Από τη χτεσινή σύσκεψη

Στη σύσκεψη μετέφεραν την πείρα από την οργάνωση του αγώνα στους χώρους δουλειάς, εκπρόσωποι των εργαζομένων από την ΕΛΛΕΝΙΤ, την κατασκευαστική «Σαμαράς - Τρικαλιώτης», που είναι σε επίσχεση και παλεύουν για τα δεδουλευμένα τους κόντρα στην επίθεση της εργοδοσίας, από τη δράση στα δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ ενάντια στη μετακύλιση του κόστους σπουδών στους σπουδαστές, από τη δράση των συνταξιούχων για την υγεία και τα αποθεματικά των ταμείων, από τη δράση των Λαϊκών Επιτροπών για τα χαράτσια της ΔΕΗ, για το δικαίωμα στη δωρεάν νοσηλεία και γέννες στα νοσοκομεία, κλπ.

Από τους εργαζόμενους στην ΕΛΒΟ, παρουσιάσθηκε ο βρώμικος υπονομευτικός ρόλος του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην εργασιακή εφεδρεία. Οπως σημειώθηκε, οι ίδιοι οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, μετά την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων να μη δώσουν τις δηλώσεις προϋπηρεσίας, άρχισαν να απειλούν τους εργαζόμενους ότι δε θα πληρωθούν, ότι θα χάσουν την προϋπηρεσία τους κλπ. Μαζί με τη διοίκηση καλούσαν έναν έναν τους εργάτες στα γραφεία της διοίκησης και κάτω από τέτοιες απειλές άρχισαν να τους αναγκάζουν να κάνουν τις δηλώσεις.

Εισηγητικά ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν και η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, προκαλούν διεργασίες στη συνείδηση, δυσκολεύουν την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, προκαλούν ρήγματα στα κόμματα εξουσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση του χαρατσιού της ΔΕΗ που έχει κινητοποιήσει χιλιάδες κόσμο, έχει υποχρεώσει την κυβέρνηση σε κινήσεις «ευελιξίας».

Τόνισε πως η «πρέπει, να δυναμώσουμε τη γραμμή πάλης για έξοδο από τη κρίση σε όφελος του λαού που μπορεί να σημαίνει ένα μόνο πράγμα: είναι μονόδρομος για το λαό η αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους, είναι μονόδρομος ο κοινωνικός έλεγχός τους και η εξουσία του λαού και όχι γενικά και αόριστα η αντικαπιταλιστική πάλη.

Πρέπει άμεσα, αποφασιστικά, οργανωμένα και με σχέδιο, να δυναμώσουμε όλα τα μέτωπα πάλης για κάθε ζήτημα που αφορά την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Να κάνουμε κόλαση της ζωή της κυβέρνησης και των κομμάτων που έτσι κι' αλλιώς τη στηρίζουν».

Στην παρέμβασή του ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, αναφέρθηκε στην πείρα του αγώνα της «Χαλυβουργικής» και στάθηκε ιδιαίτερα στο πλατύ κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται. Σημείωσε πως δεν αρκεί μόνο η οικονομική ενίσχυση, η υλική βοήθεια. Οπως είπε, «πρέπει να δουλέψουμε την αγωνιστική αλληλεγγύη. Να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργατών και των εργατριών. Να κατανοήσουν ότι η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι της χαλυβουργίας είναι ενιαία επίθεση από την αστική τάξη της χώρας μας. Αποδείχθηκε ότι μεγάλη μερίδα εργαζομένων πήρε πάνω της το θέμα της αλληλεγγύης. Υπήρξαν χώροι όπου με στάση εργασίας και άλλες αγωνιστικές μορφές, οι ίδιοι οι εργάτες σηκώθηκαν - ανεξάρτητα τι έκανε η πλειοψηφία του σωματείου - και πήγαν στο εργοστάσιο».

Αναφερόμενος στο ζήτημα της «ενότητας», σημείωσε πως σ' αυτή την κατεύθυνση παρεμβαίνουν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού. «Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε. Πρέπει να δυναμώσει η ιδεολογικοπολιτική μας παρέμβαση παντού. Εμείς να βάζουμε από την αρχή το ζήτημα τι κίνημα χρειαζόμαστε. Κίνημα αποφασισμένο, όχι για να διορθώσουμε την ΕΕ, για να γίνουν τα μονοπώλια φιλολαϊκά, όχι κίνημα διαχείρισης αλλά αγώνας με τη γραμμή του ΠΑΜΕ, της ρήξης και της ανατροπής».

Και παρουσιάζοντας παραδείγματα για το ρόλο του οπορτουνισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, αναφέρθηκε στην πρόσφατη συνέλευση του Δικτύου των συνδικαλιστών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όπου με το ψήφισμά της ζητά μέτρα ενθάρρυνσης των εργοδοτών να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας για νέους ανθρώπους, να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, κλπ.