ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυταρχική θωράκιση

Γρηγοριάδης Κώστας

Λεφτά υπάρχουν, εκτός από την ενίσχυση των τραπεζών και των μονοπωλίων, και όταν πρόκειται για την ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων. Πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ θα δώσει η κυβέρνηση για την προμήθεια ενός δεύτερου ειδικού πυροσβεστικού οχήματος για τη διάλυση των διαδηλώσεων και την κατασκευή δύο ακόμα μεταλλικών φρακτών, σαν αυτούς που χρησιμοποιήθηκαν κατά των διαδηλωτών τον περασμένο Ιούνη. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» το κόστος για το ειδικό πυροσβεστικό όχημα ανέρχεται στα 400.000 ευρώ, ενώ οι δύο μεταλλικοί φράκτες ξεπερνούν τα 110.000 ευρώ. Φυσικά, δεν είναι τα μόνα ούτε τα σημαντικότερα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για να θωρακίσει την αντιλαϊκή πολιτική της απέναντι στο οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα και να ενισχύσει τους μηχανισμούς καταστολής, καθώς κλιμακώνει την επίθεση κατά του λαού και των δικαιωμάτων του. Ηδη η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της ΕΛ.ΑΣ. έχει φροντίσει το προηγούμενο διάστημα να καλλιεργήσει το έδαφος για την «ανάγκη» αυταρχικής θωράκισης της εφαρμοζόμενης πολιτικής και του αστικού πολιτικού συστήματος. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση πριν από μερικές βδομάδες του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., Λ. Οικονόμου, σε επιτροπή της Βουλής, όπου είχε ισχυριστεί προκλητικά και προβοκατόρικα ότι «η άλλη πλευρά (!) επιθυμεί να υπάρχει νεκρός αυτήν την περίοδο»... Η αυταρχική θωράκιση πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σώσει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και τους πυλώνες του από την οργανωμένη λαϊκή αντεπίθεση.

Υπουλος ψευτοκαυγάς

Συνεχίζεται το «πινγκ - πονγκ» της κυβέρνησης και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) πάνω στις πλάτες των αναπήρων και των οικογενειών τους. Νέα αφορμή για να επανέλθει το θέμα των «αναπήρων - μαϊμού» στάθηκε συνέντευξη της Αθ. Δρέττα, γενικής γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων του υπουργείου Εργασίας, στον «Κόσμο του Επενδυτή», στην οποία καταλογίζει τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στο αναπηρικό κίνημα «το όνειδος των αναπήρων μαϊμού».

Ετσι, παίρνοντας «πάσα» η πλειοψηφία της ΕΣΑμεΑ σε επιστολή της θυμίζει πως «με περισσή ευθύνη έχει ζητήσει την ουσιαστική αναμόρφωση του συστήματος πιστοποίησης αναπηρίας». Εννοεί τη θέσπιση Κάρτας Αναπηρίας, που διαμόρφωσε η ΝΔ και ετοιμάζεται να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ και η οποία εισάγει εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια (έχουν βρει το κάλπικο αυτό επιχείρημα τη στιγμή που μειώνουν δραστικά συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα), για να αποκλείσει ακόμα μεγαλύτερο αριθμό αναπήρων από την αναπηρική σύνταξη. Εν ολίγοις, το «πολιτικό σύστημα» από τη μια και οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες του «αναπηρικού κινήματος» από την άλλη, που για χρόνια πρωτοστάτησαν ώστε να δημιουργηθούν φαινόμενα εκφυλισμού πατώντας και στην εξαθλίωση κάποιων λαϊκών στρωμάτων, τώρα στήνουν ψευτοκαυγά στρώνοντας το έδαφος για το νέο σύστημα πιστοποίησης αναπηρίας. Υποκρισία σε όλη της το μεγαλείο...

Αυταπάτες

Αυταπάτες στους εργαζόμενους των υπό συγχώνευση τραπεζών «Alpha» και «Eurobank» και ευρύτερα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καλλιεργούν ο ΣΥΝ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με τον τρόπο που σχολίασαν την εξέλιξη αυτή. Ο ΣΥΝ ανέφερε μεταξύ άλλων, «η εξαγγελθείσα συγχώνευση δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να γίνει αφορμή για την απώλεια θέσεων εργασίας στις συγκεκριμένες τράπεζες» και η ΔΗΜ.ΑΡ. αφού έκρινε τη συγχώνευση σαν «αναγκαία κίνηση», πρόσθεσε ότι «μπορεί να έχει θετικές εξελίξεις για την ελληνική οικονομία στο βαθμό που αφενός συνοδευτεί και με την παρουσία και άλλων κεφαλαίων ώστε να εξασφαλιστεί ρευστότητα για τη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων και αφετέρου διασφαλιστούν οι θέσεις απασχόλησης των εργαζομένων στις τράπεζες αυτές».

Γεγονός είναι και σύντομα θα φανεί ότι η εξέλιξη αυτή δεν κυοφορεί το παραμικρό όφελος για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και τους μικρούς επιχειρηματίες, πολύ περισσότερο για τους εργαζόμενους των δύο αυτών τραπεζών. Η εμπειρία αποδεικνύει ότι κάθε τέτοια συγχώνευση συνοδεύτηκε από απολύσεις και καρατόμηση εργασιακών δικαιωμάτων. Εξάλλου, η ισχυροποίηση των μονοπωλίων, οποιουδήποτε τομέα, όχι μόνο δε συνιστά απάντηση προς όφελος - έστω και μικρού - του λαού, αλλά αντίθετα επιτείνει τις αιτίες που τον έχουν οδηγήσει στη σημερινή δυσβάστακτη κατάσταση.

Μεγάλοι μπελάδες για τους εργαζόμενους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΩ - ΠΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ τράπεζα που έχουμε τώρα στην Ελλάδα! Ρίγη συγκίνησης διαπερνούν την κυβέρνηση, την Τράπεζα της Ελλάδας, διάφορα επιμελητήρια, τα τηλεοπτικά κανάλια και πολλούς ακόμη μετά τη συγχώνευση.

Είναι η μεγαλύτερη τράπεζα των Βαλκανίων, η 3η της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, η 12η της Νότιας Ευρώπης, η 38η της Ευρώπης και η 46η του δυτικού ημισφαιρίου. Τέτοια και άλλα πολλά ακούμε ενώ «πήρε τα πάνω» του και το χρηματιστήριο.

Στο τέλος βγήκε και ο υπουργός Οικονομικών, Ε. Βενιζέλος, μοίρασε συγχαρητήρια και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συγχώνευση δείχνει τον... «δυναμισμό του τραπεζικού συστήματος».

Και μοιραία επέρχεται η ερώτηση: Ξέρετε κανέναν που να τον επιδοτούν με δισεκατομμύρια ευρώ, που να τον ευνοούν σκανδαλωδώς σε ό,τι κι αν κάνει, που να «χτίζουν» ολόκληρη την ισχύουσα νομοθεσία με βάση τα συμφέροντά του και να μην είναι... δυναμικός;

Κάπως έτσι είναι και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ο... «πυλώνας της εθνικής ανάπτυξης», που σήμερα μας προκύπτει «τζάμπα μάγκας» με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Αυτά την ίδια στιγμή που σφίγγει τη θηλιά σε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες και μικροεπαγγελματίες. Κι ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι συγχωνεύσεις (γιατί όπως λέγεται αυτή της EUROBANK με την ALPHA δε θα είναι η τελευταία) σημαίνουν περικοπές και απολύσεις.

Είναι και αυτά, βλέπετε, στοιχεία... ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, όπως όλοι - οι εμπλεκόμενοι στο... ευρωπαϊκό όραμα - γνωρίζουν.

Ας τη χαίρονται λοιπόν τη... μεγάλη τους τράπεζα για την οποία είναι τόσο περήφανοι. Μόνο που οι εργαζόμενοι με τις «μεγάλες τράπεζες», τις «μεγάλες επενδύσεις», τα «μεγάλα έργα», τις «μεγάλες αποφάσεις» και γενικώς όσα το σύστημα αποκαλεί «μεγάλα» ξέρουν ότι έρχονται... «μεγάλοι μπελάδες».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σφαγή για τα μονοπωλιακά συμφέροντα

Καθώς η σφαγή του λιβυκού λαού από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς συνεχίζεται, εντείνεται και η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα που προβάλλουν από κοινού αστικές πολιτικές δυνάμεις και οπορτουνιστές ότι δήθεν πλησιάζει η «απελευθέρωση του λαού από το τυραννικό καθεστώς Καντάφι». Η δήθεν ευαισθησία για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αυταρχικά καθεστώτα τύπου Καντάφι (που σημειωτέον μέχρι πρόσφατα συγκαταλεγόταν στους συνεργάτες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που προωθούσαν τις μπίζνες για τα μονοπώλια των χωρών τους) είναι και πάλι το πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Αυτό που θέλουν να εμφανίζουν ως «αραβική άνοιξη» οι ιμπεριαλιστές, είναι ουσιαστικά έκφραση των επιδιώξεών τους για μεγαλύτερο έλεγχο των τεράστιων ενεργειακών πόρων της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία κ.λπ. Το λεγόμενο σχέδιο της «ευρείας Μέσης Ανατολής», που περιλαμβάνει ουσιαστικά όλη τη βόρεια Αφρική, τις χώρες της Μέσης Ανατολής και ευρύτερα, έχει καταρτιστεί από το ΝΑΤΟ το 2004 και δεν είναι τίποτε άλλο από το να προχωρήσουν με όποιο τρόπο οι αστικοί εκσυγχρονισμοί που θέλουν οι ιμπεριαλιστές και βολεύουν τα διεθνικά μονοπώλια, ώστε να γίνει ακόμη πιο ελεύθερη η δράση τους στην εκμετάλλευση του πλούτου πολλών χωρών και η εξασφάλιση των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας.

Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσεται ακόμα πιο ξεκάθαρα και η επέμβαση στη Λιβύη όπου στήθηκε η δήθεν «λαϊκή εξέγερση», με επικεφαλής πρώην στελέχη του καθεστώτος Καντάφι και τις μυστικές υπηρεσίες, κυρίως, της Γαλλίας και της Βρετανίας να παίζουν τον πρώτο ρόλο. Η αντιπαράθεση με το καθεστώς Καντάφι εκδηλώθηκε την στιγμή που υπήρξαν προβλήματα για το μοίρασμα των ποσοστών κερδών κατά την επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών εκμετάλλευσης του πετρελαίου με ενεργειακούς κολοσσούς ιμπεριαλιστικών χωρών και στο «άνοιγμα» σε άλλες δυνάμεις. Οι λεγόμενοι «αντικαθεστωτικοί» επιλέχτηκαν από τους ιμπεριαλιστές για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ευνοϊκότερους όρους στις συμφωνίες.

Για τους λαούς όλου του κόσμου, και για το δικό μας, δε χωράνε πλέον αυταπάτες, όπως αυτές που καλλιεργούν πάσης φύσης οπορτουνιστές περί ...απελευθέρωσης μέσω ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που χαιρετίζουν τη «νίκη» των αντικαθεστωτικών, δηλαδή του ΝΑΤΟ, και μιλούν για «αλλαγή σελίδας στη Λιβύη». Σημαία των λαών δεν μπορεί να είναι τα συμφέροντα των αστών και των μονοπωλίων, όπως, για παράδειγμα, ο ρόλος που παίζει η ελληνική κυβέρνηση στην επέμβαση στη Λιβύη συμμετέχοντας άμεσα στο μακελειό για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών στη Λιβύη, και με τη λειτουργία της βάσης της Σούδας, και με την παραχώρηση στρατιωτικών δυνάμεων. Οι κίνδυνοι για την ειρήνη, τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εμπλοκή της χώρας σε μια πιο γενικευμένη πολεμική σύρραξη διαρκώς αυξάνουν. Μονόδρομος για τις λαϊκές δυνάμεις είναι ο συνεπής αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας σε κάθε γωνιά της Γης. Μόνον έτσι, με ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, οι παραγωγοί του πλούτου, η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα μπορούν να καθορίζουν τις τύχες τους. Σε αυτόν το δρόμο έχει καλέσει, από την αρχή και της επέμβασης στη Λιβύη, το ΚΚΕ, χωρίς μισόλογα και ψευδαισθήσεις, και από τις εξελίξεις έχει επιβεβαιωθεί πλήρως.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ