωομόλογου, πανηγυρίζουν κυβέρνηση και ΝΔ μετά τις δηλώσεις Σαρκοζί - Μέρκελ. Αυτό είναι το πρόβλημά τους...

Το ότι εξαγγέλθηκε λιτότητα για τον ...αιώνα τον άπαντα, μειώσεις μισθών, συντάξεων, δημόσιων επενδύσεων (γιατί ...τι άλλο είναι η «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας) δεν τους απασχολεί ιδιαιτέρως.

Τα έχουν, βλέπετε, ουσιαστικά προαποφασισμένα. Το θέμα που τους καίει είναι το επιτόκιο με το οποίο θα δανείζονται τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, αυτά του κεφαλαίου δηλαδή.

Κατά τα άλλα, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται, η ανεργία «πετάει», η αγοραστική δύναμη των μισθών μειώνεται, οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται η μια μετά την άλλη.

Ομως, γι' αυτά φταίει το ...χρέος (και όχι οι πολιτικές που δημιουργούν χρέος στους λαούς για να δώσουν στις πολυεθνικές).

Το χρέος πάλι για να μειωθεί χρειάζεται ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, εξάλειψη πρωτογενών ελλειμμάτων και όλο το σχετικό παραμύθι. Οπότε ...πλήρωνε κοσμάκη.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ αίτημα από καμία τράπεζα για ενίσχυση της ρευστότητάς της, καθησυχάζουν με διαρροές και δημοσιεύματα οι ...αρμόδιοι. Ολα καλά και το τραπεζικό σύστημα της χώρας χαίρει άκρας υγείας.

Υπάρχουν, όμως, εκατομμύρια αιτήματα ... ενίσχυσης ρευστότητας από τον ελληνικό λαό. Αυτά, όμως, δεν εισακούονται, κανένα ταμείο δεν είναι σε ετοιμότητα να τα ικανοποιήσει και ουδείς προτίθεται να παράσχει αφειδώς ευρώ για κάτι τέτοιο.

Οπως επανέλαβε πολλάκις αυτό το καλοκαίρι ο υπουργός Οικονομίας, η σταθεροποίηση (δηλαδή η κερδοφορία) του τραπεζικού συστήματος είναι «εθνική υπόθεση». Σε αντίθεση με την επιβίωση των Ελλήνων εργαζομένων, που προφανώς είναι ...υπόθεση άλλης χώρας.

Εκτός πια αν θεωρούν ...παροχή ρευστότητας το ΕΚΑΣ των συνταξιούχων, που φρόντισαν να το κόψουν από μερικές χιλιάδες δικαιούχους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κόβουν και τα ψίχουλα από τους συνταξιούχους

Προχτές, η κυβέρνηση δημοσιοποίησε την εγκύκλιο στην οποία παρουσιάζονται οι νέες προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ένας συνταξιούχος προκειμένου να πάρει τα ψίχουλα του λεγόμενου Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ). Στόχος είναι να περιοριστεί ακόμα πιο πολύ ο αριθμός των συνταξιούχων που παίρνει το ΕΚΑΣ. Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εργασίας, αποκλείονται τουλάχιστον 15.000. Με τις νέες προϋποθέσεις για τον υπολογισμό του εισοδήματος λαμβάνονται, πλέον, υπόψη και τα όποια μικρά ποσά έχει βάλει στην άκρη ο συνταξιούχος, τα οποία προέρχονται από τους κόπους χρόνων ή λόγου χάρη από κάποιο εφάπαξ που πήρε με τη συνταξιοδότηση. Ετσι, ένας συνταξιούχος που έχει κάποιες καταθέσεις και από αυτές βγάζει για παράδειγμα 1.000 με 1.500 ευρώ το χρόνο, δεν μπορεί να πάρει το ΕΚΑΣ. Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα συκοφαντική προπαγάνδα που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση προκειμένου να πλήξει μια σειρά κλάδους, είναι προφανές πως έφθασε η ώρα να θεωρηθούν και οι συνταξιούχοι «προνομιούχοι» και «ρετιρέ».

Από την άλλη, ακόμα και αυτοί που θα πάρουν το ΕΚΑΣ δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αισθάνονται τυχεροί. Τα κλιμάκια του ΕΚΑΣ κυμαίνονται από 57 ευρώ για εισοδήματα (από συντάξεις, μισθούς, επιδόματα) που φθάνουν τα 8.400 ευρώ έως τα 230 ευρώ για εισοδήματα που δεν ξεπερνούν τα 7.700 ευρώ. Είναι αντιληπτό ότι αποτελούν ψίχουλα, πόσο μάλλον όταν ήδη οι συντάξεις έχουν παγώσει από το 2008 μέχρι το 2013, τουλάχιστον. Οταν, ακόμα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατάργησε τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας για να τα αντικαταστήσει με το ποσό των 800 ευρώ μεικτά για όλους τους συνταξιούχους. Η επιλογή της κυβέρνησης να κόψει ακόμα και τα ψίχουλα του ΕΚΑΣ χρησιμοποιώντας ως κριτήριο τα ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία που έχουν οι συνταξιούχοι, φανερώνει το χαρακτήρα και τους στόχους της πολιτικής της. Η καπιταλιστική κρίση και τα όσα επιφέρει αντιμετωπίζονται με μέτρα που θα βγάλουν «και από τη μύγα ξίγκι». Θα προσπαθήσουν να αφαιμάξουν τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες στο έπακρο. Είναι όμως αποφασισμένοι να μην πειράξουν στο ελάχιστο τους κεφαλαιοκράτες, τους οποίους άλλωστε υπηρετούν. Για λογαριασμό τους ο συνταξιούχος των 630 ευρώ βλέπει να αφαιρούνται 60 - 70 ευρώ από τη σύνταξή του, να μη δικαιούται το ΕΚΑΣ, να πληρώνει τα διπλάσια και τριπλάσια ποσά για πετρέλαιο θέρμανσης, λογαριασμούς και άλλα. Από την άλλη, φανερώνεται το πόσο επιζήμια είναι η επιδοματική πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Σε αυτή την πολιτική, που θέτει πια ακόμα και ζήτημα επιβίωσης για τους συνταξιούχους και συνολικά για το λαό, δεν πρέπει να υπάρξει άλλη ανοχή. Οι συνταξιούχοι, μαζί με τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, είναι ανάγκη να παλέψουν ενάντια στις επιδοματικές πολιτικές, να απαιτήσουν μισθούς και συντάξεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να μην περάσουν οι αντιλαϊκές πολιτικές με προοπτική την ανατροπή.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ