ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Δεκέμβρη 2011
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στην Ελλάδα, στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ

Κοινή ανακοίνωση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων

Με κοινή ανακοίνωσή τους κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον εργαζόμενο λαό της Ελλάδας, το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Με αυτή σημειώνουν:

«Εδώ και πάνω από ένα χρόνο ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, τα μέλη του συνδικαλιστικού μετώπου ΠΑΜΕ και το Κομμουνιστικό Ελλάδας λένε ΟΧΙ στα μέτρα που θέλουν να τους επιβάλλουν οι αρχές της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι τελείως αντίθετοι με το γεγονός ότι η αστική τάξη στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις της, με τη στήριξη της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ επιτίθενται στο λαό για να τον πτωχεύσουν στις συνθήκες της κρίσης και να αυξήσουν τα τεράστια κέρδη του μεγάλου χρηματιστικού και βιομηχανικού κεφαλαίου.

Ο Ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ χρειάζονται την αλληλεγγύη μας. Οι αγώνες τους μας δίνουν πολύτιμη πείρα.

Η Ελλάδα από μόνη της είναι πλούσια χώρα. Ωστόσο, ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Παίρνονται απαράδεκτα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα θα επεκταθεί σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Σε όλη την Ευρώπη τίθεται το ζήτημα: ποιος πρέπει να πληρώσει για την κρίση του καπιταλισμού;

Ολα τα ευρωπαϊκά αστικά κόμματα -σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, χριστιανοκοινωνιστές, συντηρητικοί και πράσινοι- είναι ενωμένοι για τη στήριξη των συναδέλφων τους και των περιβόητων μέτρων των οργάνων της ΕΕ.

Οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να εντείνουν τα μέτρα ενάντια στους λαούς: γενική μείωση μισθών, γενίκευση των ανασφαλών συνθηκών εργασίας, κυνήγι μαγισσών ενάντια σε όσους παίρνουν επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας...

Ολα αυτά σημαίνουν τη λεηλασία του κόσμου των εργαζομένων από τον κόσμο του κεφαλαίου.

Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι απλοί άνθρωποι λένε ΟΧΙ. Η αντίσταση τους είναι υποδειγματική για όλη την Ευρώπη.

Το καθήκον μας είναι η αλληλεγγύη με αυτή την αντίσταση.

Ολοι πρέπει να γνωρίζουν: σήμερα επιτίθενται στους Ελληνες εργαζόμενους αύριο θα είναι η σειρά του πορτογαλικού, του ισπανικού και του ιταλικού λαού και μεθαύριο θα επιτεθούν σε όλους μας.

Είμαστε όλοι Ελληνες!

Στηρίξτε τον αγώνα ενάντια στο φόρτωμα των βαρών της κρίσης στις πλάτες των εργατών!

Κάτω ο καπιταλισμός, για μια σοσιαλιστική κοινωνία!».

1. ΚΚ Λουξεμβούργου

2. Νέο ΚΚ Ολλανδίας

3. Κόμμα Εργατών Βελγίου

4. Κόμμα για το σοσιαλισμό και τη δημοκρατία PADS

5. KK Μπανγκλαντές

6. Βραζιλιάνικο ΚΚ

7. ΚΚ Βρετανίας

8. Νέο ΚΚ Βρετανίας

9. ΚΚ Καναδά

10. Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας

11. ΚΚ Βοημίας Μοραβίας

12. Ενωμένο ΚΚ Γεωργίας

13. Γερμανικό ΚΚ

14. Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα

15. ΚΚ Ιρλανδίας

16. Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας

17. Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας

18. Λιβανέζικο ΚΚ

19. Σοσιαλιστικό Λαϊκό Μέτωπο, Λιθουανία

20. ΚΚ Μάλτας

21. ΚΚ Μεξικό

22. Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού

23. Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης

24. ΚΚ Πακιστάν

25. Περουβιανό ΚΚ

26. ΚΚ Ρώσικης Ομοσπονδίας

27. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας - Επαναστατικό Κόμμα Κομμουνιστών

28. ΚΚΣΕ

29. ΚΚ Σλοβακίας

30. ΚΚ Λαών της Ισπανίας

31. ΚΚ Σουηδίας

32. ΚΚ Τουρκίας

33. Νοτιοφρικάνικο ΚΚ

34. ΚΚ Βενεζουέλας

Αλλες οργανώσεις:

1. ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας ΜΛ

2. Πόλος για την κομμουνιστική αναγέννηση στη Γαλλία

3. Κομμουνιστικό Δίκτυο, Ιταλία

4. ΚΚ Φιλιππίνες

5. ΚΚ, Σουηδία

6. Σοσιαλιστική Οργάνωση «Δρόμος της Ελευθερίας» (FRSO), ΗΠΑ


Πατριδογνωμόνιο
Το κουπόνι της αβύσσου

Είναι πράματα σ' αυτή τη ζωή που αντέχονται κι άλλα που δεν αντέχονται, όχι να τα βλέπεις, όχι να τα ζεις, αλλά μήτε να τ' ακούς. Είναι κείνα τα σκληρά και χυδαία, κείνα τ' αποτρόπαια που ακόμη και πρωτόγνωρα ξυπνάνε μέσα στην ψυχή του ανθρώπου μνήμες κτήνους. Γεννάνε εκείνο το αίσθημα της αναίτιας ντροπής για το γένος και το είδος στο οποίο ανήκεις. Εφιάλτης το πολιτισμικό πισωγύρισμα, να αισθάνεσαι ότι βίαια μεταφέρθηκες σε εποχή ζωώδους σκέψης και δραστηριότητες αγέλης. Να λες, «καλά είμαι άνθρωπος εγώ ανάμεσα σ' ανθρώπους;». Και να μην απαντιέται η βασανιστική ερώτηση.

Ετσι ένιωσα, ωρέ σύντροφοι, φαντάζομαι πως χιλιάδες σαν κι εμένα έχουν νιώσει το ίδιο και χειρότερα, όταν πληροφορήθηκα ανάμεσα στ' άλλα φριχτά των υστεροκαπιταλιστικών ημερών ότι: Μεταξύ των οικονομικών εγκλημάτων που διαπράττει η άρχουσα τάξη, για να προφυλάξει κι αυγατίσει τα κέρδη της και να τα παρουσιάζει ως σχέδιο σωτηρίας μας, συγκαταλέγεται και η εξής πάταξη της σπατάλης: Κόβεται η χορήγηση μιας ισχυρής αναλγητικής κρέμας που αλείφεται στα κατατρυπημένα σημεία των νεφροπαθών που περνάνε από αιμοκάθαρση ως και δεκατρείς φορές το μήνα. Η κρέμα κοστίζει πενήντα ευρώ το μήνα περίπου ανά νεφροπαθή.

Ξέρω ότι υπάρχουν και χειρότερα στη συστηματική υποβάθμιση της υγείας. Θα μου πει και κάποιος ότι ήδη και προ πολλού πεθαίνουν μη έχοντες και κατέχοντες μερίδιο του ληστρικού κεφαλαίου που συσσωρεύουν οι πλουτοκράτες. Γιατί τόση φασαρία για μια κρέμα; Ο νεφροπαθής που μου το 'πε, πενηντάρης και μαχητής που βγαίνει απ' την αιμοκάθαρση και πάει στο καφενείο και σερβίρει αμέριμνους ως αργά τη νύχτα, ήταν σαφέστατα ανθρώπινος. «Εγώ έχω να τα δώσω τα πενήντα για να μην πονάω. Αυτοί που καταδικάζουν στον πόνο τους όμοιους με μένα πάσχοντες, με 400 ή και λιγότερα ευρώ σύνταξη, επίδομα ή εισόδημα, με τι καρδιά το κάνουν μωρέ και πόσα λεφτά γλιτώνουν;»... Ο λόγος του ευθύς κι αψύκαρδος. Μ' έκανε να πονάω πιο πολύ προς στιγμή , απ' την αδικία του επιχειρήματος της «εξοικονόμησης» δημόσιου χρήματος.

Οταν ο πόνος του ανήμπορου, και σωματικά και οικονομικά, τιμολογείται και θεωρείται σχεδόν δίκαιος και νόμιμος κόλαφος που καταβάλλεται στο διαρκή ταξικό πόλεμο, τότε η σφαίρα μού παίρνει τα μυαλά. Θέλω να γίνω φονιάς. Να ξεριζώσω τ' άδικο απ' το διεστραμμένο μυαλό που σπούδασε πώς να βασανίζει ανθρώπους και να τους λέει κι από πάνω κατάμουτρα πως υπάρχει και δίκαιος πόνος των φτωχών ασθενών... Είναι η κακοήθεια τέτοιων πολιτικών επιμέρους αποφάσεων που αλείφεται σαν αλεσμένο πτώμα πάνω στη συλλογική συνείδηση. Είναι σα να πληρώνεις το δήμιο για να σε κοροϊδεύει την ώρα που σου παίρνει τη ζωή. Ο πόνος γίνεται συναλλαγματική, χρεόγραφο, κουπόνι της αβύσσου. Είναι πέρα απ' την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι το χορικό του εξευτελισμού του ανθρώπου. Τα ζώα δε φείδονται του σάλιου τους όταν γλείφουν τις πληγές τις δικές τους και το ένα τ' αλλουνού. Πίσσα μυαλό και πίσσα πολιτική. Κι άρχισε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της μακρόχρονης κόλασης. Πίσσα. Μαυρίστε τους παντού και εξ αρχής στη συνείδηση του καθενός και όλων.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ