Βάναυση και θρασύτατη πρόκληση προς τους ανέργους και όχι μόνο συνιστούν οι δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος της ΝΔ κατά τη διάρκεια της χτεσινής επίσκεψής του στον ΟΑΕΔ στον Αλιμο. Πέρα από τις επαίσχυντες δημαγωγικές κορόνες του τύπου «ο Ελληνας(!) άνεργος πλήττεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο σήμερα από την κρίση», το μόνο που βρήκε να απαιτήσει ήταν «μετρήσιμα αποτελέσματα και μηδενικές καθυστερήσεις από τον ΟΑΕΔ»... (!). Αέρας κοπανιστός δηλαδή για τους ανέργους. Γιατί και τον ΟΑΕΔ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τον μετέτρεψαν σε εργαλείο ενίσχυσης των μεγαλοεπιχειρηματιών με τα λεφτά των εργαζομένων, στο όνομα δημιουργίας θέσεων εργασίας. Φυσικά, δεν περίμενε κανείς ο πρόεδρος της ΝΔ να ζητήσει ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων, αφού την ίδια στιγμή στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις την πολιτική που οξύνει το πρόβλημα της ανεργίας, πρόβλημα σύμφυτο βέβαια με το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί. Ομως ο πρόεδρος της ΝΔ δεν ενοχλείται καθόλου - και γι' αυτό δεν είπε λέξη - για το ότι το επίδομα ανεργίας είναι στα 450 ευρώ, ούτε ότι δίνεται σε ένα μικρό μέρος των ανέργων και μόνο για ένα χρόνο, ούτε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ κλπ. ούτε ότι δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους ή να σπουδάσουν τα παιδιά τους κ.ο.κ. Αυτά καθόλου δεν ενδιαφέρουν τον πρόεδρο της ΝΔ, άλλωστε το κόμμα του καταψηφίζει σταθερά τις προτάσεις νόμου που φέρνει το ΚΚΕ για την προστασία των ανέργων. Από την άλλη πλειοδοτεί υπέρ της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της εργασιακής εφεδρείας, των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, της μείωσης των κοινωνικών δαπανών... Προφανώς πιστεύει ότι οι άνεργοι και γενικότερα ο εργαζόμενος λαός καταναλώνει κουτόχορτο και θα τον ξεγελάσει με την αχαλίνωτη δημαγωγία του. Είναι καιρός, λοιπόν, ο λαός να εγκαταλείψει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γιατί τα κόμματα του κεφαλαίου δεν αλλάζουν.

«Θέλω το μνημόνιο της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας» είναι η μονότονη απάντηση που δίνει ο Α. Σαμαράς όταν του ζητείται να περιγράψει το «άλλο μείγμα πολιτικής» που λανσάρει ως δήθεν εναλλακτική λύση στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Οσο όμως περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι τα βάρβαρα μέτρα και οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν τα μνημόνια της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας είναι τα ίδια και χειρότερα με αυτά που εφαρμόζονται και στη χώρα μας. Στην Πορτογαλία, για παράδειγμα, μόλις προχτές η κεντροδεξιά κυβέρνηση του Πέδρο Πάσος Κοέλιο παρουσίασε τον μεσοπρόθεσμο στρατηγικό της σχεδιασμό, στον οποίο εμπεριέχονται άγριες περικοπές, όπως η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, το πάγωμα των μισθών τους το 2012-2014, η πώληση κρατικών επιχειρήσεων κ.ά. Είναι τέτοια η σφοδρότητα της αντιλαϊκής επίθεσης που το γνωστό όργανο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», έγραψαν ότι πρόκειται για τις δραστικότερες περικοπές των τελευταίων 50 ετών, ενώ ο Πορτογάλος υπουργός Οικονομικών Βίτορ Γκασπάρ έκανε λόγο για άνευ προηγουμένου περικοπές, ώστε να επιτευχθεί μείωση του ελλείμματος και δημοσίου χρέους στο πλαίσιο του «πακέτου σωτηρίας» από την τρόικα ύψους 78 δισ. ευρώ. Παρόμοιο είναι και «το άλλο μείγμα πολιτικής» που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ, όπως αβίαστα προκύπτει από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο «Ζάππειο 2», αλλά και από την έμπρακτη στήριξη που προσφέρει στα βάρβαρα μέτρα του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου.