Πριν ενάμιση χρόνο μας είπαν: «Μνημόνιο ή χρεοκοπία». Επέβαλαν το μνημόνιο και έφεραν τη χρεοκοπία του λαού.
Πριν λίγους μήνες μας είπαν: «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς»! Ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο βγάζοντας στους δρόμους τα ΜΑΤ και τους κουκουλοφόρους, καίγοντας την Αθήνα.
Τώρα μας λένε: «Χαράτσια και νέα μέτρα ή καταποντισμός». Τούτος δε ο τελευταίος εκβιασμός σερβίρεται με τον κ. Βενιζέλο επί σκηνής να παραδίδει μαθήματα «συναίσθησης» και «ιστορικής ευθύνης» στον... αναίσθητο και ανεύθυνο ελληνικό λαό.
*
Ακου, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε:
*
Εκείνοι που κυβερνούν ετούτη δω τη χώρα - από συστάσεώς της και αδιαλείπτως - είναι εκείνοι που διαλύσανε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Δεν υπάρχει δημαγωγία, δεν υπάρχει ψέμα που να μην το έχουν πει. Δεν υπάρχει πολιτική απάτη που να μην την έχουν διαπράξει.
Υποκρίνονται, ασχημονούν και ψεύδονται με την ίδια ευκολία, με την ίδια περιοδικότητα, που αναπνέουν.
Δεν υπάρχει «Μεγάλη Ιδέα» τους που να μη μετατράπηκε σε κολαστήριο για το λαό: Από τη Μικρασιατική Καταστροφή και το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τον «παράδεισο» της ΕΕ, της ΟΝΕ και του ευρώ.
*
Ακου, κύριε Βενιζέλε:
*
*
αν είχαν την ελάχιστη αξιοπρέπεια, αν διέθεταν στοιχειώδη αυτοσεβασμό, αν γνώριζαν τι σημαίνει τσίπα και φιλότιμο,
*
ακόμα κι αν δεν έβαζαν μια πέτρα στο λαιμό τους - όπως περιγράφουν το συναίσθημα της ντροπής οι άνθρωποι του λαού - ακόμα κι αν δεν εκλιπαρούσαν γονατιστοί να ανοίξει η γη και να τους καταπιεί,
*
θα εμφανίζονταν μπροστά στον άνεργο, στον απολυμένο, στον κατεστραμμένο επαγγελματία, θα προσέρχονταν ενώπιον των εκατομμυρίων μισθοσυντήρητων, χαμηλοσυνταξιούχων, πτωχευμένων, θα εκφωνούσαν το ύστατο διάγγελμά τους, λέγοντας ένα και μόνο πράγμα:
*
«Ελληνίδες και Ελληνες, ζητάμε συγνώμη. Ομως, το ξέρουμε ότι με το κακό που έχουμε προκαλέσει είναι αδύνατο να μας συγχωρήσετε. Γι' αυτό το λόγο, ως ελάχιστη ένδειξη ντροπής, ως στοιχειώδη απόδειξη ανάληψης των ασύγγνωστων ευθυνών μας, σας δηλώνουμε ένα: Οτι εξαφανιζόμαστε από προσώπου Γης και το μόνο πια που σας ζητάμε είναι, αν μπορείτε, να μας ξεχάσετε».
***
Φυσικά, δεν έχουμε αυταπάτες.
*
Η πολιτική είναι έκφραση συμφερόντων. Ταξικών συμφερόντων.
Είναι «πόλεμος», κατά τη ρήση του κ. Παπανδρέου. Και αυτός ο πόλεμος, όπως κάθε ταξικός πόλεμος, ποτέ από τη μεριά των δημίων του λαού δεν διεξήχθη ούτε με όρους τσίπας, ούτε με όρους φιλότιμου, ούτε με όρους αξιοπρέπειας.
*
Στον πραγματικό κόσμο, τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, της τρόικας, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΕΕ, του ΔΝΤ, στον κόσμο του ΣΕΒ, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών,
αντί της ντροπής θριαμβεύει η πολιτική ξεδιαντροπιά, σε τέτοιο σημείο που
όλοι αυτοί - που μπροστά τους οι Ηρόστρατοι, οι Γουλιμήδες και οι Εφιάλτες μοιάζουν καλοκάγαθοι πρόσκοποι - έχουν κι από πάνω το απερίγραπτο θράσος να ποζάρουν σαν «σωτήρες», σαν «σοφοί», σαν «Μεσσίες»!
*
Είναι απίθανο!
είναι οι «σωτήρες» μας!
*
Ναι!
(ακούστε το κι εσείς, κύριε Βενιζέλε):
Το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας έχει το θράσος να θέτει τον ελληνικό λαό «ενώπιον των ιστορικών του ευθυνών», όπου ως ιστορική ευθύνη του λαού αναγορεύεται το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω», όπου ως υποχρέωση του λαού εννοείται να αποδεχτεί ο λαός τον αποδεκατισμό του!
*
Ακούστε, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε, κύριε Παπανδρέου, κύριε Λοβέρδε:
*
Ο ελληνικός λαός έχει, πράγματι, επίγνωση και συναίσθηση των ιστορικών του ευθυνών.
Το έδειξε αρκετές φορές στο διάβα των αιώνων.
Θα το αποδείξει και πάλι. Και αλίμονο στους ανιστόρητους.
1519 Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος σαλπάρει από τη Σεβίλη της Ισπανίας με πέντε πλοία, προκειμένου να κάνει το γύρο του κόσμου. Μόνο ένα από τα πλοία ολοκλήρωσε το ταξίδι. Ο Μαγγελάνος σκοτώθηκε σε μια μάχη με τους ιθαγενείς στις Φιλιππίνες.
1965 Η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ εγκρίνει τη «χρήση βίας για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κομμουνιστικού κινδύνου».
1971 Πεθαίνει ο Γιώργος Σεφέρης.
1984 Παγιδευμένο φορτηγό στη Βηρυτό εκρήγνυται μπροστά στην πρεσβεία των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα 10 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και 50 να τραυματιστούν. Μεταξύ των τραυματιών εμφανίζεται και ο Αμερικανός πρέσβης, Ρέτζιναλντ Μπαρτόλομιου. Η αφορμή για να πλεύσει, δύο μέρες αργότερα, ο αμερικανικός στόλος προς τη λιβανική πρωτεύουσα έχει δοθεί.
1992 Το 49% των Γάλλων ψηφίζει «όχι» στο δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ.
Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τα λόγια και πίσω από την «αντιμνημονιακή αντιπολίτευση» του κ. Σαμαρά και των στελεχών της ΝΔ έχει καταγραφεί τόσο από τις πράξεις τους όσο και από εκείνα τα λόγια και τις δεσμεύσεις τους, που δεν τυγχάνουν - φυσικά - της δέουσας προβολής.
*
Σταχυολογούμε:
*
Αν η ΝΔ γίνει κυβέρνηση τι θα κάνει με το μνημόνιο, ρωτήθηκαν προ έτους ο κ. Σαμαράς και πρωτοκλασάτα στελέχη του. Οι απαντήσεις τους δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών:
«Εμείς είμαστε κόμμα ευθύνης. Το πρώτο το οποίο έχω ήδη πει σήμερα στη Βουλή και έχω δηλώσει ξεκάθαρα, είναι ότι εμείς, η Ελλάδα, έχει φιλότιμο, σέβεται τη συνέπειά της και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένη να τηρήσει και να σεβαστεί και τις υπογραφές της».
(Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος της ΝΔ, «MEGA», 1/11/2010)
*
«Η Ελλάδα τιμά την υπογραφή της γιατί το κράτος έχει συνέχεια και συνέπεια».
(Δημήτρης Αβραμόπουλος, αντιπρόεδρος της ΝΔ, συνέντευξη Τύπου, 6/9/2010)
*
«Από τη στιγμή που μια χώρα, το κράτος μας, η ελληνική πολιτεία, έχει αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι σε τρίτους, δεσμεύσεις τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι με βάση την αρχή της συνέχειας του κράτους να τις τιμάμε, από εκεί και πέρα δεν τίθεται θέμα ως προς αυτό».
(Κώστας Τζαβάρας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, «Κανάλι 1», 24/8/2010)
***
«Εχει ψηφίσει ο Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία τους μισούς νόμους (σσ: της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ)»
(Γιάννης Παπαθανασίου, πρώην υπουργός Οικονομικών, βουλευτής ΝΔ, 28/2/2011, «MEGA»)
*
Εδώ δεν χρειάζεται να καταφύγει κανείς σε δηλώσεις. Μιλούν τα επίσημα πρακτικά της Βουλής. Εκεί ακριβώς έχει καταγραφεί η πραγματικότητα:
Η ΝΔ ψήφισε τις μισές διατάξεις του λεγόμενου «Εφαρμοστικού» για την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου, το οποίο, προηγουμένως, η ΝΔ το είχε... καταψηφίσει.
*
«Ο νόμος είναι νόμος»!
(Αντώνης Σαμαράς, προχτές στη ΔΕΘ)