Από τη χτεσινή αυτοψία διαπιστώθηκε ότι οι φθορές περιορίζονται μόνον σε λεπτό στρώμα αιθάλης που έχει επικαθίσει σε ελάχιστα τμήματα δόμων στο ναό του Απόλλωνος, στη στοά, στο ανάλημμα του ιερού της Αρτέμιδος και σε μικρό τμήμα του τείχους, με αποτέλεσμα να έχουν μαυρίσει επιφανειακά οι λίθοι. Φθορές επίσης υπέστη η περίφραξη του Ηρώου. Ηδη έχουν δρομολογηθεί από την ΛΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων η αποκατάσταση των υλικών φθορών (περίφραξη, πινακίδες) και ο καθαρισμός των λίθων.
Η αρχαία Καλυδώνα χρονικά τοποθετείται στην αρχή της προϊστορίας, περίπου την 3η χιλιετία π.Χ. και, σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχουμε, φτάνει μέχρι τους ύστερους Ελληνιστικούς χρόνους. Βρίσκεται στη θέση «Κούτραγα» πεντακόσια περίπου μέτρα από τα τελευταία σπίτια του Ανω Ευηνοχωρίου Αιτωλοακαρνανίας. Από τον Ομηρο, αναφέρεται με την ονομασία «πετρήεσσα». Σήμερα στο χώρο σώζονται: τμήματα του τειχικού περιβόλου, δίκλιτη στοά, καθώς και η ιερά οδός που οδηγεί στο λατρευτικό τέμενος των ναών της Λαφρίας Αρτέμιδας και του Απόλλωνα. Επίσης, ανατολικά της ιεράς οδού αποκαλύφθηκε θολωτός τάφος.
Η θέση της πόλης εντοπίστηκε, με βάση τις περιγραφές του Στράβωνα από δύο περιηγητές το 1805. Στη συνέχεια, ο λέκτορας κλασικών σπουδών του πανεπιστημίου της Ουαλίας Δρ. Ουίλιαμς Γούντσγουορθ μελέτησε και σχεδίασε λεπτομερείς χάρτες, οι οποίοι βοήθησαν 30 χρόνια αργότερα, το έτος 1824, τον αρχαιολόγο καθηγητή Κώστα Ρωμαίο και το Δανό ομόλογό του Fr. Doulsen να φέρουν στο φως όλα όσα ανασκάφτηκαν εκείνη την εποχή.
Απ' τις ανασκαφές έχουν βρεθεί αναρίθμητα αντικείμενα ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας, τα οποία κοσμούν, δυστυχώς, τα ευρωπαϊκά μουσεία. Στο μουσείο μάλιστα του Λούβρου, υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα που «φιλοξενεί» τα πιο όμορφα αγάλματα που βρέθηκαν στο χώρο της αρχαίας Καλυδώνας. Το ίδιο επίσης στα αρχαιολογικά μουσεία της Βαρκελώνης, των Βρυξελλών, του Αμστερνταμ και του Βερολίνου.
Την ευθύνη των σύγχρονων ανασκαφών έχει ο Δανός καθηγητής S. Dietz και η ομάδα του, που εδώ και αρκετά χρόνια με υπομονή, επιμονή συνεχίζουν τις ανασκαφικές εργασίες στο χώρο.
Πρόκειται για οκτώ ελληνικές και ξένες ταινίες, οι οποίες είναι βασισμένες ή εμπνευσμένες από αρχαία ελληνικά έργα και γυρίστηκαν από το 1961 μέχρι το 1988. Ξεκινώντας από την «Αντιγόνη» του Γιώργου Τζαβέλλα (1961), που επικρίθηκε αρχικά στην Ελλάδα αλλά διακρίθηκε στο εξωτερικό, περνάμε στη μεταφορά του μύθου της «Φαίδρας» (1961) από τον Ντασσέν με την Μελίνα Μερκούρη και την «Ηλέκτρα» του Κακογιάννη (1962) με την Ειρήνη Παππά, μια ταινία που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Στην «Κραυγή Γυναικών» (1978) του Ντασσέν συναντάμε και πάλι την Μελίνα Μερκούρη, που εδώ συνδιαλέγεται με την Ελεν Μπέρστιν. Τα «Κορίτσια» (1968) της Σουηδής Μάι Ζέτερλινγκ (Mai Zetterling) βασίζονται στη «Λυσιστράτη», ενώ πρωταγωνιστούν οι αγαπημένες ηθοποιοί του Μπέργκμαν. Η συγκεκριμένη ταινία θα προβληθεί στην υψηλότερη ψηφιακή ανάλυση 2Κ σε συνεργασία με τη Europe's Finest, την πρώτη διακρατική υπηρεσία «Cinema OnDemand» για ψηφιακή κινηματογραφική διανομή σε ευρωπαϊκούς κινηματογράφους.
Σε διαφορετικό στιλ, το ντοκιμαντέρ «Σημειώσεις για μια Αφρικανική Ορέστεια» (1970) του Παζολίνι καταπιάνεται με την ιδέα του σκηνοθέτη για μια κινηματογραφική μεταφορά της Ορέστειας τοποθετημένη στην Αφρική της δεκαετίας του '60. «Για την Ηλέκτρα» (1974) και η μεταφορά του Μίκλος Γιάντσο (Miklos Jancso) και η «Μήδεια» που σκηνοθέτησε το 1988 ο Λαρς φον Τρίερ με βάση ένα σενάριο - διασκευή του Καρλ Ντράγιερ.
Οι μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις που θα προβληθούν είναι: «Αγαμέμνων», του Αισχύλου, σκηνοθεσία Peter Stein. «Ορέστεια», του Αισχύλου, σκηνοθεσία Michael Talheimer, Deutsches Theater Berlin. «Αχαρνής», του Αριστοφάνη, σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, «Θέατρο Τέχνης». «Ηλέκτρα», του Σοφοκλή, σκηνοθεσία Antoine Vitez. «Μήδεια», του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Yuko Ninagawa, Θέατρο «Τόχο». «Βάκχες», του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Klaus Michael Grueber (Berlin, 1974).
Στο πλαίσιο μάλιστα του Φεστιβάλ Πολιτισμικών Διαλόγων Ικαρος, που πραγματοποιείται στην Ικαρία, οι δύο καλλιτέχνες θα δώσουν δύο συναυλίες. Στις 5/9 στον Αγιο Κήρυκο, Ρεματιά της Παναγιάς (Κουζίνο) και στις 6/9, στο θέατρο Διόνυσος, Οινοποιείο Αφιανέ, στις Ράχες.