Η ΝΔ θέλει εκλογές, γιατί «αποτελούν τη μόνη λύση, όχι μόνο για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί αλλά και για τη σταθερότητα της χώρας», δηλαδή τη σταθερότητα, του αστικού πολιτικού συστήματος και τη διάσωση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. «Εάν δεν μπορούν να συμφωνήσουν (σ.σ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), για να υπάρξει μια άλλη πιο ευρύτερη κυβέρνηση, τότε να πάμε σε εκλογές για να έχει την ευθύνη του αύριο ο ελληνικός λαός», δηλώνει ο Γ. Καρατζαφέρης. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία είναι η μόνη λύση για να αποκατασταθεί η «ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος» και να αντιμετωπιστεί η «δυσαρμονία», που υπάρχει ανάμεσα στη λαϊκή βούληση και στις πολιτικές αποφάσεις. Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, αν και δεν επιθυμεί εκλογές, τις θεωρεί «αναγκαστικό γεγονός μπροστά στην κοινωνική ασφυξία και να εκτονωθεί η πίεση», όπως είπε. Η Ντ. Μπακογιάννη θέλει εκλογές αλλά όχι πριν περάσουν τέσσερις μήνες, ακριβώς για να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ... Κοινός παρονομαστής των τοποθετήσεων των παραπάνω κομμάτων είναι ότι θέλουν εκλογές, γιατί δε θέλουν το λαό αγωνιζόμενο να διεκδικεί όλα όσα του κλέβουν, προσδοκώντας να εκτονωθεί η λαϊκή οργή, ανώδυνα και εντός των τειχών του αστικού πολιτικού συστήματος και του καπιταλισμού. Εκλογές δηλαδή που θα «νομιμοποιήσουν» την κλιμάκωση του βάρβαρου πολέμου μέσω της κάλπης. Ομως, στις εκλογές, για να έχει όφελος ο λαός χρειάζεται να υποστούν μεγάλο «κούρεμα» και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα, που είναι πρόθυμα να συμβάλουν στη διαμόρφωση διάφορων μορφών κυβερνήσεων συνεργασίας - συναίνεσης για να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το αντιλαϊκό έγκλημα. Στις εκλογές να φτάσει ο λαός με τη μέγιστη ανάπτυξη της ταξικής πάλης και να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ. Είναι βασική προϋπόθεση για να μετατραπεί η λαϊκή οργή και αγανάκτηση σε οργανωμένη δύναμη ανατροπής.
Οι πλέον ανατρεπτικές προτάσεις που διατύπωσε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που ξέσπασε η κρίση μέχρι σήμερα ήταν, όπως έλεγαν και οι ίδιοι, δύο. Η μία προέβλεπε το διαχωρισμό του κρατικού χρέους σε «κανονικό» και «παράνομο» και προτεινόταν η διαγραφή του ...μη νόμιμου. Η άλλη, όπως θυμούνται οι πάντες, προέβλεπε τη μετατροπή μίας ή δύο τραπεζών σε κρατικές, ώστε το κράτος να έχει τα απαιτούμενα, λέει, εργαλεία για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Ο ένας στόχος του συγκεκριμένου κόμματος ήδη επιτεύχθηκε. Η ΕΕ και η ευρωενωσιακή πλουτοκρατία, σε συνεργασία με τις τράπεζες, αποφάσισαν να διαγράψουν από μόνες τους ένα κομμάτι του χρέους και μάλλον μεγαλύτερο από εκείνο που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα χαρακτήριζε παράνομο.
Να δούμε μετά από δυο - τρεις μήνες, όταν και κάποιες τράπεζες περάσουν υπό τον έλεγχο του κράτους, τι θα έχουν να απαντήσουν...