Διόλου τυχαία ο νέος πρωθυπουργός στην παρθενική δήλωσή του έκλινε σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις «ενότητα», «συνεννόηση» και «σύνεση». Αυτό είναι το ισχυρό χαρτί που θα παίξει δυνατά η δήθεν «νέα κυβέρνηση» το επόμενο διάστημα για να υφαρπάξει κάποια ανοχή από τα λαϊκά στρώματα και να ανακόψει τους λαϊκούς αγώνες: Το χαρτί της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» και «εθνικής σωτηρίας». Αλλά η νέα κυβέρνηση ενσαρκώνει τη συσπείρωση και ενότητα του συνόλου των δυνάμεων της πλουτοκρατίας και επιχειρεί να παρουσιάσει αυτή την ενότητα της αστικής τάξης ως ενότητα του λαού. Η ανοικτή σύμπραξη και συγκυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. επιδιώκεται να περάσει ως συναίνεση του λαού. Είναι ολοφάνερο ότι αυτή η συναίνεση και η εθνική ενότητα δεν υπάρχει. Αλλα τα συμφέροντα και οι ανάγκες του κεφαλαίου, άλλες του λαού. Που με την πάλη του πρέπει να συμβάλει ώστε γρήγορα να καταρρεύσει αφού έχει έτοιμα τα νέα άγρια μέτρα, εντείνοντας το βάρβαρο πόλεμο κατά του λαού. Ο νέος πρωθυπουργός, όπως ήταν αναμενόμενο, προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει κλίμα προσδοκιών, αισιοδοξίας και επίλυσης των προβλημάτων, αρκεί όπως είπε «να είμαστε ενωμένοι και να συνεργαστούμε συστηματικά και στενά». Ομως οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν έχουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Οι εμφανιζόμενοι ως επίδοξοι σωτήρες, στην πραγματικότητα είναι σωτήρες της πλουτοκρατίας, της οποίας τα συμφέροντα εκφράζουν. Η σωτηρία του λαού θα έρθει μόνο αν πιστέψει στις δικές του δυνάμεις και συμπορευτεί με το ΚΚΕ για την τελική νίκη και τη λαϊκή εξουσία.
Πριν τις εκλογές του 2009 ο Δ. Παπαδημούλης, στο πλαίσιο της «γραμμής» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προεξοφλούσε ότι θα εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ και ότι θα εφαρμόσει τις υποτιθέμενες «θετικές του δεσμεύσεις». Οι οπορτουνιστές έκλειναν τα μάτια στα σύννεφα που σωρεύονταν απειλητικά πάνω από το λαό προμηνύοντας θύελλα και τον καθησύχαζαν μπροστά στο επαπειλούμενο ξέσπασμά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ την επομένη των εκλογών έσπευδε να δώσει περίοδο χάριτος στη νέα κυβέρνηση.
Τηρουμένων των αναλογιών και των όσων έχουν μεσολαβήσει στο δίχρονο, η στάση του παραμένει ίδια. Χτες, ο Δ. Παπαδημούλης μίλησε στον ΑΝΤ1 όπου και δήλωσε: «Περιμένουμε να δούμε τη σύνθεσή της, τις προγραμματικές της δηλώσεις (...) και αυτή η κυβέρνηση θα κριθεί εκ του αποτελέσματος (...) απέναντι και σ' αυτή τη κυβέρνηση εμείς θα θέσουμε τα ίδια ζητήματα: Τι θα γίνει με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής; θα βάλουν οι πλούσιοι το χέρι στην τσέπη; θα πάει κανένας κλέφτης φυλακή; θα πληρώσουν φόρους αυτοί που έβγαλαν τα λεφτά τους στην Ελβετία; θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη; θα απορροφηθούν οι κοινοτικοί πόροι; Θα αποκομματικοποιηθεί η δημόσια διοίκηση;»..!
Με δύο του φράσεις συνέδραμε στην καλλιέργεια κλίματος ανοχής και αναμονής στον λαό, σε μια περίοδο που δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο από την προσπάθεια συσπείρωσης, οργάνωσης, ανάπτυξης της λαϊκής πάλης για την απόκρουση της ανελέητης επίθεσης που θα εξαπολύσει η νέα κυβέρνηση, για την ανατροπή της. Ακόμα, με τα ερωτήματα που έθεσε, έσπρωξε τη λαϊκή συνείδηση να δώσει λάθος απαντήσεις για την αιτία της κρίσης και να τρέφει ψευδαισθήσεις ότι αν αυτά συμβούν τότε θα αποδοθούν στο λαό όλα όσα του αφαιρέθηκαν. Είναι επικίνδυνοι για το λαό. Από τη μια καταγγέλλουν τη συγκυβέρνηση και από την άλλη καλλιεργούν φρούδες προσδοκίες στο λαό για το έργο της. Ετσι συνδράμουν στη θωράκιση του αστικού συστήματος και σαν τέτοιους πρέπει πολιτικά να τους αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Οταν όλοι οι παραπάνω ...χαμογελούν, οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά ότι πρέπει να ανησυχούν. Ε, τώρα που τους βλέπουν να χαίρονται κιόλας, είναι προφανές πού θα πάει το πράγμα.
Γι' αυτό το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους προλάβουμε πριν μας προλάβουν αυτοί. Γιατί, να είστε βέβαιοι ότι θέλουν να ...τελειώνουν μαζί μας το συντομότερο και όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται.
ΟΧΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΠΩΣ τα πράγματα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, είναι ...ρόδινα. Αντιθέτως, μάλλον για απίστευτες κόντρες, τσακωμούς και μαχαιρώματα μιλάμε πίσω από κλειστές πόρτες.
Βλέπετε, διαβλέπουν κινδύνους αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, και διάφορες καρέκλες τρίζουν. Μόνο που όλα αυτά καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα.
Πώς να το κάνουμε, το κεφάλαιο - όπως όλοι ξέρουμε- προσαρμόζεται εύκολα και ενίοτε αλλάζει και τους ...εκπροσώπους των συμφερόντων του. Κάποιες φορές ακόμη και ριζικά.
Ε, όποιοι διάλεξαν συνειδητά να το υπηρετούν, οφείλουν να ...ζήσουν με τις συνήθειες και τα σκαμπανεβάσματά του. Ιδίως σε περιόδους κρίσης.
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ, δεν το συζητάμε για το πόσο εκθειάζουν τις αρετές του νέου πρωθυπουργού που προέκυψε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μιλάμε ότι έφτασαν στα όρια της ...αγιοποίησης!
Εμείς να μην τους χαλάσουμε τη διάθεση περί των ικανοτήτων του Λουκά Παπαδήμου. Το ...σε ποια πολιτική πρόκειται να αξιοποιηθούν αυτές οι φοβερές ικανότητες τους απασχόλησε όμως καθόλου;
Προφανώς, όχι. Μια και αυτό θέλουν να το ...ξεχάσουμε.